ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: η ερώτηση του μήνα

Στο σημερινό «Α μπα»: η ερώτηση του μήνα Facebook Twitter
71


__________________
1.


Αγαπητή Α, μπα,
Τυχαίνει στην παρέα, φίλες, όχι πολύ στενές, να προσπαθούν να δείξουν ότι γνωρίζουν πολλά πράγματα, να με διορθώνουν, ή να κάνουν σχόλια ειρωνικά/επικριτικά για τις ικανότητές μου και για αυτά που λέω. Γνωρίζω ότι αυτό αποτελεί τη δική μου εκτίμηση και ότι πιθανόν τα άτομα αυτά να μην αντιλαμβάνονται ότι η συμπεριφορά τους ενοχλεί και να θεωρούν ότι αστειεύονται. Δεν παύει όμως να με οδηγεί να αισθάνομαι ότι οι σχέσεις στην παρέα δεν είναι σχέσεις ισότητας και ότι θέτουν υπό αμφισβήτηση το ποια είμαι. Η τακτική μου είναι να μη δίνω πολλή σημασία σε αυτά τα σχόλια και να μην ανταποδίδω, αφού δεν μου αρέσει να προσβάλλω, δεν θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα έλυνε το όλο θέμα, αλλά και επειδή γνωρίζω ότι είμαι πάρα πολύ ικανή, έξυπνη και δυναμική και πιστεύω ότι ένας άνθρωπος σίγουρος για το ποιος είναι δεν αφήνει τέτοια σχόλια να τον ενοχλούν. Επιπλέον, πιστεύω ότι τετοια σχόλια προς εμένα φανερώνουν ίσως αδυναμία χαρακτήρα και έλλειψη αυτοπεποίθησης από την πλευρά αυτού που τα λέει. Τον τελευταίο καιρό όμως βλέπω πιο συχνά αυτά τα άτομα γιατί εργαζόμαστε στον ίδιο χώρο, σε άλλη πόλη από την πόλη καταγωγής μου και έτσι με επηρεάζουν περισσότερο αυτά που λένε.

Προσπάθησα να ψάξω κατά πόσον ευθύνομαι κι εγώ για αυτό. Προσπαθώ να είμαι ευγενική και τα σχόλια μου να μην είναι προσβλητικά. Έχω ενδιαφέρον για τις τέχνες και τη λογοτεχνία και παλαιότερα μιλούσα περισσότερο στην παρέα για αυτά, αλλά εντόπισα μια ενόχληση από πλευράς τους όταν μιλούσα για τέτοια θέματα. Τελευταία προσπαθώ να επικεντρώνομαι στα κοινά ενδιαφέροντα με την παρέα για να αποφεύγω ανταγωνιστικότητα στην παρέα.

Πώς να αντιδρώ σε τέτοιες καταστάσεις, ώστε να μην αφήνω σχόλια των άλλων να με επηρεάζουν; Αδιαφορώ; Γελώ χωρίς να σχολιάσω; Αλλάζω την κουβέντα; Δίνω λιγότερη σημασία στα λόγια του άλλου (είχες γράψει παλαιότερα ότι στα παιγνίδια εξουσίας νικά αυτός που δίνει λiγότερη σημασία στα λόγια του άλλου). Λέω ευθέως στον άλλο ότι αυτό που είπε δεν το βρίσκω ευγενικό; Λέω ότι αυτό προκύπτει από δική του ανασφάλεια, μεταφέροντας και τη δική μου εκτίμηση για τη συμπεριφορά του; Ρωτώ τον λόγο για τον οποίο έκανε το σχόλιο; Που σταματά ο συμβιβασμός και που ξεκινά η μείωση της αξιοπρέπειας;- καμία

Στα παιχνίδια εξουσίας δε νικάει αυτός που δίνει λιγότερη σημασία, δηλαδή αυτός που παριστάνει ότι δεν ενδιαφέρεται, αλλά αυτός που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ενδιαφέρεται λιγότερο. Και πάλι όμως δεν το κατάλαβες σωστά: που ενδιαφέρεται λιγότερο να κερδίσει την αποδοχή των άλλων, όχι αυτός που ενδιαφέρεται λιγότερο για τα κακόβουλα σχόλια. Οι μπηχτές σε κανέναν δεν αρέσουν, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάθεσαι και να τις ακούς, ή να τις λούζεσαι σφιγμένη, όσο έξυπνη, ικανή και δυναμική κι αν είσαι.


Εσύ μιλάς ξεκάθαρα για κλίμα ανταγωνισμού, και μιλάς για «νίκη», άρα είσαι πολύ πέρα από το στάδιο του ανθρώπου που ενδιαφέρεται λιγότερο να κερδίσει την αποδοχή των άλλων. Ενδιαφέρεσαι και σε απασχολεί πολύ, και πιστεύεις ότι μη αντιδρώντας, δείχνεις πιο δυναμική: λάθος! Η έλλειψη αντίδρασης δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για περισσότερα σχόλια, η σιωπή σου δείχνει ότι κατά βάθος συμφωνείς με αυτά που λένε, ή ότι δεν έχεις κάποια σοβαρή απάντηση.


