Κάτι περί αγάπης, για την οποία γίνεται τόσος λόγος σήμερα

Κάτι περί αγάπης, για την οποία γίνεται τόσος λόγος σήμερα Facebook Twitter
5

Η αγάπη δεν είναι ευχή, δεν είναι μακαρισμός, δεν είναι καν κάτι όμορφο. Η αγάπη δεν είναι κόκκινη, δεν είναι ροζ, δεν είναι κουφετί. Η αγάπη δεν είναι σοκολατάκια και όρκοι κάτω από τα αστέρια.

Η αγάπη είναι βίωμα. Είναι άσκηση, και με την έννοια της εξάσκησης και με την έννοια του ασκητισμού. Η αγάπη είναι κάτι μαύρο. Στην καλύτερη κάτι σταχτί. Είναι σακάτεμα. Δικό σου, του εγωισμού σου, της αυταρέσκειας σου, τσάκισμα του καθρέφτη σου, τσαλάκωμα των πιστεύω σου.

Δεν μπορούμε όλοι να αγαπάμε κάποιον Άλλο. Δεν είμαστε ικανοί. Νομίζουμε ότι μπορούμε, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν συμβαίνει. Μπορούμε ίσως κάποια στιγμή να φτάσουμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, αλλά όχι τον Άλλο. Δεν ξέρω αν αγαπώντας εμάς, γινόμαστε αυτόματα ικανοί να αγαπήσουμε τον άλλο. Η αγάπη για τον Άλλο είναι ό,τι δυσκολότερο καλείται να νιώσει ο άνθρωπος. Και ό,τι πιο απελευθερωτικό. Αν θέλουμε να αγαπήσουμε, πρέπει να εξασκηθούμε. Αφήνοντας κάτι από εμάς πίσω, λίγο λίγο, αλλά χωρίς να αποδομηθούμε. Κάνοντας λίγο χώρο για απόρριψη. Ή και για αποδοχή. Δεν ξέρεις ποτέ. Με την αγάπη, δεν ξέρεις ποτέ.

Γι αυτό η αγάπη είναι μαύρη. Γιατί είναι συνώνυμη του χάους. Αν είμαστε τυχεροί, ίσως την γνωρίσουμε σαν έναν υπερκαινοφανή αστέρα, σαν ένα πανέμορφο supernova που εκρήγνυται μέσα μας, λίγο πριν πεθάνει.

