Στο σημερινό «Α μπα»: εκεί όπου καταλήγει η ιστορία

Στο σημερινό «Α μπα»: εκεί όπου καταλήγει η ιστορία Facebook Twitter
88


__________________
1.

Πριν απο καποια χρονια εβγαινα με καποιον. Ημουν τρελη για αυτον. Οταν εμαθα οτι παραλληλα με μενα υπηρχε και αλλη στη ζωη του (με την αλλη ειχε ηδη ενα χρονο σχεση οταν γνωρισε εμενα), τελειωσε. Εμαθα, τοτε, απο αλλου οτι ειχαν μια σχεση με προβληματα και χωρισμους. Αυτος μου προτεινε να συνεχισουμε και να βλεπομαστε κρυφα απο την αλλη κοπελα. Αρνηθηκα και εληξε εκει. Περνανε 6 χρονια και τον βλεπω στο δρομο να περπαταει μαζι με την κοπελα αυτη και με ενα καροτσακι με το μωρο τους. Τελικα η σχεση τους κατεληξε σε γαμο. Απο αυτο το περιστατικο, περνάνε 4 μηνες και συναντιομαστε οι δυο μας στο δρομο. Μου μιλησε πρωτος, φανηκε οτι χαρηκε πολυ που με ειδε, τα ειπαμε λιγο, μου ειπε οτι εχει και ενα μωρακι, οτι ειναι ευτυχισμενος με την οικογενειακη του ζωη, οτι δεν εχουν πια προβληματα και γενικα ολα μια χαρα. Την ιδια μερα, μου εστειλε μηνυμα οτι με γουσταρει ακομα και θελει να βλεπομαστε κρυφα απο τη γυναικα του. Πες μου, σε παρακαλω, ενας ανθρωπος νιοπαντρος ο οποιος μαλιστα λεει πως ειναι ευτυχισμενος, ειναι δυνατον να λεει κατι τετοιο; τι υπαρχει στο μυαλο του; τι θελει επιτελους απο μενα; την αλλη την αγαπησε ποτε; δεν σεβεται τη γυναικα του; και καλα, ας πουμε οτι τοτε ηταν γκομενα του, ομως τωρα ειναι γυναικα του και μανα του παιδιου του. Απο τον δευτερο χρονο γαμου, θελει και γκομενα; γιατι την παντρευτηκε; α, και δεν σου ειπα, μου ξαναεστειλε και επιμενει λεγοντας οτι θυμαται τις ομορφες στιγμες μας. Τι λεει ο ανθρωπος; καλα δεν σκεφτεται μηπως το πω στη γυναικα του;
-Γεωργια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ένας από τους λόγους που οι ανώριμοι άνθρωποι παντρεύονται και κάνουν παιδιά χωρίς να το πολυζαλίσουν το πράγμα, για να μην πω ο σοβαρότερος λόγος, είναι ότι όταν παντρεύονται και κάνουν παιδιά, οι άλλοι πιστεύουν ότι από ανώριμοι έγιναν αυτόματα σοβαροί, κατασταλαγμένοι και ισορροπημένοι.

 

Κάνει ακριβώς ό,τι έκανε πριν. Η έκπληξη θα ήταν αν είχε αλλάξει. Ο γάμος και το καροτσάκι δεν έχουν μαγικές ιδιότητες. Ο φιλαράκος ήθελε να γίνει αξιοπρεπές μέλος της κοινωνίας, αλλά θέλει και τις «όμορφες στιγμές» σας. Το «δεν την αγάπησε ποτέ» είναι μια πολύ γενική και αφοριστική φράση για κάτι τόσο περίπλοκο όπως οι ανθρώπινες σχέσεις. Τι είναι αγάπη για τον καθένα, και πώς εκφράζεται...


Για σένα τώρα: η ερώτηση που έχεις είναι τι θέλει από σένα; Σου είπε με μεγάλη ακρίβεια τι είναι αυτό που θέλει από σένα. Δεν κρύφτηκε, ούτε είπε υπονοούμενα. Ξέρεις ότι υπάρχει απιστία στη ζωή. Τώρα το βλέπεις από κοντά.


Όχι, δεν σκέφτεται μήπως το πεις στη γυναίκα του. Ξέρει και ξέρω και ξέρεις ότι δεν θα το πεις. Αλλά και να το έλεγες, θα σε έβγαζε τρελή σε ένα πεντάλεπτο. Μη νομίζεις ότι προσπάθησε μόνο με σένα. Αυτό το έχει ξανακάνει, και κάποιες φορές έχει πετύχει.


__________________
2.

Καλημερα,
Ειμαι ετεροφυλοφιλη γυναικα 25 χρονων με αρκετες ερωτικες σχεσεις στη ζωη μου κ μια μακροχρονια πλεον. Δεν εχει προκυψει ποτε καποια ομοφυλοφιλη επαφη και σε συζητησεις η στιγμες που το εχω σκεφτει δε μου αρεσει καθολου σαν ιδεα , σαν να σιχαινομαι λιγο το γυναικειο σωμα γυμνο.
Στο δια ταυτα. Απο οταν ημουν μικρη μου αρεσαν στις ταινιες οι σκηνες σεξουαλικης βιας προς τις γυναικες. Δεν το εξεφραζα ποτε και ενιωθα ενοχη γι αυτο και το προσπερνουσα.μεγαλωνοντας και βλεποντας πορνο με τα εκαστοτε αγορια μου που και που παλι καταλαβα οτι μου αρεσαν πολυ οι αντιστοιχες σκηνες κατι που μεταφεροταν με μετριοπαθεια βεβαια αλλα και επιτυχια και στη σεξουαλικη μας ζωη με τους φιλους μου αφου αρεσε και σε κεινους. Ολα καλα ως εδω ολοι ικανοποιημενοι. Αλλα. Εχει τυχει καποιες φορες να δω στον υπνο μου παρομοιες σκηνες στις οποιες ειμαι ο αντρας. Ειμαι εγω που ασκω βια σε μια γυναικα και δειχνω να το απολαμβανω. Μιλαμε για σεξουαλικη βια. πιστευεις οτι αυτο μπορει να σημαινει κατι για τη σεξουαλικοτητα μου; σκεφτομουν να παω σε ψυχολογο εφοσον εχει γινει πολλες φορες αυτο με τα ονειρα κ οχι μια τυχαια αλλα στην ουσια δεν εχω καποιο προβλημα να με βοηθησει να λυσω. Εσυ τι λες; ειναι απλα μια φαντασιωση η τα ονειρα υποδηλωνουν κατι βαθυτερο για μας και τα θελω μας;
-Αγαπημενη μου αμπα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πιστεύω ότι βλέπεις αυτά τα όνειρα επειδή φοβάσαι ότι μέσα σου κρύβεται μια επικίνδυνη και επιθετική πλευρά, και ίσως ο λόγος που το φοβάσαι αυτό είναι οι τύψεις και οι ενοχές που έχεις για την εκ του ασφαλούς βία που βιώνεις σεξουαλικά – με συναίνεση, συνεννόηση και τα λοιπά. Αλλά αυτά που λέω εγώ έχουν αξία Καζαμία. Αν θέλεις απάντηση, πήγαινε σε ψυχολόγο. Δεν χρειάζεται να πας σε ψυχολόγο όταν έχεις κάτι να λύσεις. Πας και όταν θέλεις να αναλύσεις τον εαυτό σου.

__________________
3.

Αγαπητή Αμπα,
έχω μια απορία που σχετίζεται με σχέσεις μεταξυ φίλων. Πριν απο μερικά χρόνια βρέθηκα στην Γερμανία με μεταπτυχιακό, όπου γνώρισα δύο Ιταλους, με τους οποίους γίναμε πραγματικά μια οικογένεια. Στην πορεία με τον έναν από τους 2 ήρθαμε πιο κοντά, τα φτιάξαμε και από τοτε ζω στην Ιταλία μαζί του. Ο άλλος μας ο φίλος τώρα, μένει σε άλλη πόλη της Ιταλίας, από όπου ωστόσο μπορεί να μας επισκέπτεται αεροπορικώς πολύ φτηνά. Λοιπόν το θέμα έχει ως εξής: ο φίλος μας αυτός είναι συνέχεια στην πόλη μας. Μας επισκέπτεται κάθε 2-3 μήνες για αρκετές μέρες (μια φορά μάλιστα έμεινε 10 μέρες!) και κάθε φορά που φεύγει έχει ήδη κλείσει τα εισητήρια για την επόμενη φορά. Ο λόγος από οτι έχουμε καταλάβει είναι ότι έχει πολλά οικογενειακά σπίτι του και θέλει συνέχεια να φεύγει από την πόλη του και επίσης ότι έχει μια σχέση εξάρτησης με τον φίλο μου. Το θέμα είναι επίσης οτι γενικά είναι πολύ καλόκαρδο παιδί, αλλά δυσκολος άνθρωπος, έχει χίλιες παραξενιές με το φαγητό, δουλεύει όλη μέρα, γιατί τη δουλειά του μπορεί να την κάνει από οπουδήποτε και γενικά δεν είναι το ίδιο όταν είσαι σπίτι μόνος σου και όταν έχεις φιλοξενούμενο, ακόμα και αν είναι η μάνα σου. Και αυτο που με εκνευρίζει περισσότερο από όλα είναι ότι επειδή το σπίτι είναι του φίλου μου και είναι το σπίτι που τον επισκεπτόμασταν και όταν ήμασταν ακόμα φιλοι μεταξύ μας, εμένα δεν με ρωτάει ποτέ. Το λέει στον φίλο μου και απλά εγώ το μαθαίνω από εκείνον. Το έχω συζητήσει με τον φίλο μου και χθες που ήταν ακόμα εδώ και του είπε οτι θα ξαναέρθει, ο φίλος μου του είπε να ρωτήσει εμένα καλύτερα, και μονο έτσι με ρώτησε τελικά. Γενικά είμαστε πραγματικά μεταξύ μας πολύ κοντά και χαίρομαι οταν τον βλέπω, αλλά σιγά σιγά νιώθω ότι ξεπερνάει το όριο του «το σπίτι μας είναι πάντα ανοιχτό για σενα». Πιστεύω ότι και οι 2 μας πρέπει κάπως να αντιδράσουμε (είμαστε και οι 2 της ίδιας άποψης, το έχουμε συζητήσει πολλές φορές) αλλά δεν ξέρουμε πως.
Υ.Γ. Συγχαρητήρια για τον τρόπο που βλέπεις τη ζωή.
-Αντιγόνη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«θα έχουμε δουλειές εκείνο το διάστημα, καλύτερα να έρθεις τον επόμενο μήνα, ή τον μεθεπόμενο».


Δεν είναι ότι δεν ξέρετε πώς, είναι ότι θέλετε να γίνει από μόνο του. Από μόνο του δεν θα γίνει. Επίσης ο φίλος σου μπορεί όταν μιλάει με σένα να συμφωνεί, αλλά όταν ερωτήθηκε ο ίδιος, δεν ανέλαβε την ευθύνη, την πάσαρε σε σένα. Η σχέση εξάρτησης που εντόπισες χρειάζεται δύο ανθρώπους για να τροφοδοτηθεί.

