ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: η ζωή του βουδιστή

Στο σημερινό «Α μπα»: η ζωή του βουδιστή Facebook Twitter
32


__________________
1.


Έχω ένα χαρακτηριστικό που μου αρέσει, δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο με ωφελεί ή με βλάπτει, εξαρτάται την περίπτωση μάλλον. Ποτέ μου δεν ζήλευα και δεν συγκρινόμουν με κανέναν άνθρωπο. Δεν έιναι ότι τα έχω όλα, οκ είμαι εμφανίσιμη, δεν είμαι μοντέλο...και σε όλα τα άλλα το ίδιο δηλαδή πλέον δεν έχω σταθερή δουλειά, αλλά δε ζηλεύω αυτούς που έχουν ακόμα κι αν αυτή είναι πολύ καλή και τους δίνει πολλά λεφτά, και δεν είναι ότι είμαι ανεξάρτητη οικονομικά. Αν και είμαι μόνη μου δεν ζηλεύω αυτούς που έχουν μια καλή σχέση. Προσπάθησα να το εξηγήσω σε διάφορες φάσεις στη ζωή μου, μικρότερη έλεγα δε ζηλεύεις γιατί μιλάς εκ του ασφαλούς έχεις δουλειά, σχέση κτλ. Ούτε λόγω ηλικίας εξηγείται γιατί είμαι ήδη 33. Συνήθως σκέφτομαι ότι αυτό που βλέπω δεν είναι 100% αληθινό, μάλλον γι'αυτό και δεν το ζηλεύω, ότι οκ έχει λεφτά, αλλά ποιος ξέρει αν είναι όντως καλά, οκ έχει σχέση, αλλά δεν περνάει καλά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εγω είμαι καλύτερα. Από την άλλη έχω καταφέρει πράγματα στη ζωή μου και δεν είμαι ζεμανφού, κίνητρό μου όμως πάντα ήταν ο εαυτός μου, όχι για να κάνω κάτι όπως το έκανε ο άλλος. Τέλοσπάντων, αυτό το στοιχείο μου αν και μου αρέσει από την άλλη μήπως με έχει κρατήσει και πίσω κι ότι αν ζηλεύεις έχεις κίνητρο να κάνεις πιο πολλά; Δε μου αρέσει καν η ιδέα, δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι για την ακρίβεια. Α κι επειδή έχω αντιμετωπίσει τη ζήλεια δε θα ήθελα να το περάσω, θα ήθελα πολύ οι άνθρωποι να μη ζηλεύουν, τουλάχιστον όχι σε βαθμό άρρωστιας που θα χαλάνε φιλίες, σχέσεις και να αγαπάνε λίγο και ειλικρινά, όχι εγωιστικά τον εαυτό τους...Περί ζήλιας και φθόνου-από πάνω

Έχουμε συζητήσει πολλές φορές εδώ το θέμα της ζήλιας, πόσο καταστροφικό συναίσθημα είναι για αυτόν που νιώθει αλλά και πώς επηρεάζει τους γύρω, πόσο βαθιές ρίζες έχει και τι κρύβει, και τα λοιπά. Και τώρα κάποιος ρωτάει αν είναι πρόβλημα να μη ζηλεύεις. Δεν περίμενα ότι το 'αυτό που δεν έχεις θέλεις' ισχύει και στις πιο ακραίες περιπτώσεις.


Η ζήλια δεν είναι κίνητρο για να κάνεις πιο πολλά, είναι κίνητρο για να κάνεις αυτά που κάνουν οι διπλανοί σου, επειδή αυτό το κοντόφθαλμο συναίσθημα μεταμορφώνει τους διπλανούς σε 'όλους'. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να μην αναπτύξεις την προσωπικότητα σου και για να προσπαθήσεις να πιθηκίσεις πράγματα που δεν σου ταιριάζουν. Οπότε όχι, δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις να βρεις λόγο για να αρχίσεις να ζηλεύεις. Ούτε χρειάζεται να το ξανασκεφτείς.