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
"Αγαπώ σημαίνει παραχωρώ στον άλλο, με την πλήρη θέλησή μου, κάθε εξουσία επάνω μου, υποτάσσομαι στα καπρίτσια του, τίθεμαι κάτω από την κυριαρχία ενός δεσπότη ευμετάβολου όσο και γοητευτικού. Με μια λέξη του, με μια ανάλογη αλλαγή της συμπεριφοράς του, ο αγαπημένος μπορεί να με ανεβάσει στα ουράνια ή να με ρίξει στα τάρταρα. Όταν δενόμαστε με εκείνον ή με εκείνη, για τους οποίους δε γνωρίζουμε πια τίποτα άλλο παρά μόνο πως τους λατρεύουμε, τοποθετούμαστε σε κατάσταση τρωτότητας, εμφανιζόμαστε γυμνοί, ανυπεράσπιστοι. Και στο μέτρο που οι σχέσεις μας με αυτό γίνονται όλο και πιο στενές, το αγαπημένο πλάσμα δε μεταμορφώνεται μόνο σε έναν ξένο, αλλά προπάντων αντιπροσωπεύει τη δυνατότητα τόσο της έκστασης όσο και της πτώσης. Ακούγοντάς το, λατρεύοντάς το, περιμένοντάς το, υποτασσόμαστε σε μια τελεσίδικη ετυμηγορία: γινόμαστε αποδεκτοί ή απορριπτόμαστε. Από αυτόν λοιπόν που αγαπώ περισσότερο, μπορώ να φοβάμαι και το χειρότερο: ο χαμός ή η φυγή του, που θα μου απόκοβε ένα ουσιαστικό τμήμα του εαυτού μου."Μπρυκνέρ
"Αγαπώ σημαίνει παραχωρώ στον άλλο, με την πλήρη θέλησή μου, κάθε εξουσία επάνω μου, υποτάσσομαι στα καπρίτσια του, τίθεμαι κάτω από την κυριαρχία ενός δεσπότη ευμετάβολου όσο και γοητευτικού. Με μια λέξη του, με μια ανάλογη αλλαγή της συμπεριφοράς του, ο αγαπημένος μπορεί να με ανεβάσει στα ουράνια ή να με ρίξει στα τάρταρα. Όταν δενόμαστε με εκείνον ή με εκείνη, για τους οποίους δε γνωρίζουμε πια τίποτα άλλο παρά μόνο πως τους λατρεύουμε, τοποθετούμαστε σε κατάσταση τρωτότητας, εμφανιζόμαστε γυμνοί, ανυπεράσπιστοι. Και στο μέτρο που οι σχέσεις μας με αυτό γίνονται όλο και πιο στενές, το αγαπημένο πλάσμα δε μεταμορφώνεται μόνο σε έναν ξένο, αλλά προπάντων αντιπροσωπεύει τη δυνατότητα τόσο της έκστασης όσο και της πτώσης."Μπνύκερhttp://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG3103
Δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να χαρώ ή να στεναχωρηθώ γιατί από τη μία μου άρεσε αυτό που διάβασα από την άλλη μ'έκανε να νιώσω μια ακατανόητη μελαγχολία... η αγάπη είναι κάτι πολύ όμορφο!!! για την οποία σαφώς και πρέπει να προσπαθούμε και κατ'επέκταση αποβάλλοντας όλα εκείνα τα αρνητικά του εαυτού μας να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι...κ όχι η αγάπη δεν είναι μαύρη μπορεί να σε πληγώσει μπορεί να σε ρίξει στα πατώματα μπορεί να σε κάνει να πιστεύεις ότι ζεις το απόλυτο χάος και τον παραλογισμό αλλά μπορεί να σε ανεβάζει και στα σύννεφα να ηρεμεί την ψυχή σου η να κάνει ακόμα κ το στομάχι σου να γεμίζει αμέτρητες πεταλούδες γ'αυτό και η αγάπη είναι πολύχρωμη πολύπλευρη και εις των αιώνων των αιώνων αμήν άνθρωπος θα την αναζητά και ναι όσοι είναι τυχεροί και βιώσουν την αγάπη για τον "ΑΛΛΟ" σαν έκρηξη supernova μακάρι να ήταν μία από τις ευχές τους σε κάποιο αστέρι που είδαν κάποτε να πέφτει στη "μαύρη" νύχτα....
Όχι καθόλου μιλάω καθαρά για αγάπη σε όλες της τις μορφές και συμφωνώ με το κείμενο ως προς την προσπάθεια, την εξάσκηση, το βίωμα ότι ναι δεν είναι δυστυχώς όλοι ικανοί να αγαπήσουν, ή μάλλον λάθος όλοι είναι ικανοί να αγαπήσουν αλλά κάπου χάνονται στην πορεία λόγω βιωμάτων δεν μπορούμε να καταδικάζουμε έτσι τους ανθρώπους, αλλά όχι με το μαύρο και όχι ως προς το ότι δεν είναι κάτι όμορφο γιατί πραγματικά μπορεί να είναι χαοτική αλλά όταν συνοδεύεται από άλλα συναισθήματα και μπερδεύεται μέσα σ'αυτά τότε δεν μιλάμε για την καθαρή όμορφη και αγνή έννοια της αγάπης που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα συναισθήματα... που προσφέρεις ανιδιοτελώς που δεν υπάρχει εγωισμός χωρίς όμως να καταπατάς την αξιοπρέπειά σου που αγαπάς και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος είτε προσφέρεις αγάπη στον άνθρωπό σου στην οικογένειά σου στους φίλους σου σε συνανθρώπους που το έχουν ανάγκη βλέποντας την χαρά στα πρόσωπά τους όταν τους χαρίζεις ρούχα που δεν χρειάζεσαι πια ή παιχνίδια σε παιδάκια που θα στο ανταποδώσουν με μια αγκαλιά την οποία δεν τη ζητάς αλλά σε κάνει να νιώθεις τόσο πολύ όμορφα... η αγάπη που δεν χωράει χωράει μέσα σου και μπορείς να τη δίνεις απλόχερα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και είναι εκείνη που σε μαθαίνει να αγαπάς σιγά σιγά τον εαυτό σου μέσα από την αγάπη που έχεις μέσα σου και μοιράζεις στους άλλους...