__________________
4.


Τον γνωριζω 6 χρονια. Αυτος εχει μια σχεση 7 χρονια. Με προσεγγισε πρωτος. Εμενα μου αρεσει παρα πολυ και η παρεα του μου αρεσει εξισου παρα πολυ. Μου μιλαει με ερωτικα υπονοουμενα, μου κανει προτασεις για σεξ και ταυτοχρονα μου εκυστηρευεται διαφορα προσωπικα του θεματα. Μια φορα καναμε σεξ, στις αρχες. Δεν μου αρεσε γιατι νοιαστηκε μονο για την δικη του ικανοποιηση, επισης μου εδωσε την εντυπωση οτι δεν του αρεσε γιατι ηταν αδιαφορος απεναντι μου. Απο τη μια το αποτυχημενο σεξ, απο την αλλη η σχεση του, του ειπα να σταματησει να μου αναφερει οτιδηποτε ερωτικο και να ειμαστε φιλοι. Η συνεχεια... κατα καιρους εξαφανιζεται, ομως οταν εμφανιζεται θα συνεχισει τα ιδια. Ερωτικα υπονοουμενα και παραλληλα μου μιλαει για θεματα που τα λες μονο σε ατομο που εμπιστευεσαι. Γνωριζει και γνωριζω οτι σεξουαλικα δεν ταιριαζουμε. Τι θελει απο μενα; Δεν εχουμε ουτε αληθινη φιλια, αλλα δεν μας βγαινει και το σεξουαλικο. Εμενα προσωπικα, μου αρεσει πολυ η παρεα του και δεν θελω να ξεκοψω, επισης νιωθω ελξη για αυτον, αλλα το δοκιμασαμε δεν μας βγηκε, δεν θελω να το ξανακανουμε. Μπορω και χωρις σεξ μαζι του, αλλα δεν μπορω χωρις να μιλαω μαζι του. Αυτος...τι εχει στο μυαλο τουυ για μενα; Με μπερδευει η συμπεριφορα του.
-Τουρτα


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ναι, γιατί το θέμα είναι τι έχει αυτός στο μυαλό του. Όχι ότι απ' ό,τι φαίνεται, εδώ και έξι χρόνια ασχολείσαι με έναν που δεν σου προσφέρει τίποτα απολύτως, σε ρίχνει ψυχολογικά, και σου δίνει δικαιολογίες για να μην ασχοληθείς στα σοβαρά με την ζωή σου.


Φυσικά πρέπει να ξεκόψεις, και το ξέρεις. Η σχέση που συντηρείς σε καλύπτει σε κάτι, δεν ξέρω σε τι ακριβώς, αλλά είναι κάποια πλευρά του εαυτού σου που χρειάζεται δουλειά και βελτίωση. Δεν είσαι καν το τρίτο πρόσωπο. Είσαι κομπάρσος ερωτικού τριγώνου. Πρέπει να αντιμετωπίσεις πολλά πράγματα μέσα σου, να παραδεχτείς πολλά, και να κάνεις πολύ γενναίες προσπάθειες να δεις την αλήθεια. Δεν προστατεύεις τον εαυτό σου, και πρέπει να καταλάβεις γιατί. Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του, δεν με ενδιαφέρει, και δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρει ούτε εσένα. Δεν είναι ούτε φίλος σου, ούτε εραστής σου. Είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιείς για να μην προχωρήσεις.

__________________
5.


Αγαπητη Α μπα, θελω να μου πεις τη γνωμη σου για κατι και κατα ποσο ειναι κολακευτικο ή οχι. Ειμαι 25 ετων, βαρος 1,60 και κιλα 44. Φαινομαι παρα πολυ αδυνατη και το αδυνατο τονιζεται ακομη περισσοτερο επειδη εχω πολυ στενη πλατη και καθολου στηθος ( φαινονται και τα κοκκαλα μου σ αυτο το σημειο). Να σημειωσω πως ημουν παντα ετσι. Επιπλεον πασχω απο θυρεοειδη και δε μπορω να παρω τουλαχιστον χωρις ειδικη διατροφη.( Ολως περιεργως, επειδη τρωω σαβουρα, παιρνω παντα κυτταριτιδα και μονο). Το προβλημα μου ειναι οτι δε μπορω να ψωνισω απο μαγαζια που μου αρεσουν παρα μονο απο δυο ' μαρκες' με πολυ μικρα νουμερα. Στην Αμερικη αυτο ισως να μην ειναι θεμα, αλλα στην Ελλαδα το να βασιζεσαι σε δυο εταιριες ειναι πολυ ασχημο και περιοριστικο. Εψαχνα φορεμα για μια σημαντικη περισταση και περα απο τα απειρου καλλους σχολια που ακουσα απο πωλητριες σε κατα τα αλλα καλα μαγαζια (δεν εχεις στηθος τι να βαλεις, εισαι πολυ αδυνατη και φαινεται ασχημα) ΔΕ βρηκα τιποτα και αναγκαστηκα να συμβιβαστω και να μην παρω φορεμα αλλα συνδυασμο ρουχων ενω τονιζω εψαχνα απλα ενα φορεμα σε ολοκληρο πολυκαταστημα ( στην Αθηνα).Και σε μαγαζια που φημιζονται για μικρα νουμερα. Ειναι απλα απογοητευτικο αλλα ολος ο κοσμος εχει φτιαχτει για αλλα νουμερα. Οταν πας κατω απο 46 κιλα πρεπει να περιοριζεσαι απιστευτα. Κοπελες που ειναι εξισου αδυνατες και κυριως χωρις στηθος νομιζω καταλαβαινουν τι εννοω και ταυτιζονται. Επισης, αν ξερει καποια αναγνωστρια μαγαζια με ωραια ρουχα νεανικα και πολυ μικρα νουμερα (κυριως σε φουστες/φορεματα/σακακια, καθως παντελονια ψιλοβρισκω) ας προτεινει γιατι εχω τεραστιο θεμα με τα συμβατικα μαγαζια. Παιρνω καποιες φορες απο το εξωτερικο αλλα δε μου ειναι πολυ ευκολη η διαδικασια καθως αρκετες φορες αλλαζω το ρουχο και το γυριζω. Και ακομα και κει υπαρχει ειδικη συλλογη που λεγεται Petite και η οποια δεν εχει ολα τα κομματια της συλλογης αλλα συγκεκριμενα! Ελεος. Επισης, τα πολυ μικρα νουμερα ειναι σε ρουχα τυπου σορτς, πολυ μινι φορεματα κλπ. Δε μπορω πχ να βρω πουκαμισο για την πλατη που εχω και αν βρω θα ειναι μονο ενα σχεδιο κλπ.Επισης δεν στενευουν/κονταινουν τα παντα σε μοδιστρα αλλα ακομη και σε μια περιπτωση να γινεται, πληρωνω αρκετα εξτρα χρηματα. Ελπιζω να το δημοσιευσεις γιατι ειναι προβλημα για οποιον εχει τετοια κιλα και δεν ειναι ασημαντο αν φαινεται ετσι. Οποιος αντιμετωπιζει αυτο το θεμα ξερει. Φιλακια πολλα
- Φελη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι ασήμαντο, αλλά τα ρούχα είναι μια βιομηχανία, η βιομηχανία έχει στόχο το κέρδος, για να έχει κέρδος πρέπει να έχει όσο λιγότερη χασούρα γίνεται, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απευθύνεται στον μέσο όρο, και το δικό σου σώμα δεν είναι στον μέσο όρο των Βαλκανίων. Αν ζούσες στην Ιαπωνία δεν θα είχες πρόβλημα. Το πρόβλημα που έχεις τώρα το έχουν όλες οι γυναίκες που είναι πιο ψηλές, πιο κοντές, πιο αδύνατες και πιο παχουλές από τον μέσο όρο. Φυσικά μέσα σε αυτό υπάρχει και μια δόση ρατσισμού για σεξισμού. Τώρα έχεις τον δικό σου πόνο, αλλά δεν έτυχε να σκεφτείς ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρεις μέικ απ στο χρώμα του δέρματος σου, γιατί δεν είσαι μαύρη. Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε ούτε ένα προϊόν για σγουρά μαλλιά. Με όλα αυτά εννοώ ότι κατανοώ το πρόβλημα, αλλά μου φαίνεται ότι πιστεύεις ότι έχεις κάποιο πρόβλημα πολύ ιδιαίτερο που καταλαβαίνουν μόνο οι πολύ αδύνατες. Το καταλαβαίνουν πολύ περισσότερες γυναίκες από όσο νομίζεις, γιατί μέσος όρος υπάρχει, αλλά καμία δεν είναι ο μέσος όρος.


Τις αγενείς πωλήτριες πρέπει να τις βάζεις στη θέση τους, και να μην τις αφήνεις να σου μιλάνε έτσι. Ζήτα το λόγο μιλώντας στα αφεντικά τους. Ή γίνε κι εσύ αγενής. Κάνε ό,τι ταιριάζει με την προσωπικότητα σου. Έχεις σώμα κομψό και χαριτωμένο, σαν της Όντρεϊ. Δες την γκαρνταρόμπα της για έμπνευση. Η λύση που έχεις είναι οι ονλάιν αγορές. Ξέρω ότι είναι κόπος, αλλά μη γκρινιάζεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βασίζονται στις ονλάιν αγορές στη γη, λίγοι είναι τυχεροί ώστε να έχουν όλα τα μαγαζιά με ποικιλία στα πόδια τους.

__________________
6.


Θα προσπαθήσω να πω το πρόβλημά μου ελπίζοντας να μην φανώ ψωνάρα. Ο άντρας μου έχει έναν κολλητό, του οποίου η γυναίκα με ζηλεύει. Κάνουμε (αναγκαστική από τη μεριά μου) παρέα 7 χρόνια. Στην αρχή δεν το χα πάρει χαμπάρι, μετά νόμιζα πως υπερβάλλω, πέρασα από ένα σωρό στάδια και τελικά πλέον είμαι σίγουρη. Δεν ξέρω τι στην ευχή κόλλημα έχει φάει μαζί μου. Εμφανισιακά είμαι εντελώς κανονική, κάνω μία κανονική δουλειά, έχω 2 παιδιά όπως και αυτή.. Για κάποιο λόγο έχει πάθει εμμονή. Σε κάθε συζήτηση εμμέσως πλην σαφώς θα υποτιμήσει το επάγγελμά μου, θα μου πει πως τα παιδιά της στην ηλικία των δικών μου κάναν 500 πράγματα παραπάνω, θα μου επισημάνει πχ πως τη μέρα των ερωτευμένων ο άντρας της δεν ξέρω κι εγώ τι έκανε ενώ ο δικός μου τίποτα κλπ κλπ. Εγώ επειδή γενικά τη θεωρώ βλαμμένο άτομο, κρατάω τη στάση «Ε χμ α ναι ε? αα ναι, καλά, τέλεια, μπράβο». Δε θέλω να λέω συνέχεια όχι στις εξόδους γιατί δεν θέλω να απομακρύνω τον άντρα μου από τον κολλητό του. Αυτός δυστυχώς «δεν επιτρέπεται» να βγει μόνος. Μιλάμε για κλασσική περίπτωση βλάβης. Αλλά βαρέθηκα ρε Α μπα. Εξέτισα την ποινή μου 7 χρόνια, καλά δεν είναι? Ο άντρας μου τα ξέρει όλα και τσαντίζεται και στενοχωριέται αλλά αγαπά πολύ τον φίλο του. Να το ρίξω στην επίθεση? Χάσιμο ενέργειας και άσκοπο... Καμιά ιδέα??
- λοβγιου


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ιδέα που θα σου λύσει το πρόβλημα δεν έχω, μπορώ να σου πω όμως κάτι που ίσως σου αλλάξει λίγο την διάθεση που έχεις απέναντί της. Η ζήλια της δεν έχει να κάνει με σένα. Ο άνθρωπος που ζηλεύει παλεύει με τις δικές του ανεπάρκειες. Δεν έχει σημασία τι είσαι εσύ. Νιώθει ανταγωνιστικά με το σύμπαν γιατί νιώθει ότι η ίδια δεν αξίζει, οπότε προσπαθεί να αναδειχτεί μειώνοντας τους άλλους και τονίζοντας ό,τι θεωρεί επιτυχία.


