Για το κλείσιμο της εφημερίδας «Αδέσμευτος Τύπος» μίλησε χθες στην εκπομπή «Βράδυ» ο εκδότης και σύμβουλος και αρθρογράφος τώρα στον Ελεύθερο Τύπο, Δημήτρης Ρίζος.
Υποστήριξε ότι βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και σημείωσε ότι ο ίδιος δεν ήθελε με τίποτα να κλείσει η εφημερίδα και το λουκέτο το προκάλεσαν οι δημοσιογράφοι. «Βασανίστηκε πάρα πολύ καιρό. Ο μόνος που δεν ήθελε να κλείσει με τίποτα αυτή η εφημερίδα ήμουν εγώ. Είχα καλέσει σε συνάντηση τους δημοσιογράφους, και τους είπα 'Έχω βρει με κάποιο τρόπο 300-400.000 ευρώ για να σας πληρώσω τα δεδουλευμένα'. Και βρέθηκαν κάτι συνδικαλιστάδες και είπαν 'όχι, μας εκβιάζεις'. Εγώ ένα όρο τους είχα θέσει 'Θα σας δώσω τα δεδουλευμένα αν αποσύρετε τις αγωγές'. Δεν δέχτηκαν. Έτσι έχασαν τα δεδουλευμένα, άρχισαν οι απεργίες και οι επισχέσεις εργασίας και έκλεισαν την εφημερίδα αυτοί. Δεν την έκλεισα εγώ την εφημερίδα" τόνισε. «Θα μπορούσαμε να βρούμε ένα τρόπο μειώνοντας το προσωπικό αφού τους πλήρωνα την αποζημίωση κατά 40%, η εφημερίδα να βγαίνει. Δεν το θέλανε»
Υποστήριξε ακόμη ότι δεν έχει λεφτά ούτε για βενζίνη στο αυτοκίνητό του και για το Δώρο που κατέβαλε στους εργαζόμενους είπε: "Υπέφερα και υποφέρω περισσότερο από τους ίδιους τους απλήρωτους δημοσιογράφους. Γιατί και εγώ δεν έχω λεφτά ούτε για βενζίνη στο αυτοκίνητο μου. Για αυτό ενώ είχε γίνει η πτώχευση της εφημερίδας, δεν μπορούσα να νοιώθω ότι θα ερχόντουσαν γιορτές και δεν θα είχαν ευρώ στην τσέπη τους και τους έδωσα όλο το δώρο. 104.000 ευρώ. Ήταν τα τελευταία λεφτά που δανείστηκα από συγγενείς και φίλους και τα πήραν ως δώρο. Τώρα δεν έχω ούτε ευρώ"».
Μετά από αυτή την εμφάνιση του Δημήτρη Ρίζου, οι εργαζόμενοι εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία διαψεύδουν τα λεγόμενα του εκδότη.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Εμείς οι εργαζόμενοι του Αδέσμευτου Τύπου, δεν εκπλαγήκαμε καθόλου από το ρεσιτάλ ψεμάτων του Δημήτρη Ρίζου στην εκπομπή «Βράδυ» που μεταδόθηκε την Πέμπτη (24/01). Άλλωστε επί 1,5 χρόνο χορτάσαμε από ψέματα. Αυτό όμως δε σημαίνει, πως θα επιτρέψουμε να μείνουν αναπάντητα.
Ούτε λίγο – ούτε πολύ, ο Δημήτρης Ρίζος στην τηλεοπτική του εμφάνιση επιχείρησε να εμφανίσει τους εργαζομένους σαν ιδανικούς παράφρονες αυτόχειρες.
Μας …εκλιπαρούσε να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας, αλλά εμείς προτιμήσαμε να μείνουμε απλήρωτοι. Μας… εκλιπαρούσε να διατηρήσουμε τις θέσεις εργασίας μας, αντ’ αυτού, εμείς επιλέξαμε την ανεργία.
Ας επιστρέψουμε όμως στην πραγματικότητα:
- ΨΕΜΑ1ο : Είπε ο Δ. Ρίζος: «Ήμουν ο τελευταίος που ήθελε να κλείσει η εφημερίδα και γι αυτό έκανα συγκέντρωση εργαζομένων».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η συγκέντρωση των εργαζομένων έγινε, με αφορμή τη δημόσια δήλωση του πως «κατά 90% έχω αποφασίσει να πτωχεύσω την εφημερίδα».
- ΨΕΜΑ 2ο : Είπε ο Δ. Ρίζος: «Η συγκέντρωση έγινε όταν τους χρωστούσα 3-3,5 μήνες».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η συγκεκριμένη συγκέντρωση έγινε στα τέλη του Νοέμβρη του 2012, όταν ήδη οι οφειλές είχαν φτάσει στους 5 μήνες.
- ΨΕΜΑ 3ο: Είπε ο Δ. Ρίζος: «Τους πρότεινα σ’ αυτή τη συγκέντρωση, να πάρουν τα δεδουλευμένα τους με μοναδικό όρο να αποσύρουν τις αγωγές τους. Δεν το δέχθηκαν».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η «πρόταση», όπως την χαρακτήρισε ο Δ. Ρίζος ήταν ένας πρωτοφανής εκβιασμός. Μας ζητούσε να δηλώσουμε παραίτηση από την δουλειά μας, χωρίς καμία άλλη απαίτηση (τις αποζημιώσεις για παράδειγμα) προκειμένου να μας δώσει τα δεδουλευμένα μας και μόνο (ή μέρος αυτών, όπως έλεγε χαρακτηριστικά). Την «πρόταση» αυτή μάλιστα την είχε ονομάσει… Εθελουσία. «Αλλιώς θα την κλείσω και δεν θα πάρετε ούτε δεκάρα» είχε πει χαρακτηριστικά τότε. Όσο για τις αγωγές, εκείνη την εποχή δεν ήταν περισσότερες από τρεις.
- ΨΕΜΑ 4ο: Είπε ο Δ. Ρίζος: «Ήθελα να μειώσω το προσωπικό, δίνοντας το 40% των αποζημιώσεων»
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως αυτό που χαρακτηριστικά διατυμπάνιζε ήταν «Ξεχάστε τις αποζημιώσεις, τελείωσαν αυτά». Αρνήθηκε να δώσει ακόμα και τα δεδουλευμένα, όσων εξώθησε σε παραίτηση με τη συστηματική του άρνηση να καταβάλει τους μισθούς.
Είναι προφανές ότι ο Δ. Ρίζος έχει αποφασίσει να μην αφήσει την αλήθεια να του χαλάσει μια ωραία ιστορία. Στη δική μας περίπτωση -όφειλε ήδη να έχει καταλάβει- χτύπησε λάθος πόρτα.
Δεν διέφυγε τέλος της προσοχής μας η πόρτα που επέλεξε να χτυπήσει για να βρει βήμα και να αρθρώσει και πάλι μια σειρά από ψευδη και ανυπόστατα «κατηγορώ» κατά των εργαζομένων του. Όλοι θυμόμαστε τις περιπέτειες των συναδέλφων από τις εκδοτικές επιχειρήσεις του Πέτρου Κωστόπουλου, με τα αιφνίδια λουκέτα σε αυτές. Αναρωτιόμαστε τελικά κατά πόσο ο κ. Κωστόπουλος εννοούσε το περίφημο δημόσιο «συγγνώμη» προς τους εργαζόμενούς του, όταν προβάλλει εργοδότες που ασελγούν ακόμη και στα στοιχειώδη εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα, όπως ο Δ.Ρίζος.
σχόλια