Οι κάλπες έκλεισαν το απόγευμα της Κυριακής και δύο ώρες μετά, ο Νταβούτογλου - το άλτερ έγκο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν - έβγαινε στο μπαλκόνι για να πανηγυρίσει τη νίκη του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι από κάτω ζητωκραύγαζαν, φώναζαν συνθήματα, χόρευαν και τραγουδούσαν.
Ο πραγματικός νικητής είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ο Πρόεδρος της Τουρκίας, ο οποίος ήταν αυτός που προκάλεσε ουσιαστικά το αδιέξοδο του περασμένου καλοκαιριού ώστε να προκηρυχθούν επαναλληπτικές εκλογές, στις οποίες θριάμβευσε το κόμμα του κερδίζοντας σχεδόν 40 έδρες περισσότερες από αυτές που απαιτούνται για την αυτοδυναμία. Και ποσοστό που άγγιξε το 50%.
Η επόμενη μέρα της Τουρκίας είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Η οικονομική κατάσταση δεν είναι όπως ήταν πριν από τρία χρόνια και το σημαντικότερο, η χώρα είναι διχασμένη στα δύο ή και στα τρία.
Πρώτη δουλειά του Ερντογάν θα είναι να περάσει τη συνταγματική αναθεώρηση που χρειάζεται ώστε ο Πρόεδρος να αποκτήσει υπερεξουσίες και να περάσει η χώρα σε καθεστώς Προεδρευομένης αντί Κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Και αυτό θα γίνει όπως ακριβώς το επιθυμεί ο Σουλτάνος... to be. Χωρίς δημοψήφισμα!
Όμως, η επόμενη μέρα της Τουρκίας είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Η οικονομική κατάσταση δεν είναι όπως ήταν πριν από τρία χρόνια και το σημαντικότερο, η χώρα είναι διχασμένη στα δύο ή και στα τρία.
Οι Κούρδοι, παρότι υπέκυψαν στο δίλημμα "Ερντογάν ή χάος" είναι πιο οργισμένοι από ποτέ. Άλλωστε, η κατάσταση που επικρατεί στις νοτιοανατολικές επαρχίες είναι ψυχροπολεμική και συχνά πολεμική... Οι συγκρούσεις Κούρδων με τις δυνάμεις ασφαλείας είναι πολύ συχνό φαινόμενο.
Την ίδια ώρα, δραματική είναι η κατάσταση στα σύνορα με τη Συρία. Το τέχνασμα του Ερντογάν έπιασε και βοήθησε πολύ σε αυτό το τρομοκρατικό χτύπημα με τους εκατό και πλέον νεκρούς δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές... Όταν έπαιξαν οι εικόνες των ανθρώπων που έχασαν τα παιδιά τους, τότε έπιασε και ο εκβιασμός!
Μόνο ο πανίσχυρος Τούρκος Πρόεδρος μπορεί να σταματήσει το έγκλημα που γίνεται με τους πρόσφυγες. Όμως, αυτό που ενδιαφέρει τους Έλληνες και γενικά την Ευρώπη είναι το τι θα κάνει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με το θέμα των προσφύγων.
Ακόμη και αν δεν είχε καταλάβει κανείς μέχρι σήμερα το ρόλο της Τουρκίας στην πρωτοφανή αυτή κρίση, το ταξίδι της Γερμανίας Καγκελαρίου, Άγκελα Μέρκελ, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, θα πρέπει να έδωσε κάποιες απαντήσεις. Ή να γέννησε ερωτηματικά...
Πόσο δύσκολο άλλωστε είναι να υποθέσει κάποιος που παρακολουθεί τις διεθνείς ειδήσεις γιατί συμβαίνει αυτό με τους πρόσφυγες τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει ξεκινήσει εδώ και τρεισήμισι χρόνια. Έχουν υπάρξει ακόμη και καταγγελίες για χρήση χημικών όπλων, πριν από τρία χρόνια βλέπαμε εικόνες απίστευτης φρίκης με παιδιά που είχαν δεχτεί χημικά. Γιατί λοιπόν αυξήθηκαν τόσο ξαφνικά οι ροές;
Όχι πως δεν έρχονταν πρόσφυγες και πριν. Αλίμονο. Όμως η αύξηση είναι ξαφνική και δραματική. Ταυτόχρονα, αν κοιτάξει κανείς το χάρτη, καταλαβαίνει αμέσως ότι αυτοί οι άτυχοι άνθρωποι πρέπει να διασχίσουν ολόκληρη την Τουρκία για να φτάσουν στα ελληνικά σύνορα.
Μήπως λοιπόν έχει χαλαρώσει η πολιτική στη γείτονα χώρα; Μήπως συμφέρει τον Ερντογάν η όξυνση της κρίσης;
Μήπως θέλει να πιέσει τους Ευρωπαίους; Μήπως τελικά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί την πολιτική "διαίρει και βασίλευε" στο εσωτερικό, αλλά και το εξωτερικό;
