LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: η υπεραναλύτρια

Επίσης: και η πίτα, και ο σκύλος

Στο σημερινό «Α μπα»: η υπεραναλύτρια Facebook Twitter
LIFOTEAM
LIFOTEAM
59


__________________
1.

Γειά σου α,μπα !επειδή δεν ειμαι των προλόγων ,θα μπω απευθείας στο ψητό!Έχει να κάνει με τον πρώην μου. Χωρίσαμε δυστυχώς με ασχημες συνθήκες εχει περάσει βέβαια χρονος και.... φταίω εγω σε σημαντικό βαθμό λόγω ότι γνώρισα τον νυν μου. όσο τα ειχα με τον πρώην δεν έπαιξε τίποτα με τον νυν και αυτό στάθηκε αιτία ο πρώην να με χωρίσει επειδη δεν με εμπιστευόταν. Η ζωή μου εχει προχωρήσει ειμαι σχεδόν 1,5 χρονο με το τωρινο μου αγόρι που με γεμιζει πλήρως. Ωστόσο ως άνθρωπος εχω ενα αλλα. Αυτο εχει να κάνει με την σχεση με τον πρώην. Θα πεις καλα τι περίμενες?οχι ειμαι αρκετα συνειδητοποίημενη ,δεν τον θελω πίσω αλλα σαν μέρος της κάποτε ζωής μου ωρες ωρες πιανω τον εαυτό μου να μου λείπει οχι ερωτικά αλλα να ξέρω αν ειναι καλά. Δεν θα με πείραξει να ξερω οτι εχει προχωρήσει πραγματικα το εύχομαι. Αλλα δεν εχουμε καμια επικοινωνία και δεν θέλει. Αισθάνομουν ενοχες αρκετο καιρο λογω του συμβάντος αλλα εχει παψει να μου ειναι απωθημένο . Όταν αγαπας κάποιον ξαφνικα μπορείς να τον ξεαγαπησεις να μην τον νοιάζεσαι?η ερώτηση μου ειναι τι πιστεύεις σε πόσο χρονικό διάστημα κρίνεις οτι δυο πρώην μπορούν να χουν επαφη χωρις να τρέχει κατι?να εγκαταλείψω την ιδεα της ουτοπίας περι σχέσεων πρωην-νυν?
- 23

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ναι, όταν αγαπάς κάποιον μπορείς να τον ξεαγαπήσεις κα να μην τον νοιάζεσαι. Αυτό το «ξαφνικά» γιατί το έβαλες; Στην δική σου περίπτωση δεν έγινε ξαφνικά, ξέρεις πολύ καλά γιατί ο πρώην σου δεν θέλει επαφές μαζί σου. Την ιστορία μας την μπουρδούκλωσες κάπως, θα έλεγα, κάτι μου λέει ότι δεν μας τα είπες όλα.

 

Η σχέση πρώην-νυν δεν είναι καθόλου ουτοπία, αλλά για να συμβεί, υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: να την θέλουν και οι δύο. Εφόσον ο δικός σου πρώην δεν την επιθυμεί, δεν γίνεται να συμβεί. Οπότε μη ρωτάς γενικώς, σα να πρόκειται για συμπτώματα ασθένειας για να βγάλεις διάγνωση. Ό,τι ισχύει για άλλους δεν εφαρμόζει για σένα, και τούμπαλιν.


Μου φαίνεται ότι δεν έχεις αξιολογήσει την συμβολή σου στην ιστορία. Λες ότι φταις σε σημαντικό βαθμό, αλλά μετά δίνεις άφεση αμαρτιών στον εαυτό σου. Αυτό που κάνεις τώρα είναι ότι περιμένεις να σε συγχωρήσει ή να ξεχάσει για να αποκτήσεις πάλι πρόσβαση στη ζωή του. Από μόνο του δεν θα γίνει. Φταις, ή δεν φταις; Αν δεν φταις, πήγαινε και εξηγήσου. Αν φταις, πήγαινε και ζήτα συγνώμη. Αν φταις και δεν θέλεις να το παραδεχτείς, κάτσε στα αβγά σου.

__________________
2.

Γεια σου Αμπα, διαβάζοντας την στήλη σου ανελλιπώς δεν μπορώ να μην προσέξω πως συστήνεις πολύ συχνά το να επισκεφτεί το άτομο που σου γράφει έναν ψυχολόγο! Δεν είναι κάτι που με χαλάει αυτό καθώς κι εγώ έχω πάει για 1 χρόνο σε 3 ψυχολόγους (θέλει ψάξιμο να δεις ποιος σου κάνει κ ποια μεθοδος) κ σίγουρα είδα πράγματα σε μενα που δεν ήξερα κ βρήκα λύσεις ( Όχι σε όλα αλλά πλέον απέκτησα άλλο τρόπο σκέψης κ αν μη τι άλλο κατάφερα να εντοπίζω πιο εύκολα τα θέματα που με ενοχλούν κ να πιστεύω στον εαυτό μου). Απλά αναρωτιέμαι, παλιά που δεν πήγαιναν οι άνθρωποι, γιατί προφανώς δεν ήταν τόσο διαδεδομένο ίσως ήταν κ κατακριτέο, πως επιβίωναν? Όπως επίσης, δεν προαπαιτείται πηγαίνοντας εκει να είσαι απόλυτα ειλικρινής?? Έχω δει κόσμο (κολλητή φίλη μου κ πρώην άντρα μου-πηγαμε κ μαζί αλλά δεν απέδωσε Αφού εκτός από μένα κορόιδευε κ την ψυχολόγο η οποία ήταν έτοιμη να σκίσει τα πτυχία της η γυναικα) να πηγαίνει κ να λέει ψέματα μόνο κ μόνο για να τον δικαιολογεί ο ψυχολόγος κ να μπορεί να συνεχίσει το ότι κάνει με την "έγκριση" του. Εννοώ πως ίσως η πρώτη μας συμβουλή στον κάθε έναν από μας να έπρεπε να είναι "να είσαι απόλυτα ειλικρινής, προς τον εαυτό σου πάνω απ ολα"! Κ έτσι ίσως λυνόταν πολλά θέματα Τελικα?? Ειναι μια απορια που ειχα αποψε... θα ηθελα την γνωμη σου.
- Dion


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«Πώς επιβίωναν;» Όπως επιβιώνουν τώρα όλοι όσοι δεν πηγαίνουν, επειδή εξακολουθεί να είναι ταμπού θέμα ο ψυχολόγος και ψυχίατρος. Παλιότερα ο κόσμος δεν καταλάβαινε καν ότι έχει θέματα, δεν υπήρχε αυτή η αγωνία της αυτοπραγμάτωσης. Μέχρι πολύ πρόσφατα η κυριολεκτική επιβίωση ήταν το πρώτη ζητούμενο, η ψυχή ερχόταν τελευταία. Επειδή είχαν βέβαια αδιάγνωστα θέματα, η απάντηση είναι «με πολλά άλυτα προβλήματα που ενδεχομένως γινόταν χειρότερα με τον χρόνο».


Για την άλλη ερώτηση, ναι, είναι πολύ σημαντικό να είσαι απόλυτα ειλικρινής στη θεραπεία σου, αλλά και με τον εαυτό σου, είτε εντός θεραπείας, είτε εκτός, αλλά είναι κάτι δύσκολο και μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν. Δεν υπάρχει θεραπευτής που μπορεί να σε αναγκάσει η να σε κάνει να θέλεις να αλλάξεις. Τελικά, τι; Ποια είναι η απορία;


Ο ψυχολόγος δεν λύνει προβλήματα. Όποιος θέλει να το λύσει θα το λύσει μόνος του, με τεράστια προσπάθεια, όταν νιώσει ότι είναι ώρα να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Ο ψυχολόγος καθοδηγεί. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο.

__________________
3.


Τι γνώμη έχεις όταν σε μια σχέση ο ένας από τους δύο καποια στιγμη λέει "Δεν θα σε ψαξω αν δεν με ψαξεις εσυ" ή "Περιμένω από σένα επικοινωνία" ή κάτι τέτοιο;

Ειναι ενα οριο απο μεριας του.
Μου αρεσει να μου βαζουν ορια και να βαζω ορια και αυτα να γινονται σεβαστα. Συνηθως νιωθω εμπιστοσυνη οταν αυτο συμβαινει.

Όμως αυτό το συγκεκριμένο μου φαίνεται προβληματικό.
Πιεστικό, σαν να μεταφέρεται η κοινή ευθύνη της σχέσης στον ένα.
Κλειστό σαν σχήμα, αποδίδεται ο ρόλος του πιο "παρόντος" στη σχέση και του πιο "απόντος", σχεδόν σαν να χρίζεται ο πιο "σωστός" και ο πιο "λάθος" στη σχέση.

