ΚΙΝΗΣΗ

Ο ατέλειωτος μήνας Αύγουστος

Ο ατέλειωτος μήνας Αύγουστος Facebook Twitter
15
  • Δεν είχε μόνο δύο πανσελήνους και πέντε Πέμπτες χωρίς LiFO. Είχε και μια συνεχή αναμονή για κάτι που δεν ερχόταν. Διαφορετικό μάλλον για τον καθένα. Αυτός ο Αύγουστος κράτησε πολύ. Όσοι τον έζησαν στα νησιά, σε διακοπές, μπορεί να χάρηκαν τη διάρκεια. Αλλά στην πόλη ήταν αφόρητος, σαν τη ζέστη του.
  • Ίσως έφταιγε η συν-κυβέρνηση των τριών που έκανε σημειωτόν επιτόπου, θέλοντας να πείσει πως προχωράει, ενώ δεν σάλευε από τη θέση της. Το θέατρο που έπαιζαν ήταν τόσο αφελές, που κανείς δεν το πίστεψε. Αφού όλοι γνώριζαν τι μέτρα θα πάρουν - τα είχαν ήδη υπογράψει πριν από μήνες. Αλλά δώσ’ του συσκέψεις και διασκέψεις, και διαφωνίες (για τα μάτια) και διαφοροποιήσεις (για τα προσχήματα). Όλα αυτά θεμελίωναν μια κινητική ακινησία και έκαναν τον Αύγουστο να μοιάζει με πηχτή μελάσα. Στην οποία είχαμε κολλήσει όλοι. Άλλωστε, τίποτα δεν αλλάζει σε αυτήν τη χώρα. Τέλμα.
  • Όλο το καλοκαίρι διάβαζα και έγραφα. Ένα ολόκληρο βιβλίο τελείωσα - παραγγελιά εκδότη. Μου αρέσει να εκπληρώνω παραγγελίες, ακονίζει το μυαλό και διεγείρει τις αισθήσεις. Έτσι, άλλωστε, δημιουργούσαν πάντοτε οι παλιοί. Η «έμπνευση» είναι επινόηση των νεότερων.
  • Και τα βράδια, όραμα υψηλής ευκρίνειας, οι Ολυμπιακοί σε HDTV. Διαύγεια ανύπαρκτη στη ζωή. Ώσπου ήρθαν τα γεμάτα στάδια των Παραολυμπιακών και οι «ψυχροί βόρειοι πουριτανοί» ζέσταναν την καρδιά μου.
  • Οι ξένοι φίλοι μου ρωτάνε: «Τι γίνεται με τις μεταρρυθμίσεις; Πότε θα τις κάνετε; Πότε θα οργανώσετε ένα σύγχρονο κράτος;». Τους απαντάω: «Δεν έχετε ζήσει τον ελληνικό Αύγουστο. Τίποτα δεν αλλάζει σε αυτήν τη χώρα».
  • Κι όμως, κάτι αλλάζει. Όχι επειδή το θέλουμε. Ούτε διότι μας το επιβάλλουν οι άλλοι (Θεέ μου, πόσες θεωρίες συνωμοσίας και πόση ρητορεία μίσους χωράει το Διαδίκτυο!). Αλλάζει παρά τη θέλησή μας και προς την εντελώς λάθος κατεύθυνση. Πράγματα που φώλιαζαν μέσα μας, βαθιά μας, πήραν μορφή εφιάλτη και περιπολούν τους δρόμους.
  • Και μέσα σε όλη αυτή την ταραχή και την έκπτωση, η Ελλάδα, ανεπανόρθωτα όμορφη, να πλέει ατάραχη στα πελάγη. Και να σκέπτεσαι: τόσο τη χτίσαμε με τσιμέντο και σκουπίδι, τόσο την κάψαμε, τη φτιασιδώσαμε, την παραμορφώσαμε - και η καλλονή της εκδικείται, ανθίζοντας περισσότερο. Μόνη, λοιπόν, παρηγοριά: πως όμορφη θα μείνει και μετά από μας και μετά την καταστροφή.