Λες ότι ψάχνεις το δικό σου λάθος, και το μόνο που βρίσκεις είναι ότι είσαι κουλτουριάρα και τα θέματα που έθιγες παραήταν βαριά για το χαμηλό επίπεδο των άλλων. Δεν το λες με αυτά τα λόγια, αλλά αυτό λες. Η άλλη εξήγηση που βρίσκεις είναι ότι οι άλλοι έχουν πρόβλημα, και γι' αυτό σου φέρονται έτσι. Δεν είσαι λίγο σαν τις στάρλετ που λένε ότι το μεγαλύτερο τους ελάττωμα είναι η ειλικρίνεια; Αν είναι να ψάξεις το λάθος σου, ψάξτο στ' αλήθεια, αλλιώς βγάλτους όλους κακεντρεχείς και έξω από την πόρτα. Θέλεις να μάθεις τι συμβαίνει; Ρώτα για ποιο λόγο έκανε ο άλλος αυτό το σχόλιο, μου φαίνεται πάρα πολύ καλή ιδέα. Έτσι μπορεί να καταλάβεις τι εντύπωση δίνεις, και πού είναι το δικό σου λάθος, και αν το λάθος δεν είναι δικό σου, θα αναγκάσεις τους άλλους να βρουν μια κάποια δικαιολογία για αυτό που είπαν. Αν δεν βρουν καλή δικαιολογία, θα διστάσουν να κάνουν δεύτερη φορά παρόμοιο σχόλιο. Win win!


__________________
2.

έχω τον ιό των κονδυλωμάτων εδώ και ενάμισο χρόνο. Με κόλλησε το αγόρι π τώρα είμαστε σε σχέση δεν γνώριζε πως έιναι φορέας. Πριν κολλήσω τον ίο είχα πολύ αυτοπεποίθηση αφότου κόλλησα με έχει επιρεάσει πάρα πολύ. Σε κάθε προηγούμενη ερωτική σχέση ένοιωθα πως έχω την δύναμη όποτε κάτι δεν μου αρέσει να φύγω πλέον δεν μπορώ. Έχω δεχτεί άσχημες συμπεριφορές από το παιδί που είμαι τώρα σε σχέση και λεκτική βία πολύ άσχημη και σωματική μία φορά. Σκέφτομαι πως δεν μπορώ να χωρίσω γτ μετά όποιος και να με ενδιαφέρει οφείλω να του λέω πως έχω κονδυλώματα οπότε δεν θα μπορώ να έχω την ερωτική ζωή που θα με ικανοποιέι. επίσης σκέφτομαι πως μία φορά έγινε βίαιος αυτό το διαστημα άρα δεν είναι και τόσο τρομερό, ε; είμαι κολλημλενη μαζί του γτ σκέφτομαι πως έχουμε και οι δύο το ίδιο και νοιώθω καλύτερα. Θα ήθελα όμως να μπορούσα να έφευγα απο την σχέση αυτή. Η απορία μου είναι πως να διαχειριστώ σε μελλοντικές καταστάσεις αυτό που έχω. οφειλώ να το λέω πριν από κάθε ερωτική μου επαφή με καινούργιο σύντροφο. Πολύ φοβάμαι πως άμα το λέω θα χάνω επιτόπου τον σεβασμό του άλλου και δεν θα με παίρνει κανείς στα σοβαρά. Νοιώθω σαν να έχω χάσει την αξία μου, πολύ συχνά ακούω σε παρέες που το συζητάνε να υπάρχει η αντίληψη πως όποια έχει τον ιό είναι ανήθικη. φυσικά για τους άντρες δεν γίνεται αναφορά λογικά θα σκέφτονται κάποια π...α τον κόλλησε. Είμαι 20 χρονών. Νομίζω υποσυνείδητα όλοι θα με κρίνουν έστω και λίγο άμα το μάθουν. Ίσως κάποιος πολύ ιδιαίτερος να μην με έκρινε όμως αυτός κατ επέκταση άμα ήταν τόσο ιδιαίτερος δεν θα ασχολούταν ποτέ μαζι μου.- εγώ δεν ήμουν έτσι

Ορίστε, τι πιστεύει κορίτσι 20 χρονών στην Ελλάδα του 2015. Ότι όποια γυναίκα έχει τον ιό των κονδυλωμάτων είναι βρώμικη, ανήθικη και ανάξια λόγου. Καλώς ήρθες, ευτυχισμένο 1944!


Πολυαγαπημένο μου παιδί. Το 60% των γυναικών είναι θετικές στον ιό των κονδυλωμάτων μόλις 3 έτη μετά την πρώτη σεξουαλική επαφή τους. Στα σεξουαλικώς ενεργά άτομα αναπαραγωγικών ηλικιών η πιθανότητα να μολυνθούν σε κάποια φάση της ζωής τους από κάποιους γεννητικούς HPV, είναι περίπου 80%. Νομίζεις ότι έπαθες κάτι που χαρακτηρίζει κάπως έναν άνθρωπο; Οι περισσότεροι από αυτούς που χαρακτηρίζουν έτσι τους άλλους είναι φορείς. Αρρώστια είναι, ένας ιός είναι, που καλύτερα να μην είχες κολλήσει, αλλά οι ιοί δεν έρχονται με πιστοποιητικό φρονημάτων. Ενημερώσου, διάβασε, για την υγεία σου πρόκειται!