__________________
2.

Α,μπα
Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, είχα πάει εράσμους στο εξωτερικό για ένα χρόνο.
Όπως καταλαβαίνεις είχα περάσει τέλεια, απίστευτα, μοναδικά, πάρτυ, γνωριμίες απ' όλο τον κόσμο, εμπειρίες, γνώσεις, συζητήσεις, νοοτροπίες, ε... και λίγο διάβασμα. Πραγματικά, νοιώθω ότι άλλαξα εγκέφαλο, η εμπειρία αυτή δεν συγκρίνεται με τίποτα με τα ταξίδια στο εξωτερικό, πόσο μάλλον όταν πας σε μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη.
Όταν γύρισα, φυσικά, είχα τις μαύρες μου για καιρό. Μου έλειπε το ότι η κάθε μέρα μου δεν ήταν απρόβλεπτη, γεμάτη περιπέτεια. Το ότι ξύπναγα και δεν ήξερα που θα με οδηγήσει αυτή η μέρα, τι καινούργιο θα μάθω σήμερα.
Και ακόμα δηλαδή, έναν χρόνο σχεδόν μετά. Στεναχωριέμαι πολύ όταν σκέφτομαι ότι εκείνη η χρονιά είναι ανεπανάληπτη. Με την άποψη ότι έκανα ένα χρόνο "επιδοτούμενες διακοπές" μαζί με ανθρώπους στην ίδια φάση με εμένα.
Η ερώτηση μου είναι πώς συνεχίζεις να ζεις γνωρίζοντας ότι οι στιγμές που έχεις ήδη ζήσει ήταν και οι καλύτερες της ζωής σου;
Και αντίστροφα, πως συνεχίζεις να ζεις ξέροντας ότι οι καλύτερες στιγμές της ζωής σου έχουν ήδη περάσει;


H δικιά μου ερώτηση είναι πού βρήκες την κρυστάλλινη σφαίρα που σου λέει τα μελλούμενα και σου είπε ότι οι καλύτερες στιγμές της ζωής σου έχουν ήδη περάσει. Μπράβο σιγουριά!


Νοσταλγείς μια περίοδο που δεν είχες υποχρεώσεις και έκανες ό,τι σου κατέβαινε στο κεφάλι, φυσικό είναι να σε πονάει και να θέλεις κι άλλο. Πολλοί αναπολούν τα φοιτητικά τους χρόνια, και δεν είναι επειδή έμαθαν πολλά στο πανεπιστήμιο. Από αυτό μέχρι την απόλυτη βεβαιότητα ότι τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου είναι πίσω σου είναι ένα βήμα εξωφρενικά υπερβολικό. Πρόσεχε μην πείσεις τον εαυτό σου, γιατί ισχύει το 'έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε'. Αντί να καταφεύγεις όμως στη μοιρολατρία και στη νοσταλγία, ψάξε να δεις πώς θα κάνεις αυτή την ανάμνηση πραγματικότητα στο μέλλον. Αν σου άρεσε τόσο πολύ η επαφή με ανθρώπους, το άγνωστο και οι διαφορετικοί πολιτισμοί, θα πρέπει να βρεις μια δουλειά που θα σου τα προσφέρει όλα αυτά.

__________________
3.


Είμαι 46 ετών, εργαζόμενη, και εδώ και 4 μήνες έχω γνωρίσει έναν άντρα στην ηλικία μου, ο οποίος δείχνει πολύ ενδιαφέρον για μένα όταν είμαστε μαζί, όμως το θέμα είναι ότι είναι τόσο πολυάσχολος επιχειρηματίας που δεν βγαίνουμε συχνά και όταν βγούμε είναι συνήθως με δική μου πρωτοβουλία. Μπορεί να βγούμε 2-3 φορές το μήνα και εντωμεταξύ μιλάμε στο f/b και λέμε τα νέα μας κλπ. Εγώ δεν είμαι αυτού του τρόπου επικοινωνίας, αλλά αν δεν του μιλήσω μια μέρα παραπονιέται ότι χάθηκα κλπ, έτσι το συνεχίζω να δω πού θα πάει...Το θέμα είναι ότι με ενδιαφέρει πολύ αυτό το άτομο, ταιριάζουμε αρκετά, είναι πολύ έξυπνος με χιούμορ, αλλά δυστυχώς με τόσο αραιή προσωπική επαφή το πράγμα έχει κολλήσει. Στο θέμα του σεξ δεν έχουμε προχωρήσει, είμαστε ακόμα στο στάδιο της γνωριμίας (!). Το θέλει βέβαια και το έχει επιδιώξει, αλλά εγώ μένω με τα παιδιά μου (απ΄τον πρώτο μου γάμο), εκείνος μένει μόνος, αλλά δεν με έχει προσκαλέσει ποτέ σπίτι του. Όταν είμαστε μαζί έξω, με κρατάει συνεχώς αγκαλιά, είναι τρυφερός, ευγενικός, άψογος. Με έχει μπερδέψει. Ενδιαφέρεται ή όχι; Τί λες; Μήπως είμαι για να χαλαρώνει μετά την πολλή δουλειά, κάτι σαν ευχάριστο διάλειμμα στη πολυάσχολη ζωή του; Τηλέφωνα δεν παίρνει, αν τον πάρω εγώ μιλάει μια χαρά χαρούμενος! Του έχω προτείνει αν είμαι μόνη σπίτι να τον καλέσω για φαγητό και το χάρηκε πολύ, επίσης να πηγαίναμε κανένα Σ/Κ κάπου τώρα που είναι καλοκαίρι, αλλά δε μάσησε, δεν ξέρει αν μπορεί λόγω δουλειάς. Να το προσπαθήσω κι άλλο ή να το αφήσω:- κορίνα

