Μέχρι πέρσι μας έλεγαν ότι οι Έλληνες αυτοκτονούσαν λόγω της κρίσης και τα παιδιά λιποθυμούσαν στα σχολεία από την πείνα. Φέτος «είμαστε καλά και δεν το ξέρουμε», αφού ποιος τολμάει να δηλώσει δυστυχής όταν δίπλα του υπάρχουν τόσοι πρόσφυγες;
Μέχρι πέρσι μας έλεγαν ότι η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικογένεια ήταν το λίκνο του φασισμού και του ρατσισμού και ότι κάθε Έλληνας έκρυβε μέσα του έναν μικρό χρυσαυγίτη. Φέτος αυτο-προτεινόμαστε για... Νόμπελ Ειρήνης γιατί «η φτωχή Ελλάδα με την ανθρωπιά της δίνει για ακόμα μια φορά τα φώτα στους βάρβαρους».
(Και να σου από κοντά οι φιλέλληνες του διεθνούς σταρ-σίστεμ και της κατ'επάγγελμα φιλανθρωπίας που έρχονται να μας δοξάσουν.)
Μέχρι πέρσι Ελλάδα ήταν μόνο η Μανωλάδα και το Φαρμακονήσι, φέτος Ελλάδα είναι μόνο ο παπά-Στρατής και οι εθελοντές.
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι ο ναρκισσισμός και η ματαιοδοξία του Έλληνα που βλέπει πάντα τον εαυτό του στο κέντρο του κόσμου και παγκόσμιο πρωταθλητή στο καλό και στο κακό.
Και από κοντά τα παπαγαλάκια των κυβερνητικών αφηγημάτων που αφού δεν κατάφεραν να σκίσουν τα μνημόνια, τώρα πουλάνε εθνική περηφάνια παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως... υπερδύναμη του ανθρωπισμού.
____________
Σχόλιο του αναγνώστη Χαρμίδη στο άρθρο Βανέσα Ρεντγκρέιβ: Οι Έλληνες δείχνουν στον κόσμο πώς είναι να είσαι άνθρωπος
σχόλια