Η αντίδραση σου δεν είναι κακή, θα έλεγα ότι είναι ό, τι καλύτερο μπορείς να κάνεις. Όμως επειδή προβλέπω ότι θα την βλέπεις για άλλα εφτά χρόνια, αναγκαστικά, για να διευκολύνεις τον εαυτό σου, έχω μια ερώτηση: σου φαίνεται ότι υπάρχει κάτι από πίσω, ή είναι έτσι, μονοκόμματη; Αν συμβαίνει το δεύτερο, δεν υπάρχει ελπίδα. Αν είναι έξυπνη, τότε πίσω από όλο αυτό το ζόρι κρύβεται ένας άνθρωπος που μπορεί να έχει ενδιαφέρον, φτάνει να κάνεις τον κόπο να την κάνεις να νιώσει άνετα για να ξεκολλήσει από την βεβαιότητα της ότι όλοι την κρίνουν, και να χαλαρώσει τόσο ώστε να μπορέστε να μιλήσετε σαν άνθρωποι που γνωρίζονται εφτά χρόνια.

_________________
7.


Αμπα αγαπημένη, είμαι 17 χρόνια παντρεμένη, -γύρω στα 40 και οι δύο. Με τα πάνω μας και τα κάτω μας. Με αφορμή χθεσινή σου απάντηση (23.03.) ότι τα βασικά, σοβαρά θέματα ένα ζευγάρι τα έχει όταν δεν συμφωνεί για την ανατροφή των παιδιών και τον τρόπο διαχείρισης χρημάτων αποφάσισα να γράψω. Σε εμάς προστίθεται και ένα ακόμη θέμα., η σπάνια έως ανύπαρκτη συνεύρεση, τρυφερότητα. Αν βρεθούμε τις περισσότερες φορές με δική μου παρότρυνση. Πολλές φορές έχω φάει και "πόρτα".οπότε οι προσπάθειες μου έχουν αραιωσει πολύ. Εργάζομαι, έχω φίλους, τα παιδιά μου είναι υπέροχα. Ο σύζυγος είναι συναισθηματικα ανώριμος και άστατος. Ποτέ δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει σε διάφορες καταστάσεις. Τα βασικά θέματα του σπιτιού τα έχω επωμιστει εγώ. Τις προάλλες άνοιξα επιτέλους κουβέντα για τη προσωπική μας ζωή ως σύζυγοι. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Ήμουν ανοιχτή, ρώτησα αν και τι του λείπει. Αν υπάρχει άλλο άτομο,ακόμη και στη σκέψη του δλδ όχι δεσμός αλλά ίσως είναι ερωτευμένος. Τον ρώτησα τι θέλει να αλλάξουμε, τι θα του αρεσε. Ήμουν προετοιμασμενη για τις πιο τρελές φαντασιώσεις, κάτι τέλοςπαντων. Του άφησα καιρό να το σκεφτεί, γιατί ήμουν φορτισμένη και αυτός σαν να έπεσε από τα σύννεφα.ότι και καλά όλα είναι τέλεια. Το έκανε εντύπωση η αποφασιστικοτητα μου είπε. Σημείωση: όταν έγινε η κουβέντα είχαμε πάνω από 3 μήνες να κάνουμε έρωτα..
Τελικά μετά από μέρες ξανανοιγω την κουβέντα, θεωρεί ότι όλα είναι στο μυαλό μου.εγώ έχω κάποιο σχέδιο και του το φέρνω λάου λάου. Και αυτό που επιθυμεί παααααρα πολύ (αφού επέμεινα να μάθω) ήταν ότι θέλει μερικές μέρες άδεια να φύγει, να φάει, να πιει, να γλεντήσει.
Σημείωση 2.: λόγω της συμμετοχής του σε διάφορους συλλόγους είναι συνέχεια εκδρομές, τραπεζωματα, συζητήσεις με πολλούς απλούς γνωστούς. Αυτή τη φορά έμεινα εγώ άφωνη. Και εκεί το άφησα.
Έχει περάσει μήνας από τότε, με κάποιες επιδερμικες, προσωρινές αλλαγές στη συμπεριφορά, π.χ. με έχει φιλήσει πριν φύγει στη δουλειά, μείναμε στα ίδια. Νιώθω απογοήτευση. Αλλά κάτι που μου έκανε εντύπωση, παίζοντας όλο το σκηνικό στο μυαλό μου ξανά και ξανά, είναι ότι έλπιζα να μου πει ότι θέλει κάποια άλλη έστω και μόνο ερωτικά και να ζητήσει να έχουμε ελεύθερη σχέση. Δλδ τι; να με αποδέσμευσει εκείνος γιατί εγώ δεν τολμώ; Να μην έχω ενοχές που βρίσκω ερωτικά ενδιαφέρον άλλα άτομα; Εσύ πως το βλέπεις; 40χρονωνγυναικα
-Φρίντα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν αρκέστηκες στα γεγονότα και έκατσες να σκεφτείς τα κίνητρα. Θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς το ότι κάτι άλλο περίμενες να γίνει, κι αυτό γιατί όταν αποκαλείς τον άντρα σου «άστατο» και «ανώριμο», όταν λες ότι έχεις επωμιστεί μόνη σου τις ευθύνες, δεν είναι πολύ λογικό να σου λείπει η τρυφερότητα από αυτόν, τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά η τρυφερότητα και ο έρωτας γενικότερα από τη ζωή σου.


Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πόσο ανησυχητικό (και χαρακτηριστικό) είναι ότι και οι δύο μείνατε άφωνοι με τις ανάγκες του άλλου. Πότε σταματήσατε να επικοινωνείτε; Γιατί σταματήσατε να επικοινωνείτε; Είναι τόσο μεγάλη η απόσταση που είναι παράλογο να περιμένεις τρυφερότητα και εγγύτητα σωματική. Ένα φιλί πριν τη δουλειά είναι ίσως το περισσότερο. Και για τη συναισθηματική σας απόσταση έχετε ευθύνη και οι δύο. Επειδή μόνο την δική σου πλευρά ακούμε, μόνο για την δική σου συμπεριφορά μπορώ να κάνω σχόλιο. Από την απάντηση του, ότι θέλει να ξεφύγει, πιστεύω ότι νιώθει την αποδοκιμασία σου, την ελαφριά σου (ή προφανή σου) περιφρόνηση για την ανικανότητα του. Η στάση σου είναι διαβρωτική για τη σχέση σας. Αυτό, πότε πιστεύεις ότι ξεκίνησε;

 

Η ανύπαρκτη τρυφερότητα δεν είναι πρόβλημα, είναι σύμπτωμα άλλου προβλήματος. Θέλεις να είσαι παντρεμένη με αυτόν τον άνθρωπο; Εκεί καταλήγει η ιστορία.