Οι προκαταλήψεις σου, όσα σου έχουν φυτέψει στο μυαλό σχετικά με το τι κάνουν οι σωστές γυναίκες, σε έχουν φέρει σε πολύ επικίνδυνο μονοπάτι της ζωή σου. Φυσικά και μπορείς να φύγεις. Φύγε. Μίλησε στους γονείς, ή σε ανθρώπους που εμπιστεύεσαι, και χώρισε από αυτόν τον επικίνδυνο άνθρωπο σε δημόσιο χώρο, και φρόντισε να έχεις γύρω φίλους σου όταν το κάνεις. Να εύχεσαι να το δεχτεί και να μην σε κυνηγήσει μετά από αυτό. Πάντα θα μπορείς να φύγεις, πάντα θα είσαι ανεξάρτητος και αυτόνομος άνθρωπος, και δεν υπάρχει ασθένεια ή σωματική κατάσταση που θα μειώσει την αξία σου. Ποτέ να μην το ξανασκεφτείς αυτό.


Αφού χωρίσεις – αυτό έπρεπε να το κάνεις χθες – θα πας σε έναν καλό γυναικολόγο, που έχουν συστήσει πολλές γυναίκες, και αν νιώθεις πιο άνετα με γυναίκα, να πας σε γυναίκα γιατρό. Μάζεψε ερωτήσεις και άκου προσεκτικά. Μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση με τα εργαλεία που δίνει η επιστήμη. Δεν χρειάζεται πιστοποιητικό καθαρότητας, ούτε εξομολογήσεις. Μάθε για την υγεία σου, ενημερώσου, και βγάλε από το μυαλό σου τα φρικιαστικά στερεότυπα που ανήκουν σε παλιότερες γενιές.

__________________
3.

Γειά σου Ά,Μπα (νι μπι)!
Έχω παρατηρήσει ότι οι σχολιαστές στη στήλη, που είναι και ανωτέρου πνευματικού επιπέδου σε γενικές γραμμές, μόλις πει κάποιος ότι είναι πλούσιος ή πολύ έξυπνος, αρχίζουν την ειρωνεία. Φαντάσου, δηλαδή, τι γίνεται παραέξω. Θεωρείς ότι οι χαζοί άνθρωποι μιας κοινωνίας μισούν τους έξυπνους; Οι φτωχοί τους πλούσιους;
Και, εντάξει, για τους πλούσιους, να το καταλάβω, γιατί πολλοί είναι πλούσιοι στις πλάτες των φτωχών. Με την έννοια ότι υπεραμοίβουν τους εαυτούς τους και υπο-αμοίβουν τους εργαζόμενους.
Με τους έξυπνους τι γίνεται; Απλά γεννήθηκαν έτσι, δεν είναι και κανένα κατόρθωμα, τύχη ήταν. Γιατί αυτή η αντιπάθεια;
Εσύ τι γνώμη έχεις;- Α-Mensa-οτο

Οι σχολιαστές της στήλης (ευχαριστούμε για το 'ανώτερο πνευματικό επίπεδο') δεν κοροϊδεύουν όποιον είναι πλούσιος ή έξυπνος, αλλά όποιον δηλώνει πλούσιος ή έξυπνος, και αυτό μέσα σε άλλα συμφραζόμενα.


Αυτό είναι πολύ διαφορετικό. Τα λεφτά δεν κρύβονται, και δεν χρειάζεται να τα αναφέρει κανείς. Ούτε καν στον γραπτό λόγο, ούτε καν σε μια παράγραφο. Δεν κρύβονται με τίποτα. Η εξυπνάδα, επίσης. Άρα οι δηλώσεις περιττεύουν, και δείχνουν μια παιδικού, ανώριμου τύπου ανασφάλεια που προσπαθεί να περιχαρακωθεί με πρόχειρο προκάλυμμα «ο μπαμπάς μου είναι αστυνομικός». Αυτού του είδους η ανασφάλεια μαζί με την άγνοια κινδύνου, και την έλλειψη αυτογνωσίας και αντικτύπου, τραβάνε τις ειρωνείες.