Και κάτι ακόμη: σαν να μην αντέχει αυτός που το λέει να δώσει το χώρο να αναπνεύσει η σχέση, να πυκνώσει ή να αραιώσει αν χρειαστεί, να γίνει ελεύθερα η αλλαγή στο πότε παίρνει ο ένας πιο πολύ πρωτοβουλία, πότε ο άλλος.

Σαν να μην αντέχει αυτός που λέει τέτοιες φράσεις, την αβεβαιότητα, ή το ότι μπορεί σε εκείνη τη στιγμή να θέλει περισσότερα από τη σχέση και ο άλλος λιγότερα, και τελικά με τέτοιες φράσεις σχεδόν σαν να αποσύρεται, σαν να καταδικάζει τη σχέση. Είναι σχεδόν μια τελευταία προσπάθεια να ελέγξει τη σχέση, και σαν να βρισκει ετσι τρόπο να κατηγορήσει τελικά τον άλλον ότι καταδικάζει (;) τη σχέση, έναν τρόπο να βγαλει απο πανω του την ευθυνη οτι ο ίδιος δεν αντέχει την αβεβαιότητα και οτι ο ίδιος με τη φράση του φέρνει το γκαπα γκουπα στη σχεση.

Και δεν ξερω τελικά αν αυτη η φραση μου φαινεται τοσο όριο, όσο απειλή. Ενα απειλητικο οριο.

όμως, το ερωτημα ειναι πως βοηθας καποιον να καταλαβει οτι αυτο ειναι σαν απειλητικο οριο, και τι απαντας. Και σε αυτό λυπάμαι γιατι στο συγκεκριμενο αντιστοιχο περιστατικό που είχα, νιωθω πως μπορουσα να αντιδρασω καλυτερα, γι' αυτό και η αναγκη να τα γραψω ολα αυτα.

Σκέφτομαι ότι ένα απλό, ευθύ "με απειλείς;" ίσως να έκανε καλή
δουλειά.

Αλλά αυτή τη φορά δεν το είχα έτοιμο. Την επόμενη.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμφωνώ σε όλα. Η απάντηση που σκέφτηκες είναι πολύ κατάλληλη. Αν σου δοθεί ευκαιρία ξανά, να την πεις, αλλά πραγματικά εύχομαι να μην ξανακούσεις τέτοια ατάκα. Εκτός από όλα όσα έγραψες, μου φαίνεται αυτάρεσκη.

__________________
4.

Είμαι 45 χρονών. Έχω στο ενεργητικό μου τρεις σχέσεις, εκ των οποίων η τελευταία κατέληξε σε γάμο. Παντρεύτηκα στα 24, έκανα δυο παιδιά και χώρισα στα 35. Χώρισα γιατί ο άντρας μου γινόταν όλο πιο κτητικός με τα χρόνια και με εμπόδιζε γενικότερα στην εξέλιξή μου. Ήμουν από παιδί ένας άνθρωπος που διάβαζε πάρα πολύ, με έντονη ακτιβιστική δράση, και παραμένω έτσι. Τώρα πια ζω μόνη, τα παιδιά μου έχουν αυτονομηθεί σπουδάζουν και εργάζονται. Η καθημερινότητά μου είναι πολύ φορτωμένη, δουλεύω, φοιτώ σε μια σχολή, και έχω την ευθύνη μιας εθελοντικής φιλανθρωπικής οργάνωσης που μου τρώει πολύ χρόνο και ενέργεια. Αργά το βράδυ ο χρόνος μου ανήκει στους ανθρώπους μου, και κυρίως στα παιδιά μου με τα οποία έχουμε πολύ συχνή και πολύωρη τηλεφωνική επαφή, μια και ζούμε σε τρεις διαφορετικές χώρες. Μέσα σε όλα αυτά προσπαθώ να βρω χρόνο για τις φίλες μου τις οποίες υπεραγαπώ.
Πρόσφατα γνώρισα έναν άντρα, ο οποίος μου αρέσει πολύ. Είναι 35 χρονών, ζει μόνος του και έχει την δουλειά του. Δεν έχει άλλες υποχρεώσεις, κι έτσι έχει πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο από εμένα. Μου αρέσει και του αρέσω, υπάρχει αμφίδρομα έντονη συμπάθεια και ενδιαφέρον.
Το πρόβλημα είναι, με έχει στριμώξει ζητώντας μου να του αφιερώσω χρόνο που δεν έχω. Ξέρω πόσο γελοίο ακούγεται, αλλά του στέλνω καθημερινά στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο, γιατί είναι το μόνο που μπορώ να κάνω αργά την νύχτα πριν πέσω για ύπνο. Πραγματικά δεν ξέρω από που να κερδίσω τον χρόνο που θέλω να του αφιερώσω. Εκείνος αρχίζει και πιστεύει πως τον αποφεύγω, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Απλά έχω αναλάβει υποχρεώσεις που δεν μπορώ σε καμιά περίπτωση να αμελήσω, και αυτό δεν θα αλλάξει μέσα στους επόμενους μήνες. Είναι τόσο σπάνιο να μου αρέσει τόσο ένας άντρας, που θα είμαι απαρηγόρητη αν τον χάσω. Τι να κάνω; Πως να του δώσω να καταλάβει πως τον θέλω πολύ, και πως το ότι δεν έχω χρόνο δεν έχει να κάνει με το αν με ενδιαφέρει μια σχέση μαζί του; Έχω το δικαίωμα να του ζητήσω να κάνει υπομονή μέχρι να αλλάξουν τα δεδομένα; Και επίσης σκέφτομαι πως ακόμη κι όταν αλλάξουν, αυτό δεν θα σημαίνει παρά μια δυο ώρες την ημέρα κερδισμένο χρόνο. Ένας άνθρωπος σαν και αυτόν, που έχει μάθει να ζει με άλλους ρυθμούς, υπάρχει περίπτωση να συμβιβαστεί με μια καθημερινότητα σαν την δική μου; Και για εμένα δεν θα είναι πολύ δύσκολο και αγχωτικό να ξέρω πως εκείνος όταν δεν εργάζεται περιμένει εμένα; Περιμένει να τελειώσω από την δουλειά, από τα μαθήματα, από τα διαβάσματα, περιμένει να επιστρέψω από την οργάνωση, περιμένει όταν μιλάω με τα παιδιά μου, γενικώς περιμένει.
Πρέπει να τον ξεγράψω, έτσι δεν είναι; Δεν βλέπω φως.
- Μαργαρίτα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι το ερώτημα είναι, εσύ θέλεις να αλλάξεις την ζωή σου ώστε να χωρέσει μέσα και έναν άλλον άνθρωπο;


Κατά τα άλλα, έχετε πολύ μεγάλη διαφορά στο πρόγραμμα σας, τόσο μεγάλη, που δείχνει ότι το πιθανότερο είναι να έχετε και διαφορές ως άνθρωποι, που τώρα δεν βλέπεις, επειδή δεν έχετε γνωριστεί ακόμα. Υπάρχουν άντρες με εξίσου πολλές ασχολίες που δεν θα περίμεναν να τελειώσεις εσύ από τις δουλειές σου, θα είχαν τις δικές τους.


__________________
5.

Kαλησπέρα α, μπα και αναγνώστες!

Θα ήθελα να σας μιλήσω για μια φίλη μου από το σχολείο.

Η φίλη μου είχε μια δύσκολη εγκυμοσύνη που την έκανε να χάσει κιλά και λίγο μετά τη γέννα έχασε ξαφνικά τον πατέρα της κάτι που την εκανε να χάσει κι άλλα κιλά.

Τωρα ειναι κάτω απ τα όρια του φυσιολογικου και συνεχίζει να μην τρώει. Όταν το συζητησαμε μια μέρα μου είπε οτι όλοι την πρήζουν με αυτο το θέμα κι ότι η ίδια δεν το θεωρεί πρόβλημα. Όταν φαει θα παχύνει.

Αρκέστηκα στο να της πω ότι ειναι φυσιολογικη αντιδραση να μην πεινάει κι οτι ελπίζω να μπορεσει να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ υγιούς αντίδρασης και διαταραχής. Δεν απάντησε.

Να προσθέσω εδώ ότι είναι και λίγο στο χαρακτήρα της να τραβάει την προσοχή με κάτι τέτοια, κατι που την κάνει ακόμα πιο επιρρεπή κατά τη γνώμη μου στο να δημιουργήσει αντικειμενικό πρόβλημα στην υγεία της.

