ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για να ακούσεις κάποιον όταν είσαι τρομοκρατημένος. Να μπορέσεις να τον εμπιστευτείς χρειάζεται να νιώσεις ότι σε καταλαβαίνει, ότι δεν σε κριτικάρει αρνητικά (άρα σ' απορρίπτει). Όταν είσαι σε ένα μόνιμο στρες, σε μια κατάσταση που όλο αυτό μαστίγωμα ρίχνεις δεν είναι αυτό που χρειάζεσαι. Ίσα-ίσα είναι πιο πιθανό να σε αποθαρρύνει. Τώρα γιατί; Γιατί δεν αρκεί να ξεκοψεις μια κατάσταση, πρέπει να έχεις εναλλακτικές ή τρομερο σθένος να δημιουργήσεις νέο.Όπως πάνω κάτω είχα διαβάσει σε έναν ασημο λογοτέχνη ( Τολστόι) οι ευτυχίες των ανθρώπων μοιάζουν πανω κάτω αλλά η κάθε δυστυχία είναι μια μοναδική ιστορία. Εδω μιλάει στις γυναίκες. Λέει γενικόλογα και δεν ξέρω ποιον αγγίζει πάρα μόνο την ματαιοδοξία του να πουμε δύο σωστά λογάκια γιατί είναι κρίμα σε άτομα που ούτε τα ξέρουμε, ούτε μας ενδιαφέρουν πραγματικά. Τον ενδιαφέρει η Μυρτώ που την δέρνει ο άντρας της; Θέλω να πω δεν είναι γενικότητες κάποια πράγματα. Είναι υπάρξεις πολύ αληθινές και χρειάζονται πολύ χειροπιαστό στήριγμα που συνήθως δεν το έχουν /είχαν και πότε. Κι αν δεν μπορούμε να ενδιαφερθουμε έμπρακτα, ας διαλέγουμε πολύ προσεκτικά τι θα πούμε έστω.Υ. Γ. Προφανώς αυτή είναι η δική μου άποψη πάνω σε κάτι που διάβασα. Κατανοώ ότι ζητάμε αυτόν που κακοπερναει ν' αλλάξει κάτι και πιστεύω ότι είμαστε μια υποκριτική και προβληματική κοινωνία που αλλά λέει, αλλά πράττει και αυτό που δεν συγχωρεί είναι το να είσαι ευάλωτος, ειδικά όταν δεν ξεσπας σε άλλους. Κι επίτηδες δεν θέλει να δυναμώσουν τέτοια άτομα, για να μπορεί να ξεσπάει εκ νέου τα σκτ της εκεί. Μακάρι να πέφτω έξω φυσικά :)

Πολυ ωραια αυτα που λες, ειλικρινά, και συμφωνω μαζί σου. Εξακολουθώ ομως να μη μπορω να δω το relation με την συγκεκριμενη εξομολογηση. Προσπαθείς να πεισεις για κατι το οποιο ειναι αποδεκτό απ ολους τους εμπλεκόμενους? Δε νομίζω διοτι ολοι συμφωνούμε (κ ο Massimo). Εγω βλέπω οτι επιμένεις να προσπαθεις να βγάλεις φαουλ τον Massimo. Συγνωμη αλλα αυτο βλεπω κ δεν εχω λογο να παρω μέρος εφοσον δε γνωριζω κανεναν σας προσωπικα. Το εγραψα κ χθες, ο ανθρωπος εξηγησε τι εννοουσε κ καποιοι επιμενουν. Δλδ αποκλειεται να βιαστικες να τον κρινεις? Κι αν βρηκες τον τροπο του απότομο ας το ελεγες απο την αρχη αυτο (παραθετω:" Κι αν δεν μπορούμε να ενδιαφερθουμε έμπρακτα, ας διαλέγουμε πολύ προσεκτικά τι θα πούμε έστω") αλλα εσύ διάλεξες την ειρωνια (βλεπε πρωτο σου σχολιο κυριως). Ελπιζω να μην παρεξηγηθώ αλλα η δικη μου λογικη ετσι μου λεω να ερμηνεύσω αυτα τα σχολια.