__________________
4.

Χαιρετώ την όμορφη παρέα! Αμπα μου ήθελα να ρωτήσω: είμαι ομοφυλόφιλος, σε φοιτητική ηλικία. Τις προάλλες συζητούσα με μια φίλη μου που ξέρει για μένα. Μου είπε για κάποιον γνωστό της(στρεητ) που τρολαρε έναν άλλο γκεη μέσω μιας εφαρμογής και σε κάποια φάση μου είπε για ένα μήνυμα που έστειλε ο γκεη στο γνωστό, το οποίο κατά τη γνώμη της, και του γνωστού της και φυσικά των φίλων του, που χασκογελάν σαν "άντρες" που είναι, ήταν "αηδιαστικό". Δε θέλω να γράψω τη φράση επακριβώς αλλά εγώ βλέποντας εκείνη τη στιγμή τη σατιρική μεριά που παίρνουν τα προσωπικά-σεξουαλικά μηνύματα όταν ακούγονται σε αυτιά τρίτων της πέταξα με χιούμορ πως άμα άκουγε αυτή τη φράση απο το αγορι της δε νομιζω να το θεωρουσε αηδιαστικο! Το θεμα εκλεισε εκει ωστοσο εκφραζω εναν προβληματισμο μου: επρεπε να ξεκαθαρισω και να διευκρινισω την αποψη μου σε αυστηρο τονο? Οτι δηλαδη εδωσε και εκεινη και οι φιλοι/γνωστοι της τη χροια αυτη στο μηνυμα μονο και μονο επειδη σταλθηκε απο εναν ομοφυλοφιλο? Αν το εκανα μηπως θα την κομπλαρα και δε θα ενιωθε ανετα να ξαναθιξει θεματα των γκεη ή ακομα χειροτερα θα υποκρινοταν την κουλ σε παρομοια θεματα ακομα κι αν δεν ηταν? Ειναι θεμα αισθηματος "κατωτεροτητας" ως μειοψηφια που δεν εθιξα το ζητημα σαν κατι σοβαρο αλλα το αφησα να περασει στην "πλακα"?(Αν και αυτο μπορει να αποτελει μια ξεχωρη απαντηση απο μονη της) Δεν ξερω, υπαρχει διαφορετικη απαντηση κατα περισταση? Με τη συγκεκριμενη κοπελα κανουμε αρκετη παρεα, αναγνωριζω τα ορια της παρεας που μπορουμε να κανουμε αλλα δε γουσταρω να μενουν αλυτα θεματα αρκετα στοιχειωδη για μια καλη επικοινωνια. Αναμενω απαντηση...- αστειακιας

Νομίζω ότι έδωσες την απόλυτα ενδεδειγμένη απάντηση. Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη. Το πράγμα ίσως να έμεινες εκεί επειδή κατάλαβε, ή επειδή θύμωσε, ή επειδή αυτό που κατάλαβε είναι ότι έπεσε πάνω σε τοίχο, χωρίς να καταλαβαίνει ακριβώς γιατί – κι αυτό καλό είναι, για αρχή τουλάχιστον. Θα έχεις και άλλες ευκαιρίες και θα καταλάβεις αν αυτό που είπες, ή όσα λες για το θέμα, χτυπάνε στο σωστό σημείο. Να έχεις υπομονή: υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που κάνουν τέτοια λάθη, αλλά επειδή δεν είχαν την ευκαιρία ακόμα να συνειδητοποιήσουν τα προνόμια που έχουν. Όταν τους τα επισημαίνει κανείς, σιγά σιγά καταλαβαίνουν και βελτιώνονται.

__________________
5.


έγινα πρόσφατα πατέρας και πήγα πρόσφατα στο χωριό μου, με τη σύζυγο και την κόρη μου. Τα μωρά μικρής ηλικίας, δεν ξεχωρίζουν ως προς το φύλο, παρά μόνο από τα ρούχα και εμείς δεν το ντύνουμε και ιδιαίτερα στα ροζ, οπότε το φύλο δε φαίνεται με τη μία. Έτσι όταν οι διάφοροι γνωστοί/συγγενείς/ελάχιστα φίλοι μας έβλεπαν στο δρόμο με το παιδί ακολουθησε 3 φορές ο εξής διάλογος:
- συγχαρητήρια
- ευχαριστούμε
- τι είναι;
- κορίτσι
- δεεεν πειράζει

δεν εκπλήσσομαι με τη βλακεία που δέρνει κάποιους ανθρώπους, με τους οποίους δεν έχω και καμία σχέση άλλωστε, απλά I felt like sharing.- tonino pomodorino

Το χωριό βρίσκεται στο 1944; Μήπως συνάντησες εκεί την κοπελιά της ερώτησης 2; Αν ναι, όπως γυρνάς, μπορείς να την φέρεις μαζί σου στο 2015;


Να σας ζήσει η μπέμπα!

__________________
6.


Κ. Λένα γεια σας!
Σας έχω ξαναγράψει και ομολογώ πως η απάντηση με κάλυψε επαρκώς οπότε... here I am again!
Ειμαι 19 χρονών και σπουδάζω. Το θέμα μου είναι πως δεν ξέρω με βεβαιότητα αν μου αρέσουν οι άνδρες ή οι γυναίκες! Δηλαδή, για να είμαι ακριβής, μου αρέσουν οι άνδρες αλλά μέχρι τώρα μόνο "ερωτικά". Ποτέ δεν είχα αισθήματα για κάποιον του ίδιου φίλου. Αντίθετα, από μικρός θυμάμαι να μου αρέσουν κορίτσια αλλά ποτέ δεν το συνέχιζα γιατί δεν ήξερα τι θα κάνω όταν θα έπρεπε να "προχωρήσουμε". Δεν είχα ποτέ σχέση, ενώ οι εμπειρίες μου είναι ελάχιστες και μόνο με κορίτσια!(weird, huh)
Το ερώτημά μου είναι το εξής: πιστεύετε ότι χάνω την καλύτερη μου ηλικία(κατάλληλη για τη σεξουαλική αφύπνιση του ατόμου) με το να φοβάμαι να δοκιμάσω και να καταλλήξω στο τι μου αρέσει;
Υ.Σ. Προσωπικά δεν το θεωρώ και φυσιολογικό στα 19 μου να μην έχω κάνει τίποτα ερωτικο-ish.