Είναι υψηλου μορφωτικού, επαγγελματικου και κοινωνικού επιπέδου και έχει αμέριστη προσοχή και βοήθεια από τον σύζυγό της και τους δικούς της.

Πιστεύεις υπάρχει λόγος να ξανασχοληθώ με το ζήτημα;
- φίλη;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν μπορείς να αποφασίσεις αν χρειάζεται ή όχι το ερωτηματικό στο ψευδώνυμό σου, θα καταλάβεις ποια είναι η απάντηση.

 

__________________
6.

 

Αγαπητή α μπα,

Είμαστε στην ίδια παρέα με έναν τύπο, γνωριστήκαμε όλοι ταυτόχρονα σε σπουδές και υπάρχει ένα κάποιο sexual tension αλλά εγώ έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου ότι δεν θέλω να γίνει κάτι για διάφορους λόγους: προτιμώ να τον έχω φίλο, θα χαλάσει η ισορροπία της παρέας, αυτος ψιλοφλερταρει κ με άλλες κ μπροστά μου (δεν είναι μεμπτό αυτό αλλά με τσιγκλαει.
Τέλος πάντων οι λόγοι μπορούν να συνοψιστούν στο αν τον ήθελα αρκετά θα είχε γίνει κάτι ως τώρα, ευκαιρίες υπήρχαν, άρα δεν τον θέλω αρκετά. Του μιλάω για άλλους που βγαίνω κ του ζητάω συμβουλές "σαν άντρα", αλλά υπάρχει ακόμα η ερωτική αμηχανία. Υπάρχει ευγενικός τρόπος να κοπεί αυτό;
- Ψάχνω τρόπο

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν ξέρω αν είναι ευγενικός, αλλά είναι ο μόνος τρόπος: όταν σταματήσει να ενδιαφέρεται σεξουαλικά ο ένας από τους δύο, θα φύγει η αμηχανία. Θα αντικατασταθεί όμως από κάτι άλλο, που μπορεί να σου αρέσει ακόμη λιγότερο. Σε αυτά τα θέματα πρόσεχε πολύ τι εύχεσαι, γιατί οι λόγοι που σε έχουν κάνει να το αποφύγεις, μου φαίνονται λίγο σαθροί. Η ισορροπία της παρέας είναι ο χειρότερος λόγος για να μην κάνεις κάτι μαζί του, πάντως. Είναι πολύ εφηβική και αφελής στάση. Η παρέα θα προσαρμοστεί. Αν δεν προσαρμοστεί, δεν είναι φοβερή παρέα. Πρόσεχε στα εξής: μην τον θεωρείς δεδομένο, και μη νομίζεις ότι είναι στο χέρι σου να οδηγήσεις το κλίμα προς μία κατεύθυνση. Φαίνεσαι μικρή και στην κατάλληλη ηλικία και θέση για μεγάλο στραπάτσο.

_________________
7.

Θα κάνω μια ασπρόμαυρη ερώτηση που δεν την εννοώ έτσι απόλυτα αλλά την θέτω έτσι για χάρη ευκολίας:
Είμαι άτομο που αναλύει τις καταστάσεις, τα συναισθήματα, αποφάσεις κλπ, καμιά φορά πιο πολύ απ ότι χρειάζεται. Κ με εκάστοτε φίλους έτσι λειτουργούμε. Έτυχε να γνωρίσω άτομα σε κοινές σπουδές που ασχολούνται με τον αθλητισμό που ενώ δεν είναι "χαζοί", είναι πιο care free, δεν σκάνε δηλαδή με υπεραναλύσεις (χαίρω πολύ, δεν είναι όλοι σαν και μένα). Η απορία μου είναι μήπως τελικά είναι πιο ευτυχισμένα αυτά τα άτομα κ εμείς έχουμε υπερεκτιμήσει την εκλογίκευση των καταστάσεων;
- Δίπολο


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτή την «υπερανάλυση» την έχω διαβάσει πολλές φορές τελευταία. Για όσους πιστεύουν ότι είναι προσόν: παιδιά, αν κάνετε πραγματικά υπερανάλυση, τότε θα έχετε υπερσυμπεράσματα. Αυτό σημαίνει ότι έχετε βρει πολλές από τις απαντήσεις και έχετε κατασταλάξει σε πολλά από τα υπαρξιακά σας, οπότε είσαστε σύγχρονοι φιλόσοφοι, οπότε μπράβο σας. Πείτε και σε εμάς σε τι έχετε καταλήξει, ή γράψτε το, για να μοιραστείτε τα συμπεράσματα σας με τον κόσμο. Μόνο που δε νομίζω ότι κάνετε αυτό. Αν με την «υπερανάλυση» εννοείτε ότι γυροφέρνετε και αναλύετε και ξαναγυρίζετε στο μυαλό σας το ένα και το άλλο και το παράλλο και το κοιτάτε από δω, το κοιτάτε από κει, και τελικά δεν ξέρετε τι ακριβώς έγινε και γιατί ακριβώς έγινε ώστε να πάτε παρακάτω, τότε η σκέψη σας κάνει κύκλους, που σημαίνει ότι κάπου σκαλώνει, που σημαίνει ότι σας λείπουν στοιχεία, γνώσεις ή εμπειρίες για να προχωρήσετε παρακάτω. Ή, δεν έχετε την αυτοπεποίθηση για να σταματήσετε να αμφιβάλλετε για αυτά που πιστεύετε.


Έχεις σκεφτεί μήπως κάποιοι από αυτούς που είναι "care free" τα έχουν αναλύσει, και έχουν καταλήξει κάπου, και γι'αυτό είναι ήρεμοι;

 

