Πρόσφατα χρειάστηκε να αλλάξω πόστο στην δουλειά μου και μέσα από την ασφάλεια του μπαρ, στην καφετέρια που δουλεύω, βγήκα έξω σε ρόλο σερβιτόρου. Όταν έμαθα για αυτήν την αλλαγή η αλήθεια είναι πως φοβήθηκα λίγο, καθώς ήταν κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ ξανά στην ζωή μου. Αρματώθηκα όμως με θάρρος και πήρα την απόφαση να το δοκιμάσω. Ελπίζω πως τα πήγα αρκετά καλά για πρώτη φορά.
Οφείλω να ομολογήσω πως στην αρχή ήμουν ενθουσιασμένος, καθώς η επικοινωνία με τον κόσμο είναι κάτι που απολαμβάνω. Φρόντισα να ενημερώσω όλους τους πελάτες μου, πως είναι η πρώτη μου μέρα σε αυτόν τον ρόλο και τους ζήτησα συγνώμη για τυχόν λάθη ή καθυστέρηση. Όλα κυλούσαν ομαλά στην αρχή καθώς οι πελάτες μου ήταν λίγο μεγαλύτερης ηλικίας και με υποδέχθηκαν με χαμόγελο και υπομονή. Όσο περνούσε η ώρα όμως και οι φοιτητές τελείωναν τις εξετάσεις τους, όλο και περισσότερο αντιμετώπιζα σκυθρωπά και αδιάφορα πρόσωπα απέναντι μου που σε μεγαλύτερο ποσοστό ήταν παιδιά της ηλικίας μου. Μου έκανε τεράστια εντύπωση και το συζήτησα με το αφεντικό μου, καθώς ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω και να επιστρέψω στην ησυχία του μπαρ μου. Συνέχισα όμως για να αποδείξω κυρίως στον εαυτό μου πως ο κόσμος δεν έχει χάσει τον σεβασμό του προς έναν εργαζόμενο, ακόμα και αν τον θεωρεί απλό υπηρέτη του που θα του φέρει τον καφέ του και η συνάντηση τους θα τελειώσει εκεί. Μάταια όμως, η περιφρόνηση και η αδιαφορία κυριαρχούσε και δεν έβλεπες πουθενά ένα χαμόγελο να σου δώσει ένα κίνητρο να συνεχίσεις.
Γίναμε ξαφνικά όλοι κακοί απέναντι στους συνανθρώπους μας, είτε είναι Έλληνες είτε αλλοδαποί και προσπαθούμε μονάχα να τους μειώνουμε για να υπερτερήσουμε.
Διαφωνώ κάθετα με την άποψη πως επειδή είναι δουλειά μου και πληρώνομαι για αυτό, χαμογελούσα και έλεγα "καλημέρα" και πως αν ήμουν και εγώ πελάτης την ίδια συμπεριφορά θα είχα. Λάθος μεγάλο έχω να πω εγώ,η καλημέρα και το χαμόγελο είναι ανθρώπινα δώρα που μπορείς να τα μοιράσεις δωρεάν και δεν χωρούν σε καμία τιμή και ταμπέλες. Συμφωνώ πως πληρώνομαι για να εξυπηρετώ όσο καλύτερα μπορώ και να προσφέρω αυτά που παρέχει το μαγαζί που δουλεύω, αλλά η ευγένεια και ο σεβασμός σε έναν υπάλληλο είναι υποχρέωση όλων μας. Μην χλευάζεις λοιπόν εμένα που έριξα έναν δίσκο και μην δείχνεις με οίκτο και απαξίωση την κοπέλα που έρχεται με κατεβασμένο βλέμμα να σου αφήσει διαφημιστικό στο τραπέζι σου. Γιατί η ζωή είναι ρόδα και η ρόδα πάντοτε γυρίζει και καλώς η κακώς κάποτε θα βρεθείς στην θέση να σε χλευάσουν και τότε θα αλλάξεις μια για πάντα στάση απέναντι σε κάθε εργαζόμενο που θεωρείς απλό σου υπηρέτη.
Δυστυχώς η απώλεια της ανθρωπιάς και της ευγένειας είναι ένα αγιάτρευτο πλήγμα στον πολιτισμό και την κουλτούρα μας. Χάσαμε σαν άνθρωποι την επικοινωνία και παραμένουμε απόμακροι και κλεισμένοι στα τείχη που βάζουμε γύρω μας εμείς οι ίδιοι. Γίναμε ξαφνικά όλοι κακοί απέναντι στους συνανθρώπους μας, είτε είναι Έλληνες είτε αλλοδαποί και προσπαθούμε μονάχα να τους μειώνουμε για να υπερτερήσουμε. Σταματήσαμε να λέμε καλημέρα και να προσφέρουμε ένα χαμόγελο σε έναν άγνωστο που είναι και δωρεάν, που να χρειαζόταν να πληρώσουμε κιόλας. Με θλίβει πάρα πολύ το γεγονός ότι ίσως κάποια στιγμή βγούμε από την οικονομική κρίση, αλλά από την κρίση που περνάει αυτήν την στιγμή η γενιά μου θα βγούμε πάρα πολύ δύσκολα.
σχόλια