Ναι, φοβάμαι ότι φοβάσαι να ανακαλύψεις τι σου αρέσει. Φοβάσαι ως και να γράψεις τη λέξη γκέι, ομοφυλόφιλος. Η ερωτική επιθυμία δεν είναι κατώτερη από τα αισθήματα. Μην πείσεις τον εαυτό σου από τα 19 ότι αν κάνεις μόνο σεξ με άντρες ενώ ερωτεύεσαι μόνο γυναίκες δεν είσαι γκέι. Αν συμβεί αυτό, έχεις μπλεχτεί μέσα στην άρνηση, και θα καθυστερήσεις κι άλλο να καταλάβεις τι σου γίνεται. Δες ποιος άνθρωπος σε τραβάει. Ανθρώπους ερωτευόμαστε, μεμονωμένα, όχι ένα φύλο. Μίλα με ανθρώπους και γνώρισε τους, χαλάρωσε, μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, πειραματίσου με προσοχή, και όλα θα πάνε καλά. Μη βιάζεσαι! Δεν σου χρειάζονται οι χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες, προ πολλού ξέρουμε ότι ο κόσμος δεν χωρίζεται σε γκέι και στρέιτ. Υπάρχουν αποχρώσεις, και πολλοί, πολύχρωμοι άνθρωποι. Είσαι αυτό που είσαι, είναι εντάξει, ό,τι και να είσαι.

__________________
7. Ακολουθεί η ερώτηση του μήνα. Ίσως και της χρονιάς. Δεν ξέρω, τι λέτε;


Γεια σου Α,μπα,
Ήθελα να σε ρωτήσω, αν ξέρεις, αυτοί που δεν βάζουν τόνους ή τρώνε τα φωνήεντα (δν, τπτ, κτ), τι κάνουν με όλο αυτό το χρόνο που κερδίζουν;- Grammar nazi