59

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
γραφένιο
#3 Ανασφαλής και απογοητευμένος. Ναι, η συμπεριφορά του προβληματική, αλλά έχεις βρεθεί ποτέ από την άλλη πλευρά; Το όριο το βάζει σε εκείνον. Όχι σε σένα. Βάζει ένα όριο στον εαυτό του για να σταματήσει να δίνει αυτά που δεν θες. Εσύ θέλεις, όχι η σχέση σας όπως λες. Για να «αναπνεύσεις». Να «αραιώσεις». Για να προσαρμοστεί αυτός πιο πολύ σε αυτά που πιστεύει ότι εσύ θέλεις ή που δείχνεις αλλά ποτέ δεν ξεστομίζεις. Ναι θέλει περισσότερα. Είναι σίγουρος. Γι’ αυτόν, αυτός είναι ο πιο «λάθος». Εσύ του είπες τι νιώθεις; Του είπες ότι δεν θέλεις; Παραδέχτηκες ότι η σχέση σας άλλαξε ή φοβήθηκες μην μετανιώσεις αργότερα ή για να μην έχεις τύψεις σε κάποιον απολογισμό σου; Δεν κάνω καμία προσωπική επίθεση και όταν βρεθώ πάλι στην άλλη πλευρά, να ξέρεις #3 θα σε θυμηθώ γιατί με ταρακούνησες, αλήθεια.
Franny
Franny
#4"Πως να του δώσω να καταλάβει πως τον θέλω πολύ, και πως το ότι δεν έχω χρόνο δεν έχει να κάνει με το αν με ενδιαφέρει μια σχέση μαζί του; Έχω το δικαίωμα να του ζητήσω να κάνει υπομονή μέχρι να αλλάξουν τα δεδομένα; "μα δεν θέλει να το καταλάβει, να το ζήσει, θέλει.φυσικά και έχεις το δικαίωμα του να ζητήσεις ό'τι σκεφτείς κι ότι σε εξυπηρετεί καλύτερα, αλλά έχει κι αυτός δικαίωμα να μην ενδιαφέρεται να περιμένει, η να μην του αρέσει η περιγραφή των 1-2 ωρών που ίσως εξοικονομήσεις γι αυτόν, αν περιμένει αρκετά..κατά τα άλλα, εγώ είμαι πεπεισμένη ότι ο καθένας βρίσκει χρόνο ΑΚΡΙΒΩΣ γι αυτά που θέλει να κάνει και ειδικά αν δεν έχει πιά ανήλικα παιδιά που περιμένουν τα πάντα από εκείνον.οπότε, ίσως να έχει νόημα να αναρωτηθείς , για ποιόν λόγο εσυ σε κάποια φάση "αποφασισες" οτι δεν εχεις χρόνο για ερωτική ζωή.κάποιος λόγος θα υπάρχει, δεν μπορεί...
Curiouser and curiouser
Curiouser and curiouser
Ας μην είμαστε τόσο αυστηροί. Δεν μπορεί να παρατήσει ό,τι έχει αναλάβει επειδή ερωτεύτηκε. Θέλει χρόνο για να ανοίξεις χώρο στη ζωή σου και αυτό είναι και το σωστό. Αν τον ενδιαφέρεις πραγματικά θα περιμένει λίγο, μην αγχώνεσαι, απλά δείξτου ότι έχεις ένα πλάνο για να δημιουργήσεις όντως χώρο. Απλά αν δεν κάνει τίποτα άλλο απ'το να σε περιμένει, τι του ζήλεψες βρε παιδάκι μου;
Μίλτος Παπάρας
Μίλτος Παπάρας
Curiouser Δεν είμαστε καθόλου αυστηροί.Αν την ερώτηση την έστελνε ο φίλος της 4 και ηταν γυναικα θα της λεγαμε "σε κοροιδευει κοριτσάκι μου αυτός ,οποιος θελει να βρει χρονο ,βρισκει" ,"μπορει να εχει και αλλη" ,"δεν πολυψηνεται" ,"δικαιολογιες, δεν ειναι και πρόεδρος της τζάιαντ" και αλλα τετοια.Τώρα τον βγάλαμε αυτόν βαρετό και χωρίς ζωη(οχι ολοι οι σχολιαστες βεβαια) .Αλλα σε γυναικα θα τολμούσαμε να πούμε "get a life " και μην περιμενεις απο αυτον?Τελος πάντων,4 μην περιμενεις να αποδεχτούμε ως νόρμα τις πολύωρες συζητησεις με τα παιδιά σου ,θα μπορουσες να τις ελαττωσεις για κάποιο διάστημα ,δεν θα πάθει κανεις σας τίποτα ,ειμαι σίγουρη οτι για το τι φαι μαγειρέψατε σήμερα μιλάτε.Η σχολή επισης ψιλοσάπια δικαιολογία ,το πιο συνηθες ιδιον του φοιτητη ειναι να παρατάει τη σχολή για τα γκομενιλίκια.Το πιό σημαντικό ομως ειναι οτι αυτος περιμένει εσυ κανεις υποτυπώδεις προσπάθειες και λογικό ειναι να νιώθει Πηνελόπος.Τον φαντάζομαι να του λες "αχ μωρακι μου δεν μπορώ να βγούμε εχω να μιλήσω 3 ώρες με την κόρη μου" ,ενω όλοι εχουμε ζωη αλλα κάνουμε λίγο χώρο για αυτήν οταν βρεθεί το άτομο που μας ενδιαφέρει.Δεν λέμε "χμμμ τι θα κανω τα απογευματα ας ψαξω για σχέση" .Αν δεν έχεις αυτή την ανάγκη αστον τον άνθρωπο να ψαχτεί αλλου ,όλοι αξιζουμε παραπάνω απο ενα ψωρομήνυμα αργά το βράδυ.
Franny
Franny
πες τα ρε μιλτο (γυναικα εισαι εν τω μεταξυ εσυ, ε?)επιπλεον, ΠΟΛΥ αμφιβαλλω για το αν τα >20 παιδια της που εχουν ανεξαρτητη ζωη στο εξωτερικο, τρελαινονται να μιλανε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ με τις ωρες με την μανα τους!μαλλον, οτι δεν θελουν να την κακοκαρδισουν και προσπαθουν να την στηριξουν στην μοναξια της, μου κανει, παρα σαν δικη τους αναγκη.πιστυεω οτι θα χαιροντουσαν αν μαθαιναν οτι η μαμα εχει δικη της ερωτικη ζωη και δεν περιμενει τα καλα νεα των παιδιων για να χαρει.
Franny
Franny
#3"Τι γνώμη έχεις όταν σε μια σχέση ο ένας από τους δύο καποια στιγμη λέει "Δεν θα σε ψαξω αν δεν με ψαξεις εσυ" ή "Περιμένω από σένα επικοινωνία" ή κάτι τέτοιο; Ειναι ενα οριο απο μεριας του."κατηγορία: "μίλα_άνθρωπέ_μου_τα_νύχια_μας_θα_μυρίσουμε?"ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ, απο το τι είχε προηγηθεί πριν το πει, αυτό.δεν ξέρω αν είναι όριο, σίγουρα όμως είναι μπαλάκι που στο πετάει.ΑΝ όμως προηγήθηκε μια προβληματική ή αδιάφορη, ή ήξεις αφίξεις συμπεριφορά εκ μέρους σου και τον έπρηξες και σου λέει "σκέψου τι θες απ την ζωή σου κι απ την σχέση μας, κι αν το βρείς έλα να μας το πεις", πολύ καλά σου είπε! μαζί του!αν δεν συνέβη τπτ που να προσομοιάζει στα παραπάνω κι απλά στο πέταξε μια ωραία μέρα, μπορούσες να απαντήσεις "ας επικοινωνήσει όποιος νοιώσει την ανάγκη να το κάνει, δεν χρειάζεται να έχουμε ατζέντα"αλλά αν ψεύδεσαι και φταίς, κάτσε να τα λουστείς.
J.Brian
#3 Η δήλωση, αν δε με ψάξεις δε θα σε ψάξω, είναι μία δήλωση πολύ ντε λα μαγκέν...που λέει κι ο Τζούμας. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι "σιγά μη σκίσεις κανένα καλσόν" ή "η Αλίκη και ο Νίκος....δυστυχώς πέθαναν" και αποχωρείς γελώντας.Μόνο προβλήματα, θα σου δημιουργήσει ένας τέτοιος άνθρωπος.#4 Έκανες τρεις σχέσεις μέχρι τα 35, από τις οποίες η τελευταία κράτησε 11 χρόνια, αν κατάλαβα καλά και έχεις να κάνεις σχέση άλλα 10 χρόνια. Δηλαδή για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχεις κάνει μία σχέση σε όλη σου τη ζωή.Δεν το βλέπεις ότι δεν είσαι τύπος των σχέσεων;Έβαλες εκουσίως, από μόνη σου διάφορες προαιρετικές ασχολίες στη ζωή σου, για να τη γεμίσεις και καλά κάνεις, αν έτσι νομίζεις.Η ερώτηση που αποσκοπεί; Τι θέλεις να μάθεις; Γιατί φόρτωσες το ¨πρόγραμμα¨ σου και δε χωράει σε αυτό ο έρωτας;Ξέρεις δεν είσαι στο Γυμνάσιο. Τότε από ότι θυμάμαι είχαμε τις λεγόμενες ¨δραστηριότητες¨.Άσε το χριστιανό να βρει καμιά άλλη, που θα έχει ανάγκη την αγάπη και τη συντροφικότητα. Εσύ μια χαρά μου φαίνεσαι πίσω από το οχυρό που έχεις χτίσει.