Ενδιαφέρεται, αλλά μάλλον ενδιαφέρεται και για άλλη (ή για άλλες).

__________________
4.

γιατι δεν μπορω να παψω να ειμαι shopping-alkoolic-ελυθερια


Shopaholic είναι η έκφραση.


Για να χαρακτηριστείς έτσι, πρέπει να λειτουργείς σύμφωνα με κάποια κριτήρια. Δεν είναι απλώς η χαρά να αγοράζεις καινούρια πράγματα, αυτό το έχουμε όλοι. Ο εθισμός είναι άλλο πράγμα. Αν είσαι εθισμένη, πρέπει να το αντιμετωπίσεις σοβαρά, σαν οποιονδήποτε εθισμό, και τα γιατί θα σου αποκαλυφθούν με τη θεραπεία.

__________________
5.


Βλεπουν όλοι οι αντρες πορνό; είναι κάτι που κάνουν άσχετα από το αν έχουν σχέση ή όχι; Ο δικός μου ισχυρίζεται ότι με αγαπάει και ότι καλύπτω τις ανάγκες του αλλά αυτο (το ότι ο ίδιος βλεπει πορνό) δεν έχει σχέση με μένα. Εγώ πάλι πιστεύω πως δεν είναι και τόσο ικανοποιημένος μαζί μου για να καταφεύγει εκεί κάποιες φορές...
Εσύ τι λες;- Zanzibarlove

Ό,τι και να σκεφτείς, σε κάποιους αρέσει, και κάποιοι το κάνουν. Αν εξαιρέσουμε τις παράνομες δραστηριότητες, δεν θα έπρεπε να σε νοιάζει αν υπάρχουν και άλλοι άντρες που τους αρέσει κάτι (ναι, υπάρχουν) αλλά κατά πόσο σε ενοχλεί εσένα κάτι που κάνει ο δικός σου.


Πορνό με πορνό έχει διαφορά, όπως και η συχνότητα που παρακολουθεί κάποιος έχει διαφορά, ο λόγος, τα είδος – ούτε το πορνό είναι ένα πράγμα, ούτε οι θιασώτες του. Κατά πάσα πιθανότητα, πάντως, θα έλεγα να τον πιστέψεις. Δεν έχει σχέση με σένα. Οι άντρες – κι εδώ θα χρησιμοποιήσω το φύλο, γιατί θα μιλήσω για συστημική επιρροή – αντιμετωπίζουν το σεξ με διαφορετικό τρόπο από τις γυναίκες. Μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να καταναλώνουν εικόνες σεξ όπως καταναλώνουμε παγωτά, όπως αγοράζουμε φτηνά αξεσουάρ. Είναι μια γρήγορη και εύκολη εκτόνωση για κάποιους, χωρίς να χρειάζεται προετοιμασία και κατάλληλη ατμόσφαιρα, και κυρίως, χωρίς να χρειάζεται να προσπαθήσουν και χωρίς να υπάρχει ανάγκη για συναίνεση. Οι γυναίκες του πορνό θέλουν πάντα. Όλα αυτά θα μπορούσαν να σε απασχολήσουν, ως κριτική στην κοινωνία και ως αφετηρία για να κατανοήσεις τον σύντροφό σου καλύτερα – με κίνδυνο να καταλήξεις σε συμπεράσματα που δεν θα σου αρέσουν. Το να πιστεύεις ότι κάποιος βλέπει πορνό επειδή δεν τον καλύπτεις εσύ προσωπικά είναι κάπως ρηχό, και αφελές.