88

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 Είναι ξεκάθαρο πως έχετε βαρεθεί ερωτικά ο ένας τον άλλον. Ίσως ο άντρας σου έχει βολευτεί με την ζωή σας κ δεν έχει σκεφτεί όλα αυτά που του είπες κ φάνηκε να ξαφνιαζεται! Το ότι ζήτησε χρόνο μόνος του ίσως σημαίνει πως θέλει και να δει πόσο μετράει ακόμα σαν άντρας εκεί έξω. Το θέμα είναι εσύ τι Θες?? Γιατί αν πχ αυτος "μετραει" ακόμα εκεί στον έξω κόσμο (17 Χρόνια είναι πολλά κ λογικο να θέλει να δει τι παιζει) εσύ είσαι διατεθειμένη να το μαθεις? Νομιζω πρεπει να βρεις ειληκρινα μεσα σου τι θα σε κανει χαρουμενη κ να το μοιραστείς μαζί του. Με διαλογο, ειληκρινεια κ σεβασμο ολα αντιμετωπίζονται.
#5 Και πού να σου πώ εγώ για ύψος 1,85 αν υπάρχουν ρούχα και παπούτσια ,που παπούτσια πάνω από 41 απλά δεν υπάρχουν και τα ρούχα είναι όλα κοντά. Και τα μακριά τα κονταίνεις, τα κοντά τι να τα κάνεις; Να μη πω κιόλας ότι το μάκρος πάει με το νούμερο, όσο πιο μεγάλο το νούμερο τόσο πιο μακρύ το μανίκι ή το μπατζάκι. Λες και μπορείς να είσαι μόνο κοντός και αδύνατος ή ψηλός και χοντρός,άλλοι συνδυασμοί απαγορεύονται. Οπότε εγώ πρέπει να διαλέξω, ρούχα μακριά σαν σακιά πάνω μου ή εφαρμοστά στο στυλ του ψαρά; Καλά για φουστες και φορέματα δε το συζητώ καν. Είτε στη μέση της γάμπας αυτά που είναι μάξι είτε στα μισά του κώλου όσα είναι μίνι. Καμία ελπίδα κοινώς. Γενικά αν δεν είσαι ο μέσος όρος η προσπάθεια να βρεις ρούχα είναι από δύσκολη έως αδύνατη!
Όταν ο άλλος λέει ξεκάθαρα τι θέλει η ερώτηση τι θέλει από μένα ,επειδή δε σου αρέσει αυτό που θέλει, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Εκτός κι αν ρωτάς πώς θα αλλάξει αυτό που θέλει με αυτό που θέλω εγώ ή με αυτό που θεωρώ εγώ ή η πλειονότητα σωστό και ηθικό. Ε δε θα αλλάξει!
#6 Οταν ενας φιλος μου , μου εκανε το ιδιο πραγμα δηλαδη με συνεκρινε με τον εαυτο του με αρνητικο αποτελεσμα φυσικα για μενα του ειπα '' I am too busy working for my own grass to notice if yours is greener''. Βεβαια ο φιλος μου ηξερε αγγλικα οποτε μπορει να μην δουλεψει στην δικη σου περιπτωση.
3Αντιγόνη μου, πολύ αφιλόξενη και κομμάτι κρυόκ@λη σε βρίσκω.Τι είναι μια βδομάδα κάθε 2 -3 μήνες για κολλητούς;Άσε που το σπίτι είναι του συντρόφου σου κι είναι ο κολλητός του...Δεν τον θες για κουμπάρο;
2 Emmanuelle au 7ieme ciel, σκηνή ανάμεσα σε Κάρλος και κόρη πρέσβη στο εκδοροσφαγείο στην Κωνσταντινούπολη.Υπήρχε στο utube, αν είσαι ενήλικη.Να προσθέσω ότι, έφηβος, πριν πρωτοκάνω σεξ - γύρω στα 15, είχα δει - το θυμάμαι καθαρά - ότι ένας άγνωστος κύριος(τύπου gentleman, authority figure) με βίαζε στην παιδική χαρά με τη μακριά ομπρέλα του.Ήταν σαφές τι χρειαζόμουν.
...ναι, αλλά δεν είναι και τόσο σαφές το τι χρειάζεται ή τι δεν χρειάζεται η γράφουσα, με την αντιστροφή του ρόλου, σε ασυνείδητη κατάσταση και την φερόμενη ως οριακή αποστροφή στο γυναικείο σώμα, σε συνειδητή κατάσταση.
Δύο ζητήματα προκύπτουν εξ αφορμής του σχολίου σου Bλαχάκι και ζητώ την υπομονή σας να τα εκθέσω.Υποψιάζομαι ότι η "οριακή αποστροφή στο γυναικείο σώμα" είναι κυρίως απότοκο της νεαρής ηλικίας και της συμβατικής ετεροκανονικότητας που βιώνει χωρίς άλλες σάλτσες. Εξηγούμαι. Για την μέση ετεροφυλόφιλη γυναίκα από συζητήσεις έχω καταλήξει ότι στα 14 της μοιάζουν ελαφρώς σιχαμένα όλα τα γυμνά σώματα κι όχι μόνο του αντίθετου ή του ίδιου φύλου. (Αλλά του αντίθετου είναι που τα αναλογίζεται ως πιθανότητα έτσι κι αλλιώς εφόσον ο προσανατολισμός είναι ως έτερο. Οπότε δεν έχει πέσει ιδιαίτερη σκέψη για το ίδιο φύλο. Εκτός αν έχει bi ή lesbo τάσεις. Κι αυτό ΟΚ βεβαίως αλλά δεν είναι της παρούσης). Στα 20 του αντίθετου φύλου το σώμα παύει να είναι "σιχαμένο" μιας κι οι ορμόνες κάνουν πάρτυ αλλά του ιδίου (εφόσον είσαι έτερο και χωρίς κάποια κρίση έμφυλης ταυτότητας) συνεχίζει "να είναι κάπως". Στα 30-35 σκέφτεσαι ότι "καλά μωρέ κι αν μου άγγιζε λίγο το στήθος μια γυναίκα δεν τρέχει και τίποτα" και μπορεί και να φαντασιώνεσαι τρίο με τον σύντροφο. Βάζοντας μάλλον κάποια όρια "πράξεων" ώστε να νιώθεις άνετα δηλαδή "μου κάνουν αλλά δεν κάνω" (ένα παράδειγμα φέρνω).Στα 40-45 σου φαίνεται μάλλον κουλ και δεν έχεις σιχαμάρα για κανένα γυμνό σώμα (συνεχίζοντας να είσαι έτερο εννοώ). Όλα καλά είναι και δεν θα έκανες τα πάντα με όλους αλλά δεν έχεις κι απώθηση. Και στα 50 ή 60 -φαντάζομαι- λαχταράς την θέρμη και την ομορφιά (ναι!) του γυμνού σώματος σε ένα εγκεφαλικό-αισθητικό επίπεδο κι ας είναι όποιου φύλου νά'ναι. Το όραμα των γηρατειών και της φθοράς δίνει άλλη προοπτική. {Με τους άντρες δεν λειτουργεί τόσο σαφώς κι αντιστοιχισμένα το πράγμα γιατί έχουν κι αυτά τα πατριαρχικά στερεότυπα να αντιπαλέψουν οι γλυκούληδες...}Στο δεύτερο θέμα τώρα της αντιστροφής του ρόλου. Νομίζω η ψυχολογία της συγκεκριμένης κοπέλας είναι συνολικότερα κάπως ενοχική. Η επιθυμία υποταγής και ταπείνωσης είναι συγγενική με τα αισθήματα ενοχής παραδοσιακά. Και η τιμωρητικότητα συγκεκριμένων "σκηνών" έχει φόντο την ενοχή (κάνουν τέλεια παρέα) αλλά και το να υποστείς (συναινετική και προσυνεννοημένη) βία αποτελεί ένα είδος αυτο-ταπείνωσης αφού όπως και να έχει παραβιάζεται ο προσωπικός σου χώρος!Αυτό εννοεί με το "με ήλκυε η βία στις γυναίκες". Η υποταγή την ήλκυε κι όχι το κλωτσομπουνίδι καθ'εαυτό. Εκείνο είναι πρόσχημα. Η επιβολή εξωγενούς θέλησης. Το άφεμα. Είναι εξαιρετικά κοινό. Δεν αποτελεί κάποια πρωτοτυπία. Εξ ου και το δέχονταν μια χαρά οι έτερο σύντροφοι.Κι έτσι αυτό που λέει η Λένα έχει λογική. Δηλαδή νιώθει μια ενοχή για την απόλαυση που λαμβάνει σε ένα πλαίσιο "εξωθεσμικό" (σεξ που πέφτουν φαπίδια από άντρα σε γυναίκα δεν θεωρείται καθόλου πρέπον στις μέρες μας από τους βανίλα κι εγείρει κι όλα τα φεμινιστικά αντανακλαστικά μας...όσων τέλος πάντων έχουν το μυαλό να το σκεφτούν έτσι) κι επομένως ξεδίνει το υποσυνείδητο παίρνοντας τον άλλο ρόλο στο όνειρο. Σουϊτσάρει. Πώς το λένε! Εμένα μου ακούγεται απολύτως νορμάλ η κοπέλα πάντως. Αλλά βέβαια εγώ μπορεί να έχω καμμια βιδούλα στριμμένη ελαφρώς. Ή και όχι. Θα δείξει. :)
βλαχάκι, Δεν είμαι ειδικός ούτε έχω καμιά εμπειρία ανάλυσης, η αίσθησή μου είναι: "το' πα εγώ στο σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του", σ' ένα φάσμα ιεραρχίας και σεξουαλικής επιβολής η κοπέλα ξεσπά το frustration της απ' την ηδονική ταπείνωσή της σε κάποια "κατώτερη".Γιατί να' ναι κάποια κι όχι κάποιος; Γιατί να μη βασανίζει ένα ωραίο αγόρι; Ίσως είναι γι' αυτήν ταμπού ακόμη, αλλά φθάσει κι εκεί. Πάντως, γι' αρχή, εγώ θεωρώ τ' όνειρό της valid γι' αυτό που βλέπει.Επίσης, παράλληλα και by the way, οι ρόλοι έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα όχι το φύλο ούτε καν την ταυτότητα straight/gay, νομίζω. Ο εγκέφαλος ηδονίζεται εδώ όχι τα γεννητικά όργανα.Δηλαδή π.χ. προτιμώ τη βία με κοπέλα παρά (κι άλλη) ξενέρα μ' αγόρι. Ίσως η 2 έφθασε σε σημείο ωρίμανσης να θέλει να hold the strings της βίας, αλλά να μη βλέπει να της κάθεται γι' αυτό ο σύντροφος που, άλλωστε, σε προηγούμενο στάδιο, της επιβαλλόταν ή οποιοσδήποτε άλλος άντρας. Μισογυνισμός ίσως;(κουμπώνει και στην αποστροφή στο γυναικείο σώμα)Φυσικά, τ' αγορια είναι πιο χρηστικά/πολυεργαλεία για βία και σεξ λόγω του φαλλού που διαθέτουν(τον παίρνεις/τον ακυρώνεις).
Λες κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον Prince και δεν ξέρω αν το λες επί τούτου ή περιφερειακώς. Στο bdsm ο εστιασμός δεν είναι στο φύλο. (Το bdsm είναι τρόπον τινά ερωτικός προσανατολισμός από μόνος του). Ο εστιασμός είναι στο εγκεφαλικό ερέθισμα. Και γι'αυτό δύναται ένα session να μην περιέχει καν sex!Εν τούτοις εμπεριέχει αίσθηση ερωτισμού. Ερωτικοποιεί την εξουσία και/ή τον πόνο.
Αγαπητή Καραβάν', Επειδή είμαι gay δεν ξέρω, πόσο σύνηθες είναι να βλέπει μια 25χρονη κοπέλα τσόντες με τους φίλους της ειδικά με σκηνές σεξουαλικής βίας προς γυναίκες και μετά να τις αναπαράγουν "με μετριοπάθεια", όπως γράφει,(τους βάζει να της επιβάλλονται στους 30 βαθμους - διατηρωντας δηλαδή αυτή τον έλεγχο της επιβολής;)Εννοείται ότι ο πόνος είναι ένα - πως να το πω - υπερ-άγγιγμα αλλά κι απόδειξη αγάπης - που φυσικά καυλώνει κάποιους μόνο κι όχι όλους, κι όσους καυλώνει δεν είναι με τον ίδιο τρόπο.Ο πατέρας μου χαιρόταν πολύ ανέκαθεν να καυγαδίζουμε, "για ν' ανάψουν τα αίματα" όπως λέει αφελώς και χαριτωμένα, και να καταλήγουμε να κυλιόμαστε στα πατώματα παλεύοντας, χτυπώντας ο ένας τον άλλον με πάθος κλπ.Βασικά, υποψιάζομαι ότι με λάτρευε σ' αυτές τις παθιασμένες φάσεις, είμαστε κι οι 2 ευέξαπτοι και ρομαντικοί.