nansywho
nansywho
Με αφορμή το 7, αχ Λένα μου κατέστρεψες το ροζ συννεφάκι μου. Υπεραναλυτικη με έλεγα και γω ,αλλά τα είπες όλα. Πάω να κλωθογυρισω τώρα στο μυαλό μου την άσχημη αλήθεια.
πόντια international
πόντια international
@4Πρέπει και οι δυο ν'αναγνωρίσετε ότι θα είναι μια δύσκολη και απαιτητική σχέση, που θα χρειάζεται ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, επαναλαμβάνω, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, σεβασμό προς οτιδήποτε είναι για τον άλλον σημαντικό, αμοιβαίες υποχωρήσεις και εκατέρωθεν χώρο για απαιτήσεις. Αντικειμενικά πάντως, εκείνος πρέπει αρχικά να απαντήσει στο ερώτημα αν μπορεί να συνυπάρξει με έναν σύντροφο που είναι ήδη γονιός, αναγνωρίζοντας ότι για έναν γονέα πάντα έχουν προτεραιότητα τα παιδιά του. Αυτό όμως δεν είναι θέμα κατανόησης, περισσότερο έχει να κάνει με τις ανάγκες του καθενός. Κι εσύ πρέπει να κατανοήσεις ότι ένας σύντροφος έχει ανάγκη ενίοτε και από στοργή, φροντίδα και συγχώρεση. Οπότε νομίζω πως εκείνος πρέπει να σκεφτεί τι ανάγκες έχει, γιατί άλλο να μοιράζεσαι τον χρόνο του ανθρώπου σου και με άλλους, και άλλο την ψυχή σου.
acantholimon
#7.Με άλλα λόγια σαν να λέμε μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.Τι να κάνουμε;Η πνευματική ανωτερότητα,που συνδέεται με το ψείρισμα της μαϊμούς,έχει κι αυτή το κόστος της.
τσουμπλέκια
τσουμπλέκια
#7 Αυτό ακριβώς που λέει η Α,μπα;. Στην μετεφηβεία ήμουν κι εγώ έτσι, η σκέψη μου ήταν χαοτική, σκεφτόμουν ένα θέμα για ώρες, δεν κατέληγα πουθενά, δυσκολευόμουν να φτάσω σε ένα συμπέρασμα αφού δεν ήξερα ποιες παραμέτρους -απ' όλες- έπρεπε να λάβω υπόψη μου κτλ. Αυτό που με βοήθησε ήταν η μελέτη της φιλοσοφίας, στο πλαίσιο των σπουδών μου (είχα βέβαια και την τύχη να έχω έναν καταπληκτικό καθηγητή). Είχα μπροστά μου κείμενα μεγάλων φιλοσόφων, ανθρώπων σαφώς πιο έξυπνων από εμένα, κι έπρεπε να ακολουθήσω και να κρίνω την πορεία της σκέψης τους, βήμα-βήμα. Έμαθα να σκέφτομαι πιο συγκροτημένα, λαμβάνοντας υπόψη μου τη σχέση αιτίου-αιτιατού, έχοντας πάντα στην άκρη του μυαλού και το ποιο είναι ακριβώς το ζήτημα που θέλω να λύσω. Γενικά νομίζω ότι η φιλοσοφία έπρεπε να είναι βασικό μάθημα στο σχολείο. Πάντως τώρα είμαι πολύ πιο ήρεμη και σίγουρη, ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις- και δεν είμαι σε καμία περίπτωση care free :)
πόντια international
πόντια international
@3 Να είσαι σίγουρη πως αυτή την σκέψη που έκανες, που είναι ολόσωστη σε όλη τη διαδρομή της, θα σε βοηθήσει σε πολλές σχέσεις σου μελλοντικά. Ερωτικές και μη, εκβιασμού ή όχι κ.λπ. Όσο περνάει ο καιρός και όσο περισσότερο κατανοείς τις προεκτάσεις και το βάθος όσων γράφεις, τόσο ασήμαντο θα σου φαίνεται το ότι δεν απάντησες σ'αυτόν τότε, γιατί θα είναι πολύ σημαντικότερο το ότι εσύ είδες παραπέρα με αφορμή μια κλασική, καταπιεστική ατάκα, που δεν πέτυχε τον στόχο της.Στο χθεσινό Α,μπα μια άλλη κοπέλα έλεγε ότι παρόλο που είπε στο αγόρι-τεφαρίκι, ότι δεν είναι του swinging, εκείνος την παρότρυνε να το σκεφτεί. Και οι δυο ατάκες, είναι ουσιαστικά εντολές νομίζω και παραβιάζουν τα όρια της ελευθερίας, στα δικά μου μάτια, γι'αυτό και νιώθουμε ενόχληση, αντί κολακεία. Γιατί αφήνουν να εννοηθεί ότι και καλά, εμείς αποφασίζουμε, εκείνοι δίνουν μεγαλόψυχα μια ευκαιρία. Η αλήθεια είναι ότι έλεγχο ασκούν, χειρισμό επιδιώκουν.
coffeetime
#7:εχω και γω μια φιλη η οποια νομιζει οτι ειναι πιο εξυπνη απ ολους μας επειδη δε γυμναζεται και ειναι εξαιρετικα αγχωδης!ναι ναι πραγματικα θεωρει οτι επειδη υπεραγχωνεται για τα παντα και για υπαρξιακα και ολα τα αλλα και επειδη εμεις ειμαστε λιγο πιο χαλαροι σε ορισμενα πραγματα πιστευει οτι το χει περισσοτερο! Δε μας το λεει ευθεως ποτε αλλα μεσα απο κουβεντες το πεταει πολυ συχνα. Αγαπητη/ε 7 οι ανθρωποι που γυμναζονται και που γενικα εχουν ασχολιες στη ζωη τους δεν ειναι χαζοι απλα εχουν βρει τους δικους τους τροπους να ξεαγχωνονται και με αυτον τον τροπο να λυνουν τα προβληματα τους ενδεχομενως πιο ευκολα και πιο γρηγορα με πιο καθαρο μυαλο απο ολους εσας που νομιζετε οτι το να φαινεσαι και να δειχνεις εξυπνος ειναι το ιδιο απ το πραγματικα να εισαι.
Αμαρέττο πορτοκάλι
Να αγιάσει το στόμα σου, coffeetime! Όποιος αθλείται συστηματικά (και το ευχαριστιέται, δεν το κάνει δηλαδή μόνο ως αγγαρεία 2 μήνες πριν το καλοκαίρι), έχει βρει τον τρόπο να πολεμάει το άγχος του και να το κρατάει ίσως στο επίπεδο ενός υγιούς ανταγωνισμού. Αλλιώς δεν θα αποδώσει στην προπόνηση και το ξέρει. Βοηθάνε και οι ενδορφίνες (βλ. παραπάνω σχόλια), βοηθάει και το ότι η σωματική κόπωση οδηγεί συνήθως και σε καλύτερο ύπνο, βοηθάει φυσικά και η καλύτερη συνήθως υγεία τους. Εκτός από αυτό, οι περισσότεροι αθλητές έχουν ήδη βιώσει και την αποτυχία / ήττα. Οπότε ξέρουν πώς είναι και αυτή η πλευρά και συχνά είναι πιο φιλοσοφημένοι από ό,τι νομίζει κανείς.
γωγώ
γωγώ
#5: Eγω νομιζω οτι πρεπει να πιασεις τον αντρα της και να συζητησετε για αυτο το θεμα. Μου φαινεται οτι η φιλη σου δεν καταλαβαινει οτι δεν προσεχει τον εαυτο της.Επρεπε να της ειχε χτυπησει το καμπανακι μεσα της, εφοσον γνωριζει οτι το βαρος της ειναι κατω του φυσιολογικου.Πρεπει να ενεργησετε καπως.
tsika_mpoum
Νομίζω έχει δίκιο η γωγώ, πρέπει να το συζητήσεις με τον άνδρα της, αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Επίσης θα μπορούσατε να απευθυνθείτε εσείς σε κάποιον οργανισμό που ασχολείται με θέματα διατροφικών διαταραχών, να σας συμβουλέψουν για το πως θα μπορούσατε να τη βοηθήσετε.Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα με την αμπα! Θα πρέπει πρώτα να ξανασκεφτείς το ερωτηματικό στο ψευδώνυμο και μετά αποφασίζεις τι θα κάνεις!
"Σκιάς όναρ άνθρωπος"
