Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τα μεγάλα ερωτήματα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τα μεγάλα ερωτήματα Facebook Twitter
32


________________
1.


ο Πλάτωνας λέει ότι: ακόμα και σε καιρό ειρήνης τα κράτη βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ τους, το ίδιο συμβαίνει και με τα άτομα. στην δημόσια ζωή ο κάθε άνθρωπος αντιπροσωπεύει έναν εχθρό για τον άλλον, και στην ιδιωτική του ζωή κάθε άνθρωπος αντιπροσωπεύει έναν εχθρό για τον εαυτό του.
αυτός που επιβάλεται στις επιθυμίες του (οι επιθυμίες ανήκουν στο κομμάτι του εαυτού μας το οποίο μαχόμαστε) είναι ο σώφρων. ενώ η σωφροσύνη προϋποθέτει την ύπαρξη της επιθυμίας.
ο Νίτσε λέει επίσης ότι οι κοινωνίες, όπως και η ζωή είναι αποτέλεσμα πολέμου.
από τα παραπάνω μέχρι την επιθυμία που είναι πάντα ανήθικη για τον χριστιανισμό όπως και μέχρι την Αγάπη που την εξωραίζει και την εξυψώνει, ο δρόμος είναι πολύ μακρύς.
σ'αυτόν τον μακρύ δρόμο πώς χάθηκε τόση γνώση? πώς χάθηκε όλη αυτή η σοφία? και πώς στην θέση τους εμφανίστηκε το χειρότερο: η ενοχή?

Ας πούμε ότι κατάλαβα τι λες. Στην εποχή του Πλάτωνα δεν υπήρχε ενοχή; Είναι κάτι που εμφανίστηκε πρόσφατα λόγω κάποιου είδους παρακμής, σε σχέση με το πεφωτισμένο παρελθόν της ανθρωπότητας;

________________
2.


Αγαπητή μου Α, μπα! Διαβάζω μήνες την στήλη σου και μου αρέσει πολύ! Σήμερα, επειδή δεν κρατιέμαι πια, είπα να σου στείλω κι εγώ την ερώτησή μου. Δουλεύω σε μια δουλειά που κυριολεκτικά μπορεί να την κάνει μια καλοεκπαιδευμένη μαϊμού, μιλάμε για την ταξινόμηση βιβλίων με βάση τα νούμερα και τα αρχικά του επωνύμου του συγγραφέα. Δυστυχώς για εμένα είμαι αναγκασμένη να δουλεύω με έναν άνθρωπο που το "δεν του κόβει" είναι λίγο. Να φέρω ένα παράδειγμα, βάζουμε τα βιβλία που είναι για απόσυρση σε κούτες που προμηθευόμαστε από το σούπερ μάρκετ. Μία από αυτές έγραφε πάνω "Μην ανοίγετε" και έρχεται και με ρωτάει: "Να την ανοίξω;" Εγώ τι να πω τώρα; Καταλαβαίνω ότι είμαι απότομη αυτή τη στιγμή, αλλά είμαι και εκνευρισμένη. Δεν μπορώ άλλο και δεν ξέρω τι να κάνω. Οι ρυθμοί του είναι πάρα πολύ αργοί, κάνει συνέχεια λάθη, δεν ξέρει που αφήνει τα πράγματα, δεν σημειώνει ποια βιβλία έβαλε στις κούτες και τα ψάχνουμε (άντε να ανοίξεις την κάτω-κάτω που έχει πάνω τις καμιά 10αριά και τα στιβάξαμε με σκάλα). Τι να κάνω Λένα; πώς αντιμετωπίζουν μια τέτοια κατάσταση;- ρατσίστρια της ηλιθιότητας

Με χιούμορ. Όχι συγκατάβασης, με καλόκαρδο χιούμορ. Μερικές φορές αυτοί που μοιάζουν χαζοί, μπορεί να είναι περισσότερο αμήχανοι, φοβισμένοι, και κάνουν τα τριπλάσια λάθη από τα συνηθισμένα τους. Όσο πιο εκνευρισμένη φαίνεσαι, τόσο περισσότερα λάθη θα κάνει. Πχ. «να την ανοίξω;» «κι άμα θυμώσει;» Ο εκνευρισμός σου είναι κατανοητός, γιατί είναι δουλειά, και βιάζεσαι, και θέλεις να την κάνεις γρήγορα και σωστά. Ξέχνα το γρήγορα, όσο πιο γρήγορα το ξεχάσεις, τόσο καλύτερα για την ηρεμία σου. Επικεντρώσου στο σωστά, και μην ξεχνάς να επιβραβεύεις όταν ο άλλος κάνει κάτι σωστά.

________________
3.

Μπορεί να μη διαβάζω ανελλιπώς τη στήλη, αλλά να που ήρθε η ώρα να μιλήσω! Είμαι 22 φοιτήτρια και μέχρι τώρα εχω στο ενεργητικό μου 2 σχέσεις με την πρώτη πριν απο 1 χρόνο και η πιο πρόσφατη πριν 4 μήνες έως και τώρα. Και οι δύο στην ηλικία των 32. Πέρυσι το έληξα γιατί συνειδητοποίησα ότι τελικά δεν μου άρεσε και τόσο "το αγορι" μου αλλά δεν κατάφερα να το κάνω σωστά οπότε έληξε κάπως άδοξα. Τώρα βρίσκομαι στην ίδια κατάσταση. Δεν είμαι ερωτευμένη απλώς ήμουν γοητευμένη στην αρχή. Το θέμα είναι ότι το αγόρι μου είναι ο αδερφός της καλύτερης μου φίλης. Κι ενώ ξέρω τι θέλω και ότι το σωστό είναι να εξηγηθώ στον ανθρωπο που ήρθε μεχρι και στο εξωτερικό επειδή του το ζήτησα στον πρώτο μήνα (έφυγα για 5 μήνες στις 3 εβδομαδες σχέσης, ενώ ανάθεμα κι αν ήθελα σχέση ενώ έφευγα) από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν του αξίζει κ ότι θα είμαι η σκύλα της υπόθεσης και φτάνω σε σημείο να τους λυπάμαι. Δεν ξέρω εάν θα ερωτευθώ ποτε...αλλά όταν γλινει το καλό που του θέλω να είναι βαρβάτο! Προς το παρόν τι κάνουμε?- Αποτυχημένη στον έρωτα

Προς το παρόν, μαθαίνουμε πώς να αποχαιρετάμε κάποιον με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει εντελώς αναίμακτα, αλλά υπάρχει περίπτωση να τα κάνεις χειρότερα από όσο χρειάζεται, οπότε ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν. Όταν δεν θέλουμε σχέση με κάποιον, την κόβουμε ήρεμα, ευγενικά και αποφασιστικά. Η λύπηση δεν έχει χώρο, ούτε θέση. Δες το ενεργητικά και υπεύθυνα: όσο πιο γρήγορα τον αφήσεις ελεύθερο, τόσο πιο γρήγορα θα βρει άλλη.


Ακριβώς επειδή είναι αδερφός της φίλης σου, είναι σημαντικό να είσαι ευγενική. Δεν χρειάζεται να εξηγηθείς και να δικαιολογηθείς, χρειάζεται όμως να είσαι απολύτως ξεκάθαρη. Αυτό έχει την περισσότερη σημασία. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, αυτό ισχύει και στους χωρισμούς.


