ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο μόνος που γίνεται ρεζίλι είσαι εσύ και δεν φταίει το παιδί σου. Φταίει το ότι είσαι βλαμμένος. Δεν θα ήθελα με τίποτα το παιδί μου να πέσει στο πεδίο επιρροής σου. Σε πληρώνουν κιόλας για να διαπαιδαγωγείς. Σε ωραιότατη κοινωνία ζούμε, μπράβο μας.

Εσύ είσαι εσύ, κι ο γιος σου είναι ο γιος σου. Δική του ζωή, δικές του οι επιτυχίες, δικές του και οι αποτυχίες, όχι δικές σας. Τα παιδιά μας τα αγαπάμε και στις δύο περιπτώσεις, τα αγαπάμε και τα στηρίζουμε ΠΑΝΤΑ. Και ρεζίλι κανείς δεν μπορεί να μας κάνει, μόνο εμείς τον εαυτό μας.

Τρολλιά ή όχι, δυστυχώς πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν ανάλογο κάλο στον εγκέφαλο. Μιλάω ως κάποι@ που έχει άμεση σχέση με το χώρο. Η μεγαλύτερη δυστυχία δεν είναι οι απόψεις της εξ. αλλά το γεγονός ότι θα φροντίσει να πει στο παιδί πόσο μεγάλη αποτυχία και ρεζίλι είναι!

Το παιδί σας είναι στα μάτια σας μια βαθμολογία;; προτιμάτε έναν αριστούχο ή ενα καλό παιδί πάνω απο όλα;; και του χρόνου αν θέλει εχει ευκαιρία να ξανωδώσει.. λυπάμαι για αυτο που διάβασα. Μην αρρωστήσεται το παιδί σας. Σταθείτε πλάι του..Μου θυμιζει μια ιστορία ενος φίλου γιατρού. Ο υιος δεν ήθελε ιατρική και κόντρα μονο κόντρα.. ενα ευαισθητο παιδί γυρίζει στους δρόμους αποτρελαμένο με εναν αρκουδο αγκαλια. Να βράσω το επίπεδο σας.

Τρολιά ή αλήθεια δυστυχώς το μοτίβο είναι γνωστό. Πολλοί καθηγητές γονείς αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους σαν άλογα σε κούρσα διαρκείας, γιατί και τα άλογα κούρσας δεν τα βάζουν να τρέχουν σε μαραθώνιο 12 χρόνια. Τι καταλαβαίνουν; Άλλο είναι να επενδύεις στη μάθηση, άλλο στη βαθμοθηρία. Άλλο να μάθεις σε ένα παιδί να οργανώνει το χρόνο του, να βάζει στόχους και να προσπαθεί με επιμονή να πετύχει, με τη μέθοδο που του ταιριάζει και άλλο να το αναγκάζεις καθισμένος στο σβέρκο του να φέρει με το ζόρι εικοσάρια για να νιώσεις εσύ επιτυχημένος επειδή κατά βάθος ξέρεις ότι έχεις αποτύχει να του μάθεις να στηρίζεται στα πόδια του.

οταν ενας βαθμος χαρακτηριζει το παιδι σου (ειδικα για σενα) κατι κανεις λαθος

Με τέτοια μυαλά.Αν είσαι εσύ "καθηγητής" εγώ είμαι αστροναύτης...

Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε ένα παιδί, είναι να το πιέσεις για να καταφέρει αυτό που θα κάνει εσένα "υπερήφανο". Είναι άλλα αυτά που μπορεί να σε κάνουν ρεζίλι. Η επιτυχία κρίνεται με τα χρόνια, από τη συνέπεια και την εξέλιξη. Ξέρεις πόσοι εγγεγραμένοι άνεργοι του οαεδ ανήκουν στους επιτυχόντες; Όχι οτι φταίνε φυσικά. Ξέρεις επίσης πόσοι από αυτούς ζηλεύουν ένα καλό μηχανικό αυτοκινήτων;Βοήθησε το παιδί να βρει το δρόμο του, αυτό που θέλει και μπορεί να αποδώσει και απέβαλλε αυτά που λες.

Όντως έγινες ρεζίλι. Όχι για τον λόγο που γράφεις όμως. Θα σε αφήσω να το βρεις μόνος σου.

Σκοπός ενός γονιού νόμιζα είναι η επιτυχία ντου παιδιού του, κι όχι τι θα πει ο κόσμος για εκείνο. Τα παιδιά απ' τους γονείς τους μαθαίνουν, από εσένα, εσύ μάλλον δεν προσπαθείς και τόσο, το μόνο που σε νοιάζει είναι το τι θα πει ο συνάδελφος σου για το παιδί σου ; Είσαι απαράδεκτος και δάσκαλος κιόλας που θεωρείστε και διαβασμενος. Κρίμα. Εύχομαι τουλάχιστον η γυναίκα σου να πάρει τη σωστή απόφαση για το παιδί σου ... Δεν χρειάζεται να γίνει δικηγόρος για να πετύχει... Ξυπνα λίγο δάσκαλος πράγμα

Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου, αλλά πρέπει πρώτα να σκεφτείς την απογοήτευση του παιδιού σου. Προσπάθησε και απέτυχε; Δεν προσπάθησε καν; Πιέστηκε από τα δικά σου θέλω; Τα δικά του όνειρα πια είναι; Τι θα κάνει στο μέλλον; Μια χρόνια είναι σταγόνα στον ωκεανό, αν θέλει να ξαναδώσει εξετάσεις. Χρειάζεται στήριξη περισσότερο από ποτέ, όχι φωνές και χαρακτηρισμούς...στο θέμα που σε απασχολεί για το σύλλογο καθηγητών, ως συνάδελφος έχω να σου πω πως ναι όλοι κουτσομπολεύουν και σχολιάζουν. Αλλά σχολιάζουν και τα παιδιά που πέρασαν, αυτά που δουλεύουν η είναι άνεργα, αυτά που παντρεύτηκαν η όχι, που χώρισαν...ατελείωτος κύκλος. Αν είσαι εσυ χαλαρός και δεν τα βάψεις μαύρα θα περάσει το θέμα λιγότερο οδυνηρά. Έχω συναδέλφους που το έκαναν αυτό. Παίξε και λίγο θέατρο στην αρχή, κάνε καμία πλάκα. Αλλά σημασία έχει το παιδί. Μόνο το παιδί.

ξέχασες τα κόμπλεξ που του φόρτωσες

Είσαι ηλιθιος

Να υπερασπιστείς το παιδί σου. Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό στη ζωή από αυτό;Να συζητήστε και να μάθεις τι θέλει να κάνει στη ζωή του - αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, αλλά τουλάχιστον να το βοηθήσεις να πάρει την κατεύθυνση που αυτό θέλει, να το στηρίξεις και να είσαι δίπλα του. Αν είναι ευτυχισμένο, το τι λέει ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχει σημασία.Οι αριστεύσαντες των πανελληνίων δεν σημαίνει ότι είναι οι αυριανοί πετυχημένοι ενήλικες του αύριο... πολλοί πρώτοι των πρώτων δεν καταφέρνουν καν μα βγάλουν τη σχολή τους. Αλλάζουν τόσα πράγματα όταν ένα παιδί αρχίζει να ενηλικιώνεται.Αλλά αυτό που θα θυμάται για πάντα είναι το πώς εσύ του φέρθηκες.