Princeδεδομένου ότι οι πρόγονοι του κλάδου ήταν η leather gay community δεν θεωρώ ότι είσαι τόσο άσχετος όσο θεωρείς ότι είσαι. Βέβαια είσαι αρκετά μικρότερος κι έτσι αυτά ίσως φαίνονται ελαφρώς "παπουδίστικα". Εσύ θα κρίνεις. Για να απαντήσω.Δεν νομίζω ότι 25χρονες κοπέλες παρακολουθούν κάτι τραβηγμένο σε ακραίες συνθήκες/απαιτήσεις πολύ ειδικού ή ενδεχομένως ψυχοπαθογενούς κοινού (μακριά από μας).Οι περισσότερες mainstream τσόντες σήμερα άλλωστε περιλαμβάνουν στοιχεία μιας κάποιας βίας προς τις γυναίκες. Είναι τάση όπως φαίνεται και έχει ξεσηκώσει κι αρκετή συζήτηση και δικαιολογημένα. (Και θα το αναλύσω) Όταν πέσεις σε αισθησιακούς και λελογισμένους συντελεστές αυτή η βία ερωτικοποιείται. Ένα τράβηγμα μαλλιών που γίνεται με πάθος κι όχι άγαρμπα να της σπάσεις τον σβέρκο, και κάνει τον λαιμό να λυγίζει just right, έχει τον τρόπο του να ελκύει μερίδα του κοινού. Το ίδιο ακριβώς ενσταντανέ ντυμένο μπορεί άνετα να είναι μέρος μιας απολύτως mainstream σειράς στην τηλεόραση και να μην σηκώνεται κανένα φρύδι! Παράδειγμα που θα εκτιμήσει η Λένα: Μad Men, Peter και Peggy όταν κάνουν σεξ στο γραφείο στον 1ο κύκλο. Δείτε το άλλη μια φορά.https://www.youtube.com/watch?v=CVxtgmwSvj4Αυτό που ερωτικοποιεί το τράβηγμα εν προκειμένω είναι ότι "ο χρόνος σταματάει". Παρατηρείστε το. Μένει επί κάποια δευτερόλεπτα τραβώντας τα μαλλιά. Μια βασική παράμετρος στο bdsm είναι ακριβώς η διαστολή του χρόνου. Όμως δεν είναι όλοι καλλιτέχνες. Όταν πέσεις σε τσόντα με διεκπεραιωτικούς και αναίσθητους συντελεστές η βία αυτή δείχνει απρόσωπη και απωθητική. Ο άλλος της χώνει τον φαλλό του στο μάγουλο κι είναι λες και θα της σκιστεί το δέρμα και την βλέπεις ότι δεν το απολαμβάνει. Αυτό γρήγορα γίνεται ξενερωτικό για την θεατή που βάζει τον εαυτό της στην θέση του θηλυκού μέλους. Επειδή κατά βάθος όσο κι αν θέλει να "υποφέρει" θέλει και να περάσει καλά. Έντονα μεν (υπερ-άγγιγμα) αλλά καλά. Επειδή ακριβώς η απεικόνιση της βίας είναι φτιαχτή (δεν ασκείται πραγματική βία αλλά γίνεται "μίμηση βίας" κατά τον τραγικό τρόπο της Αριστοτέλειας υποκριτικής/Ποιητικής), ωστόσο η βία είναι κάτι στο οποίο έχουμε παιδιόθεν το ένστικτο και το κοινωνικό αντανακλαστικό να αντιδρούμε, χρειάζεται να την εκλογικεύσουμε ώστε να μπορέσουμε να διαχωρίσουμε την θέση μας από αυτήν.Κι εδώ ίσως έρχεται και η λεπτή γραμμή που την χωρίζει από την κακοποίηση. Η οποία δεν είναι ΟΚ ποτέ. Και δεν ξέρω αν το πάλεμα στα πατώματα ήταν για να εκτονωθεί αντρίλα (σαν τα παιδιά) οπότε ήταν υγιές ή αν ελλόχευαν κρυμμένες κόντρες αποδοχής. Αυτό το ξέρεις μόνο εσύ Prince. Eπανέρχομαι λοιπόν. Βλέποντας έναν άνθρωπο να τον χτυπούν στον δρόμο το βασικό μας ένστικτο είναι να σταματήσουμε την βία. Δεν εξετάζουμε πώς και γιατί. Η βία είναι απειλητική! "Βάζουμε πάγο" άμεσα. Καδράροντας την βία όμως σε ερωτικό επίπεδο (και μάλιστα σε εγκεφαλικό επίπεδο, όπως σε μια ταινία ή σε μια σειρά) αφήνουμε το φυσικό σαδιστικό ένστικτο και την σκοτεινή μας πλευρά να απελευθερωθεί και να το "απολαύσει" επειδή εκλογικεύουμε ό,τι βλέπουμε ξέροντας εξαρχής πως είναι ψέμματα. Κάποτε υπήρχε η υποψία ότι η υπερέκθεση στην τηλεοπτική βία θα έκανε τον άνθρωπο τελείως αναίσθητο στην πραγματική. Σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι σε μια πραγματικότητα όλο και πιο δεινή η εκτόνωση που προσφέρει η ψεύτικη βία είναι ίσως ευεργετική, τουλάχιστον για τον απλό συνηθισμένο άνθρωπο κι όχι τον ψυχοπαθή δολοφόνο με το πριόνι (ο οποίος είναι ήδη χαλασμένος και δεν περιμένει το τηλεοπτικό προϊόν για να βγει παγανιά να σφάξει κόσμο).Για να φέρω ένα καθημερινό παράδειγμα εκτός τσόντας. Υπάρχει ολόκληρο blog στο Tumblr με ετικέτα "whump" για έναν υπερδημοφιλή ήρωα λογοτεχνικών έργων και τηλεοπτικών σειρών (και μιας πιο πρόσφατης συγκεκριμένα) που ηδονίζεται να απεικονίζει σε άπειρα jpg και gifs τον εν λόγω ήρωα να βασανίζεται. Τις τρώει, χτυπάει, πέφτει κάτω, είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει, είναι στο νοσοκομείο, τον μαστιγώνουν ή πάνε να τον στραγγαλίσουν...the works! Η ματιά του θεατή είναι ηδονοβλεπτική. Το καδράρισμα του ηθοποιού είναι ηδονοβλεπτικό. Ο σκηνοθέτης "παίζει" με την βία και με το σαδιστικό μας ένστικτο (ο μαζοχισμός είναι ανεστραμμένος σαδισμός) ώστε να μας κάνει αφενός να εκλύσουμε από το σκοτεινό μέσα μας (και να "καθαρθούμε" ζώντας το με ασφάλεια σε οριοθετημένο περιβάλλον "στα ψέμματα") κι αφετέρου να συμπονέσουμε, δηλαδή να πονέσουμε μαζί του ταυτιζόμενοι με τους δικούς μας πόνους και να ελεήσουμε. Αυτό δεν είναι η πεμπτουσία της Αριστοτελικής κάθαρσης; "Δι'ελέου και φόβου περαίνουσα των τοιούτων παθημάτων κάθαρση"; Α γειά σου!Η κοπέλα της ερώτησης επομένως μπορεί να βλέπει ένα βιντεάκι του kink.com (που είσαι Double Helix!) και εμπνέεται να αναπαραστήσει μια σκηνή που την εξάπτει σε εγκεφαλικό επίπεδο. Μια σκηνή που όπως σωστά αναφέρεις Prince την ελέγχει σε μεγάλο ποσοστό η ίδια. Bottomάρει και θέτει κάποια όρια: ναι στο τράβηγμα μαλλιών πχ. αλλά όχι στα χαστούκια στο πρόσωπο. Ναι στην βίαιη διείσδυση αλλά όχι στο αλίπαντο οπίσθιο. Ναι στο βίαιο τσίμπημα ρώγας ή το πυγοράπισμα αλλά όχι στον εικονικό στραγγαλισμό (είναι κι επικίνδυνο αυτό). Παραδείγματα φέρνω φυσικά. Ό,τι εξιτάρει τέλος πάντων τους παίκτες. Ουφ...ολόκληρο meta έγραψα αλλά κι ένας αν είδε τα πράγματα με διαφορετική ματιά αξίζει τον κόπο.
Καραβαν' η συγκρότηση-στοιχειοθέτηση αυτών που αναφέρεις στο 29.6.2017 | 19:49 είναι ενδιαφέρουσα και θα ήταν πιθανό να συμβαίνουν αυτά ακριβώς σε αμφότερα ζητήματα: "αποστροφή" /"switch", όμως βάσει των στοιχείων (ή έλλειψης αυτών) δεν ξέρω αν μπορούν να αποκλειστούν κι άλλες, όχι τόσο απροβλημάτιστες εκδοχές, που δύνανται να πιάνουν το στόρυ από πιο πριν ακόμη. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα ή είναι ορθό να εξαντληθούν οι εικασίες -εκδοχές εδώ.Prince, 29.6.2017 | 20:47 επίσης ενδιαφέρον σχόλιο. Λες: "Γιατί να' ναι κάποια κι όχι κάποιος; Γιατί να μη βασανίζει ένα ωραίο αγόρι; Ίσως είναι γι' αυτήν ταμπού ακόμη, αλλά (θα) φθάσει κι εκεί". ...Τι να σου πω, δεν έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο όμως, και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι το φύλο έχει σημασία σε συνδυασμό με την η προβαλο-ανακλώμενη εικόνα της. Μισογυνισμός γενικώς και αορίστως ή εσωτερικευμένο μίσος στον ίδιο τον εαυτό, επειδή…;+29.6.2017 | 23:55 νόμιζα ότι είχες πει «παθητική», γιατί εγώ το βλέπω πιο «ενεργητικά» το πράγμα; Ας κάνω, λοιπόν, και την βραδυφλεγή σινεφίλ πρόταση της ημέρας: Отец и сын του Sokurovhttps://www.moskwood.nl/store/images/dvd/MW2136.jpg
Καραβάν', Το gay leather, όπως καιτο biker, δε μου ταιριάζει αισθητικά και καυλωτικά, αλλά θυμάμαι κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον: ήμουν πολύ - πολύ μικρός(πριν το Δημοτικό ίσως) κι έβλεπα στην ασπρόμαυρη τηλεόραση της γιαγιάς μου Robin Hood μ' Έρολ Φλιν κι Ολίβια ντε Χάβιλαντ, κι είχε μια σκηνή που - αν δε μ' απατά η μνήμη μου - ο Έρολ ήταν γυμνός απ' τη μέση και πάνω, δεμένα τα χέρια μαζί ψηλά και κάποιος τον μαστίγωνε στην πλάτη(ο σερίφης του Νότιγχαμ; :)). Μου άρεσε πάρα πολύ, είχα ταυτισθεί πλήρως με τον Έρολ - σε προσχολική ηλικία και straightfeeling!Ο χρόνος διαστέλλεται, στο μυαλό σου, τη στιγμή/ες που αισθάνεσαι κάτι έντονα(μένεις εκεί, στο τσίμπημα, ίσως για να το ξεπεράσεις, το πετάξεις κι αλαφρώσεις ή και "γιάνεις";) - τα πράγματα γίνονται αναγκαστικά εικόνα στο μυαλό που εξακολουθείς να επεξεργάζεσαι, που επανέρχεται, (ξ)ανα-λύεις, για να φύγει, εμμένεις γιατί δε φεύγει(ή και πέφτει κι άλλη "βουρδουλιά"), αναλύεις τόσο που το αισθάνεσαι να κινείται slow motion - ψευδαίσθηση διαστολής χρόνου, διότι ο χρόνος αυτός σ' ακουμπά πιο βαθιά απ' τον καθημερινό χρόνο συν ότι το συνειδητοποιείς σ' αντίθεση με τη γενικά φθοροποιό επίδραση του χρόνου πάνω μας - ειδικά όταν κάτι σ' αρέσει και δε σ' αρέσει συγχρόνως, διότι κινείσαι ηδονικά μεταξύ Σκύλλας(θες πιο πολύ) και Χάρυβδης(θες να σταματήσει)(εννοώ το αίσθημα, είναι αυτό που λένε exquisite, refined, λεπταίσθητο) και τελικά υπερισχύει ότι δε θες να ξεφύγεις απ' το δίλημμα(όταν μας αρέσει κάτι ο χρόνος συστέλλεται, τρέχει, φεύγει γρήγορα, όταν κάτι μόνο πονά, προσπαθούμε να το θάψουμε, να ξεχάσουμε, να χαθεί ο χρόνος του, διότι ήταν overwhelmingly δυσάρεστο).Καθόλου(;) κρυμμένες κόντρες αποδοχής - καταρχήν δεν τον αποδεχόμουν εγώ κι αυτό τον ερέθιζε, λες, όμως, ότι εγώ μόνο έτσι να' παιρνα αρκετή προσοχή και να τον προκαλούσα; - μια φορά δεν έχω ζητήσει συγνώμη απ' αυτόν τον άνθρωπο - πάντα από πάνω ήμουν και ψυχρός μαζί του, για να τον ελέγχω - μέχρι τη στιγμή της έκρηξης.(Δεν τη γλυτώνω τη rosa nera.)Η ανάλυσή σου για την αναπαράσταση της βίας και τη λύτρωση των θεατών/αναγνωστών σωστή κι ενδεδειγμένη.Ο φόβος φυλάει τα έρμα(τις έρμες ψυχές) στην άκρη της αβύσσου(Ου πειράξεις άλλο πλάσμα).