Θα ερωτευτείς, και θα βρεθείς και στην άλλη πλευρά, και θα δεις πώς είναι να μη σου εξηγούνται, αλλά μην περιμένεις να σου συμβούν όλα αυτά για να φερθείς τώρα σωστά.

________________
4.

Αγαπητή Λένα,

Είμαι με ένα παιδί 2,5 χρόνια μαζί ενώ τον γνωρίζω 5, εγώ 23 και αυτός 29. Έχω ήδη γνωρίσει τον έναν αδερφό (35 χρονών) από τους δύο που έχει σε κοινή έξοδο με τη γυναίκα του. Στη συζήτηση που είχαμε εγώ ανέφερα ότι δεν έχω τελειώσει τη σχολή μου καθώς μου απομένουν 2 μαθήματα ακόμη και η αντίδραση του ήταν κάπως υποτιμητική προς το πρόσωπό μου με διάφορους σχολιασμούς του τύπου "Ακόμα;; 'Αντε τι περιμένεις, μεγάλωσες πια!.." Η γυναίκα του μου έκανε επίσης κάποια σχόλια για τα ρούχα μου λέγοντάς μου "Να ντύνεσαι πιο girly, αυτό το στυλ που έχεις δεν σου πάει βρε παιδί μου" και μου έδινε στιλιστικές συμβουλές γιατί φοράω μαύρα ρούχα κατά βάση και τζιν παντελόνια. Εγώ δεν νιώθω καλά από τότε να βγαίνουμε όλοι μαζί καθώς θεωρώ ότι με κρίνουν και αυτό με φέρνει σε άβολη θέση.
Ένιωσα άβολα που τώρα είμαι στον 5ο χρόνο των σπουδών μου σε 4ους φοίτησης σχολή. Επιπλέον, ο άνθρωπος αυτός έχει δύο δικές του επιχειρήσεις (καφετέριες) και του είχα ζητήσει δουλειά ως σερβιτόρα, έχοντας ήδη εμπειρία 3 χρόνων, και μου είπε ότι μπορεί να με φωνάζει όποτε δεν μπορούν οι άλλοι φοιτητές που δουλεύουν εκεί αλλά δεν το έκανε. Μια μέρα λοιπόν, που τον συναντήσαμε τυχαία, άρχισε να απολογείται - χωρίς να αναφερθώ εγώ στο θέμα - και να μου λέει ότι μια κοπέλα που δουλεύει εκεί του γκρινιάζει ότι θέλει περισσότερα μεροκάματα κ.τ.λ. Εγώ δεν θέλω άλλο να πηγαίνω εκεί για καφέ- ακόμη και αν είναι κερασμένος κάποιες φορές-. Το θέμα μου είναι ότι το αγόρι μου στεναχωριέται πάρα πολύ με αυτή τη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί γιατί εγώ δεν τον συμπαθώ, μου βγάζει αρνητική αύρα και πλέον είναι φανερό. Σου γράφω για να μου πεις πως πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να φέρομαι στον αδερφό του όποτε τον συναντάμε και τι να πω στο αγόρι μου για να μην στενοχωριέται; Ευχαριστώ πολύ. Πόκα.

 

Το αγόρι σου στενοχωριέται επειδή θα ήθελε να είναι αρμονικά τα πράγματα, επειδή πιστεύει ότι θα έπρεπε να κάνεις περισσότερη προσπάθεια να ξεπεραστεί το πρόβλημα, ή επειδή πιστεύει ότι ο αδερφός του και η γυναίκα του δεν σου φέρονται σωστά; Το τι θα πεις στο αγόρι σου εξαρτάται από τον λόγο για τον οποίο στενοχωριέται. Όσο πιο πολύ διαφέρουν οι λόγοι στενοχώριας σας, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να βρεις τι να πεις.


Ό,τι και να συμβαίνει, το πώς πρέπει να φέρεσαι στον αδερφό του φίλου σου είναι αυτονόητο, μόνιμο, και δεν αλλάζει, όσες σχέσεις κι αν κάνεις. Με όση περισσότερη ευγένεια μπορείς, και αφήνοντας όση περισσότερη απόσταση αρμόζει. Για την ώρα έχεις σχέση με κάποιον που έχει έναν αδερφό που δεν πολυσυμπαθείς. Δεν χρειάζεται να μπλεχτείς και να αναλύεις, δεν παίζετε στο Κάτι Ψήνεται. Δεν μένετε μαζί, δεν έχετε κοινές επιχειρηματικές δραστηριότητες, δεν σε πληρώνει, και καλύτερα να μείνουν έτσι τα πράγματα. Αν δεν τα πας καλά με κάποιον, μην του ζητάς δουλειά. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίζεις στο αγόρι σου ότι έχεις πρόβλημα με τον αδερφό του, το ξέρει. Δεν χρειάζεται να λυθεί κάποιο πρόβλημα, μπορείς να τον αντιπαθείς εις τους αιώνες των αιώνων, μερικές φορές απλώς δεν τα πάμε καλά με κάποιους, δεν χρειάζεται να 'κάνουμε κάτι' γι' αυτό. Μπορείς να πηγαίνεις για καφέ, δεν χρειάζεται να αγοράσεις την καφετέρια (το ότι είναι κερασμένος μερικές φορές είναι επιχείρημα για τι πράγμα;) Πιες τον καφέ, πες ευχαριστώ, και γεια σας.


Πάντα θα συναντάς ανθρώπους που θα σου φέρονται με αγένεια, που θα κάνουν σχόλια που δεν σου αρέσουν, που θα σου λένε πράγματα που σε θίγουν. Αυτό δεν το λύνεις δημιουργώντας προβλήματα στις στενές σου σχέσεις, μεταφέροντας τα εκεί που δεν χρειάζεται να μεταφερθούν. Η αντιπάθεια πρέπει να στρέφεται εκεί που δημιουργείται, όχι να γίνεται βαλίτσα στην σχέση σου με το αγόρι.

 

 

________________
5.


Γεία σου αμπα ! Θα ήθελα να μάθω τι παίζει με τα audio books !Έχουν καμία σχέση με τα κανονικά βιβλία ? Υπάρχουν στα ελληνικά ?Είναι πιο φθηνά? Επίσης τα βιβλία που δίνουν δώρο οι εφημερίδες έχουν κάποια διαφορά απο αυτά των βιβλιοπωλείων ? Γενικά θέλω να διαβάζω βιβλία αλλά είτε δεν έχω χρόνο ,είτε με παίρνει ο ύπνος .. Άσε που κάνω 100 χρόνια να τα τελειώσω , δεν είμαι αυτό που λένε βιβλιοφάγος... Πιστεύεις πως υπάρχουν άνθρωποι που απλά δεν μπορούν να διαβάζουν βιβλία γτ δεν έχουν υπομονή ,βαριούνται , δεν το χουν ή όλοι μπορούν απλά δεν έχουν πετύχει το σωστό βιβλίο... Θαυμάζω αυτούς που διαβάζουν θα θελα πολύ να είμαι κ εγώ σαν κ αυτούς ... Ψάχνω λοιπόν κ εγώ αμπά μου έναν τρόπο ! Τι λες? Θέλω την άποψή σου ...( 22 και κάτι )