__________________
6.

Γιατί νοιάζονται οι άλλοι τόσο λιγότερο για μένα απ' ότι εγώ γι' αυτούς; Αναρωτιέμαι για ένα msec πριν καταλάβω πόσο γελοίο ακούστηκε αυτό. Η ερώτηση θα 'πρεπε να είναι: Γιατί χρειάζομαι τους άλλους περισσότερο απ' ότι με χρειάζονται αυτοί;


Ώπα, έκανες τεράστια ανατροπή. Γι' αυτό λένε ότι πρέπει να γράφεις τις σκέψεις σου, γιατί καταλαβαίνεις καλύτερα πόσο γελοίες ακούγονται, και ως έξτρα μπόνους, σου έρχονται οι καυτές ερωτήσεις. Δεν ξέρω, είναι η απάντηση μου, δεν ξέρω τίποτα για σένα, εκτός του ότι έκανες την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου, και αφού είσαι σε θέση να την κάνεις, είσαι και σε θέση να δώσεις την απάντηση.


__________________
7.


Α,μπα μου γιατί εμείς πρέπει να δουλεύουμε και ένα σωρό βουδιστές μοναχοί να μπορούν όλοι μέρα να κάθονται και να διαλογίζονται;

Ή ενώ υπάρχουν ένα σωρό εκατομμυριούχοι που μπορούν όλη μέρα να κάθονται, σκέτο;


Για σύγκριση, σου παραθέτω το καθημερινό πρόγραμμα ενός βουδιστή μοναχού στην Ταϊλάνδη:

4:00 π.μ. Εγερτήριο. Διαλογισμός για μια ώρα, συν μια ώρα ψαλμοί.
6:00 π.μ. Οι μοναχοί περπατούν ξυπόλυτοι στη γειτονιά ενώ οι κάτοικοι τους προσφέρουν φαγητό.
8:00 π.μ. Επιστροφή στο ναό. Οι μοναχοί τρώνε πρωινό, και μετά προσεύχονται για την παγκόσμια ειρήνη.
Πριν τις 12 το μεσημέρι: Κάποιοι μοναχοί επιλέγουν να φάνε ένα ελαφρύ μεσημεριανό. Αυτό είναι το τελευταίο γεύμα που επιτρέπεται να φάνε μέχρι την επόμενη ανατολή.
1:00 μ.μ. Ξεκινούν τα μαθήματα.
6:00 μ.μ. Δύο ώρες διαλογισμού και προσευχής.
8:00 μ.μ. Οι μοναχοί αποσύρονται για μελέτη.
Να κι ένα μικρό ντοκιμαντέρ για τους μοναχούς που «κάθονται».