Prince σαφές και σεβαστόν το βίωμα. Πάντως αυτό που λες για Errol Flynn μάλλον φέρνει προς Sea Hawk ή Captain Blood? Στις γαλέρες έπεφτε αρκετό cat o'nine tails παραδοσιακώς (ένδοξο βρεττανικό ναυτικό του πάλαι ποτέ). Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που περιγράφεις την Σκύλλα και Χάρυβδη της αντιμετώπισης των "υπεραισθήσεων" σε σχέση με τον χρόνο. Ισχύει!
βλαχάκι (το), Συγνώμη που δεν απάντησα νωρίτερα, ελπίζω να το δεις.Εγώ έμεινα στην "προβαλο-ανακλώμενη εικόνα" που έγραψες ν' αναρωτιέμαι κάτι άλλο: ο Γιώργος(ή ο X) ηταν ένας καθρέφτης που' βλεπα το είδωλό μου αλλά ρετουσαρισμένο/εξιδανικευμένο; Αυτό είναι ο έρωτας; Πόσο νάρκισσοι είμαστε, ειδικά οι gay που βλέπεις ζευγάρια να μοιάζουν τόσο μεταξύ τους κι εξωτερικά; Χμμ...Για το μισογυνισμό, το ένα που λες δεν αποκλείει το άλλο, μάλλον αλληλοεπιβεβαιώνονται. Επίσης, θα επισημάνω το απλοικό ή απλά απλό κλισέ ότι "καμιά φορά το μίσος(πάρε κι αυτήν, πάρε και την άλλη) είναι μασκαρεμένη αγάπη(-φιλία)" κι ο νοών νοείτω...(όποιος αγαπάει, (το) παιδεύει - όπου αυτό που την παιδεύει είναι το τρόπαιο του Μιλτιάδη, εν προκειμένω μια γυναίκα στην οποία ασκεί βία - δε μας λέει, όμως, πόσο πολύ της αρέσει, τελικά, της ίδιας, όταν εισπράττει τη βία - και θα της άρεσε να εισπράττει βία από γυναίκα;)Για τον πατέρα μου το σκεφτόμουν κι όταν έγραφα για τα πατώματα τι θα σκεφθείς, και χαίρομαι που το παρατήρησες και δεν τ' άφησες να πέσει κάτω. Εν μέρει κάτι βγαίνει απ' αυτά που γράφω στην Καραβάν', δηλαδή ο θυμός, το ξύλο μ' αυτόν ήταν το πιο close που got to him, μια αίσθηση ταύτισης κι επικοινωνίας, οπότε απ' αυτόν δεν το μετρούσα ως κακοποίηση σοβαρά, ίσως και να μ' αρεσε ασυνείδητα τότε, δημιουργούσε ένα bond - εγώ μ' αυτόν από νήπιο αντιπάλευα(μπορεί να τις έτρωγα, αλλά χτυπούσα πίσω, αντιμιλούσα, μια φορά στον επαγγελματικό του χώρο ήρθαν απ' όλον τον όροφο να μας χωρίσουν, διότι μ' εκνεύρισε, εξερράγην, αμυχές, εκδορές κλπ)Αυτά δε με πείραζαν, άλλωστε ποτέ δεν ζήτησα συγνώμη, πάντα αυτός γύρναγε να μου ξαναμιλήσει.Η αποστασιοποίησή του, ο "ωχαδερφισμός" και παρτακισμός του, η "ό,τιναναινανιά" του, το "άφημά" μου στη μητέρα, η τελική αποξένωση, ιδίως αφού έφυγε απ' το σπίτι και τον έψαχνα να τον βρω(2 φορές πήγα σπίτι του σε 23 χρόνια) ήταν το πληγωτικό, υποθέτω. Οπότε παθητική κακοποίηση, η πάλη ήταν απλά καυγάς με το νευρικό μπαμπά μου.
Καραβάν', Μη λες τέτοια, διότι έχει αρχίσει τελευταία να μ' αρέσει το light(δε θέλω να πονάει πολύ ο άλλος, είμαι καλό, τρυφερό παιδί εγώ, τύπου I won't hurt you, I love you)ενεργητικό spanking!Λες να θυμάμαι λάθος για Robin Hood(η ΕΡΤ1 τα' δειχνε) - πέρασαν και τόσα χρόνια - αλλά δε νομίζω! Θα το ψάξω.
βλαχάκι, αλογάκι! Κι εμένα μου' κανε ο μπαμπάς μου μικρός και μάλιστα καλαμπουρίζει ότι πάντα ήθελα να τον έχω από κάτω υποννοώντας να του επιβάλλομαι...Μπερδεύτηκα τώρα κι έχω 2 και χρόνια να του μιλήσω απ' την τελευταία τηλεφωνική φιλονικία μας.
¿Youtube? ¿subtitulado en Español? ¡por dios hombre!...αλλά, δυστυχώς, βλέπω ότι έχει ελάχιστους έως μηδενικούς seeders αν επιχειρήσεις να το κατεβάσεις από torrent π.χ στο pirate bay.[εγώ έχω και το αρχείο .avi καθώς και τους αγγλικούς υπότιτλους (αν και θέλουν έναν συντονισμό χρονικό) αναρωτιέμαι αν το είχα κατεβάσει, τω καιρώ εκείνω, από το kickass, που έχει κλείσει, χμμμ].
...Α! Το effect "είστε (ξαδέ-) αρδερφια-ές;". Οφείλω να ομολογήσω πως το έχω ζήσει, αν και οι αιτίες που οδηγούν σ' αυτό δεν είναι, για όλους τουλάχιστον, τυπικά ναρκισσιστικής φύσεως. Πόσα straight ζευγάρια, άλλωστε, δεν θα ήταν ξεπατικωτούρες, οπτικώς, αν δεν ήταν μόνο τα χαρακτηριστικά του φύλου ή/και τα ρούχα να τους ξεχωρίζουν;Όταν, όμως, παλαιότερα το liking ήταν εστιασμένο στο "άλλο" φύλο, σε ορισμένες περιπτώσεις, έμενα να ν' αναρωτιέμαι αν μου άρεσε, όντως, το άτομο ή αν απλά πρόβαλλα πάνω τους ένα "εγώ" χρησιμοποιώντας το σαρκίο τους. Ως ένα σημείο αυτό κάτι έχει να κάνει με τα έμφυλα/ ταυτότητα φύλου, ως ένα άλλο σημείο έχει να κάνει με ένα γενικότερο φαντασιακό. _______Για τον μισογυνισμό το φανταζόμουν ότι θα μου έλεγες πως είναι, απλά, οι δύο αντικριστές όψεις του ιδίου νομίσματος, όμως η μία περίπτωση βγάζει πολύ νόημα όταν έχουν λάβει χώρα κάποιες καταστάσεις. _______Όσο για τον δικό σου πατέρα, διάφορα πράγματα θα μπορούσαμε να πούμε αλλά μπορεί να μην έχουν νόημα οι ταμπέλες τελικώς, τυπικές ή άτυπες. Μπορώ να καταλάβω τον προστατευτισμό.Με τον πατέρα μου, είχα μάλλον ελάχιστη "σωματοποιημένη" σχέση (ούτε φιλιά/αγκαλιές ή αεροπλανάκια, ούτε σπρωξίματα ή ξύλο), οι σχέσεις ήταν καλές, αν και κάπως τυπικές, καθώς ήταν άνθρωπος του καθήκοντος και λακωνικός σε μία γκάμα συναισθηματικών εκφράσεων. Σύμφωνα με την μητέρα, μου είχε αδυναμία, η ίδια έλεγε πως σε εμένα ήταν γλυκύτερος και υπομονετικός (κάτι που ίσως και να ίσχυε, αλλά ίσως, απλά, να ήταν το γεγονός ότι εγώ τελικώς ήμουν το "συνεννοήσιμο" offspring πάνω στο οποίο μπορούσε να βασιστεί, κανείς). To σύντομο και on rare occasions, piggyback ride στην πλάτη του, που διαρκούσε όσο η μεταφορά μου από την τουαλέτα (όταν μικρό με έκανε μπάνιο η μαμά) μέχρι το δωμάτιό μου, την θυμάμαι ως την πιο ευχάριστη σωματοποιημένη και, βασικά, μοναδική αξιοσημείωτη, επαφή μαζί του. ...Piggyback rides, φαιδρό δεν είναι;Υγ.Πάντως, ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος φίλτατε, take it from me, που το βίωσα δις με δύο εντελώς διαφορετικούς αλλά εξίσου άθλιους τρόπους.Χαιρετώ.xx
Ναι, ήθελα - ανάμεσα σ' άλλα πολύ πιο "ευγενή" - και τον πο@τσο άγριο, αγριάδα, ζοριλίκι - όπως και με την τριχοτιλλομανία, απελευθερωνόμουν έτσι.Κι έγινε ακριβώς έτσι, όπως το ζητούσε ο οργανισμός μου - και στ' όνειρο - (όχι βιασμός, αλλ' επιβολή σίγουρα, αλλ' υπογραμμίζω ότι περπατούσα προς τα' κει με τα μάτια ανοιχτα, τραβάτε με κι ας κλαίω - πολύ δύσκολο να το παραδεχθεί κανείς λόγω των ταμπού)από χρόνια.Δεν το άντεξα βέβαια εύκολα ψυχολογικά, όταν είχα τη φαντασίωσή μου, γιατί στη βία το ξεκίνημα τσούζει, γιατί ξεκινάς παραγιός κι αν γίνεις ποτέ μαέστρος - που είναι μία εξέλιξη που μπορείς να ελπίζεις για τον εαυτό σου.
Ο "Κάρλος" έπειτα έκανε πολύ επιτυχημένη διεθνή καριέρα πορνοστάρ.Ήταν μια συνταρακτική σκηνή.Βέβαια, στο utube, για όσους έχουν λογαριασμό προς απόδειξη ενηλικότητας, είναι η κόπια στ' αγγλικά, που καμιά σχέση δεν έχει με την πρωτότυπη στα γαλλικά που βγάζει - φοβάμαι - πάρα πολύ άγρια κα@λα.Αυτός της σκίζει το nude σατέν έξωμο φόρεμα - κάτω απ' το οποίο φορά μόνο κυλοτάκι και ψηλοτάκουνα, ενώ αυτή...TO BE CONTINUED(και μην ξεχνάτε, πρόκειται για film, όχι real life situation)Όλα υπό το έκπληκτο αλλά και φλογισμένο βλέμμα κι ικανοποιημένο μειδίαμα των 3 Τούρκων εργατών του Κάρλος στο εκδοροσφαγείο/αποθήκη(ή ό,τι δι@ολο ήταν!)Και κάτι απ' τον κόσμο του Μέγα Ανατολικού, όταν ο αστυνόμος διαπρωκτεύει κατόπιν συμφωνίας τους για να μην την πάει στο τμήμα τη φτωχή κοπέλα που πιάστηκε να κλέβει για να φάει.(Ο ψυχαναλυτής Εμπειρίκος τα' γραψε όχι εγώ.)