Τα audio books είναι βιβλία που κάποιος διαβάζει φωναχτά. Μερικές φορές προσλαμβάνονται γνωστοί ηθοποιοί για να δώσουν περισσότερο χρώμα. Δεν έχω δοκιμάσει audio book γιατί θέλω ησυχία, την δική μου ταχύτητα, και επειδή δεν μπορώ να κάνω άλλα πράγματα ενώ διαβάζω (ούτε τηλεόραση, ούτε μουσική, μόνο να διαβάζω μπορώ). Υπάρχει κόσμος που τα απολαμβάνει, περπατώντας ή οδηγώντας, και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Μπορείς να τα δοκιμάσεις, και να δεις αν σου κάνουν. Τα βιβλία που έχουν οι εφημερίδες μπορεί να έχουν διαφορά στη μετάφραση ή στην ποιότητα του χαρτιού. Δεν υπάρχει ειδική οδηγία. Τα βιβλία είναι σαν το κρασί: στην ατμόσφαιρα υπάρχει η πεποίθηση ότι πρέπει να 'ξέρεις' από κρασί για να το εκτιμήσεις. Δεν χρειάζεται να ξέρεις τίποτα. Ή σου αρέσει, ή δεν σου αρέσει, και αυτό που βελτιώνεται με τις πολλές δοκιμές, είναι οι προσδοκίες σου.


Το διάβασμα δεν είναι για όλους, όπως δεν είναι το γκολφ, το πλέξιμο, το σούσι. Μολαταύτα, πιστεύω ότι πάντα υπάρχει το μίνι γκολφ, μια εύκολη πλέξη για αρχή, το σούσι που θα πείσει και τον πιο διστακτικό, οπότε κλίνω να πιστεύω ότι ίσως κάποιοι από αυτούς που δυσκολεύονται να διαβάζουν δεν έχουν βρει ακόμη το κατάλληλο βιβλίο που ταιριάζει με τον χαρακτήρα τους. Φαίνεται ότι πιστεύεις ότι τα βιβλία είναι κάτι που πρέπει να καταφέρεις να καταπιείς, σα να είναι φάρμακο, ή βιταμίνη. Όμως, αγαπητή φίλη, αυτοί που διαβάζουν, δεν διαβάζουν επειδή πιστεύουν ότι είναι 'καλό'. Διαβάζουν γιατί αντλούν τεράστια ευχαρίστηση από το διάβασμα, επειδή τους ρουφάνε τα βιβλία και δεν αντέχουν αν δεν διαβάσουν ακόμη μια σελίδα. Το διάβασμα είναι διασκέδαση, είναι ταξίδι εκτός καθημερινότητας, είναι η καλύτερη μηχανή χρόνου, αλλιώς δεν θα το έκανε τόσος κόσμος τόσο φανατικά. Αν δεν νιώθεις έτσι, ή δεν είναι το διάβασμα για σένα, ή δεν έχεις βρει ακόμα το βιβλίο που είναι για σένα. Συνέχισε την αναζήτηση, διάβαζε ό,τι πέφτει στα χέρια σου, μπορεί μια μέρα να διαβάσεις κάτι που θα σου κόψει για λίγο την ανάσα, και θα γυρίσεις τη σελίδα με ανυπομονησία. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, ακόμη και σ' αυτούς που διαβάζουν πέντε βιβλία το μήνα, αλλά αξίζει να το προσπαθήσεις, γιατί είναι από τις εμπειρίες που σε συνοδεύουν για πάντα στη ζωή σου, όπως ένα ωραίο γεύμα ή ένα ωραίο ταξίδι.

________________
6.

Θα ήθελα να πάρω κάποια γνώμη από γνωστούς-άγνωστους ανθρώπους γύρω μου.
Είμαι σε μια σχέση εδώ και λίγους μήνες και η κοπέλα διαπιστώνω μέρα με τη μέρα να μη δίνει πολύ σημασία στον εαυτό της για τη προσωπική της περιποίηση βλέποντας την να παραμελεί εντελώς τον εαυτό της.
Της το έχω θίξει πολλές φορές με πολύ διακριτικό τρόπο αλλά αμέσως αρπάζεται, βάζοντας ως δικαιολογία τη πίεση που της ασκούν στη δουλειά νιώθοντας ταυτόχρονα ότι τη προσβάλω τόσο σε βαθμό που μου είπε να φύγω από μπροστά της!
Μετά από λίγο καιρό και αφού με τις πρώτες προσπάθειες δεν κατάφερα να τη "ξυπνήσω" , αναφέρθηκα ξανά στο θέμα με πολύ αμεσότητα.
Περιποίησε τον εαυτό σου παραπάνω της λέω και να μην αναλώνεσαι στη δουλειά γιατί έχεις και έναν άντρα δίπλα σου που θέλει να σε βλέπει και να χαίρεται για τη ζωντάνια που μπορείς να εκπέμψεις, δούλεψε για να ζεις και μην ζεις για να δουλεύεις.

Σεβάστηκα το φόρτο εργασίας για λίγο αλλά αυτό που περνάω εύχομαι να μην τύχει σε κανέναν. Την αγαπώ έχω όμως καταπιέσει πολύ τον εαυτό μου κάνοντας προσπάθειες να την ερωτευτώ, θέλω να την ερωτευτώ αλλά δεν αντέχω να ξέρω ότι όταν θα έρθει η ώρα που είναι να με δει μετά τη δουλειά ή μετά από τη βόλτα της ή μετά από τον ύπνο της, ότι δεν θα δώσει προσοχή στην εμφάνιση της όσες φορές και αν κοιταχτεί στο καθρέφτη. Να μαζευτεί λίγο την απαραίτητη σημασία ώστε ν αρέσει στο αγόρι της! Τι ποιο φυσιολογικό? βγάζεις φρύδια, πλένεις δόντια, ξυρίζεις μασχάλες σε περίπτωση που υπάρχει ερωτική διάθεση πλένεσαι τέλος πάντων και δεν του δίνεσαι έτσι... (για εκείνες που βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα). Αυτό είναι ένα μικρό κομμάτι περιγραφής δυστυχώς, ενώ περιορίζετε πολύ η διάθεση μου για σεξ ακόμα και αποτυχημένες προσπάθειες.

Πως αλλιώς μπορώ εγώ να το διαχειριστώ αυτό όταν εκείνη κάνει όνειρα για μας και το μέλλον μας ενώ δεν δείχνει τόσο ερωτευμένη όσο λέει ότι είναι κ αντιμετωπίζω και το φλέγον θέμα?! –nick

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις στη ζωή σου είναι να καταπιέζεις τον εαυτό σου για να ερωτευτείς. Γιατί έβαλες αυτόν τον μπελά στο κεφάλι σου; Ποιος θα σου δώσει βραβείο αν καταφέρεις να ερωτευτείς κάποια που δεν ήθελες να ερωτευτείς; Είσαι πρωταγωνιστής βικτωριανού μυθιστορήματος, και πρέπει να παντρευτείς αυτή που διάλεξε ο πατέρας σου, γιατί δεν μπορεί να συντηρήσει τον πύργο που είναι στην οικογένεια σας από το 1654; Τι ταλαιπωρία είναι αυτή, γιατί, γιατί;


Για τα υπόλοιπα: οι γυναίκες δεν περιποιούνται τον εαυτό τους για να αρέσουν στα αγόρια τους, αλλά επειδή η προσωπική υγιεινή και περιποίηση είναι από τις βασικές αρχές αυτοσεβασμού, και όταν λείπουν, δεν αναρωτιόμαστε αν μια γυναίκα έχει γκόμενο, αλλά αν είναι σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Επίσης οι γυναίκες δεν 'δίνονται' στους άντρες. Δεν στολίζονται για να 'δοθούν' στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Δεν είναι αυτοκίνητα που θα πάρεις για test drive. Προσπάθησε να αποφεύγεις αυτή τη λέξη, όπως και τους συσχετισμούς που κάνεις γύρω από αυτή.


