«Μπράβο που απέτυχες»: Η viral ανάρτηση ενός ιερέα για τον γιο του που δεν πέρασε στις Πανελλαδικές

«Μπράβο που απέτυχες»: Η viral ανάρτηση ενός ιερέα για τον γιο του που δεν πέρασε στις Πανελλαδικές Facebook Twitter
7

Συγχαρητήρια στον τρίτο γιο του, Αλέξανδρο, ο οποίος δοκίμασε την τύχη του στις Πανελλαδικές και τελικά δεν πέρασε πουθενά έδωσε, μέσω κειμένου του στο Facebook ένας ξεχωριστός ιερέας από την Κρήτη.

Για τον πατέρα Χαράλαμπο Παπαδόπουλος (πατέρας Λίβυος) που γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης έχουμε ξαναγράψει πρόσφατα καθώς αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ένα κείμενό του γίνεται viral: Το πολυσυζητημένο status ιερέα για τα σημάδια από κραγιόν που αφήνουν οι πιστές στις εικόνες >>> www.lifo.gr/articles/mikropragmata/149682

Λίγο παλιότερα είχε μιλήσει στον δημοσιογράφο Γιάννη Πανταζόπουλο για το νόημα της ζωής σε μια πολυδιαβασμένη συνέντευξη...>>> www.lifo.gr/articles/book_articles/82818.

Από χθες, αφότου ανακοινώθηκαν οι βάσεις και το διαδίκτυο πλημμύρισε με δημοσιεύματα για τους «Πρώτους των πρώτων» η ανάρτηση του πατέρα Χαράλαμπου κατάφερε να συγκεντρώσει χιλιάδες κοινοποιήσεις και ακόμη περισσότερα likes.

«Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα...


Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ιδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του.


Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση...» Εγώ θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...»


Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και όχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγώ "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!!


Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης...»

Ελλάδα
7

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Ο ποταμός Κηφισός δε θα άντεχε πλημμύρες σαν αυτές του Ιανού, του Ντάνιελ και της Βαλένθια»

Ελλάδα / «Ο ποταμός Κηφισός δεν θα άντεχε πλημμύρες σαν αυτές του Ιανού, του Ντάνιελ και της Βαλένθια» τονίζει καθηγητής ΕΜΠ

«Το πρώτο μέλημά μας είναι να μην έχουμε θύματα και αυτό μπορεί να γίνει με την έγκαιρη και τεκμηριωμένη προειδοποίηση προς τους κατοίκους της περιοχής», τόνισε ο Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ, Αναστάσιος Στάμου
LIFO NEWSROOM