#1 Δεν μπορω να ταυτιστω περισσοτερο. Και με την ερωτηση και με τα σχολια. Απορω γιατι υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι χωρις να αυτοαποκαλουμαι αγια, αλλα μετα απο αυτην την περιπετεια που περασα προσπαθωντας να ξεφορτωθω τον δεσμευμενο-ευτυχισμενο δυστυχως επαναπροσδιοριζω τον τομεα αγαπη και σχεση και το προβλημα ειναι οτι με αυτα που εχω δει και συνεχιζω να βλεπω δυσκολευομαι πια να αφεθω και να εμπιστευτω. Οταν ημουν μικρη πιστευα πως ολα ηταν ροδινα και πως ο γαμος προερχοταν παντα απο πραγματικη αγαπη χωρις απιστιες και δολους. Μεγαλωνοντας καταλαβα πως εκανα λαθος. Οσο για τις γυναικες-κοπελες αυτων μονο οικτος. Πρεπει να κρυβεις πολλα συμπλεγματα για να ανεχεσαι επανειλλημενα απιστιες, κακοποιησεις και να νιωθεις περηφανη που στο τελος τον κρατας. Αν δεν τον ανεχοσουν δεν θα σε κρατουσε. Θελει ανοχη και το κεφαλι του ησυχο με σενα που γινεσαι 'χαλι' να σε πατησει, για να κανει φυσικα τις βρωμοδουλειες του. Καμια δεν θα ηθελε την τυχη σου. Καμια δεν ζηλευει. Sad but true.
#7.Πιθανότατα έχει δίκιο η Λένα.Να χάσατε με τον καιρό τους κώδικές σας.Αυτό,αν υπάρχει θέληση και προσπάθεια φυσικά,διορθώνεται.Είναι φορές,που περνάμε μια ζόρικη φάση,μας παίρνει η μπάλα και χάνουμε την ουσιαστική επαφή με τον άλλο.Είναι εκεί,αλλά έχουμε αποξενωθεί.Και ξυπνάμε μια μέρα και λέμε όπα,κάτι συμβαίνει εδώ.Ο σύζυγος σου όμως φαίνεται (ισχύει άραγε; ) να μην το νιώθει αυτό.Να θεωρεί φυσιολογική τη σχέση σας,όπως είναι.Ακόμα κι όταν χρειάστηκε να το σκεφτεί,δεν είχε να πει τίποτα.Το ότι θέλει να βγαίνει κτλ,περισσότερο σαν να το είπε,μ'αυτή την αίσθηση έμεινα,απλά για να πει κάτι.Αφού επιμένεις,ας πούμε,λέω μια κουβέντα.Και είπε κάτι,το οποίο,σύμφωνα με αυτά που αναφέρεις,δεν του το στερείς.Δεν είναι κλεισμένος σπίτι.Νομίζω,ότι εκείνο,που σε πληγώνει,είναι ότι δεν τον έχει αγγίξει η μεταξύ σας απόσταση.Δεν τον ενοχλεί,που ζείτε έτσι χλιαρά.Το αφήσατε,έγινε και δεν τον απασχόλησε.Από αυτή την αδιαφορία,την απάθεια,το αφήνω το χρόνο και τις καταστάσεις να κυλάνε έτσι απλά,θα προτιμούσες ακόμα και να παίζει κάποια άλλη.Είναι μεγαλύτερο άδειασμα αυτή η ίδια η παραίτηση,καθώς και το γεγονός,ότι έπαψε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες σου,να τον ενδιαφέρον,χωρίς να υπάρχει λόγος.Δεν τον αφορούν πια.Έτσι απλά.Δε σου δίνει μια αφορμή του τύπου κέρατο,βίαιη συμπεριφορά κτλ,για να νιώσεις,ότι δικαιολογημένα κι εσύ θα στραφείς αλλού.Είναι όμως λιγότερης σημασίας αυτό,που συμβαίνει;Είναι λίγο να μη σε θέλει ο άντρας σου και να μην τον απασχολεί καν,που δε σε θέλει;Άλλος θα μπορούσε να είχε κάνει παράπονα,να σου καταλογίσει ευθύνες,να δικαιολογηθεί,να πει δε σε γουστάρει πια,ότι θέλει άλλη.Αυτή η παθητικότητα δεν ξέρω,αν έχει να κάνει με τη σχέση,αλλά με τον ίδιο τον άνθρωπο,που έχεις απέναντι σου και σε απογοητεύει.
#5παρομοιο θεμα ειχα κι εγω..ειμαι 1.60 και ημουν παντα 44-45 κιλα μεχρι τα 19 μου...τωρα ειμαι 22 και εχω φτασει 48(ευλογια) καταρχην λυσε το θεμα με τα κιλα σου...ξεκινα να τρως μαγειρεμενο σπιτικο φαι και θα δεις που σιγα σιγα θα παρεις...(ετσι μεγαλωνει και στηθος)οσο για τα ρουχα. συνηθως εψαχνα και τα κινεζικα και εβρισκα απο μπερσκα πουλενμπεαρ ταλιβειλ αλλα ναι ειναι δυσκολο παντως...καπου στα 18 ανακαλυψα το αλιεξπρες εχει απειρα μοδατα ρουχα απο την κινα και να νουμερα ειναι μικρα...πχ εδω παιρνω σμολ και μου ειναι μικρο πλεον! μην ντρεπεσαι αν κατι δεν ειναι ''μαρκα'' ντυσου ομορφα κι ας ειναι και απο την λαικη που λεει ο λογος... μου ηταν κι εμενα πολυ δυσκολο να βρω ρουχα αλλα πιστεψε με αν εχεις το μυαλο σου και τα ματια σου ανοιχτα θα μπορεις να βρεις
#7ειστε ΠΟΛΥ νεοι για να μην εχετε ερωτικη ζωη.οι οικογενεια, δεν αντικαθιστα την ερωτικη ζωη και πολυ υγιως προβληματιζεσαι.εφοσον με τετοιο τελμα που αντιμετωπιζετε, ο συζυγος σου τα βρισκει ολα τελεια και δεν θελει να αλλαξει τπτ, θεωρω πολυ πιθανο να εχει βρει μονος τις λυσεις του στο θεμα του σεξ κι εσενα να σε αφηνει στα σκοταδια να κανεις την χαρωπη νοικοκυρα.κοινως, θεωρω οτι εχει κρυφη ερωτικη ζωη και θελει να την διατηρησει ετσι, αντι να σε αποδεσμευσει κι εσενα, η να βρειτε μια λυση (αν θεωρησουμε οτι η μεταξυ σας ερωτικη ζωη, βελτιωνεται).η κοινωνικοτητα του που περιγραφεις με τις εκδηλωσεις και τις εκδρομες, οπως και η αδεια για ξεφαντωμα που ζητησε για τον εαυτο του (για να βελτιωσετε την σχεση σας), ειναι επιβεβαιωση οτι καπως ετσι εχουν τα πραγματα..
Ε μα πες τα βρε Franny. Κάνουμε όλοι ότι δεν βλέπουμε το προφανές; Ψάχνουμε 1002 λόγους κ κίνητρα και αγνοούμε ότι η υπόθεση είναι textbook case ύπαρξης τρίτου ατόμου; Ας κάνει η κοπέλα ότι θεωρεί καλύτερο αλλά να το έχει αυτό κατά νου, γιατί πολλές φορές κάνουμε προσπάθειες να λύσουμε ένα πρόβλημα και δεν το πετυχαίνουμε γιατί δεν το έχουμε εντοπίσει σωστά. Η κολλητή μου την πάτησε έτσι. Ίσως είναι πιεσμένος από τη δουλειά, ίσως είναι παροδικό, ίσως φταίει αυτή που τον πιέζει και τελικά αυτός είχε 1 χρόνο σχέση εξωσυζυγική. Οπότε ούτε η υπομονή βοηθούσε, ούτε η προσέγγιση, ούτε η κατανόηση. Ο άνθρωπος είχε συνέχεια στο νου του πως να φεύγει από το σπίτι. Υπόψιν ότι και αυτός έλεγε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα μεταξύ τους και για αυτόν είναι όλα τέλεια κτλ. Ελπίζω να μη σε στεναχώρησα αλλά σε παρακαλώ έχε το στο νου σου να δεις αν ισχύει ή όχι.
1. Χα, τον Οκτώβριο του 2015 βγήκα 2 ραντεβού με έναν τύπο αλλά δεν ένιωθα το κλικ που λέμε. Τελοσπάντων αποφαίζω να του δώσω μια ευκαιρία ακόμα και μου στέλνει αυτολεξεί "I can't date you now, I have a girlfriend but if you want something physical I'm up for it". 5 μήνες μετά η κοπέλα ανακοινώνει στο fb εγκυμοσύνη. Το Σεπτέμβριο, κυριολεκτικά 2-3 μέρες πριν γεννήσει η κοπέλα, τον πέτυχα στο λεωφορείο και το απόγευμα μου στέλνει "Ι'm still thinking about us and how it could have ended"Η ιστορία όλων μας είναι παλιά και τετριμμένη πλέον.
Τα' χω ξαναγράψει για τον παντρεμένο με τη σύζυγο έγκυο/λεχώνα και τα μηνύματα του για sex και το προφίλ ευτυχισμένου οικογενειάρχου στο fb - και τον πέτυχα και με το καροτσάκι στην παιδική χαρά, οπότε να μην επαναλαμβάνομαι...Ο απόλυτος παρτακισμός κι ηθική και συναισθηματική παρακμή - το μόνο ελαφρυντικό σ' αυτήν την gay παραλλαγή η απ' τα γενοφάσκια του καταπίεσή του απ' την κοινωνία...
Τα' χω ξαναγράψει για τον παντρεμένο με τη σύζυγο έγκυο/λεχώνα και τα μηνύματα του για sex και το προφίλ ευτυχισμένου οικογενειάρχου στο fb - και τον πέτυχα και με το καροτσάκι στην παιδική χαρά, οπότε να μην επαναλαμβάνομαι...Ο απόλυτος παρτακισμός κι ηθική και συναισθηματική παρακμή - το μόνο ελαφρυντικό σ' αυτήν την gay παραλλαγή η απ' τα γενοφάσκια του καταπίεσή του απ' την κοινωνία...
Αγάπες μου η εγκυμοσύνη είναι η κατ'εξοχήν περίοδος αντρικού κερατώματος. Το κάνουν σχεδόν όλοι!(Καλό-κακό πάντως έτσι προκύπτει από συζητήσεις χρόνων με κάθε καρυδιάς καρύδι και άντρες όλων των πιθανών τύπων).
Πάνω σ' αυτό που λες, Καραβάν', αναρωτιέμαι αν είναι στην προέκταση αυτών που' χω ακούσει από χείλη απίστων ότι "δουλεύει πολύ, μένω πολλές ώρες μόνος στο σπίτι"(δούλευε απ' το σπίτι αυτός) ή "με παραμελεί" ή το άλλο "θέλω πολλές φορές τη μέρα κι αυτή δε θέλει, τι να κάνω;" μέχρι το μελοδραματικό "θέλω να ζήσω!".
Εγκυούλες μην μου εξάπτεστε και ρίχνετε αρνητικές για το ξεκάρφωμα. Να φροντίσετε να κάνετε σεξ με τους συζύγους/συντρόφους τους 9 αυτούς μήνες (ψάξτε να δείτε πώς >στην πραγματικότητα δεν απαγορεύεται παρά σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις) και δεν θα χρειαστεί να έχουν αφορμές να ξεδίνουν αλλού. Και μην ακούσω σάχλες "δεν νιώθω ελκυστική". Να νιώσεις. Ζωή μεγαλώνεις μέσα σου. Τι πιο θηλυκό;