Δεν ξέρω τι εννοείς με το ΄παραμελεί τον εαυτό της', γιατί ο καθένας έχει άλλα όρια και άλλα γούστα, αλλά αν πιστεύεις ότι δεν τηρεί τους πιο βασικούς κανόνες υγιεινής και καθαριότητας, δεν είσαι εσύ το κέντρο της γης, η κοπέλα περνάει μια πολύ δύσκολη ψυχολογική περίοδο (και δεν φταις εσύ γι' αυτό). Αν δεν είναι του γούστου σου το επίπεδο περιποίησης, δεν χρειάζεται να χαλάτε τις καρδιές σας, βρες άλλη κοπέλα.

________________
7.

ποια είναι η γνώμη σου για τον Wayne Dyer ;

Ρωτάω γιατί βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την άποψή σου για τον Μπουκάι.
Μου κατέρριψε τον μύθο : "νταξει μωρέ , πόσο κακό να κάνει, εύθυμες χαζομαρούλες λέει , να παίρνεις λίγο χαζοκουράγιο και ας μην τα πολυπιστεύεις, σιγά το κακό. "

Με ενδιαφέρει πολύ να ακούσω αν θα πρότεινες κάποια βιβλία αυτού του είδους. –eurotsolias

Δεν τον ήξερα, διάβασα δύο κείμενα του, είδα και μια συνέντευξη του στην Όπρα, δεν χρειάζεται νομίζω να ασχοληθώ άλλο για να καταλάβω ότι είναι άλλος ένας Βασιλιάς του απλοϊκού αυτονόητου που έγινε τόσο ζάμπλουτος ώστε να έχει την άνεση να εμφανίζεται απλωμένος σταυροπόδι με σαγιονάρα και βερμούδα στην τηλεόραση. Μπράβο του, μακάρι να ήμουν τόσο αδίστακτη. Ή όχι; Δεν είμαι σίγουρη.


Το θέμα με τα περίπλοκα θέματα της ζωής είναι αυτό: είναι περίπλοκα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτό. Όσο και να τα απλοποιούν οι Μπουκάι και οι υπόλοιποι, όσο και να δίνουν τους έξι τρόπους που θα μας κάνουν να κόψουμε μια κακιά συνήθεια, πρόκειται για Ευαγγελιστές τηλεμάρκετινγκ που υπόσχονται τέλειους κοιλιακούς σε μια εβδομάδα χωρίς δίαιτα. Καταλαβαίνω πόσο μεγάλος είναι ο πειρασμός να το πιστέψεις, και πόσο μπορεί να θίγεσαι αν κάποιος σου πει ότι είναι κοροϊδία και σαχλαμάρα, γιατί αν το δεχτείς, τι επιλογή έχεις; Να παραμείνεις στην αβεβαιότητα, χωρίς κάποιον να σου λέει με 'αγάπη' ότι το χάος που σε περιβάλλει ελέγχεται, και ότι τα πράγματα, όσο παράξενα και εχθρικά και αόρατα και να είναι, έχουν κάποιο νόημα κρυμμένο που θα αποκαλυφθεί.


Ό,τι βοηθάει τον καθένα, καλό είναι. Η προσευχή, οι Ευαγγελιστές καθησυχασμού, οι απλοϊκές ερμηνείες, η γιόγκα, η νηστεία, τα τζιν τόνικ, το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, η κηπουρική, οτιδήποτε βοηθάει κάποιον να τιθασεύσει το υπαρξιακό του άγχος, είναι άγιο. Αλλά ρώτησες, και έπρεπε να σου εξηγήσω γιατί δεν θα πρότεινα ποτέ κάποιο τέτοιο βιβλίο. Επειδή υπάρχουν άπειρα, απείρως καλύτερα βιβλία, που δίνουν ασύγκριτα καλύτερες απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα.