Η διαφωνία μου αφορά την τοποθέτηση κάποιου που λυπάται (όχι συμπονά τα θύματα μιας κακοποιητικής κατάστασης) και δεν είναι προβληματισμός, αλλά κείμενο που σκοπό έχει να βοηθήσει. Αυτά τα κείμενα δεν βοηθάνε. Είναι επιδερμικά.Εσύ νομίζεις ότι απλά είναι μένος ως προς τον Massimo ( αυτό λέει η δική μου λογική). Εγώ βλέπω μια προσέγγιση που προσθέτει κι άλλες ενοχές κι επομένως μάλλον θα κάνει πιο αδρανες κάποιον που βιώνει τέτοια κατάσταση. Θα ντραπει κι άλλο που δεν έχει αξιοπρέπεια. Είναι όντως σκληρό κείμενο για ένα άτομο που βρίσκεται υπό καθεστώς τρόμου και νιώθει απελπισμένο. Τα άτομα που βρίσκονται μέσα σε τέτοιες καταστάσεις είναι ήδη πολύ σκληρά με τον εαυτό τους και κάνουν μια άνιση αυτοκριτική. Και το ερώτημα που πρέπει όλοι ν' απαντάμε είναι γιατί θελουμε να φανούμε καλοί ή να κάνουμε κάτι καλό με αναγνώριση ή χωρίς.

"Και το ερώτημα που πρέπει όλοι ν' απαντάμε είναι γιατί θελουμε να φανούμε καλοί ή να κάνουμε κάτι καλό με αναγνώριση ή χωρίς". Αυτό ειναι σε τελικη αναλυση το σημειο στο οποιο καταλήγεις? Απο αυτη την εξομολόγηση που διάβασες? Απαντάω για μενα λοιπον κ λεω οτι το κανω για φανώ κ για να το παιξω καποια (ας πουμε). Εσύ για ποιο λογο απαντας και προσπαθεις να κανεις κατι καλο (αναγνωρίζω φυσικα οτι καλο πας να κανεις)? Φανταζομαι οχι για τους ίδιους λογους που το κανει ο Massimo (συμφωνα με τα λεγόμενα σου). Να υποθέσω συμπονας αρα εχεις δικαιωμα να μιλήσεις? Η ούσα γυναικα εχεις το δικαιωμα να παταξεις την αντρική κ οκ ισως απότομη γνωμη ενός αντρα?

Ανία να σου πω κ το αλλο που μολις σκεφτηκα? Εστω οτι το θύμα ενημερώνεται ή ανακαλύπτει τι βρισκεται ( απο ψυχιατρικής άποψης) πισω απο αυτό που βιώνει. Είσαι σιγουρη οτι θα βοηθηθει απο την ανακάλυψη του? Αποκλειεται να νοιώσει οτι υπαρχει εξήγηση (αρα να βρει comfort αν μπορω να το πω ετσι) και να συνεχίσει να μενει στην κατασταση? Και αποκλειεται με μια προσέγγιση, ας πουμε πιο επιθετική, σαν του massimo να ταρακουνηθει κ να κανει κατι? Μήπως τελικα ειναι θεμα χαρακτηρα κ μεμονωμενης κατάστασης κ οχι καθολική η λυση? Αρα γιατι να είναι λαθος η προσέγγιση του Massimo? Αφου για προσεγγίσεις καταλήξαμε να μιλαμε.