#4 Όταν μας ενδιαφέρει κάποιος και θέλουμε να είμαστε μαζί του (της), δεν τον έχουμε στην αναμονή, δεν αισθανόμαστε ότι θυσιάζουμε χρόνο από κάτι άλλο για να είμαστε μαζί με τον άλλον. Εσύ έχεις ξεκάθαρα άλλες προτεραιότητες και μάλλον θέλεις (χρειάζεσαι;) κάτι πιο χαλαρό, λιγότερο δεσμευτικό ίσως στα προσωπικά σου. Έχετε εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες και, ειλικρινά, δε θεωρώ ότι θα είσαι "απαρηγόρητη" αν τον χάσεις. Δεν ξέρω όμως γιατί το βλέπεις τώρα ενώ παράλληλα δε φαίνεσαι διατεθιμένη να βρεις χρόνο να περνάτε μαζί.
Συννεφιά
Συννεφιά
#5 "Έχω μια φίλη από το σχολείο που είναι αδύνατη παρόλο που γέννησε μωρό. Όλες όσες γεννάνε, χοντραίνουν. Αλλά αυτή αδυνάτισε κι εγώ τη ζηλεύω. Επειδή έχασε τον πατέρα της, έχασε η σκασμένη κι άλλα κιλά από τη στενοχώρια. Και τώρα που είναι ακόμα πιο αδύνατη τη ζηλεύω ακόμα πιο πολύ. Ε δεν μπορεί κάποιος τόσο αδύνατος να είναι φυσιολογικός. Μάλλον είναι άρρωστος. Μάλλον θέλει απλώς να τραβήξει την προσοχή. Έχει διαταραχή. Θα της το λέω μέχρι να πείσω τον εαυτό μου ότι εγώ δεν χρειάζεται να κάνω δίαιτα. Εγώ είμαι νορμάλ. Δεν έχω διατροφική διαταραχή για να είμαι τόσο αδύντη όσο αυτή!":) :) :)
"Σκιάς όναρ άνθρωπος"
Συννεφιά θα διαφωνήσω κάθετα. Δεν είδα δείγματα ζήλιας στην ερώτηση, περισσότερο αμηχανία για το πώς μπορεί να χειριστεί το θέμα της φίλης και αν μπορεί να βοηθήσει, μέχρι πού να παρέμβει. Ίσως κιόλας είχαν αρχίσει νωρίτερα να απομακρύνονται, εξου και η αμηχανία.
MagosTouOzz
Εμένα μάλλον για επιλόχεια κατάθλιψη μου φαίνεται ότι είναι και για αυτό νομίζω φοβάται η φίλη τής. Όχι ότι αποκλείω αυτό που λες αλλά καμιά φορά η ζήλια με την αγάπη συνυπάρχουν
Συννεφιά
Συννεφιά
Βρε παιδιά, αν ενδιαφερόταν τόοοοσο για την φίλη της (σας θυμίζω ότι υπογράφει 'φίλη;' με ';') δεν θα κατέλληγε στο συμπερασμα ότι χάνει βάρος και δεν τρώει για να τραβήξει την προσοχή υπονοώντας ότι είναι κακομαθημένη. Πως ξέρουμε ότι το "χάνει κιλά" είναι όντως υπερβολικά μεγάλη απώλεια? Το "κάτω από τα όρια του φυσιολογικού" τι σημαίνει? Το πραγματικά φυσιολογικό ή το φυσιολογικό κατά τη γνώμη της? Δε μας μιλάει με νούμερα. πχ. είναι 1.60 και αντί για 60 κιλά έχει φτάσει 46 και συνεχίζει να μην τρώει! Μας λεει ασάφειες.Επειδή ήμουν 130 κιλά και τώρα είμαι 85, έχω αντιμετωπίσει εντελώς παράλογες συμπεριφορές από φίλους και συγγενείς και ξέρω ότι οι άνθρωποι έχουν εντελώς λανθασμένα μέτρα και σταθμά τα οποία στρεβλώνονται ακόμα περισσότερο από τα συναισθήματά τους. Φίλη μου πχ. μου είπε πρόσφατα (με στραβωμένη μούρη): "εεε τώρα σταμάτα. Έχεις ρέψει. Θα πάθεις κάτι από την αδυναμία. Μήπως να κάνεις και καμιά εξέταση αίματός?!!"! Παιδιά 85 κιλα άνθρωπος με 1,65 ύψος είναι υπέρβαρος. Ο δείκτης μάζας σώματος μου είναι στην κατηγορία του υπέρβαρου! Ναι οκ ήμουν τεράστια και μάζεψα. Αλλά δεν θα αρρωστήσω κιόλας. Ίσα ίσα. Αυτή την ζηλειο-κακιούλα την έχω ακούσει τους τελευταίους 8 μηνες 10000000000 φορές!!! Γιάυτο τα λέω έτσι.
luckystrike
luckystrike
Ουάου! Δεν το είδα να 'ρχεται. Γιατί τόση επίθεση; δεν είπε κάτι φοβερό η κοπέλα. Ίσα ίσα νοιάζεται να μην προσπεράσει τα όριά της. Όλοι έχουμε ανησυχήσει για φίλους μας για διάφορους λόγους κι έχουμε αναρωτηθεί αν μας παίρνει και πόσο μας παίρνει να μιλήσουμε
● αρνί ●
● αρνί ●
"Να προσθέσω εδώ ότι είναι και λίγο στο χαρακτήρα της να τραβάει την προσοχή με κάτι τέτοια, κατι που την κάνει ακόμα πιο επιρρεπή κατά τη γνώμη μου στο να δημιουργήσει αντικειμενικό πρόβλημα στην υγεία της."Εμένα πάντως αυτή η φράση δε μου βγάζει 100% αγνή αγάπη κι ενδιαφέρον εκ μέρους της φίλης.Ως κοπέλα εξίσου πολύ αδύνατη από γεννησιμιού μου, έχω ακούσει διάφορα λόγια "φιλικής ανησυχίας" φίλων και συγγενών, από το σύνηθες "φάε λιγάκι να πιάσεις πάνω σου να δείχνεις πιο γυναίκα" μέχρι έμμεσες υπόνοιες ότι πάσχω από νευρική ανορεξία. Φυσικά έχω επισκεφθεί διατροφολόγο που με διαβεβαίωσε πως το βάρος μου σε σχέση με το ύψος μου(είμαι και κοντή, πανάθεμά με!) είναι μέσα στα όρια του φυσιολογικού, από ιατρικής άποψης. Επίσης, κάθε χρόνο κάνω γενικές εξετάσεις αίματος κι εκτός από μια μικρή έλλειψη σιδήρου, είμαι υγιέστατη.Βέβαια, τίποτα από όλα αυτά δεν αποτελούν επαρκείς διαβεβαιώσεις για όλους εκείνους που συνεχίζουν να υποστηρίζουν "δεν ξέρω, εμένα πάντως μου φαίνεσαι πολύ αδύνατη, μήπως να πάρεις γνώμη κι από άλλο διαιτολόγο;"Απλά το θέμα με το "ιδανικό" βάρος δεν είναι κάτι που το κρίνεις με το μάτι. Μπορεί εγώ ως μικροκαμωμένη να μοιάζω στα μάτια κάποιου καχεκτική ή αντιστοίχως μια εύσωμη κοπέλα να την βλέπει κάποιος θεόχοντρη. Εκτός από ακραίες περιπτώσεις όπου είναι εξαιρετικά εμφανές στην όψη κάποιου ότι το σωματικό βάρος έχει ξεφύγει είτε προς τα κάτω είτε προς τα πάνω, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τύπου "μου φαίνεται πως έχεις χάσει/βάλει πολλά κιλά, πρόσεξέ το", ΜΟΝΟ ένας γιατρός είναι ειδικός να διαγνώσει αν όντως υφίσταται πρόβλημα.
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
Το να είναι ένας άνθρωπος 85 kg/1,65 m και να του λένε ότι "θα πάθει τίποτα από την αδυναμία" είναι κάπως παράλογο και σίγουρα ενοχλητικό γι' αυτόν που το εισπράττει! Όπως είναι (σχεδόν) παράλογο να ξέρεις ότι ένας άνθρωπος έχει από γεννησιμιού του σκαρί "petite" και να του την πέφτεις συνεχώς για το βάρος του και την -και καλά- μη "ώριμη" γυναικεία του εικόνα (έλεος). Η γράφουσα περιγράφει, όμως, ένα διαφορετικό σενάριο, που μάλλον χρήζει προσοχής. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν υπογράφει με ερωτηματικό ή άλλο σημείο της στίξης ούτε αν τα αισθήματα είναι "100% αγνό παρθένο ελαιόλαδο" ή όχι, [δυστυχώς υπάρχουν και άνθρωποι που -όντως- προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή των άλλων (ηθελημένα ή μη) μέσω του φαγητού και ενδέχεται να έχουν κουράσει, τυχαίο παράδειγμα: άτομα με ιδιότροπα γούστα στο φαγητό που κάνουν συνέχεια θέμα σε τραπέζια και φέρνουν σε δύσκολη θέση τους οικοδεσπότες. Η υπομονή και η καλή διάθεση δεν είναι ...αξίες ανεξάντλητες!]. Η διάθεσή μου, λοιπόν, στην εν λόγω περίπτωση, έτσι όπως την ακούω, δεν θα ήταν σκωπτική. Δυστυχώς υπάρχει και η επονομαζόμενη "pregorexia" (συνδυασμός διατροφικής διαταραχής με εγκυμοσύνη https://www.babycenter.com/404_what-is-pregorexia-8211-and-is-it-dangerous_10394883.bc) επίσης μία επιλόχειος κατάθλιψη και διατροφική διαταραχή μπορούν να λειτουργούν συνδυαστικά (https://www.mentalhelp.net/blogs/post-natal-depression-and-eating-disorders/) και, τέλος, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί κι αυτή να πυροδοτήσει διατροφική διαταραχή. (https://www.eatingdisorderhope.com/blog/grief-eating-disorder-recovery).