32

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

18 σχόλια
#1 Μόνο εγώ διακρίνω ζήλεια; Δηλαδή εσύ λες ότι δεν ζηλεύεις γιατί οι άλλοι δεν έχουν κάτι το αξιοζήλευτο. Αν είχαν; Μόνη σου μειώνεις τις ζωές και τα κατορθώματα των άλλων, και ανάγεις ό,τι προβλήματα μπορεί να έχουν σε προβληματική των εκάστοτε τομέων της ζωής τους για να νιώσεις καλύτερα. "Η Μαρία τσακώθηκε΄πάλι με τον Μπάμπη, τώρα σχέση είναι αυτό; Καλύτερα μόνη, τι τα θέλω αυτά..." Για πες μας όμως, όταν κάτι πραγματικά καλό συμβεί σε κάποιον δικό σου, και δεν μπορείς να βρεις αρνητικό, χαίρεσαι ή ζηλεύεις; Ή μήπως βρίσκεις αρνητικό για να μη ζηλέψεις "Τι που πήρε προαγωγή, θα δουλεύει δωδεκάωρα, δεν το θέλω εγώ αυτό...". Για ψάχτο λίγο.Υ.Γ. Μαρία και Μπάμπης μου έρχονται πάντα πρώτα σαν ονόματα. Είμαι η μόνη;
#5 Οι άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους, άνδρες και γυναίκες, αυτοικανοποιούνται (οι άνδρες σαφώς πιο απενοχοποιημένα). Η εν λόγω δραστηριότητα λαμβάνει χώρα είτε είναι σόλο είτε βρίσκονται σε σχέση, ακόμη και σε μια καθ'όλα υγιή και ικανοποιητική σεξουαλικά σχέση. Οι λόγοι, πολλοί: Επειδή ο-η σύντροφος δεν είναι διαθέσιμος την ώρα που εχουν διάθεση και δεν κρατιούνται, επειδή η αυτοικανοποίηση λειτουργεί για αυτούς ως βαλβίδα εκτόνωσης του σεξ, επειδή η αίσθηση είναι διαφορετική-όχι καλύτερη ή χειρότερη, διαφορετική-επειδή έχουν παραπάνω ορέξεις από το σύντροφό τους, επειδή.... (προσθέστε ελεύθερα).Εξάλλου, όπως λέει και ο Γούντυ Αλεν "don't knock masturbation, it's sex with someone you love".To λοιπόν, πολλοί και πολλές, είναι οπτικοί τύποι και θέλουν ένα ερεθισμα για να...αποδώσουν . Και βλεπουν πορνό, τόσο απλά. Η τοσο απλά θα επρεπε να είναι. Θελω να πω, προφανώς οι άνθρωποι βλέπουν πορνό για ένα εκατομμύριο λόγους και με έναν εκατομμύριο τροπους. Όμως αυτό, το να βλέπει πορνό δηλαδή, από μόνο του δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση δείκτη για το αν είναι ικανοποιημένος σεξουαλικά ο-η σύντροφός μας.Μια ιδέα: ψαξε να βρες μια ταινία (καταλαβαινόμαστε) που σου αρεσει, που σου κάνει ενα κλικ (δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, ο κοσμος του πορνό διαφερει πολύυυυυ από το πραγματικό σεξ-σχεδόν καμία σχεση) και πρότεινέ του να τη δείτε μαζί, χαλαρά. Ισως είναι αποκαλυπτικό ίσως και όχι, νομίζω όμως ότι θα κάνει την ιδέα του πορνό λιγότερο μπαμπούλα στο κεφάλι σου.
Αγαπητέ #6 χτύπησες φλέβα και έκανες όντως μια πολύ καίρια ερώτηση.Για εμάς που το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ως μοτίβο στη ζωή μας πρέπει να ψάξουμε βαθιά να βρούμε από που ξεκίνησε όλο αυτό.Θα είναι μια επίπονη διαδικασία που ίσως μας φέρει αντιμέτωπους με δυσάρεστες αλήθειες αλλά ελπίζω να αξίζει τον κόπο.Ένας καλός ψυχολόγος μπορεί επίσης να προσφέρει πολύτιμη βοήθεια.
Αγαπητό 3, σκέψου λίγο καθαρά. (Προσοχή, ακολουθεί ακραία επιχειρηματολογία.)Κοτζάμ κύριος "Γκρι", που τον λες και επιχειρηματία και πολυάσχολο και superman (άμα γουστάρεις), παράτησε και ομίλους και αεροπλάνα και διαλέξεις σε παν/μια! και έτρεχε πίσω απ΄αυτό το "τσακάλι", την Τασούλα, διότι ερωτεύτηκε! Αν δεν τραυμάτισα σοβαρά το εγκεφαλικό σου σύστημα, παρακαλώ κάνε την αναγωγή.