15

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

15 σχόλια
Θα πρέπει να ήταν η σύμπτωση του μήνα για μένα... διάβαζα αυτό το άρθρο και πίσω ακουγόταν το "Half Heard in the Stillness" του Robert Fox...Διότι όταν λόγω δουλειάς χρησιμοποιείς συνεχώς το ίδιο περιβάλλον, αλλά αλλάζουν μόνο δύο παράμετροι, τότε παρουσιάζονται συχνά "παράξενες συμπτώσεις". Ή τουλάχιστον νομίζεις ότι είναι συμπτώσεις, επειδή στο ίδιο μονότονο περιβάλλον (ή και στις αναμνήσεις) δεν υπάρχει φωτεινό ή σκοτεινό.Ποιοι παράμετροι λείπουν από την Ελληνική εξίσωση; Το Κίνητρο και το Παράδειγμα.Κίνητρο για επιχειρηματικότητα είναι ένα ΣΤΑΘΕΡΟ περιβάλλον χαμηλής γραφειοκρατίας, χωρίς διαφθορά, με λογική φορολόγηση.Κίνητρο για έξοδο από το δημόσιο είναι να μην υπάρχουν πολλές αμοιβές στο δημόσιο.Παράδειγμα για καλή εκπαίδευση θα ήταν ένα σχολείο του οποίου οι απόφοιτοι να είναι έτοιμοι για τον επαγγελματικό χώρο. Θα ακολουθούσαν και οι άλλοι...Παράδειγμα για καθαριότητα θα ήταν όλο και περισσότερο καθαρές γειτονιές.Κίνητρο για να φύγουν οι λαθρομετανάστες θα ήταν η πλήρης αδυναμία τους να έχουν εισόδημα χωρίς πράσινη κάρτα ή υπηκοότητα.Κίνητρο για να μην έλθουν περισσότεροι θα ήταν η σταδιακή παύση οποιωνδήποτε προγραμμάτων που "ταίζει λαθρομετανάστες για ανθρωπιστικούς λόγους". Εάν νομίζετε ότι κάποιος πρέπει να κάνει τη φιλανθρωπία στην περιοχή, στείλτε τους στις πλούσιες χώρες της ΕΕ. Ο νόμος είναι νόμος. Που μπορεί να είναι ελαστικός για να εξυπηρετεί τις ανθρώπινες αδυναμίες ή και να κάνει τα στραβά μάτια πότε πότε όταν δεν αξίζει τον κόπο, αλλά το κακό στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει όλες τις ζώνες "κινδύνου" πλέον.Παράδειγμα θα ήταν οι "σταρ", οι "φυσιογνωμίες" κλπ να κάνουν κάτι θετικό κάθε μήνα ή δίμηνο, για να καλλιεργήσουν κάποιες θετικές συνήθειες σε έναν ακαλλιέργητο λαό.Παράδειγμα είναι όταν μου ζητάει η 9χρονη κόρη μου να μαζέψω τη γόπα από το δρόμο "because it looks weird and it's dirty" κι ας μην υπάρχει αστυνόμος εκεί, κι ας ξέρω ότι μπορώ να γεμίσω το δρόμο γόπες και δεν θα μου πει κανείς τίποτα. Και τη μαζεύω. Και δεν το ξανακάνω.Κίνητρο και παράδειγμα. Επειδή βέβαια είναι ντεμοντέ αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα, άστο καλύτερα... οι Έλληνες λένε "η ηθική είναι ψιλά γράμματα, ανήκει στο παρελθόν" και μετά παραπονιούνται που έχουν ανήθικους πολιτικούς.Διότι πιστεύουν ότι "οι κανονισμοί είναι το παν".Ηθική κοινωνία με κανονισμούς = 100 απατεώνεςΑνήθικη κοινωνία με κανονισμούς = 10.000 απατεώνεςΔεν έχει διαφορά; Αλλά στην Ελλάδα είμαστε, οπότε το 1ο μας ένστικτο είναι να διαφωνήσουμε, ότι και να μας πουν. "Ναι, αλλά...".Οπότε πάμε πάλι στο ίδιο κομμάτι... Half Heard in the Stillness.
''Είναι κωμικοτραγικό πόσο αναπαράγεται αυτό σε μια χώρα που ο μισός της πληθυσμός ζει σε παραθαλάσσια πόλη και βλέπει θάλασσα 7 μέρες το χρόνο, τις οποίες τις πληρώνει με χρυσάφι. Είναι να κλαις που ο ήλιος ψήνει τους μισούς Έλληνες στην καυτή άσφαλτο και προκαλεί ίλιγγο από την αντηλιά και ο κόσμος βάζει τα κλιματιστικά στους 18 βαθμούς 4 μήνες το χρόνο, ανεβάζοντας άλλους 5 βαθμούς τη θερμοκρασία. Είναι τραγικό που το πρώτο πράγμα που λέμε όταν υπερασπιζόμαστε τη χώρα μας είναι κάτι που δεν καταφέραμε μόνοι μας.'' Τα λόγια της: Α, μπα; Ναι, στην ίδια εφημερίδα!