Προσωρινώς ο Ποκοπίκος
Αγαπητη Μαργαρίτα, είσαι 45, στα 35 χώρισες, και ήταν η τελευταία σου σχεση, δηλαδη τα τελευταία 10χρόνια έχεις ρυθμίσει την ζωή σου ατομικα (υποψιν δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτο σε αυτο).Το προβλημα δεν είναι αυτο που λεει η Α'μπα (υπάρχουν και αντρες με εξισου ατομικα προγραμματα) γιατί συντροφικότητα και ατομικα οργανωμενα προγραμματα δεν συμβαδίζουν, εαν βρεις εναν αντρα με εξισου βαρυ προγραμμα δεν θα είστε συντροφοι αλλα ανθρωποι που απλα συναντιώνται, η συντροφια προυποθετει κοινα βιώματα και αυτα χρόνο και μαλιστα κοινο.Δυστυχως πρεπει να πάρεις ζύγι και να δεις τι θα μετριάσεις και τι θα αυξήσεις, μην το κάνεις όμως για το ονοματεπώνυμο αλλα για εσενα.Ταδε εφη ενας ανθρωπος που έχει δομήσει ατομικο προγραμμα και καταλαβαίνει την δυσκολία και μαλιστα με περισσότερα χρόνια απο εσενα.
Συννεφιά
Συννεφιά
#6 μιλάς να να εξαρτάται η έκβαση αποκλειστικά από σένα. Δεν ισχύει αυτό. Είσαι 100% σίγουρη ότι αυτό το sexual tension που αισθάνεσαι είναι αμοιβαίο? Αν αυτός φλερτάρει γενικώς, σίγουρα εκπέμπει ένα κάτι. Αλλά το εκπέμπει προς όλες τις κατευθύνσεις. Μήπως αυτό εσύ το έχεις πάρει λίγο πιο στα σοβαρά απ'ότι είναι?Αυτό το "μη χαλάσει η ισορροπία της παρέας" σαν ανέκδοτο (ή δικαιολογία) ακούγεται!
Συννεφιά
Συννεφιά
#7 υπάρχει και άλλη μια εξήγηση για τους συγκεκριμένους care free τύπους. Είπες ότι ασχολούνται με τον αθλητισμό. Οι αθλητές έχουν το προνόμοιο να "ποτίζονται" με ενδορφίνες που παράγονται στο σώμα τους κατά τη διάρκεια της άσκησης. Οι ενδορφίνες προκαλούν ευφορία και χαρά και αισιοδοξία. Δεν είναι λιγότερο ή περισσότερο "φιλοσοφημένοι" από άλλους, απλώς είναι πιο χαρούμενοι. Γιάυτό σου δίνουν την εντύπωση ότι "δεν σκάνε με υπεραναλύσεις"!
αμύριστο λουλούδι
αμύριστο λουλούδι
πάντως, παρόλο που τονίζει ότι δεν είναι "χαζοί", αναφέροντας ότι ασχολούνται με τον αθλητισμό, στοιχείο που δίνει μόνο για αυτούς-δεν μας λέει με τι ασχολείται ή ίδια, δίνει την εντύπωση ότι θεωρεί ότι ουσιαστικά είναι χαζοί. Είναι ένα στερεότυπο για τους αθλητές, ότι δεν είναι "πνευματικοί" άνθρωποι.
caravan
caravan
Λοιπόν σε σχέση με κάτι θολοκουλτούρα τύπους που *νομίζουν* ότι είναι πνευματικοί άνθρωποι επειδή παπαγάλισαν πέντε τσιτάτα και κάνουν τα μαλλιά τους μπούκλες υπάρχουν ισορροπημένοι αθλητές (δεν εννοώ ουγκ των αναβολικών) που είναι κλάσεις πιο πνευματικοί άνθρωποι αν το εξετάσει κάποιος λιγότερο επιδερμικά. (Μου άρεσε πολύ η οπτική των ενδορφινών!)
TGProject
TGProject
#4 Νομίζω έχεις πελαγώσει λίγο και σε ένα βαθμό το καταλαβαίνω. Όσοι έχουμε περάσει πολλά χρόνια μόνοι, έχουμε ένα ήδη διαμορφωμένο πρόγραμμα και δυσκολευόμαστε να το αλλάξουμε. Όχι γιατί δεν θέλουμε αλλά γιατί δημιουργούνται υποχρεώσεις. Όμως πρέπει να δημιουργήσεις εσύ το χώρο - χρόνο. Δεν προδίδεις τίποτα ούτε τα παρατάς όλα για έναν άντρα. Μην το βλέπεις όμως ότι αυτός περιμένει εσένα για να κάνει πράγματα. Το κάνεις να ακούγεται πολύ πιεστικό και σαν να είναι μια ακόμη μια υποχρέωση που δεν προλαβαίνεις. Αν όντως ισχύει αυτό τότε θα σε ζορίσει πολύ όσο κ να αδειάσεις το πρόγραμμα σου. Μπορείς να κάνεις βελτιώσεις όμως από σήμερα κιόλας. Π.χ ετοίμασε τη διάδοχη κατάσταση κ κάνε εθελοντισμό 1 φορά την εβδομάδα. Μίλα στα παιδιά σου κάθε 2 ημέρες, όχι κάθε μα κάθε βράδυ, ένταξε τον και αυτόν σε κάποια δραστηριότητα αν θέλει
Συννεφιά
Συννεφιά
Έλα μωρέ TG! Αν την είχε συγκλονίσει και τον είχε ερωτευτεί, θα τα είχε παρατήσει όλα. Οκ, όχι όλα όλα αλλά δεν θα καθόταν να υπολογίζει, 20 λεπτά από δω-10 λεπτά από κεί-24 λεπτά από παρακεί φτιάξαμε μια ώρα παρά κάτι, ας βρεθούμε. Που δηλαδή αυτή ούτε κάν αυτή τη σκάρτη ώρα δε χαραμίζει. Τα άλλα είναι πιο σημαντικά. Αυτό είναι το θέμα της. Απλά μάλλον νιώθει μοναξιά μέσα σε αυτή τη φορτωμένη καθημερινότητα και τώρα της δίνεται μια ευκαιρεία με αυτόν. Όμως δεν της κάνει τόσο κούκου ώστε να ξεβολευτεί. Τόσο απλά.
TGProject
TGProject
Σε μένα το λες; Που μέχρι κ την καθαριότητα έχω παρατήσει για αυτό το λόγο; Τα πάνω πάνω μόνο :)) Δίκιο έχεις, απλά προτείνω τρόπους σταδιακού ξεβολέματος. Και μετά ίσως ενθουσιαστεί και άλλο. Χρειάζεται χρόνος για να γνωριστείς και να ενθουσιαστείς.
caravan
caravan
Είναι θέμα προτεραιοτήτων ακριβώς και συμφωνώ μαζί σου Συννεφιά. Όμως η αιτία νομίζω είναι άλλη. Η γυναίκα αυτή όπως μας αναφέρει είχε 3 σχέσεις στη ζωή της με 3η τον γάμο της που έληξε στα 35. Τώρα είναι 45. Είναι 10 χρόνια μόνη. ΦΟΒΑΤΑΙ. Αν ο φόβος υπερισχύει της επιθυμίας να είναι με έναν άντρα που την θέλει (και μάλιστα μικρότερο που ως γεγονός εντείνει τον φόβο) πιθανόν εφευρίσκει χιλιάδες εμπόδια.
rosa nera
Συμφωνώ Καραβαν.Το κλείδωσε στο μυαλό της.ΚΆΘΕ πιθανότητα να ξαναδημιουργήσει σχέση υπάρχει μόνο στον χώρο του φαντασιακού. Όλως τυχαίως,δεν υπάρχει χώρος, ούτε για κουνούπι. Δουλεύει,σπουδάζει,αφιερώνει άπειρο χρόνο σε εθελοντισμό, μιλάει με τα παιδιά στο τηλέφωνο ΚΑΘΕ βράδυ.Τι αποφεύγει να σκεφτεί φουλάροντας ασφυκτικά την καθημερινότητά της με δραστηριότητες;Κάτι δεν πήγε καθόλου καλά στις οικογένειες και μετουσιώνει την όποια επιθυμία της σε άλλα.Άριστα πράττει που σπουδάζει,ο εθελοντισμός είναι σπουδαία ενασχόληση, αλλά...Alert.Τώρα που γνώρισε διαθέσιμο,μικρότερο και ελκυστικό, θέλει ,αλλά τα τείχη θα πάρουν πολύ χρόνο για να κατεδαφιστούν.Κι αν χρειάζεται βοήθεια...Κρίμα είναι να περάσει το υπόλοιπο μόνη της.Ελπίζω να καταλάβει τι της γράφω και να το σκεφτεί πολύ σοβαρά(και για τον τύπο και για την βοήθεια).
luckystrike
luckystrike