32

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
@7: Δεν έχει τύχει να δω ποτέ τον Dyer, οπότε δεν μπορώ να κρίνω πόση απέχθεια θα μπορούσε να δημιουργήσει το πως παρουσιάζεται. Όμως έχει τύχει να έχω διαβάσει το βιβλίο του "Οι περιοχές των σφαλμάτων" και ειλικρινά μένω έκπληκτη για το γεγονός ότι τον κρίνεις τόσο αυστηρά. Ναι μεν, έχει εκλαϊκευμένο λόγο για ζητήματα νευρωτικών συμπεριφορών, αλλά το βιβλίο απευθύνεται και σε κόσμο που δεν έχει την απαραίτητη γνώση για να κατανοήσει πιο εξειδικευμένες πληροφορίες. Αυτό που με εκπλήσσει είναι πως μεταξύ της σκέψης ΤΟΥ και της σκέψης ΣΟΥ (όπως αποτυπώνεται εδώ και όπως εγώ, ίσως, την ερμηνεύω) βλέπω απίστευτα πολλές συγκλίσεις. Ο κορμός της φιλοσοφίας του δεν είναι secret-ικός τύπου πίστεψέ-το-και-θα-γίνει, το αντίθετο μάλιστα. Είναι να γίνεις όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος μέσα από σκληρή δουλειά που απαιτεί να παραιτηθείς από αυτομειωτικές συμπεριφορές και να μάθεις να αγαπάς και να αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Θα πρότεινα να διαβάσεις το εν λόγω βιβλίο με ουδέτερη πρόθεση, χωρίς δηλαδή να του βάλεις εκ των προτέρων Μπουκαϊκή ταμπέλα. Βέβαια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Όπως σωστά είπες, ότι λειτουργεί για τον καθένα. Τα σέβη μου. :)
Ω! Nimbeluga, οι "Περιοχές των Σφαλμάτων σας" αποτελεί ένα όντως καλό βιβλίο. Χαίρομαι που το ανέφερες. Εμένα με είχε βοηθήσει πολύ όταν ήμουν μικρότερη, σε μια κρίση νευρικής ανορεξίας που είχα πάθει και δεν μπορούσαν ούτε γιατροί ούτε κανένας να με συνεφέρει. Ύπουλη αρρώστια. Τότε η μαμά μου μου είχε κάνει δώρο αυτό το βιβλίο. Από τότε συμπαθώ Wayne Dyer και όποτε τύχει τον παρακολουθώ στο internet. Δεν βρήκα τίποτα απλοϊκό σ' αυτό το βιβλίο του Dyer (δεν έτυχε να διαβάσω άλλα). Καταβάλλεις μεγάλη προσπάθεια για να εφαρμόσεις τα λόγια του. Και πιστεύω πως μπορεί να γίνει πράγματι η αρχή μιας αυτο-θεραπευτικής διαδικασίας υπό την έννοια ότι σου ανοίγει μία (κατ' εμέ χρήσιμη) προοπτική που αν θες δοκιμάζεις να την βαδίσεις. Ούτε θυμάμαι να προσπαθεί να απαντήσει σε κανένα μεγάλο περίπλοκο ερώτημα με στόμφο και χαζομάρα. Όπως ας πούμε κάνουν αρκετοί διάσημοι-όσο-λίγοι "φιλόσοφοι" που επιχείρησα να τους διαβάσω και λίγο έλειψε να μου πέσουν τα μαλλιά από την αμάθειά τους, τα απέραντα λογικά κενά τους, τα επιχειρήματα που καταρρίπτω σε δύο λεπτά, το ύφος εκατό καρδιναλίων και την μπόχα της περιφρόνησης που αναδύουν... Εντούτοις, όπως όλα τα βιβλία εκλαϊκευμένης ψυχολογίας και αυτοβοήθειας είναι κατανοητά σε ένα ευρύ κοινό και ο λόγος τους άμεσος και εύληπτος. Αυτό όμως είναι πλεονέκτημα και όχι το αντίθετο!Ομολογουμένως, δεν έχω διαβάσει Bucay, "Secret" (αυτό δεν ξέρω ούτε τί είναι) και δεν μπορώ να γνωρίζω πόση σχέση έχουν με Dyer ούτε αν έχουν να προσφέρουν κάτι. Ούτε το έχω και στο πλάνο να τους πιάσω κάποτε. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τους υποτιμούσα χωρίς να έχω ιδίαν γνώμη για το έργο τους.Το να κρίνεις το έργο ενός συγγραφέα χωρίς να έχεις διαβάσει ούτε ένα βιβλίο του, μόνο από την ένδυση με την οποία ο ίδιος εμφανίστηκε σε μια lifestyle εκπομπή της κακιάς ώρας, πόσο παράλογο και ανόητο παίζει να είναι! Αποκαλύπτει περισσότερα πράγματα για όποιον κριτικάρει έτσι παρά για αυτόν που κριτικάρεται.Και κανείς δεν είπε ότι ένα τέτοιο βιβλίο αντικαθιστά τον ψυχοθεραπευτή και τη δουλειά του. Κανείς δεν είπε ότι αντικαθιστά ένα βαθύ φιλοσοφικό πόνημα. Κανείς δεν είπε ότι αντικαθιστά ένα λογοτεχνικό αριστούργημα. Είναι αυτό που λέει : βιβλίο αυτοβοήθειας. Ερεθίσματα σου δίνει, οπτικές πάνω στον τρόπο που σκέφτεσαι σου προτείνει. Τίποτα άλλο. Από εκεί και πέρα, μπορεί να το θεωρήσεις καλό, μπορεί να το βρεις κακό, απλοϊκό, ελλιπές, σαβούρα κλπ. Όλα και όλοι κρίνονται. Επίσης, οι προκαταλήψεις και οι αγκυλώσεις βγάζουν μάτι, για όποιον ακόμα δεν φαίνεται να το έχει αντιληφθεί...
Α μπα, τις πιο πολλές φορές δίνεις καταπληκτικές απαντήσεις. Σήμερα όμως, έδωσες ρέστα. Ειδικά στις 6 και 7. Μπράβο σου γιαυτό και ένα μεγάλο ευχαριστώ από εμένα για την ξεκάθαρη σκέψη που μου προσφέρουν, κάποιες φορές, οι απαντήσεις σου.
#6 Μόνο εγώ φαίνεται να σε καταλαβαίνω, φίλε. Που δεν αντέχω με τίποτα την μπίχλα και την απεριποιησιά και όταν συναντώ κάποιον (ακόμα και δικούς μου ανθρώπους που τους έχω μεγάλη οικειότητα) αλλά τυχαίνει να μην είμαι περιποιημένη στα στάνταρ που θεωρώ σωστά για τον εαυτό μου - δηλαδή αρκετά καλοχτενισμένη ή βαμμένη ή ντυμένη όπως βρίσκω κατάλληλο τέλος πάντων - ζητάω συγγνώμη για την απεριποίητη εμφάνισή μου. Συχνά μάλιστα, αν και πλένομαι συνέχεια - σε εκνευριστική συχνότητα για τους συντρόφους μου - παρόλα αυτά ρωτάω τον σύντροφό μου κατ' ιδίαν αν μυρίζω εδώ ή μυρίζω εκεί για να πάω να ξαναπλυθώ, αν τους ενοχλεί. Διαφωνώ με την Α, μπα πάρα πολύ!!! ΛΑΘΟΣ τα λέει. Δεν είμαστε καθαροί μόνο για εμάς. Είμαστε καθαροί και για τους άλλους γιατί δεν είμαστε ερημίτες για να μη μας νοιάζει αν βρωμάμε και ζέχνουμε. ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΠΕΡΙΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ! ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ. Και οι αντιλήψεις μας για το επίπεδο καθαριότητας και εμφάνισης μέσα από τους άλλους προέρχονται/φιλτράρονται. Και με αυτούς τις μοιραζόμαστε. Η καθαριότητα και η εμφάνιση είναι κατ' εξοχήν στοιχεία ταυτότητας που διαμορφώνονται από το βλέμμα του άλλου. Και μετά γίνονται δικά μας, ναι. Αλλά μόνο σε σχέση με τους άλλους. Ζουν και αναπνέουν μέσα σε μια διαρκή διαλλεκτική σχέση με τους άλλους. Αναπόφευκτα. Μόνα τους δεν υφίστανται. Αν δεν υπήρχαν οι άλλοι για εμάς, ποιός σου είπε ότι θα πλενόμασταν τόσο συχνά; Δεν θα. Δηλαδή αν δεν με ξανάβλεπε ποτέ ανθρώπου μάτι και το ήξερα ούτε θα ξαναξυριζόμουν ούτε θα πλενόμουν καθημερινά (παρά μόνο τόσο ώστε να μην αρρωστήσω από καμιά μόλυνση) ούτε θα έβγαζα τα φρύδια μου ούτε πώς μοιάζουν τα μαλλιά μου θα με απασχαλούσε ούτε καν αν έχω μαλλιά ούτε καλλυντικά θα έβαζα ούτε τί είδους ρούχα να φορέσω θα σκεφτόμουν (θα έβαζα πάνω μου κάτι που να εξυπηρετεί αυστηρά τις απολύτως στοιχειώδεις πρακτικές ανάγκες μου, χωρίς να δίνω σημασία σε τίποτα άλλο) ούτε θα φρόντιζα την εμφάνισή μου με κανέναν άλλον τρόπο. Γιατί δεν θα υπήρχε λόγος. Δεν θα υπήρχε η έννοια της εμφάνισης καν. Κανένας δεν θα μπορούσε να με δει, θα ήμουν ο αόρατος άνθρωπος για όλους τους συνανθρώπους μου. Και, τότε, σε κάποια φάση κι εγώ η ίδια θα σταματούσα να με κοιτάζω στον καθρέφτη διότι τί νόημα θα είχε να ξέρω πώς δείχνω οπτικά στα μάτια του Θεού ή... των ζώων; Eντάξει, από δική μου περιέργεια μόνο. Αυτό.Λοιπόν, το κακό που κάνεις εσύ τώρα, φίλε στο #6, είναι αφενός ότι της το λες διακριτικά και ενοχικά. Αντί να της το επιβάλλεις ως όρο! Έτσι απλά. Αν δεν τον δεχτεί, έχεις δύο επιλογές : να φύγεις από κοντά της ή να μείνεις κοντά της και να υποστείς αυτά που περιγράφεις χωρίς να ξαναπείς τίποτα - για όσο μπορείς να τα υποστείς εν πάση περιπτώσει.Και, αφετέρου, ότι της το σερβίρεις με σάλτσες που δεν έχουν καμία σχέση με το περιεχόμενο του μηνύματος. Καταλαβαίνω ότι εκείνη σε παρέσυρε σε αυτή την δικαιολογία, ότι τάχα μου φταίει η δουλειά... Η δουλειά τί σχέση έχει με το ότι δεν θεωρεί απαραίτητο να πλένεται ή να ξυρίζεται για να σε συναντήσει; Ή η ζωντάνια; Ό, τι και να σου λέει, καμία σχέση. Η καθαριότητα και η εμφάνιση είναι ξεχωριστά κεφάλαια από μόνα τους. Σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν πάνω της. Έτσι θα της το πεις, και την επόμενη φορά στείλ' την για μπάνιο πριν το κάνετε. Απλά. Εγώ θα επιθεωρούσα κιόλας το μπάνιο του συντρόφου μου. Κι αν δεν έμενα ικανοποιημένη από το βαθμό καθαριότητας που κάνει, θα του έδειχνα ακριβώς τί να κάνει για να ξεβρωμίσει όπως θέλω. Εδώ δεν χωράνε ντροπές. Η θελιόμαστε ή μαλακιζόμαστε. Κυριολεκτικά.Κι εμένα υποθέτω πως πολλές φορές θα με περνάνε για αγενή (δεν μου το έχουν πει, αλλά πιθανότατα). Ε! Δεν δίνω δεκάρα τσακιστή. Στο κρεβάτι μου και στο σπίτι μου και στον άνθρωπό μου ισχύουν οι όροι ΜΟΥ! Σε όποιον αρέσει. Μάθε να διεκδικείς τους δικούς σου.Υ.Γ. 1. Αν έχει ψυχολογικά προβλήματα και γι' αυτό παραμελεί τον εαυτό της (αν δηλαδή εκεί οφείλεται η σύνδεση που εσύ και αυτή κάνετε με δουλειά, ψυχική ζωντάνια κλπ.) τότε αντιμετωπίζεις δύο παράλληλα προβλήματα σχετικά με την κοπέλα σου και μην υποτιμάς το ένα συγχωνεύοντάς το με το άλλο.Υ.Γ. 2. Όταν λες "να την ερωτευτώ" εννοείς να την ποθήσεις; Αν έπεσα μέσα, τότε είναι ακόμα πιο εύστοχο το σχόλιό μου. Γι' αυτό σου λέω : Ένα κι ένα κάνουν δύο. Ή ποθιέστε (κι αυτό συμπεριλαμβάνει τους όρους σου) ή άσ'το όπως είναι και φύγε/μείνε/whatever.
Συγγνώμη τι εννοείς περοποιούμαστε την εμφάνιση μας μόνο για τους άλλους;δηλαδή εαν δεν έβαζες αποσμητικό ή δεν πλενόσουν αυτές οι μυρωδιές ακόμα κ αν ήσουν μόνη στη σαχάρα δε θα σε ενοχλούσαν?? Ή θα τις ένιωθες και θα λεγες "αααααχ,ευωδία"??
@ not_a_morning_person & εξωγήινη H ευωδιά και η βρώμα του εαυτού βρίσκει μεγάλο εύρος ανοχής και αντοχής, όπως διαπιστώνει κανείς και από το γράμμα. Στην έρημο, δε, μην συζητήσουμε καλύτερα. Αλλά πολύ μικρότερη η ευωδία και η βρώμα των άλλων. Και δεν είναι μόνο αυτό καν. Είναι θέμα ποιότητας σχέσεων, και αυτές διέρχονται μέσα από κοινούς κατασκευασμένους κώδικες. Αυτοί είναι που κλιμακώνουν το βιοτικό επίπεδο (που αφελώς νομίζουμε ότι είναι στη φύση μας - σάματι δεν θα ανεχόσουν την μυρωδιά σου αν ζούσες μόνη σου στη φύση ή... στην έρημο, κούνια που μας κούναγε...). Και όσο πιο εκλεπτυσμένοι τόσο περισσότερο. Ο κώδικας της υγιεινής και της εμφάνισης είναι ο πλέον άμεσος, ευθύς και ευδιάκριτος για να αντιληφθούμε ότι τον μεταχειριζόμαστε ως πολιτισμική κατασκευή, προκειμένου να απευθυνθούμε στους άλλους και να επικοινωνήσουμε με την οπτική εικόνα μας (και την οσμή μας, ok, αφού μιλάμε για φυσική παρουσία, καθώς κα. επίσης). Το ότι πιθανόν ενσωματώνεται σε βαθμό που και μόνοι μας να μείνουμε για μερικές μέρες απομονωμένοι πάλι θα τον ενδυόμαστε, δεν λέει απολύτως τίποτα, γιατί υπάρχει πάντα η πιθανότητα του βλέμματος/της παρουσίας του άλλου - έστω στο μέλλον - και αυτό είναι πάντα πιο βαθιά εγγεγραμμένο.
Συμφωνώ Nanina Zola. Αν κι εγώ δεν είμαι τόσο υπερβολική με την εμφάνιση μου, btw, πιστεύω ότι προσέχουμε την εμφάνιση μας για τους ανθρώπους γύρω μας. Φυσικά και μπάνιο θα κάναμε και όλα τα απαραίτητα, αλλά όταν συναναστρέφεσαι κόσμο, είτε επαγγελματικά είτε φιλικά πόσο μάλλον αν είναι ερωτικοσεξουαλική η συναναστροφή, προσέχεις περισσότερο.