σχόλια

3 σχόλια
Αυτά τα "μπράβο που απέτυχες" είναι επιπέδου μεσημεριανάδικου και κατάλοιπα της "κουλτούρας" Ρούλας Κορομηλά. ΔΕΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙΣ ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΞΥΜΩΡΟ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ.Το αποτυχόν παιδί σου απλά εξακολουθείς να το νοιάζεσαι και αγαπάς και μόνον επειδή είναι παιδί σου, αλλά δεν του λες και "μπράβο", γιατί μόνο κακό του κάνεις ! Το όλο κείμενο του ιερέα είναι ένα μείγμα "ο Θεός ξέρει" και κατ' αυτόν ψυχανάλυσης και έκθεσης/προβολής της προσωπικής του κοσμοθεωρίας (που καθόλου δεν νοιάζουν τον κόσμο, έχει άλλα προβλήματα). Αλλά είναι ένα θέμα, γιατί προβάλλονται στον Τύπο τέτοιες περιπτώσεις ; Ποιο είναι το δημόσιο όφελος ;
Έσύ, που ξέρεις τόσο σίγουρα ''τί νοιάζει τον κόσμο'' και εάν ο κόσμος έχει ''άλλα προβλήματα'' ή παρόμοια; και επίσης πως ξέρεις το μέγεθος της προσπάθειας κάποιου έως την τελική του αποτυχία για να κρίνεις πως ''δεν χρειάζεται μπράβο''; τέλος πως έχεις αξίωση απο τον τύπο να προβάλει μόνο τις κοσμοθεωρίες με τις οποίες εσύ συμφωνείς και εάν δεν συμβαίνει αυτό τότε έχουμε ''ένα θέμα'';
Είπα εγώ ότι έχουμε θέμα επειδή δεν συμφωνεί η κοσμοθεωρία του ιερέα με την δική μου ; Που το είδατε αυτό και πως το συμπεράνατε ;Ξαναδιαβάστε, είπα ότι είναι θέμα που γίνεται τόση δημόσια προβολή από τον Τύπο ενός ιδιωτικού γεγονότος.Θα με συγχωρήσετε, αλλά εγώ είμαι της παλιάς σχολής.Τον πόνο μας τον κρατάμε στον αναγκαίο κύκλο ανθρώπων, δεν τον κάνουμε viral στο διαδίκτυο. Γιατί αυτό κάνει ο ιερέας (ο οποίος πρόσεξα ότι είχε δώσει και κάποια συνέντευξη παλαιότερα), δεν προσφέρει νομίζω κατά τα άλλα τίποτε κοινωνικά, με όλα αυτά που λέει. Τα λέει μάλλον για να εντυπωσιάσει. Και - επαναλαμβάνω - δεν λέμε "μπράβο" στον αποτυχόντα, γιατί τότε στον επιτυχόντα τι θα πούμε ; Και επίσης για να τον μάθουμε ότι ΣΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΟΜΕΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ.Του στηρίζουμε με την αγάπη μας και τον προτρέπουμε να ασχοληθεί με κάτι άλλο, όπου είναι ικανότερος. Και ναι, όταν έχω άλλα προβλήματα πιο σοβαρά (όπως οι περισσότεροι νομίζω), δεν μου προσφέρει τίποτε να μαθαίνω τα ιδιωτικά ψυχαναλυτικά του ιερέα προς το παιδί του "Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγώ "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ."
Εννοείται πως πρέπει να σέβεται τον επιτυχόντα (δεν είπε κανείς το αντίθετο), εννοείται απο πως η αποτυχία δεν συνεπάγεται συμφορά και ανεπανόρθωτη καταστροφή η οποία δεν χρίζει καμίας επιβράβευσης του όποιου πιθανού κόπου. Η δημοσίευση προσωπικών ιστοριών έχει νόημα άν και μόνο εάν κάποιος, κάπου μπορεί ταυτίζεται. Πιθανότατο σενάριο δεδομένης της δημοσιοποίησης των βάσεων πρώτον και της πείρας που μπορεί να έχει κάποιος ιερέας απο παθογενείς πιεστικές οικογενειακές καταστάσεις δεύτερον. Περι του κοινωνικού οφέλους, ο εν λόγω ιερέας έχει αρκετή ''επιτυχία''τόσο στα κυρήγματα όσο και σε θέματα άλλα που κατα καιρούς καλείται να μιλήσει ανα την Ελλάδα. Δεν ξέρω τί συνεπάγεται αυτό και πώς προσμετράται το κοινωνικό όφελος, πάντως σίγουρα πολλοί ταυτίζονται.
Αλιόσα 26.8/21:19' Κατ' αρχήν δεν απαντάτε επί της αμφισβήτησης του συμπεράσματος που αυθαίρετα βγάλατε. Επίσης λανθασμένα βγάζετε συμπέρασμα επί του σχολίου του Μέγα Μακεδώνα, αλλά ας μην απαντήσω εγώ για λογαριασμό του.Όμως, αυτό δείχνει ότι έχετε μονομερή τοποθέτηση που δεν έχετε διάθεση να αλλάξετε.Για αυτό, κάνω μόνον ένα τελευταίο σχόλιο, επί "Δημοσιοποίησης των βάσεων - πείρας που μπορεί να έχει κάποιος ιερέας απο παθογενείς πιεστικές οικογενειακές καταστάσεις" και άρα δικαιολογεί κοινωνικά την προβολή της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ του (το τονίζω) περίπτωσης και ανάλυσης συναισθημάτων του κλπ.ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 30 ΧΡΟΝΙΑ - εδώ στην Ελλάδα -, που ειδικοί ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΕΜΠΕΙΡΟΙ από τον ιερέα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ έχουν αναλύσει το συγκεκριμένο θέμα. ΚΑΘΕ ΔΕ ΧΡΟΝΟ (ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ), ΔΙΕΞΟΔΙΚΟΤΑΤΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΠΛΕΥΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ.Ο ΙΕΡΕΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ.Τέλος, το γεγονός ότι ο ιερέας κάνει κηρύγματα ανά την Ελλάδα για πολλά θέματα και πολλοί ταυτίζονται, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα της κριτικής αν πρέπει και χρησιμεύει να δημοσιοποιούνται τόσο ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΧΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ. Για αυτό είπα από το πρώτο σχόλιό μου επί του θέματος, ότι υπάρχει ευτελισμός επιπέδου μεσημεριανάδικου (και επιμένω).Κάποιοι έχουμε το δικαίωμα να αντισταθούμε σε αυτόν τον ευτελισμό, όταν προβάλλεται ΔΗΜΟΣΙΑ σαν "κοινωνικό έργο", όπως εσείς αξιολογείτε (και απλά διαφωνούμε και τελειώνουμε εδώ).