Συμφωνώ και ταυτοχρόνως διαφωνώ με την άποψη αφήνω ό,τι κάνω για κάποιον που γνώρισα. Η γυναίκα αναφέρει υποχρεώσεις που έχει αναλάβει και στις οποίες προφανώς όταν είσαι σοβαρός δε λες άντε γεια γνώρισα γκόμενο τώρα. Δε μιλάμε για μαθήματα πινγκ πονγκ. Θα αφήσει τις σπουδές της ή θα παρατήσει την εθελοντική οργάνωση της οποίας είναι υπεύθυνη όπως λέει, εν μία νυκτί χωρίς να βρει κάποιον αντικαταστάτη επειδή ο κύριος της λέει κοπελιά εγώ κωλοβαράω και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το κάνεις κι εσύ; Ενώ πάντα λέμε μην αφήνεις τη ζωή σου για κάποιον βλέπουμε εδώ μία γυναίκα δυναμική με ενδιαφέροντα και της λέμε άστα όλα τώρα που βρέθηκε κάποιος; εμένα μου φαίνεται άνθρωπος υπεύθυνος. Κι αντιθέτως αν του αρέσει τόσο του φίλου ας κάνει υπομονή μέχρι να τελειώσει τις σπουδές της ή να μπορέσει να μεταβιβάσει κάποιες από τις ευθύνες ή να οργανώσει τα τηλέφωνα με τα παιδιά της. Αλλά θα συμφωνήσω με α,μπα οι διαφορές τους θα είναι μεγάλες.
πόντια international
πόντια international
Ο φόβος που λέει η Καραβάν' είναι καναπές για να στρογγυλοκάθονται τα εμπόδια. Ο δικός μου σύντροφος άργησε να μου πει ότι ουσιαστικά φοβόταν να μείνουμε μαζί, γιατί ζούσαμε εξ'αποστάσεως, εντελώς διαφορετικές ζωές σε εκ διαμέτρου αντιθετες πόλεις. Ούτε ο ίδιος ήξερε ότι φοβόταν. Το έμαθε από μένα, όταν μου είπε ότι αυτό που στ'αλήθεια τον προβλημάτιζε ήταν πως εγώ δε θα αντέξω τους ρυθμούς και τη ζωή του, ότι δε θα έχει χρόνο, ότι άλλο να μιλάμε ένα δίωρο στο τηλέφωνο κάθε βράδυ και άλλο να βλεπόμαστε ένα δίωρο την ημέρα. Λειτούργησε καταλυτικά το ότι του είπα ότι προφανώς δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει, μπορεί να χωρίσουμε την 1η μέρα, μπορεί αργά και βασανιστικά, σίγουρα θα είναι πολύ δύσκολα και για τους δυο αλλά πώς θα μάθουμε χριστιανέ μου, αν δεν το κάνουμε;Είναι πολύ ύπουλος ο φόβος, πολύ υπόγειος αλλά μπορεί κανείς με μια απλή κουβέντα να τον φέρει στο φως, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του, ο μόνος που τον εξοντώνει.
granita lemoni
granita lemoni
#3 "Δεν θα σε ψαξω αν δεν με ψαξεις εσυ" ή "Περιμένω από σένα επικοινωνία" ή κάτι τέτοιο Πηγή: www.lifo.grΣυγνώμη αλλά σχέση που ο ένας δεν ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει με τον άλλον δεν είναι σχέση.Όταν ερωτευόμαστε, επιζητούμε εμείς οι ίδιοι την επικοινωνία γιατί ενδιαφερόμαστε για τον άλλον και θέλουμε να ξέρουμε αν είναι καλά, αλλά και γιατί νιώθουμε οι ίδιοι ωραία να είμαστε κοντά στο αντικείμενο του πόθου μας.Μήπως τελικά τελικά δεν υπάρχει και τόσος πόθος για το αντικείμενο του πόθου;
granita lemoni
granita lemoni
#2 Θα συμφωνήσω με την απάντηση στο 2ο σκέλος της ερώτησης με μία ένσταση. Δουλειά του ψυχολόγου δεν είναι μόνο να καθοδηγεί αλλά και να ανιχνεύει τυχόν ψυχιατρικές διαταραχές και να παραπέμπει τον άνθρωπο που του ζήτησε βοήθεια στον κατάλληλο ειδικό (ψυχίατρο,σε δεύτερη φάση ίσως κάποιον θεραπευτή με ειδίκευση στο συγκεκριμένο θέμα).Αν λοιπόν η ανάγκη της κοπέλας να γίνεται αρεστή λέγοντας ψέματα έχει ψυχιατρικά αίτια (δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει, μια υπόθεση κάνω), εκτός απο ψυχολόγο χρειάζεται και ψυχίατρο.Από κει και ύστερα, πράγματι η ψυχοθεραπεία είναι ένα προσωπικό ταξίδι που πρέπει να κάνουμε μόνοι μας.
rosa nera
Τα έχεις μπερδέψει λίγο.Και ο ψυχολόγος ειδικός (θα έπρεπε να) είναι.Υπάρχουν άνθρωποι του επαγγέλματος με εξαιρετική κατάρτιση,οι οποίοι κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά.Στην Ελλάδα είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με το εξωτερικό.Σε κάθε περίπτωση,και αναλόγως με το περιστατικό, κανονικά αναλαμβάνει αυτός με την πιο σοβαρή κατάρτιση.
granita lemoni
granita lemoni
Rosa Nera, με παρεξήγησες. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν καλοί επαγγελματίες ούτε πως η ψυχολόγος της ερώτησης δεν είναι καλή στη δουλειά της.Αυτό το "κόντεψε να σκίσει τα πτυχία της" όμως μου κακοφάνηκε, ακόμα κι αν είναι υπερβολή της #2.Ναι, ο θεραπευτής δεν μπορεί να σε αναγκάσει να ακολουθήσεις τη θεραπεία αν δεν το θες εσύ. Υποτίθεται όμως ότι Α) ο σωστός επαγγελματίας είναι εκπαιδευμένος να αναγνωρίζει αιτίες που οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και να παραπέμψουν τους θεραπευόμενους τους στους κατάλληλους ειδικούς (εάν δεν είναι οι ίδιοι εκπαιδευμένοι να τις αντιμετωπίσουν), και Β) κάνουν εποπτεία και προσωπική ψυχοθεραπεία ακριβώς για να μην φτάσουν στο σημείο "να σκίσουν τα πτυχία τους".Η #2 μου φαίνεται πως (παρά τις όποιες καλές προθέσεις της) θέτει καθολικά το βάρος της ψυχοθεραπείας στον θεραπευόμενο. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η ψυχοθεραπεία είναι μια δυναμική διαδικασία που έχει 2 πλευρές: τον θεραπευόμενο ΚΑΙ τον θεραπευτή και προϋποθέτει να τηρούνται κάποιες συνθήκες και από τους 2.
rosa nera
Αγαπητή Granita,δεν σε παρεξήγησα,μην ανησυχείς.Να διορθώσω,αν μου επιτρέπεις.Ο θεραπευτής αναλαμβάνει πολύ σοβαρό και υπεύθυνο ρόλο, οπότε, θα τον αναφέρουμε πρώτο.Ένας άνθρωπος που σπουδάζει και εκπαιδεύεται δεκαετίες,ε,όπως και να το κάνουμε,ως φορέας γνώσης και ως εκ τούτου ευθύνης, προηγείται.Ας πούμε ότι κάνουμε τον ,μάλλον μη εντελώς ακριβή , παραλληλισμό δασκάλου -μαθητή. Ένας δάσκαλος που έχει γνώσεις, εξακολουθεί να μελετάει και έχει διάθεση να διδάξει,έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να μεταμορφώσει ένα προβληματικό ή μέτριο μαθητή σε σπίθα,αν φυσικά ο μαθητής θέλει να προχωρήσει και να διαβάσει και το περιβάλλον του δεν τον τσακίζει,ή δεν υπάρχει σοβαρό νοητικό θέμα.Και πάλι,τα προηγούμενα που αφορούν στον μαθητή,επιδέχονται συζήτησης. Υπάρχουν άνθρωποι που με την δύναμη της θέλησης,προσπέρασαν αρχικά φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια. Η βούληση και η τύχη.50% ποσοστό έκαστο, αναμοιραζόμενο αναλόγως των συνθηκών,60-40, 70-30,κάθε φορά κρίνεται ανά περίπτωση.Να επισημάνω ότι δεν τίθεται ζήτημα να σε υποχρεώσει ο ψυχ σε θεραπεία.Εφόσον πηγαίνεις σ αυτόν και διαγνωστείς,μέρος της δουλειάς του είναι η παραμονή στη διαδικασία.Πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά,όμως ούτε πόσο σοβαρό είναι υποψιάζονται,ούτε πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να τακτοποιηθούν τα πράγματα σε α, ή β βαθμό.