Τα audio books θεωρώ ότι είναι μια μικρο επανάσταση στο χώρο του βιβλίου. Περιμένω πως και πως να βγουν και άλλα στα ελληνικά. Δοκιμασέ το γιατί μπορεί να σου αρέσει πιο πολύ να τα ακούς παρά να διαβάζεις. Τα πλεονεκτήματα είναι πάρα πολλά για ανθρώπους που το διαβασμα τους φαίνεται αγγαρεία, για όσους διαβάζουν αργά καθώς και για άτομα με μαθησιακές δυσκολίες.Επίσης διαφωνώ ότι όσοι διαβάζουν δεν διαβάζουν επειδή κάνει καλό αλλα από ευχαρίστηση. Πολλοί ειναι αυτοί που διαβάζουν επειδή ξέρουν ότι με το διάβασμα μπορεί να αλλάξει η ζωή τους.Δες αυτά τα βιντεάκια που ειναι review από βιβλια και θα καταλάβεις τι εννοώ. Υπάρχουν πολλα audiobooks στο youtube αλλα ειναι στα αγγλικα.https://www.youtube.com/user/phuckmediocrity/videoshttps://www.youtube.com/watch?v=ELzfC_fefb4
6. Επειδή άνθρωποι είμαστε και όχι μηχανές:Δεν περιποιείσαι τον εαυτό σου για να αρέσεις σε κάποιον άλλον, περιποιείσαι τον εαυτό σου γιατί αυτό θες να κάνεις.Επίσης υπάρχουν φορές που πάνω στο le sexy time δε θα σηκωθεί κανένας να πλύνει τα δόντια του ή να ξυρίσει τις μασχάλες του. Άσε που από όσο έχω ακούσει από άντρες, κανένας δεν είπε όχι στο σεξ επειδή η κοπέλα είχε τρίχες. Τέλος, η υγιεινή στις ευαίσθητες περιοχές είναι κι αυτή προσωπικό θέμα και δεν αλλάζει. Μπορεί να πλυθεί για να μη μυρίζει και να σου κάνει τη χάρη αλλά αν δεν το έχει δε θα το κάνει ποτέ. Και φυσικά όταν τα ζητάς αυτά είσαι προετοιμασμένος να κάνεις τα ίδια. Γιατί νομίζω σε καμία δεν αρέσει να κατεβαίνει το "πετσάκι" και να αναδύεται μια ευωδία. Το να έχουν αντίστοιχα στάνταρ προσωπικής υγιεινής δύο σύντροφοι είναι θεωρώ βασικό για να προχωρήσει μια σχέση.
"Άσε που από όσο έχω ακούσει από άντρες, κανένας δεν είπε όχι στο σεξ επειδή η κοπέλα είχε τρίχες"Εχω ακούσει για κάτι μυστήριους που δεν τις αφήνουν να τρώνε τζατζίκι "Το να έχουν αντίστοιχα στάνταρ προσωπικής υγιεινής δύο σύντροφοι είναι θεωρώ βασικό για να προχωρήσει μια σχέση."Δε θα μπορούσες να το θέσεις καλύτερα
#1 Θα μπορούσες να μελετήσεις συγκριτικά κείμενα των αρχαίων φιλοσόφων και των μετέπειτα πατέρων της εκκλησίας (π.χ Άγιος Αυγουστίνος- κείμενα βάσει των οποίων έχει γραφτεί και το πολύ ωραίο Vita Brevis του Γιόστειν Γκάρντερ), για να διασαφηνίσεις στο κεφάλι σου τα σχετικά με την παραπάνω απορία (μία απορία η οποία ταλάνισε και εμένα αρκετές φορές σε διάφορα στάδια της ζωής μου, αν μπορώ να καταλάβω βέβαια σωστά αυτό που λες. Για ποιό λόγο δηλαδή η ανθρωπότητα πέρασε από τη νοήμονα φιλοσόφηση και στάση ζωής, σε μια ακραία ενοχικότητα. Αυτό ρωτάς;)Σχετικά με τα όσα λες, τώρα, θέλω να σημειώσω πως η επιθυμία, άσχετα αν είναι πολλές φορές κακοδιατυπωμένη, ενδοβολική, αποτέλεσμα κακών προθέσεων, κλπ, δεν παύει να αποτελεί το μοχλό κίνησης της ζωής μας. Οπότε, ναι, από τη φύση της φρονώ πως δημιουργεί ένα είδος σχάσης στο ανθρώπινο είναι: Από τη μία τη χρειαζόμαστε (αλλιώς απλά θα είχαμε αφεθεί να πεθάνουμε από την ασιτία, ή, αν καταχωρείς την κατ'εξοχήν πείνα στις ανάγκες, δε θα είχαμε δημιουργήσει τίποτα, ακριβώς όπως τα ζώα), αλλά από την άλλη, αν είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, συχνά δεν είμαστε σίγουροι για το βαθύτερο ορμητήριό της. Άρα, λογικό να προκαλεί τόσο εσωτερικό πόλεμο, όσο και ενοχές.Το κλού είναι εδώ να καταλάβουμε (από όποιο ρεύμα φιλοσοφίας και αν κοιτάμε τα πράγματα), ότι ο άνθρωπος που πραγματικά δεν έχει επιθυμία, δεν είναι πλέον άνθρωπος (είτε αυτό σημαίνει ότι πέθανε, είτε ότι φωτίστηκε), και ότι η επιθυμία είναι αυτό που μας έλκει σε οτιδήποτε (καλό η κακό, ευπρεπές ή άπρεπές, αποδεκτό κοινωνικά η μη). Κατά κάποιο τρόπο, είναι (από τη φύση της, άσχετα με τον τρόπο που εκδηλώνεται) η αγάπη σε επίγεια εφαρμογή.#6 Χμ...Το να διαφέρουν μεταξύ του ζευγαριού οι απόψεις για την υγειινή, είναι πάντα κακός οιωνός, αν ρωτάς εμένα...Αλλά αυτό που μου τραβάει την προσοχή στο γράμμα σου, δεν είναι αυτό. Διακρίνω μια προσπάθεια πατροναρίσματος και υποτίμησης. "Δούλεψε για να ζεις, μη ζεις για να δουλεύεις", λες. Είσαι σίγουρος πως η κοπέλα έχει πραγματικά αυτή την επιλογή, στην Ελλάδα της κρίσης; Θεωρείς πως "κάπως" πρέπει να είναι για εσένα (δικαίως ή αδίκως δεν έχει σημασία), ώστε να βοηθήσει τη δική σου καταναγκαστική προσπάθεια να την ερωτευτείς. Και έπειτα "εύχομαι αυτό που περνάω να μην τύχει σε κανέναν" 1ον: Δεν σου ακούγεται λίγο "δραματικό" όλο αυτό; Θέλω να πω, πέθανε κανείς και δεν το ξέρουμε; 2ον: Αυτό που περνάς, το έχεις επιλέξει προσωπικά και ενεργά. Δεν σου "έτυχε". Εσύ επέλεξες να έχεις σχέση, εσύ επιλέγεις να μένεις. Είναι άσχημο να κάνετε σεξ και η άλλη να σου βρωμάει, ναι, αλλά δουλειά σου δεν είναι να το αλλάξεις, δουλειά σου είναι να αποφασίσεις τί θέλεις, και πόσο αντέχεις εσύ.
