Η παρουσία ενστόλων (άνευ στολής, αλλά με ενδεικτικό μπλουζάκι) από τη Δράση Αστυνομικών Ενάντια στον Ρατσισμό στην παρέλαση (γκέι και όχι μόνο) και η παρέμβαση μερικών δεκάδων αριστεριστών και Α/Α (queer και μη) που επιχείρησαν – και το κατάφεραν - να τους πετάξουν έξω από αυτή ήταν το συμβάν που συζητήθηκε περισσότερο στο φετινό 13ο Athens Pride, με τις αντιπαραθέσεις, τις διενέξεις και τους καβγάδες να συνεχίζονται έκτοτε στα σόσιαλ μίντια και όπου αλλού.
Οι συγκεκριμένοι, μετρημένοι στα δάκτυλα ένστολοι είναι από εκείνους που από αφέλεια, ρομαντισμό, πραγματισμό, υστεροβουλία κ.λ.π., όπως το βλέπει κανείς ανάλογα την οπτική γωνία του, έχουν την πεποίθηση ότι η αστυνομία και μάλιστα μία αστυνομία με τόσο κακόφημο, αυταρχικό, ρατσιστικό, φασίζον υπόβαθρο σαν την ελληνική όπου στις ειδικές της δυνάμεις ειδικά η Χρυσή Αυγή αλωνίζει μπορεί να αλλάξει, να «μετεκπαιδευτεί», να πάψει να κατατρέχει κατ' εξοχήν τον αδύναμο και τον διαφορετικό ή να χρησιμοποιείται σαν μοχλός βίαιης εφαρμογής αντιλαϊκών πολιτικών. Από όσο γνωρίζω, έχουν αναλάβει αντιρατσιστικές εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και δράσεις υπέρ ΛΟΑΤΚΙ, προσφύγων, Ρομά κ.λπ., ορισμένοι μάλιστα εξ αυτών έχουν θαρραλέα δηλώσει δημόσια τη «διαφορετικότητά» τους προκαλώντας το δούλεμα, την αντιπάθεια ή και την οργή πολλών συναδέλφων τους. Ό,τι να πεις, αυτό που κάνουν δεν είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, ούτε το πιο ανώδυνο είτε σε προσωπικό, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.
Δεν πάμε να αποκομίσουμε πολιτική υπεραξία χαλώντας το Pride που για να φτάσει στη σημερινή καταξίωση κι αποδοχή σε μια χώρα σαν την Ελλάδα χρειάστηκε να περάσει από χίλια κύματα, ούτε υψώνουμε κωλοδάκτυλα σε γκέι μπάτσους για να λάβουμε την πληρωμένη απάντηση «μα τι μου δείχνεις, αφού εκεί κάθομαι!».
Η lgbtq+ κοινότητα είναι από εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που ιδίως στο παρελθόν (αλλά και σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις) έχουν ζήσει στο πετσί τους τι σημαίνει αστυνομική βαρβαρότητα είτε αυτή αφορά λεκτική προσβολή, ξεφτίλα και διαπόμπευση είτε και σωματική βία. Ο ίδιος ο θεσμός των Pride αφετηρία έχει τις ταραχές του Stonewall (ξεκίνησαν στις 28/6/1969) που ξεκίνησαν σαν αντίδραση στις συχνές αστυνομικές επιδρομές σε γκέι στέκια. Απόλυτα κατανοητή, οπότε, η επιφυλακτική έως εχθρική στάση μεγάλου μέρους της κοινότητας απέναντι σε έναν φύσει αυταρχικό θεσμό που έχει κατατρέξει κατά καιρούς πολλά από τα πιο ευάλωτα, κυρίως, μέλη της. Από το Stonewall πέρασαν βέβαια δεκαετίες. Πολλά ήθη, νοοτροπίες και συνειδήσεις άλλαξαν έκτοτε στον ανεπτυγμένο τουλάχιστον κόσμο, ακόμα και φύσει συντηρητικοί εξουσιαστικοί θεσμοί όπως ο στρατός και η αστυνομία γινήκανε πιο "gay friendly", οι αστυνομικοί κατεβαίνουν μέχρι με δικά τους άρματα στα κατά τόπους Pride, συνεργάζονται με τις εκεί κοινότητες για την καλύτερη αντιμετώπιση ρατσιστικών ή εγκληματικών επιθέσεων εναντίον μελών τους. Κάποια ελάχιστα από τα «φώτα» εκείνα φτάσανε μέχρι αυτή την εσχατιά των Βαλκανίων.