71

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

7 σχόλια
#5.Εμείς το ακούσαμε ΚΑΙ από τη πεθερά μου Μας πείραξε τότε αλλά στη πορεία ξεχνιέται,απλά ένα σχόλιο χαζό είναι,μια συνήθεια που οι ρίζες της κρατάνε στην εποχή που περισσότερα αγόρια σήμαινε περισσότερα χέρια για αγροτικές δουλειές.Και περισσότερα κορίτσια = προίκα για προετοιμασία.Ευτυχώς πάνε αυτά...
"μια συνήθεια που οι ρίζες της κρατάνε στην εποχή που περισσότερα αγόρια σήμαινε περισσότερα χέρια για αγροτικές δουλειές"...την ίδια εποχή, βέβαια, που οι γυναίκες καθόντουσ(κ)αν στο σπίτι και ασχολούντουσαν μόνο με τα κατσαρολικά τους:http://4.bp.blogspot.com/-TDHgW2GKsdk/UoETis8CS5I/AAAAAAABHcg/qIDAYZb6-v0/s1600/%CE%93%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%BF%CF%81%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9.jpeghttp://4.bp.blogspot.com/-8ol8KcXuWtU/UQbhGPUnT5I/AAAAAAAADr4/cOA6XHzWxrQ/s640/therismos_ginekes.pnghttp://1.bp.blogspot.com/-YPL4WkR2xL0/Vc3MsKvusyI/AAAAAAAASvI/9Wmqx_vL9Fc/s640/5RETRO%2BGYNAIKES.jpg
Το παράδοξο είναι ότι και ή πεθερά μου σε αυτές τις γυναίκες ανήκει, τίποτε δεν της χαρίστηκε και δούλευε από πολύ μικρή σε αγροτικές εργασίες. Παρόλα αυτά όμως σχολίασε με το συγκεκριμένο τρόπο. Γι 'αυτό και λέω ότι πρόκειται για σχόλιο χαζό και άνευ νοήματος.
@ equisetum arvenseΜωρέ δίκιο έχεις, έτσι είναι που τα λες! Kαι η γιαγιά μου απέβαλε ουκ ολίγα παιδιά, κάθε φορά, δουλεύοντας στα χωράφια μέχρι την τελευταία στιγμή.@Haifischnetούτε τα link άνοιξες, ούτε -προφανώς- το "therismos_ginekes" σού λέει κάτι.Όχι δεν τρολάρω. Το τρολάρισμα είναι κακόβουλο και αποσκοπεί στον εκτροχιασμό της συζητήσεως. Κατά βάση έχει σκοπό να "σπάσει πλάκα με" ή να μειώσει ή να ενοχλήσει τους συναναγνώστες, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.Πάντως -πραγματικά- θα πρέπει να βάζω ένα "irony warning" σε μερικά μου σχόλια, αν και το θεωρώ –υπερβολικά- μασημένη τροφή διάολε.
Κακεντρεχές σχόλιο για τις γυναίκες και τα κατσαρολικά τους. Στις αγροτικές περιοχές της (ηπειρωτικής κυρίως) Ελλάδας, όπου ο άντρας δεν φεύγει από τα πατρογονικά κτήματα, μια γυναίκα που έμπαινε ως νύφη είχε ως μέλημά της, εκτός από την φροντίδα του συζύγου και των παιδιών, την γηροκόμηση των πεθερικών και την φροντίδα τυχόν ανύμφευτων κουνιάδων. Συν το ότι δεν εξαιρούνταν από τα χωράφια. Τα αντρικά χέρια σίγουρα είναι πιο γερά, χώρια που διαιωνίζουν και "το όνομα", αλλά το να λες ότι οι γυναίκες "καθόντουσκαν" δεν στέκει.Παρεμπιπτόντως, τι σημαίνει "καθόντουσ(κ)αν";Υ.Γ. Τα τύπου blog δεν μπορώ να τα ανοίξω λόγω περιορισμών, οπότε δεν ξέρω αν τρολάρεις.
@βλαχάκι (το): το "καθόντουσκαν" είναι όπως το "καθόσαντο" ;) Το "δεν πειράζει" όταν το παιδί σου είναι κορίτσι είναι ένα πολύ συνηθισμένο σχόλιο (ακόμη) στα χωριά, διαπιστωμένο. Συνήθως το ακούς από άτομα μεγάλης ηλικίας, ανεξαρτήτως φύλου. Είναι οι ίδιοι που χαρακτηρίζουν ως παιδιά μόνο τα αγόρια. Θα ακούσεις π.χ. " η τάδε έχει ένα παιδί (αγόρι) και ένα κορίτσι". Λες και το κορίτσι δεν είναι παιδί!Υπομονή, παιδιά. Είναι η παλιά γενιά.
@Σανάνθη : Στην Πελοπόννησο λένε παιδί και εννοούν αγόρι και το θεωρούμε υποτιμητικό για τα κορίτσια και πως δεν θεωρούνται παιδιά. Μπορεί και να είναι υποτιμητικό, δεν το γνωρίζω. Στην Κρήτη όμως που το αγόρι το λένε κοπέλι, γιατί αυτό δεν ενοχλεί; Το καλύτερο πάντως το άκουσα σε έναν γάμο πρόσφατα, που ευχήθηκαν στο ζευγάρι "να ζήσετε και με ένα καλό γιο!"
@Dex_ : ο συλλογισμός μου είναι ότι ο τρόπος που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι τις λέξεις, είναι αυτό που δίνει νόημα και σημασία στις λέξεις. Αν,για παράδειγμα, κάποιος δεν γνωρίζει ότι τα αγόρια τα λένε κοπέλια, πολύ πιθανόν να παρεξηγηθεί αν κάποιος τον αποκαλέσει έτσι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η λέξη κοπέλι έχει κάτι κακό. Παρομοίως, δεν αποκλείω να συμβαίνει το ίδιο με τη λέξη παιδί, χωρίς να ξέρω σίγουρα βέβαια, και σε κάποια μέρη να σημαίνει αποκλειστικά αγόρι. Επειδή έτσι το έχουν μάθει, έτσι το έχουν ταυτίσει. Πώς δηλαδή στην Αθήνα λένε καλαμάκι και εννοούν και το σουβλάκι, αλλά στη Θεσσαλονίκη καλαμάκι είναι μόνο αυτό με το οποίο ρουφάμε; Έτσι και σε κάποια μέρη της Ελλάδος, νομίζω στην Πελοπόννησο δεν ξέρω για αλλού, έχουν ταυτίσει τη λέξη αγόρι με τη λέξη παιδί. Μπορεί και να είναι λάθος ο συλλογισμός μου. Στα αρχαία ελληνικά έχω ένα ερωτηματικό για το αν η λέξη παις αναφέρεται και στα κορίτσια, δεν το γνωρίζω. Με μια ματιά στο google βλέπω το εξής: Το ουσιαστικό ο παις-το παιδί στα αρχαία ελληνικά είναι τριτόκλιτο και προέρχεται από τη ρίζα *παϝις, ινδοευρωπαϊκό *peh₂u-.