#1Η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα. Όπως αντιστοιχα είναι και ο θυμός, οι ενοχές, η χαρά, η λύπη, ο φόβος, η ντροπή και ο πόνος.Όλοι οι άνθρωποι παράγουν αυτά τα συναισθήματα. Σε μερικές περιπτώσεις οι άνθρωποι δεν τα αναγνωρίζουν, σε άλλες δεν τα διαχειρίζονται. Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις έλλειψης κάποιου βασικού συναισθήματος αναλαμβάνει η ψυχοπαθολογία. Συγκεκριμένα, δεν προσπαθώ να αποδείξω ότι πρέπει απαραίτητα να ζηλεύεις τον περίγυρο σου. Θεωρώ όμως υπερβολή να με σε ακουμπά σε κανένα τομέα της ζωής σου αυτό το συναίσθημα.Θα πρότεινα περισσότερη προσπάθεια στην αναγνώριση των συναισθημάτων (δεν είναι εύκολη διαδικασία). Είναι σημαντική η ενημέροτητα των συναισθημάτων μας χωρίς να χρειάζεται να αναγνωρίστουν από τους άλλους ως σωστά ή λάθος.
Αγαπητή κοπέλα του 2, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα αναπολώ την παιδική κατασκήνωση που πήγαινα κάθε καλοκαίρι από τα 5 ως τα 13 μου χρόνια. Αυτή η ανεμελιά, χωρίς γονείς, παιχνίδι όλη μέρα, χωρίς σχολικές υποχρεώσεις για 22 μέρες έχει χαραχτεί ανεξίτηλη μέσα μου. Μου πήρε πολύ καιρό για να αποδεχθώ ότι δεν θα μπορέσω να ξαναγυρίσω ποτέ σε εκείνες τις μέρες, αφού τότε ζούσα τα πάντα μέσα από το βλέμμα του παιδιού (οπότε και σαν ομαδάρχισσα ή κοινοτάρχισσα να ξαναγύριζα δεν θα ήταν το ίδιο). 'Εχω πλέον καταλήξει ότι μου συνέβαινε κάτι μαγικό κάθε καλοκαίρι στην παιδική μου ηλικία και φυλάω τις αναμνήσεις σαν θησαυρό μέσα μου. Βέβαια συζητάμε με την αδερφούλα μου συχνά πυκνά για εκείνο τον καιρό και ευχόμαστε να μπορούσαμε να ξαναγυρίσουμε, αλλά εννοείται ότι δεν γίνεται... Αυτές οι περίοδοι στη ζωή μας, που όλα τα στοιχεία που την απαρτίζουν δένουν αρμονικά δεν είναι μόνιμες και γι'αυτό είναι τόσο πολύτιμες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανάρθουν άλλες ανάλογες, δεν υπάρχει λόγος να απογοητεύεσαι.
Αυτο με τις τσοντες πια!! Ολες οι γνωστες μου το ιδιο προβλημα και παλιοτερα κι εγω! Εβλεπαν οι σχεσεις μου, εκλαιγα, στεναχωριομουν, ελεγα εγω φταιω! Τωρα που παντρευτηκα και εχω ενα παιδι(θα μ πεις τι σχεσει εχει ο γαμος κ το παιδι) δεν με απασχολει ισα ισα αμα θα κειψω καμια μερα τον πειραξω με την εκφραση που ελεγε και μια θεια μου στα αγορια της "κοιτα μην μου λερωσεις κανεναν καναπε, σε εφαγα!". Νομιζω οτι δεν πρεπει καμια κοπελα να στεναχωριεται! Επισηης,νομιζω, οτι κανενας αντρας δεν σκεφτεται "πωωω δες αυτην την μο....αρα η δικια μου εχει τα χαλια της, ας μην την πηδηξω!" το λεω γιατι οι περισσοτερες κοπελες παμε να συγκριθουμε με τα κοριτσια της τσοντας! Αν η γυναικα(και για τον αντρα ισχυει φυσικα) ειναι καθαρη, λιιιιγο περιποιημενη και ακομπλεξαριστη, τοτε δεν υπαρχει λογος να σκαει! Φυσικα κ καποιοι διαφωνουν αλλα ετσι πιστευω! Ο αντρας ειναι "φατε ματια, ψατια"! Ειναι στο dna τους. Υ.Γ(δεν ειναι ντροπη να βλεπουν κ οι γυναικες τσοντα ετσι??μην το ξεχναμε!)