Όσο και να μη γουστάρουμε κάποιοι-ες τους «μπάτσους», όσα απωθημένα κι αν τους έχουμε, αυτό δεν παύει να είναι μια πρόοδος σε επίπεδο πραγματικότητας. Αν με ρωτάτε, φυσικά και θα προτιμούσα μια κοινωνία χωρίς αστυνομεύσεις, επειδή όμως η ανθρώπινη φύση δεν είναι ακριβώς αγγελική, η αυτοδικία μαχαίρι δίκοπο και η επανάσταση που θα μας αλλάξει αυθημερόν συνειδήσεις μάλλον αργεί και μάλλον δεν θα έχει τόσο «μαγικές» ικανότητες – αμφιβάλλω δε για το πόσο οπωσδήποτε δημοκρατικότερες θα ήταν οι λαϊκές πολιτοφυλακές –, προσπαθώ να δω το τώρα. Δυσκολεύομαι οπότε να φανταστώ ότι προτιμάμε να έχουμε αποκλειστικά σαδιστές, σεξιστές, ρατσιστές, βασανιστές κ.λπ. μπάτσους, ότι αγωνιούμε μην τυχόν και δεν αποδειχθούν όσο βάρβαροι καταπιεστές τους θέλουμε. Αν πάντως ο μη γένοιτο ποτέ τους χρειαστώ – γιατί αν με χτυπήσουν, ληστέψουν, εκβιάσουν, πάθω αυτοκινητικό κ.λπ. σε αυτούς αναγκαστικά θα απευθυνθώ κι εκείνοι θα είναι υποχρεωμένοι από το νόμο να επέμβουν, όχι ο Μπάτμαν ή τίποτα υπερεπαναστάτες τιμωροί -, σαφώς θα προτιμούσα να έχω να κάνω με ανθρώπους, έστω ένστολους, όχι με τελειωμένους Robocop. Ύστερα η αστυνομία δεν ενεργεί αυτόβουλα (παρεκτός σε κάποιες περιπτώσεις που παραπέμπουν σε «βαθύ κράτος» αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο άρθρο), συγκεκριμένες εντολές από τον εκάστοτε πολιτικό της προϊστάμενο λαμβάνει.
Πάμε τώρα στο «ζουμί»: Έπρεπε ή όχι να συμμετέχουν οι ένστολοι στο Pride; Είχαν ή δίκιο ή άδικο οι αντιδιαδηλωτές; Προσωπικά θα δυσκολευόμουν να συμπορευτώ ή να φωτογραφηθώ ακόμα και με την «καλή» τους εκδοχή, έχω κι ελόγου μου πολλά απωθημένα με το Σώμα συν κάποια βιώματα. Μπορώ πια, ωστόσο, να δω ακομπλεξάριστα και πάνω από τον φράκτη του δικού μου «στρατοπέδου». Αν, λοιπόν, μιλάμε για ένα Pride μαζικό, συλλογικό, που σε όλους να απευθύνεται και όλους να τους χωράει πλην προφανώς των κάθε λογής φασιστόμουτρων σαν τα "Αβγά" που επιχείρησαν το μεσημέρι του Σαββάτου στο Σύνταγμα να εκφοβίσουν τους λίγους ακόμα παριστάμενους ναι, σαφώς και έχουν θέση όπως συμβαίνει σε πολλά Pride στο εξωτερικό. Δεν αντιπροσώπευαν άλλωστε την εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα ΕΛΑΣ, επρόκειτο για μια δική τους πρωτοβουλία χωρίς καν πολλές συμπάθειες στον χώρο τους. Από 'κει και πέρα, δεκτή η οποιαδήποτε κριτική για το πόσο ειλικρινείς είναι, πόσο στ΄αλήθεια μπορούν να αλλάξουν πράγματα τέτοιες πρωτοβουλίες, αν πρόκειται για καλοπροαίρετο, έστω, «ξέπλυμα» κ.λπ. Κι αν κάποιοι-ες αισθάνθηκαν άβολα με την παρουσία τους στο Σύνταγμα, οι περισσότεροι-ες την είδαν νομίζω μάλλον θετικά.