Συγγενεύει με το λατινικό puer (γιος), पुत्र (putrá,πουτρά,γιός) και το αβεστιανό puʮra,επίσης γιος.Επίσης λίγο παρακάτω στα αποτέλεσμα του google βλέπω να αναφέρονται 2 γλυπτά, Παις του Κριτίου και Ο προσευχόμενος παις και είναι και τα 2 αγόρια. Υπάρχει άραγε γυναικείο γλυπτό που να λέγεται παις και όχι κόρη; Αντίστοιχα κούρος υπάρχει όμως. Δεν γνωρίζω πάλι, εικασίες κάνω. Α, και τώρα μου ‘ρθε και ο στίχος "Πήγα στα μέρη που σε είχα πρωτοδεί - μικρό κορίτσι ήσουν κι ήμουνα παιδί”.Η γλώσσα μας είναι σεξιστική και δεν χρειάζεται καν να ισχύει το παράδειγμα με το παιδί για να επιβεβαιωθεί αυτό. Που μπορεί και να ισχύει , δεν ξέρω. Αρκεί το ότι χρησιμοποιούμε το αρσενικό γένος όταν θέλουμε να μιλήσουμε και για άντρες και για γυναίκες (συνάδελφοι, συμπολίτες, καθηγητές και ποτέ σε θηλυκό γένος!)Η πόρτα μας χτυπάει και ρωτάμε “ποιος;” και ποτέ “ποια;” Να μη μιλήσω για λέξεις όπως ανδραγάθημα, ανδρεία, επανδρώνεται. Λέξεις όπως παλιοκόριτσο και παλιογυναίκα που δεν υπάρχουν στο αρσενικό γένος. Ή για το “καλάθι της νοικοκυράς” που ακούμε συνέχεια τελευταία. Γιατί νοικοκύρης σημαίνει κάτι τελείως διαφορετικό από το νοικοκυρά.
@νερό: βρήκα ενδιαφέρουσα την τοποθέτησή σου και πηγή γόνιμου προβληματισμού. Συμφωνώ πως στη γλώσσα μας υπάρχουν αρκετοί θύλακες σεξισμού που συνεχίζουν ακόμη να επιβιώνουν, είτε "εθιμικώ", είτε "φυσικώ δικαίω", καθώς δεν έχει ακόμη εκλείψει κοινωνιολογικά η έννοια του "κυρίαρχου γένους". Να επισημάνω μόνο πως σε ο,τι αφορά το "πιδί" και το "κουρίτσ΄" (έτσι ακριβώς προφέρονται στα μέρη μου, χωρίς διάθεση ειρωνείας αλλά ακριβούς απόδοσης) η πρόθεση διάκρισης είναι προφανής εις βάρος της κόρης. Μπορεί να έχει παίξει ρόλο η ετυμολογική προέλευση της λέξης ("παις") στο να μη λογίζεται ως παιδί το κορίτσι αλλά μόνο το αγόρι. Είναι κρατούσα, βλέπεις, ακόμη η αντίληψη στα χωριά της Θεσσαλίας (αλλά και της Ηπείρου και της Μακεδονίας, εξ ιδίας γνώσεως) ότι με το "κορίτσι" η γενιά, η φατρία και το όνομα χάνεται, ενώ με το "παιδί" εξασφαλίζεται η συνέχεια του "οίκου". Θέλω να ελπίζω ότι με τις ισχύουσες νομοθετικές προβλέψεις στο οικογενειακό δίκαιο (τη μη μεταβολή του επωνύμου της συζύγου και τη δυνατότητα του προκαθορισμού του επωνύμου των τέκνων από κοινού), αυτές οι αντιλήψεις σταδιακά θα υποχωρήσουν. Για να δούμε :)
#7Ελα ρε παιδια ειναι αδικο αυτο τωρα. Λοιπον εγω τονους δεν βαζω, εχω προσπαθησει παρα πολυ γι αυτο και δεν τα καταφαρα. Απο παιδακι θυμαμαι και δασκαλοι και γονεις να ασχολουνται ιδιαιτερα με αυτο το θεματακι μου αλλα δεν.. Ζοριζομαι παρα πολυ και δεν ειναι θεμα βαρεμαρας ή καποια εξτρα δευτερολεπτα που κερδιζω. Ο τονισμος δεν μου βγαινει αβιαστα, πρεπει να σκεφτω και πρεπει να συλλαβισω, μια και δυο φορες, απο μεσα μου για να δω που στα κομματια μπαινει ο τονος. Και δε μπορω να σκεφτομαι τι θελω να γραψω, πως θα διατυπωσω κατι κ που μπαινει ο τονος ταυτοχρονα. Για παραδειγμα στις πανελληνιες αφηνα παντα κανα μισαωρο στο τελος για να βαλω τους τονους σωστα. Αφου δεν βαθμολογουνται τα γραπτα μου απλα τους προσπερναω. show some empathy people! :P
Ενσυναίσθηση εννοείς.Συναισθησία είναι νευρολογικό φαινόμενο που κάνει τις αισθήσεις να μπλέκονται μεταξύ τους.Επίσης νομίζω οτι empathy και sympathy είναι πολύ κοντινές έννοιες στα αγγλικά οπότε θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και οι δύο.Αν και μιλάμε για όρους που αναφέρονται στην κατανόηση συναισθημάτων και το να μη βάζει κανείς τόνους δεν είναι συναίσθημα.Αρα εν ολίγοις ζητάς απλώς κατανόηση και όχι ενσυναίσθηση.
Εντάξει τα κείμενα χωρίς τόνους παλεύονται! Δεν θα κάτσουμε τόσο πολύ να σκάσουμε για αυτό..αλλά το άλλο με την συντομογραφία είναι πρόβλημα! Τις περισσότερες φορές πρέπει να διαβάσω δυο και τρεις φορές το μήνυμα για να καταλάβω τι διάολο μου λένε και πως πρέπει να απαντήσω! :)