Αν βλέπαμε την Ελλάδα σαν φυσικό πρόσωπο θα την λέγαμε όμορφη, αναμφισβήτητα, αλλά με παλιοχαρακτήρα, κακές συνήθειες και πολύ κακό γούστο στις παρέες και συναναστροφές.
Η Αυγουστιατικη γαληνη εφυγε. Την θεση της παιρνει σιγα-σιγα μια μεγαλη Φθινοπωρινη τρικυμια. Αλλα κι αυτη με τη σειρα της θα περασει... Καλο χειμωνα!
«Αλλάζει παρά τη θέλησή μας και προς την εντελώς λάθος κατεύθυνση. Πράγματα που φώλιαζαν μέσα μας, βαθιά μας, πήραν μορφή εφιάλτη και περιπολούν τους δρόμους».http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=17981Η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται ως τρίτο κόμμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων και μάλιστα με διψήφιο ποσοστό, 10.5%. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Pulse που θα δημοσιευτεί την Πέμπτη στο «Ποντίκι», στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων οι συσχετισμοί των κομμάτων διαμορφώνονται ως εξής:Νέα Δημοκρατία, 25%,ΣΥΡΙΖΑ 24%,Χρυσή Αυγή 10.5%,ΠΑΣΟΚ 8%,Ανεξάρτητοι Έλληνες 6.5%,ΚΚΕ 5%,ΔΗΜΑΡ 4.5%,ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1%,Οικολόγοι-Πράσινοι 1%,Δράση-Δημιουργία Ξανά 1%,Αναποφάσιστοι 9.5%.
Σχόλιο της Φλαμανδού γιατρού μου που περιηγήθηκε την Πελοπόννησο το καλοκαίρι: «Τι όμορφη χώρα, τι ωραίες παραλίες, κάμποι και βουνά. Αλλά γιατί τα έχετε γεμίσει παντού σκουπίδια;»Τι να σου κάνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πόσες δίκες να κάνει εναντίον της Ελλάδας - άσε που η διαδικασία δεν ξεκινά ποτέ αυτεπάγγελτα αλλά πάντα βάσει (τεκμηριωμένης) καταγγελίας συνήθως κάποιου ξένου επισκέπτη ... Οι ντόπιοι ενοχλούνται μόνο από τους «ξένους» ...Κι ένα τελευταίο. Ως «κοινοβουλευτική μαφιοκρατία» χαρακτηρίζει τη χώρα μας ο πλέον ειδικός σε θέματα μαφίας διεθνώς (www.nytimes.com/2012/08/26/opinion/sunday/where-the-mob-keeps-its-money.html) ... Και εις ανώτερα!
Μια από τις μεγαλύτερες αντιφάσεις του Έλληνα (γενικώς) είναι όταν επαίρεται για την όμορφη χώρα. Δεν μπορώ να υπερηφανεύομαι γιακάτι που δεν έφτιαξα / ίσα ίσα είμαι κατάπτυστος για το ότι την γεμίζωσκουπίδια, την καίω κλπ. Δεν μπορώ να ευχαριστηθώ πιά διαδρομή μεαυτοκίνητο. Το μάτι μου πάει συνεχώς στα πλαστικά που υπάρχουν στις άκρες. Σίγουρα όσοι τα πετάνε θα έχουν εύκολο το Do you like Greece?. Εγώ δεν το έχω πεί ποτέ.
Δυστυχως ειμαι αναγκασμενος να συμφωνησω: Αλλαζει προς το χειροτερο. Ποτε αλλωτε δεν θυμαμαι την συνωμοσιολογια να παιρνει τετοια μορφη τσουναμι, ποτε αλλωτε δεν συνειδητοποιησα ποσο μακρια απεχουμε απο την πραγματικατητα εμμενοντας στους εθνικους παραλογισμους μας. Ποτε αλλωτε δεν περιμενα να δω τοσα-μα τοσα-πολλα σκουπιδια στην βουλη των ελληνων!Ζητειται ελπις...