Θεμιτή η αντισυγκέντρωση, θεμιτό ακόμα και το «επιθετικό» της πανό («Στο διάολο το έθνος, οι μπάτσοι και οι στρατοί», έγραφε), βρήκα όμως απαράδεκτο να φτάσουν να «κυνηγούν» οι φουριόζοι εκείνοι υπερεπαναστάτες μέσα στην πορεία επί εκατοντάδες μέτρα τους εν λόγω αστυνομικούς απαιτώντας να φύγουν με φωνές, σπρωξίματα, βρισιές κιόλα εντελώς σεξιστικές, παρέμβαση που στη συνέχεια μετατράπηκε σε... αντιμνημονιακό μένος ένεκα η παρουσία του συριζαίικου μπλοκ όπου οι τελευταίοι κατέφυγαν με τα χειρότερα, ευτυχώς, να αποφεύγονται. Σε αντίθεση δε με το Δίστομο, εκεί δεν βρέθηκε κάποιος Γλέζος! Η χαιρέκακη καζούρα που φάγανε από τους ίδιους τους συναδέλφους τους για το «πάθημά» τους, ήταν δε, έμαθα, εκείνο που τους πείραξε περισσότερο. Δεν γίνομαι απολογητής κανενός, αναρωτιέμαι όμως με ποιο δικαίωμα κάποιοι αποφάσισαν ετσιθελικά να παρεμποδίζουν μια παρέλαση χιλιάδων ανθρώπων κάθε λογής υποδυόμενοι τους αυτόκλητους κινηματικούς ασφαλίτες, τους λαϊκούς δικαστές, τους τιμητές που θα ελέγχουν ποιοι δικαιούνται να συμμετάσχουν στο Athens Pride και ποιοι όχι. Εδώ δίνουμε τόπο στην ανοχή, τη συνύπαρξη και στον διάλογο άνθρωποι που ενδεχομένως έχουμε χαραγμένους στις μνήμες μας πολύ περισσότερους λόγους να τα αρνηθούμε από τους όψιμους Τσε Γκεβάρα του ουράνιου τόξου, εκείνοι τι παριστάνουν; Κι αν αύριο αποφασίσουν αυτοί ή κάποιοι άλλοι ότι δεν γουστάρουν την τάδε ή τη δείνα άτομο, πρωτοβουλία, οργάνωση, συλλογικότητα θα έχουμε τι, "εμφύλιο" με διαιτητές τα ΜΑΤ;"Το Athens Pride είναι μια γιορτή διεκδίκησης ανοιχτή σε όλα τα άτομα και όλες τις ομάδες που θέλουν να διεκδικήσουν μαζί μας την ορατότητα και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της LGBTQI+ κοινότητας... με δεδομένη τη βία που δεχόμαστε ως κοινότητα, συνειδητά έχουμε αποφασίσει ότι αυτή τη βία δε θα την αναπαράξουμε. Υπάρχει και θα υπάρχει πάντα χώρος για κριτικές, μη βίαιες παρεμβάσεις", αναφέρει η καταδικαστική της επίθεσης ανακοίνωση που εξέδωσε το Athens Pride κι άδικο δεν της βρίσκω, μολονότι θα μπορούσε να προλάβει τα γεγονότα. Τη δε απαίτηση «τους δεχόμαστε μόνο αν παραιτηθούν από το Σώμα», θα την προσυπέγραφα σε συνθήκες χούντας, αλλά σε σημερινές ακούγεται παρελκυστική – ας το παλέψουν από μέσα αν πράγματι πιστεύουν ότι κάτι θα καταφέρουν κι εδώ θα είμαστε να τους κρίνουμε.
«Επίσημη Ανακοίνωση: Η Πολιτική Ομάδα και η Οργανωτική Επιτροπή του #AthensPride καταδικάζουν απερίφραστα και κατηγορηματικά τη χτεσινή επίθεση και βίαια προσπάθεια εκδίωξης της ομάδας αστυνομικών "Δράση αστυνομικών ενάντια στο ρατσισμό" από την παρέλαση του pride.
Το Athens Pride είναι μια γιορτή διεκδίκησης ανοιχτή σε όλα τα άτομα και όλες τις ομάδες που θέλουν να διεκδικήσουν μαζί μας την ορατότητα και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της LGBTQI+ κοινότητας.
Με δεδομένη τη βία που δεχόμαστε ως LGBTQI+ κοινότητα, συνειδητά έχουμε αποφασίσει ότι αυτή τη βία δε θα την αναπαράξουμε. Υπάρχει και θα υπάρχει πάντα χώρος για κριτικές, μη βίαιες παρεμβάσεις.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας απέναντι στην ομάδα "δράση αστυνομικών ενάντια στο ρατσισμό". Θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια της αστυνομίας για καταπολέμηση ομοφοβικών και τρανσφοβικών συμπεριφορών μέσα και έξω από αυτή αλλά και για εκδημοκρατισμό και αποσυντηρητικοποίησή της.
Ανεξάρτητα από την όποια βάσιμη κριτική για το ρόλο και τη δράση της αστυνομίας απέναντι στην κοινότητα, καλούμε όλες τις οργανώσεις και ομάδες της κοινότητάς μας να καταδικάσουν το γεγονός.»
Άμα τώρα απαξιώνουμε γενικά το κυρίαρχο, «κατεστημένο» Pride (και πολύ καλά κάνουμε αν έτσι νομίζουμε, η συζήτηση δεν γίνεται επ' αυτού κι αν γίνει μπορεί να συμφωνήσουμε σε πολλά αλλά αυτό είναι άσχετο), στήνουμε ένα δικό μας όπως ακριβώς το φανταζόμαστε. Δεν πάμε να αποκομίσουμε πολιτική υπεραξία χαλώντας το ήδη υπάρχον που για να φτάσει στη σημερινή καταξίωση κι αποδοχή σε μια χώρα σαν την Ελλάδα χρειάστηκε να περάσει από χίλια κύματα, ούτε υψώνουμε κωλοδάκτυλα σε γκέι μπάτσους για να λάβουμε την πληρωμένη απάντηση «μα τι μου δείχνεις, αφού εκεί κάθομαι!». Διαφορετικά, τι να πω, ας εξαφανίσουμε και τους Village People από την γκέι δισκογραφία αφού ως γνωστό ένας τους έβγαινε στη σκηνή ντυμένος αστυνομικός.
σχόλια