Prince τι να σου πω. Θεωρώ ότι η εγκυμοσύνη τους δίνει το "οχημα" για να ξενοπηδήσουν. Κι αυτοί που δεν το έκαναν πριν βρίσκουν την τέλεια αφορμή. Μάλιστα συχνά ρίχνουν σάλτσες άσχετες: δεν μας επιτρέπει ο γιατρός (really? πόσοι είναι αυτοί άραγε?) /νιώθω ότι πηδάω το παιδί μου (αστειεύεσαι...)/δεν μπορώ να αισθανθώ σεξουαλικά με την κοιλιά (αυτό πες δικαιολογεί κάπως τους τελευταίους 2 μήνες αλλά τους υπόλοιπους;)Είναι σύνθετο το ζήτημα. Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Ο άπιστος απιστεί επειδή μπορεί. Τέλος. Θέλει και το κάνει. Γι'αυτό και γενικότερα καλό είναι να έχουμε απαιτήσεις από το ερωτικό ταίρι αλλά χρειάζεται κι ένας βαθμός ενσυναίσθησης. Δεν μπορεί ο ένας να καίγεται από κάψα κι ο άλλος να το δίνει μια το δεκαπενθήμερο και αν και να του ψήνει τα συκώτια επειδή έχει μάθει να χειρίζεται την σχέση μέσω του σεξ.Κι ούτε είναι δυνατόν φυσικά να τον βάζεις τον άλλο κάτω και να το κάνει καταναγκαστικά έργα με αποτέλεσμα να σιχαθεί και την διαδικασία και τον άνθρωπο απέναντι/πάνω/κάτω/πλαγίως.Θέλει ένα καλιμπράρισμα αλλά και μια εξαρχής σύζευξη ερωτικού ταμπεραμέντου. Αλλιώς τι σκατά παντρεύονται και περιμένουν να μακροημερεύσουν κιόλας χωρίς ξενοπηδήματα! Αλλά ξέχασα. Ο γάμος κι η τεκνοποίηση έρχονται με αξιολογικά τεκμήρια τσεκάροντας τα κουτάκια της λίστας. Τα αποτελέσματα τα νιώθει το κούφωμα της πόρτας καθώς περνάνε από κάτω...Φυσικά οι δικαιολογίες απίστων είναι θησαυρός μαργαριταριών και βατραχιών. Θα πούν το οτιδήποτε για να κρύψουν το πιο απλό: "Θέλω κάτι και δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω πίσω στο θέλω μου σε καμμία περίπτωση." Τουλάχιστον αν είχαν τα @ρχίδια να το ομολογήσουν θα λάγχαναν ενός ελάχιστου σεβασμού ως ειλικρινείς.
#6"Σε κάθε συζήτηση εμμέσως πλην σαφώς θα υποτιμήσει το επάγγελμά μου, θα μου πει πως τα παιδιά της στην ηλικία των δικών μου κάναν 500 πράγματα παραπάνω, θα μου επισημάνει πχ πως τη μέρα των ερωτευμένων ο άντρας της δεν ξέρω κι εγώ τι έκανε ενώ ο δικός μου τίποτα κλπ κλπ."οσα περιγραφεις, δειχνουν να προσπαθει να σε μειωσει.αυτο δεν σημαινει απαραιτητα ζηλεια.μπορει να ειναι κομπλεξικη και μειωνοντας σε χωρις να της εχεις κανει κατι, να νοιωθει καλυτερα.μια μικρη επιφυλαξη εχω μονο. μηπως τυχον παινευεσαι πολυ χωρις να το συνειδητοποιεις και το κανει απο αντιδραση για να στην σπασει?αν δεν συμβαινει κατι τετοιο, ειναι σιγουρα δικο της κομπλεξ.δοκιμασε να την εκθειαζεις, πριν το κανει η ιδια για τον εαυτο της. θα εκπλαγει και θα αποσυντινιστει στις επιθεσεις της.οτι δεις να κανει καλο η ωραιο πανω της, λεγε της τι ωραιο το ενα, τι ωραιο το αλλο, κλπ. ισως ετσι νοιωσει να την ψηλωνεις εσυ και να γινεται αποδεκτη και δεν χρειαζεται να σου επιτιθεται για να νοιωσει καλυτερα.
#1 το έχω πει και δε θα σταματήσω να το λέω. Κάποιος που υπήρξε άπιστος θα ξαναϋπάρξει άπιστος. Με ποσοστό 100% και χωρίς κανένα περιθώριο λάθους. Θα σταματήσει για λίγο αν τον πιάσουν. Μέχρι να νιώσει ασφαλής. Μετά θα ξαναρχίσει. Δεν έχει να κάνει με τα συναισθήματα που τρέφει για σένα. Εσύ είσαι το πρόσχημα.
#5εψαξες καθολου στα παιδικα/εφηβικα?εχουν εδω και χρονια κανονικοτατα ρουχα, χωρις να δειχνουν μωρουδιακα τα σχεδια.εφοσον δεν εχεις μεγαλο στηθος ισως ειναι ιδανικα. πολλες φορες, πολυ μικροκαμωμενες κοπελες εχουν στηθος και δεν μπορουν να ψωνισουν ουτε εφηβικα.
#1. Ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα. Οι άνθρωποι απλώνονται όσο εμείς τους επιτρέπουμε. Δοκιμάζει την ανεκτικότητα και την δεκτικότητά σου. Μην ψαρώσεις, αν εσύ πεις όχι θα πάει αλλού μέχρι να βρει αυτό που ψάχνει. Μη στενοχωριέσαι, δεν είναι εγκλωβισμένος σε έναν γάμο χωρίς αγάπη, απλά τα θέλει όλα, εγωιστικά.#7. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο κοινό είναι αυτό το πρόβλημα, το εχω ακούσει και συζητήσει πάρα πολλές φορές, και το έχω περάσει για κάποιο χρονικό διάστημα. Στη δική μου περίπτωση, θέματα υπογονιμότητας περιόρισαν το intimacy γιατί όσο η επιθυμία για δημιουργία οικογένειας δεν εκπληρωνόταν, τόσο πιο δύσκολο γινόταν για μένα να δεχτώ οτι έστω και οι δύο μας είμαστε οικογένεια. Το δούλεψα και ..δουλεψε. Στη δική σας περίπτωση μπορεί να έχετε εστιάσει σε άλλα πράγματα , πχ α) μπορεί ο σύζυγος μέσω των δραστηριοτήτων του να αισθάνεται οτι δικτυώνεται και έτσι εξασφαλίζει μεγαλύτερο επαγγελματικό κύκλο και πρέπει να εστιάσει εκεί για να σας έχει εξασφαλισμένους, β)μπορει να αισθάνεται οτι έχετε βαλτώσει, αφεθεί και ντρέπεται να σου το πει, γ) μπορεί να υπάρχει κάποια δυσλειτουργία, δ) μπορεί να κάνετε κοιλιά γιατί θεωρείτε ο ένας τον άλλο δεδομένο , ε) περάσατε αρκετό διάστημα σκεπτομενοι ως γονείς και επαγγελματίες οικογενειάρχες και πέσατε στο loop της 'κανονικότητας' . Πολλά μπορεί , αλλά θα μείνουν μπορεί, εκτός να μιλήσετε πραγματικά, ή αλλιώς ακολουθείστε το eyes wide shut: Μην μιλάτε και πολύ, just f...k . Καλή τύχη
#4νομιζω οτι εισαι ερωτευμενη μαζι του.φιλια, φυσικα και δεν εχετε με οσα εχουν γινει και κυριως με οσα δεν εχουν γινει.κεινος δεν θελει τπτ ιδιαιτερο. να τσαλαβουταει θελει, να τον στηριζεις, πιθανολογω οτι καταλαβαινει την αδυναμια που του εχεις και τονωνει το εγω του χωρις να σου προσφερει καν το οτιδηποτε.πιθανολογω επισης οτι κατεληξες οτι δεν ταιριαζετε στο σεξ επειδη ειδες οτι δεν ειχε ιδιαιτερη επιθυμια.αν ηταν θερμος μαζι σου, θα το εβλεπες διαφορετικα νομιζω.πανω κατω αυτα νομιζω οτι θελει.εσυ τι θελεις απο εκεινον?τι θελεις που να σου δειχνει διατεθιμενος να το δωσει, εννοω.
Αγαπητο 5Για να μιλησω απο την αλλη πλευρα εγω καθε φορα που ψωνιζω απο γνωστες αλυσιδες βλεπω νουμερα small xsmall medium και συνηθως large..εχοντας και μεγαλο στηθος μου ειναι δυσκολο να "χωρεσω" πολλεε φορες στο medium ισως και στο large γτ παραπανω δεν υπαρχει..μη μιλησω για μαγιο..με τις φιλες μου πολλες φορες "καταριομαστε" τις αδυνατες που μπορουν να φορεσουν οτι θελου ..εχοντας ομως μια αδυνατη φιλη και βλεποντας και το δικο σου προβλημα θελω να πω οτι ολοι τελικα ανηκουμε σε μειονοτητες,ολοι δυσκολευομαστε καπου και φυσικα κανεις δε σκεφτεται οτι την ιδια δυσκολια μπορει να αντιμετωπιζει και ο διπλανος του..οποτε κουραγιο..δεν εισαι η μονη
#7 Η σπάνια ως ανύπαρκτη συνεύρεση είναι θέμα.Σοβαρό θέμα.Θα το επαναφέρεις στη συζήτηση,σταθερά,ξανά έως ότου οι απαντήσεις που λάβεις έχουν κάποια λογική.Αρνείται να το αντιμετωπίσει και να σε αντιμετωπίσει για κάποιο λόγο.Η δε μετέπειτα αντίδρασή του κάπως είναι.Το έχει λύσει αυτός το σεξουαλικό του θέμα ή τι άλλο;Δεν επείσθην προσωπικά.Αν εσύ πειστείς, σε όλους τους υπόλοιπους περισσεύει.Αρκεί να μην πείσεις τον εαυτό σου να πειστεί οπωσδήποτε!
Με την εξαίρεση ο σύζυγος να είναι ασέξουαλ (είχα περιστατικό τέτοιο στον κύκλο μου) πρέπει κάπου να ξεδίνει τις σεξουαλικές του ανάγκες. Τρεις μήνες είναι πολλοί. Πόση χειροτεχνία να ρίξει κάποιος;Έστω λειψές ανάγκες και με κακή απόδοση (αν έχει κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα πχ. στυτικής δυσλειτουργίας) δεδομένου του τόσου "κακού σέξ" που διαβάζουμε ότι διατελείται με τρίτα πρόσωπα στην στήλη κι αλλού.Οπότε πραγματικά αν δεν τον φέρει αντιμέτωπο με τις παλαβομάρες που της αραδιάζει ("θέλω να φάω και να πιω και να γλεντήσω" μου φέρνει έναν μπάρμπα κοιλαρά στο νου) δεν βλέπω φως. Στην στέγνα θα παραμείνει. Κι έπειτα αν θέλει ανοιχτό γάμο γιατί δεν το διεκδικεί; Ας το ζητήσει τέλος πάντων αν θεωρεί ότι αυτό θα είναι η λύση. Συμφωνημένα και ξεκάθαρα.
Ασέξουαλ αίφνης;Ουχί άνευ λόγου.Άλλα παίζουν ή θα παίξουν προσεχώς και μαγειρεύονται.Ελπίζω να αφαιρέσει τα πέπλα και να δει.Κανένας δεν αξίζει την...στεγνα,όπως γράφεις.Είναι τιμωρία από τις λίγες.Έχουν διαδραματιστεί πράγματα που δεν μας γνωστοποίησε και καλά έκανε.Δικά της είναι.Απλά ας τα λάβει υπ όψιν της για ορθότερη κρίση.
#3παρολο που τωρα ειστε ζευγαρι με το φιλο σου, οταν γνωριστηκατε υπηρχε μια δεδομενη κατασταση μεταξυ τους, που εξακολουθησε να ισχυει και μετα την συγκατοικηση σας κι απο τις δυο μεριες.ο 3ος φιλος δεν αυτοπροσκαλειται, απλα ρωταει τον φιλο σου αντι και τους δυο.εκεινος του το εχει επιτρεψει, ειτε γιατι το ηθελε, ειτε γιατι δισταζε να το αλλαξει.η φιλια τους προυπηρχε της γνωριμιας σας και γι αυτο συνεχιζονται αυτες οι συμπεριφορες, γιατι ολη αυτη η συμπεριοφρα, ακολουθει την μεταξυ τους σχεση, οχι την σχεση των τριων σας.ειναι λοιπον θεμα του φιλου σου να το αλλαξει αυτο (ΑΝ το θελει πραγματικα) οχι δικο σου, και γι εναν επιπλεον λογο (περαν του οτι ουσιαστικα δικος του ειναι ο φιλος).το οτι το σπιτι ειναι δικο του..αυτο δεν ειναι κατι αμελητεο, εκτος αν πληρωνετε μαζι ενοικιο. οσο καλα κι αν ειστε μαζι, κι εσυ φιλοξενουμενη εισαι, αν δεν ειστε παντρεμενοι.. ο φιλος σου πρεπει να σε ρωταει για το τι θα κανετε στο σπιτι εφοσον ειστε ζευγαρι, οχι οι τριτοι.