Όλη μέρα εδώ, σε αυτό το παγκάκι του πανεπιστήμιου, περιμένω να με βρει ο ανεκπλήρωτος μου έρωτας.
Δυο φορές την εβδομάδα τον βλέπω, εδώ και δυο μήνες.
Από τη πρώτη στιγμή που τον είδα, τον ερωτεύτηκα.
Κουβέντα όμως δεν έχουμε ανταλλάξει.
Στην τάξη με όλους έχω γνωριστεί, εκτός από αυτόν.
Αυτόν τον άνθρωπο, που μου διεγείρει τις ερωτικές μου διαθέσεις, ξυπναει τη δίψα μου για ερώτα και αγάπη.
Τον θέλω, θέλω να γίνει δικός μου.
Όμως τα πολλά τα θέλω καταλήγουν να μπαίνουν σε ένα μπαούλο, μαζί με άλλα ανεκπλήρωτα μυστικά.
Μυστικά της ζωής ή μυστικά του ερώτα.
Ο έρωτας θέλει δουλεία για να ανεπτύχθη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.
Μπορεί όμως να είναι κεραυνοβόλος αυτός ο έρωτας, και να σε βαρέσει κατακέφαλα, χωρίς εσύ να το θέλεις.
Αυτό συνέβη και σε εμένα, τον ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα, χωρίς να το θέλω.
Δεν ήξερα ότι έψαχνα για αγάπη, μέχρι που τον είδα.
Ξέρω όμως πως θα τον κάνω να με ερωτευτεί.
Θέλει δουλεία, δεν αντιλέγω.
Όμως είμαι αισιόδοξη, και ξέρω ότι θα έρθει εκείνη η μέρα που θα ανταλλάξουμε το πρώτο μας «γεια».
Και εκείνος θα είναι ο πρώτος που θα μου μιλήσει.
Αφού σε ένα βλέμμα, σε ένα γυναίκειο βλέμμα, κάνεις δεν μπορεί να αντισταθεί.
Τα μάτια είναι ο καθρέπτης της ψυχής λένε.
Έτσι και εγώ θα τον προσεγγίσω.
Με ένα βλέμμα μου, θα τον κάνω να με ερωτευτεί.
Και κάθε φορά που θα με κοιτά στα μάτια, θα με ερωτεύεται και πιο βαθιά.
Τόσο βαθιά, που ο έρωτας αυτός θα ριζώσει και δεν θα πεθάνει ποτέ...
σχόλια