Δεν το κάνω ούτε από καλοσύνη, ούτε για να φανώ καλή. Απλά είναι λανθασμένη αντίληψη και διαδεδομένη ότι έτσι ο κόσμος "ξυπνάει" κι αντιδράει. Η πραγματικότητα άλλα δείχνει. Μακάρι να έφτανε η προτροπή με όποιο ύφος για να φτιάξουν οι ζωές και μακάρι κάποια υφη να μην κάνανε περισσότερο κακό, παρα καλό στην τελική. Σιγά μη με χάλαγε επειδή τα λέει άντρας, ή γυναίκα ή οτιδήποτε. Αλλά όπως νομίζετε. :) Υ. Γ. Δεν καταλήγω σε κανένα συμπερασμα. Όσοι δηλώνουν ότι κάνουν κάτι για καλό, ας διερωτηθούν απλώς για ποιον και για τι. Μετά ψάχνονται και μόνοι τους πολύ λιγότερο επιδερμικά για ουσιαστική βοήθεια.

Αγνοείς το τελευταίο μου σχολιο και δεν προβληματίζεται καν πριν απορρίψεις την αποψη/ προβληματισμό μου για τη διαφορετικότητα σε καταστάσεις κ χαρακτήρες. Απλα εμμενεις σ αυτα που εσύ λες κ δεν λαμβάνεις υπ όψη σου τα λεγόμενα του συνομιλητη σου. Επισης δεν καταλαβαινω γιατι δεν μπηκες στον κοπο να απαντήσεις στο σχολιο αποσαφηνισης του Massimo εφοσον θεωρείς οτι υπαρχει κατι να του "διδάξεις". Μαζι μου απο την αλλη συνδιαλεγεσαι χωρις ουσιαστικό λογο τελικα. Επιμένω οτι αν ηθελες να ενημερώσεις τον Massimo για την ορθή προσέγγιση του θεματος (κατα τη γνωμη σου παντα) θα σχολιαζες με διαφορετικό και μη καυστικό τροπο στην πρώτη σου ανάρτηση. Με ολο το σεβασμο, το μονο που βλεπω είναι η ιδια ουσια σε καθε ανάρτηση σου αλλα με διαφορετικές λεξεις, παρ ολο που απο την πλευρα μου σου εδωσα κ αλλες οπτικες του θεματος, τις οποιες δεν σχολιασες καν ( δε λεω να τις ασπαστεις φυσικα), πραγμα που μου δειχνει οτι δεν ασχοληθηκες με την αλλη οπτική, εφόσον (προφανως) εισαι απόλυτα σιγουρη για την ορθότητα των απόψεων σου. Ειλικρινα με σεβασμο. Serendi- pity (along with Elvis) is leaving this building.

Δεν είχα δει το σχόλιό σου γιατί δεν είχα ανανεώσει την σελίδα.Η επιθετική προσέγγιση, η ανώνυμη, η χωρίς λύσεις, η χωρίς εναλλακτικές σε ένα άτομο που δέχεται ΗΔΗ επίθεση και για να την ανέχεται προφανώς και κάπου πιστεύει ότι φταίει, ότι το αξίζει. Της το έχει πει κι εκείνος. Αυτό που θα καταλάβει την στιγμή βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση είναι ότι είναι αξία της μοίρας της. Ότι τ' αξίζει. Θέλει κατανόηση. Λύσεις εφικτές και όχι κριτική. Αυτή την κραταμε για όταν ορθοποδήσει. Πιο πολύ θα σκεφτεί ότι αφού και άλλοι την βρίσκουν αναξιοπρεπή, ε δίκιο έχει τελικά ο άλλος που την δέρνει. Κι αυτό είναι ζήτημα κατάστασης κι όχι χαρακτήρα. Απλά τέτοιες προσεγγίσεις δεν βοηθάνε (εχει κάνεις σχετικό παράδειγμα) αλλά ενίοτε βλάπτουν. Τέλος. Η άποψή μου είναι σταθερή και δεν την σχημάτισα από ένα τυχαίο περιστατικό που είδα και λυπήθηκα. Τέτοιες απόψεις δεν τις εκφράζω καν, από σεβασμό και μονο σε κάτι που δεν καταλαβαίνω και δεν μπορώ να βοηθήσω. Οπότε προσπάθησα να γίνω απλά πιο επεξηγηματικη.