Φίλη #4, με βάση τα κοινά που έχουμε (ηλικία, διαζύγιο, παιδιά) έχω την αίσθηση ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι διαθέσιμος, αλλά και για τους 4 ολόκληρους μήνες που δεν έχετε προχωρήσει ερωτικά, ούτε και διατεθιμένος να κάνει κάτι περισσότερο μαζί σου. Το σπίτι του δεν είναι "ελεύθερο" για να σε καλέσει, τα σενάρια είναι πολλά, πχ σχέση με παντρεμένη, άτομο του ίδιου φύλου, κάτι τέλος πάντων που θέλει να κρατήσει κρυφό - και εκεί ακριβώς δημιουργείται ένα μικρό κενό που καλύπτει με τη γνωριμία σας, το οποίο κενό δεν πρόκειται να γίνει "θέση". Ο φόρτος εργασίας είναι πάντα πρόφαση. Όσο σκληρά εργαζόμενος κι αν είναι ένας άντρας, δεν θα του λείψουν λίγες ώρες ύπνου ιδιαίτερα στην αρχή μιας γνωριμίας που τον ενδιαφέρει. Στη βράση κολλάει το σίδερο, κι εδώ βράση δεν υπάρχει, γι΄αυτό ξεκόλλα το συντομότερο. Εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον.
Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο της astanapane, μόνο που δεν πιστεύω πως ο λόγος που δεν την καλεί στο σπίτι του είναι απαραίτητα ότι κάτι/κάποιον κρύβει. Μπορεί απλά να μη θέλει να δώσει πολύ "θάρρος" (το οποίο είναι εξίσου απογοητευτικό βέβαια). Το να πας στο σπίτι του άλλου είναι ένα παραπάνω βήμα οικιότητας. Αν το αποφεύγει είναι γιατί συνειδητά δε θέλει να δώσει την εντύπωση ότι αυτή η σχέση θα έχει διάρκεια. Άσε που μπορεί να μη θέλει να μπορούν να τον εντοπίσουν στο μέλλον (όταν θα γίνει λούης).Φίλη μου με συγχωρείς, δε θέλω να σε πικράνω, σενάρια λέμε! Εσύ μπορείς να εκτιμήσεις καλύτερα τι ισχύει με τον άνθρωπο αυτόν! Εμεις σχολιάζουμε παραθέτοντας τις εμπειρίες μας με τύπους που είχαν παρομοια συμπεριφορά.Πάντως είναι πολλά τα καμπανάκια, δεν παίρνει την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει μαζί σου, αρνήθηκε να πάτε κάπου μαζί ένα σκ, προφασίζεται διαρκώς ότι έχει δουλειά, προτιμά την επαφή μεσω ΦΒ....δεν καίγεται για να κάνετε σεξ! Αυτά όλα ταιριάζουν στο προφίλ κάποιου που έχει σχέση. Εκτός από το ότι σε αγκαλιάζει σε δημόσιους χώρους. Ίσως όμως η σχέση του είναι μακριά? Αλήθεια, όταν λες ότι το επιδιίωξε, που ήσασταν, έξω;
#7 "Πρέπει να δουλεύουμε"... Κανείς δεν σε εμποδίζει να πας να κλειστείς στο Άγιον Όρος ή στα Μετέωρα. Αντιθέτως, το νέο αίμα είναι πολύ καλοδεχούμενο εκεί. Και βουδιστής μοναχός μπορείς να γίνεις άμα όντως τους ζηλεύεις (ακόμη κι αν είσαι γυναίκα: https://en.wikipedia.org/wiki/Bhikkhuni).Γενικώς, μοναχός είναι από τα λίγα "επαγγέλματα" που η μόνη πραγματική απαίτηση που έχουν είναι να θέλεις να το κάνεις. Πρωτίστως επειδή δεν έχουν καμιά ανάγκη να "διώχνουν κόσμο". Οι περισσότεροι άνθρωποι θα προτιμούσαν να φτιαρίζουν κάρβουνο παρά αυτό το πράγμα.Ακόμη και στην περίπτωση που η μοναστική ζωή δεν περιλαμβάνει αγροτικές εργασίες κλπ, αλλά μόνο το να προσεύχομαι. Και να ξαναπροσεύχομαι. Και να ξαναματαπροσεύχομαι. Και να επαναξαναματαπροσεύχομαι.
4Ανάθεμα που μαϊμουδίζουμε ξένες λέξεις τσάτρα πάτρα αρκεί να μην πούμε ελληνικές και μας πέσουν τα μούτρα. Κι άντε στο προφορικό λες εχει κακή προφορά εντάξει, δεν είναι η μητρική του γλώσσα, στο γραπτό είναι απλά ridiculous.
Ε καλά, μην την αποπαίρνεις τόσο κι εσύ. Μπορεί να το εννοεί όπως το γράφει: ψωνίζει και πίνει ταυτόχρονα και ξοδεύει αλόγιστα επειδή με τόσο αλκοόλ δεν μπορεί να συγκρατηθεί. There you go, αμέσως να την αποπάρεις.