Αυτό με τη διάθεση διδαχής και επιδειξιομανίας "σωστού & λάθους" που πιάνει τους σχολιαστές κάθε άλλο παρά εξυπνάδα δείχνει! Το παρατηρώ πάντα και είναι αξιοσημείωτο. Οι άνθρωποι με μαθησιακές δυσκολίες π.χ. δυσλεξία να πάνε να πνιγούν εάν δε γράφουν σωστά στο α,μπα; Μάλλον κάτι προσπαθήτε να αποδείξετε με τις "διορθώσεις" αλλά σε ποιον;
Αγαπητέ tonino της ερώτησης Νο. 5σε πάρκο της Πάτρας, παππούς με τετράχρονο εγγονό με ρωτάει: κορίτσι έχετε ή αγόρι? κορίτσι του απαντώ. "ααα δεν πειράζει" μου λέει, "ας έχει την υγειά του..."Ελλάδα, 2015
#6 Σε καταλαβαίνω φίλε. Θα υπάρχους φάσεις στη ζωή σου που θα ξεμπερδεύεσαι κι άλλες που θα μπερδεύεσαι περισσότερο..Κράτα κυρίως αυτό που σου λέει η Λένα "Μη βιάζεσαι! Δεν σου χρειάζονται οι χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες, προ πολλού ξέρουμε ότι ο κόσμος δεν χωρίζεται σε γκέι και στρέιτ" Πηγή: www.lifo.gr Κι έχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου αυτό που έχει πει ο Woody Allen "the good thing about being bisexual is that it doubles your chance of a date on a Saturday night". :)
#2Mα καλά ρε παιδιά που ζούμε?? Τι σκέψεις και τι αντιλήψεις είναι αυτές? Πήγαινε στο γιατρό σου ή σε άλλο γιατρό τέλος πάντων, όπου θες, μάζεψε πληροφορίες και θα δεις ότι δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου..!Τώρα αυτοί αυτές που λένε μαλακίες (σόρρυ για την έκφραση) ότι είσαι βρώμικη ή ανήθικη ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο επειδή έτυχε να κολλήσεις έναν ιό που έχουν τόσοι και τόσοι άνθρωποι..πως να τους χαρακτηρίσω? Δε θέλω άστο..Και χώρισε τον γελοίο που σου ασκεί βία...και μην αφήσεις κανέναν άλλο να στο κάνει επειδή έτυχε να κολλήσεις έναν εξαιρετικά διαδεδομένο ιό!Έλεος..από τα ρούχα μου βγήκα! Ζητώ συγνώμη..και καλημέρα!
2. Είμαι 28 και με κόλλησε ο φίλος που είχα όταν ήμουν 24. Οι γονείς ήταν της αντίληψης "μη μαθευτεί παραέξω γιατί θα νομίζουν ότι είσαι πουτανα", οπότε φυσικά τα 2 κοντινότερα ξαδέρφια μου δεν το ξέρουν και φυσικά το ξέρουν όλοι οι φίλοι μου. Κανένας δεν είπε ποτέ ότι είμαι πουτανα αλλά αν το έλεγαν δεν ξέρω τι θα έκανα. Με τον τότε φίλο μου χώρισα γιατί άρχισε να λέει παπατζες και μου την έσπασε άσχημα όμως. Από τότε έχω γνωρίσει άλλους 2 ανθρώπους και όσο ήμουν σε θεραπεία τους το έλεγα. Και τώρα αν γνώριζα κάποιον θα το έλεγα αν το έφερνε η κουβέντα και αν έτρωγα κριτική θα τους έδειχνα την πόρτα. Δεν έχω καμία ανοχή στην υποκρισία του ότι αν είσαι κορίτσι και το έχεις είσαι slut ενώ αν είσαι αγόρι απλά στο κόλλησε η εν λόγω slut. Άλλαξα γυναικολόγο. Ο γυναικολόγος που είχα τότε ήταν ένας χοντρανθρωπος άνευ προηγουμένου που έλεγε "όσο είσαι σε θεραπεία να το ξεχάσεις το στοματικό" με ειρωνικό υφακι, κάνοντας και την κίνηση. Ο τωρινός μου, που τον έχω 3 χρόνια, είναι πολύ καλός, δεν έκρινε πότε και δεν μου δημιούργησε πρόβλημα.
Κάτι όμως θα έπρεπε να γίνει, συμφωνώ με τη vechera. Και όντως δεν υπάρχει μεγαλύτερη αηδία από ανάλογες συμπεριφορές εκ μέρους γιατρών, και δη αυτών στους οποίους κυριολεκτικά ξεγυμνωνόμαστε. Θα εκλείψει άραγε μόνο με την αλλαγή των γενεών; Ή θα επιβιώνει σε κάποιους;Τέτοιες νοοτροπίες δεν συνδέονται απαραιτήτως με την ηλικία. Σε ανάλογο δικό μου πρόβλημα ο γιατρός ήταν άψογος, όπως και γενικότερα, και πρόκειται για τον γυναικολόγο που με ξεγέννησε. Όχι ως μάνα (που δεν είμαι), ως βρέφος.
Δεν ξέρω, ελπίζω πως θα εκλείψει γιατί πλέον δε θεωρείται αποδεκτό ή αστείο. Σίγουρα θα υπάρχουν γιατροί που θα το σκέφτονται πάντως, αλλά ελπίζω ότι δε θα το λένε.Ειρωνεία, ο γλοιώδης γιατρός ήταν αυτός που με ξεγέννησε και μένα.
Αχ, nayakepler, αυτό ακριβώς που αναφέρεις στην τελευταία παράγραφο μού συνέβη με τον οδοντίατρο. Ένιωσα τόσο άσχημα, βρήκε ευκαιρία να μιλήσει άσχημα σε γυναίκα και το έκανε, εγώ δεν είπα και τίποτα, έμεινα στήλη άλατος, ήμουν και 16-17 ετών βλέπεις, ακόμη το σκέφτομαι και ανατριχιάζω παρόλο που έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια. Άφησα τη θεραπεία στη μέση και δεν είπα καν στους γονείς μου γιατί.