#2 Σε νιώθω. Δεν ξέρω αν αυτό μας κάνει κακούς ανθρώπους, ίσως, τι να πω, πάντως δε φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω.Σοβαρά τώρα, μια ζωή όσοι συναναστρέφομαι με θεωρούσαν καλό άνθρωπο, έως και πολύ καλό, αλλά έχω κι εγώ έναν παρόμοιο συνάδελφο που ενίοτε με φτάνει στα όριά μου. Και δεν είναι αμήχανος, απλώς δεν του κόβει. (Αν ήταν αμήχανος δεν θα έβαζε όλη την ώρα το ραδιόφωνο στη διαπασών, πχ. Επίσης είναι μεγάλος άνθρωπος, μας χωρίζουν 10ετίες.)Στις μύχιες γωνίες του μυαλού μου έχω επιτρέψει τις πιο τρελές φαντασιώσεις, όπως αργό στραγγαλισμό ή άνοιγμα κεφαλιού με κλπομπ. Αυτό κι αν με κάνει κακό άνθρωπο, αλλά έτσι εκτονώνομαι χωρίς να του υψώσω ποτέ τη φωνή. Του μιλάω μάλιστα ευγενέστερα κι από τους συναδέλφους που συμπαθώ, για να το ισοφαρίσω.Ομολογώ όμως ότι κάνω και κάτι άλλο, που ΔΕΝ το συστήνω στους άλλους: Ως γνήσιο control freak, του αφήνω μόνο τις δουλειές που θα έκανε μια ανεκπαίδευτη μαϊμού, και στην ουσία φορτώνομαι όλη την υπόλοιπη, γιατί δεν τον εμπιστεύομαι σε τίποτα. Έτσι εν τέλει τον έχω κοκο-λαλά, και συνεχώς το προτρέπω στις απουσίες και στο κωλοβάρεμα. "Μα όχι αφήστε να το κάνω εγώ, μου αρέσει!" Δε μου αρέσει, αλλά μου αρέσει περισσότερο από το να τρέχω μετά να διορθώσω τα λάθη του... :Ρ
Το παράδειγμα που αναφέρεις μου είναι πολύ γνώριμο Iris Prismatica μόνο που δεν θα το κάνω χωρίς να πετάξω την κατάλληλη σπόντα κάποια στιγμή, χωρίς ντροπή (μου φεύγει όταν νευριάζω). "Θα το αναλάβω εγώ που τελειώνω και πιο γρήγορα"."Θα το αναλάβω εγώ να μην τρέχω μετά και διορθώνω τα λάθη σας". Και ξέρεις που οδήγησε αυτό; στο να με καλύπτει ή διευκολύνει η συνάδελφός μου σε πράγματα που έχει μεγαλύτερη εμπειρία, π.χ. στην διεκπεραίωση δύσκολων/σπάνιων υποθέσεων που χρειάζονται τις κατάλληλες διασυνδέσεις.
#1Οι φιλοσοφικές θεωρίες είναι τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους,που είναι μόνο στο χέρι του αναγνώστη ποιά θα κρατήσει και ποιά θα απορρίψει.Πάντως η θεωρία του Πλάτωνα σχετικά με τις επιθύμιες και αυτά που λέει η εκκλησία δεν απέχουν και πολύ.Όποιος επιθυμεί και έχει πάθη,κάτι δεν κάνει καλά.Η καταπίεση των επιθυμιών μας γεννάει τις ενοχές.Τώρα,σχετικά με τη χαμένη σοφία και γνώση που ανέφερες θυμήθηκα κάτι.Μιλούσα με έναν φίλο μου χριστιανό.Μου έλεγε λοιπόν,ότι στο άγιο όρος και σε πολλά μοναστήρια,φυλάσσονται βιβλία τα οποία όμως δεν μπορούν να βγουν στο φως γιατί έχουν γνώσεις τις οποίες εμείς δεν θα ξέραμε πως να τις διαχειριστούμε και μόνο οι φωτισμένοι μπορούν να τα διαβασουν.Εγώ πάντως εξοργίστηκα όταν μου το είπε.
Ε, δεν είναι δα κάτι κρυφό, πλέον. Και στην βιβλιοθήκη του Βατικανού υπάρχουν γραφές που αναφέρονται σε αληθινά ιστορικά γεγονότα και μπαίνεις μέσα μόνο με ειδική άδεια. Όλοι μας εξάλλου γνωρίζουμε ότι η ιστορία γράφετε από τους νικητές(!)(και όχι μόνο).Άλλα μαθαίνουν οι φίλοι και γείτονες μας στα ιστορικά τους βιβλία και άλλα εμείς, στα εκάστοτε σχολεία. Και το γράφω αυτό επειδή έχω συγκρουστεί αρκετές φορές για πράγματα που θεωρούσα ιστορικά, δηλαδή κοινώς αποδεκτά.
Είναι πολύ υποτιμητικό κάποιες ομάδες ανθρώπων να νιώθουν ότι υπερέχουν από τους υπόλοιπους.Δεν μπορώ να δεχτώ ότι αυτός με τον οποίο συζητούσα έβρισκε πολύ φυσιολογικό ότι κάποιος άλλος έχει ήδη αποφασίσει για μένα και ουσιαστικά έχουν αποφασίσει ότι είμαι ανάξια της διαχείρησης της πληροφορίας.Μάλλον το πήρα πιο προσωπικά από ότι έπρεπε.
Α μπα τέλεια η απάντηση στο 6!Μόνο να προσθέσω ότι κάποιες κοπέλες απλώς δεν τηρούν τους κανόνες προσωπικής υγιεινής όσο άλλες, χωρίς να είναι σύμπτωμα κακής ψυχολογικής κατάστασης, απλώς έτσι έχουν μάθει από το σπίτι τους. Μου έχει τύχει σε διακοπές ως φοιτήτρια με άλλες κοπέλες, να μην κάνει η άλλη μπάνιο 3 μέρες (!) και διάφορα τέτοια που εμένα με σοκάρουν (κάνω πάντα μπάνιο αμέσως μετά από ταξίδι με πλοίο ή τρένο και γενικά κάθε μέρα ανελλιπώς) αλλά γι'αυτές ήταν απολύτως φυσιολογικό. Μέχρι τότε πίστευτα ότι μόνο οι άντρες μπορεί να είναι μπίχλες αλλά τελικά συμβαίνει ανεξαρτήτως φύλου και το βρίσκω κι εγώ πολύ ξενερωτικό.
Συμφωνώ απόλυτα, έχοντας γνωρίσει κοπέλες και από άλλη κουλτούρα, μου φαίνεται ακόμα παράξενο. Αλλά και σε αυτές φαίνεται παράξενο και με λένε αποστειρωμένη :) Τι να κάνεις, αυτά ττης προσωπικής υγιεινής τα μαθαίνεις από το σπίτι σου και αν θες τα κάνεις μετά.
#4"Είμαι με ένα παιδί 2,5 χρόνια μαζί ενώ τον γνωρίζω 5, εγώ 23 και αυτός 29. Έχω ήδη γνωρίσει τον έναν αδερφό (35 χρονών) από τους δύο που έχει σε κοινή έξοδο με τη γυναίκα του. Στη συζήτηση που είχαμε εγώ ανέφερα ότι δεν έχω τελειώσει τη σχολή μου καθώς μου απομένουν 2 μαθήματα""Ένιωσα άβολα που τώρα είμαι στον 5ο χρόνο των σπουδών μου σε 4ους φοίτησης σχολή. Επιπλέον, ο άνθρωπος αυτός έχει δύο δικές του επιχειρήσεις (καφετέριες) και του είχα ζητήσει δουλειά ως σερβιτόρα, έχοντας ήδη εμπειρία 3 χρόνων"Πολλά νούμερα! Ενιωσα ότι διαβάζω πρόβλημα μαθηματικών το οποίο θα τελείωνε σε στυλ "σε πόσα εξάμηνα θα τελειώσω τη σχολή αν πιάσω δουλειά ως σερβιτόρα;"Είσαι σιγουρη ότι αυτοι οι άνθρωποι δεν προσπαθούν να δείξουν κάποιο πραγματικό ενδιαφέρον για σένα; Κι όσο για το θέμα με την καφετερια, ο άνθρωπος μπορεί να έχει αυτογνωσία, να θεωρεί ότι ειναι κακός εργοδότης κ ότι μπορεί να εκμεταλλεύεται άγνωστα παιδάκια αλλά όχι κ την φίλη του αδερφού του, διότι με αυτό τον τρόπο θα χαλάσει τις σχέσεις του με τον αδερφό του. Είναι long shot αλλά λέμε τώρα
#1 Εντελώς πλατωνικό το #1#2First World Problems το λένε αυτο... Επικεντρωσου στο οτι εχεις δουλεια, που δεν ειναι και αγχωτική. Αλλά ναι, χιουμορ που λέει κ η Α μπα#3Να μη τους λυπάσαι, να τους σέβεσαι λέγοντας τους την αλήθεια
εσύ πολυνίκη θα έπρεπε να την καταλαβαίνεις καλύτερα τη 2 και όχι να κράζεις... φαντάζομαι ότι κι εσύ στη δουλειά σου δεν συναντάς και τα μεγαλύτερα μυαλά... εκτός κι αν είσαι προπονητής στους φωστήρες...