ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κι εγω ...............

Η δική μου πολύ απλή συμβουλή είναι η άσκηση (ειδικά όταν δεν υπάρχουν χρήματα για ψυχιάτρους και ψυχολόγους). Όταν ήμουν φοιτήτρια και δεν είχα χρήματα, με βοήθησε πάρα πολύ.

Όταν πρόκειται για διαταραχες και παρόμοιου είδους καταστάσεις δεν πρέπει να ακούς τη γνώμη κανονός εκτός από κάποιον ειδικό. Μπορεί κάποια άτομα να έχουν περάσει κάτι παρόμοιο αλλά δεν είναι το ίδιο. Ο κάθε ένας επηρεάζεται διαφορετικά από τα δικά του προσωπικά βιώματα.Συμβουλή δική μου να απευθυνθείς σε κάποιο άτομο ειδικό που θα σε συμβουλέψει σωστά. Είσαι σε μια ευαίσθητη ηλικία. Μην κάνεις πειράματα.

Άκου τους προλαλήσαντες, τα λένε όλοι πολύ καλά! Έχεις ένα θέμα που ευτυχώς το συνειδητοποιείς και λύνεται με την κατάλληλη παρέμβαση. Ψάξε για ειδικό ψυχικής υγείας που ειδικεύεται στην γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, καθώς αυτή είναι που ενδείκνυται στις διαταραχές άγχους που σωματοποιούνται. Εάν είναι ψυχίατρος, ίσως στην αρχή προτείνει φαρμακευτική αγωγή, κάτι που δεν πρέπει να φοβηθείς, καθώς

Το άγχος είναι καμπανάκι ότι κάτι δεν πάει καλά. Νομίζω ότι χρειάζεται συνολικά να αναθεωρήσεις αυτά που κάνεις στη ζωή σου. Τι σπουδάζεις? Σου αρέσει? Ή το κάνεις γιατί το θέλουν οι άλλοι? Έχεις φίλους να περνάτε καλά, να σε στηρίζουν και να έχεις 2 ανθρώπους να ανοιχτεις? Η σχέση με την οικογένειά σου? Νιώθεις όσο ανεξάρτησια θες? Γενικά δεν είμαι κατά του ψυχιάτρου αλλά νομίζω ότι πρέπει να βρεις τη ρίζα και όχι απλά να καλύψεις τα συμπτώματα με κάποιο χάπι. Οπότε θα πρότεινα να ξεκινήσεις κάποιου είδους ψυχοθεραπεία και αν χρειάζεσαι κ ψυχίατρος θα σε κατευθύνει ο ψυχοθεραπευτης σου. Κ επίσης ψάξε σε ποιον θα πας. Μην δίνεις τα λεφτά σου σε κάποιον που δε σε βοηθάει ουσιαστικά. Εγώ χάλασα ένα κάρο λεφτά σε μία ψυχολογο για 3 χρόνια που δε με βοήθησε ουσιαστικά. Μετά ξεκίνησα ψυχανάλυση και είδα διαφορά σε πολύ πιο σύντομο διάστημα. Αν δε βλέπεις διαφορά πήγαινε σε επόμενο. Αν δεν υπάρχουν χρήματα νομίζω ότι υπάρχουν και δωρεάν δομες. Για ψάξε. Η μπορείς να διαβάσεις και βιβλία. Αυτό βοήθειας. Επίσης μπορείς να κάνεις διαλογισμό για να ηρεμήσουν οι σκέψεις κ το μυαλό σου και να αυξηθεί η συγκέντρωση σου. Εμένα επίσης με βοήθησε η ομοιοπαθητικη. Αλλά είναι ακριβή κ αυτή. Αν έχεις χρήματα αξίζει. Άρχισε να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν. Ξεκίνα 1 χόμπι. Βγες έξω. Αν το θες μέσα σου θα βρεις την άκρη. Don't worry. Όλα καλά θα πάνε. Αυτό είναι μια ευκαιρία να μάθεις τον εαυτό σου και να αποκτήσεις δύναμη. Είναι ευκαιρία! Φιλιαααα

Ναι, η εμπειρια μου ειναι πολυ κοντα σε αυτο που λες. Μαθε οτι το αγχος και γενικα τα συναισθηματα δεν ειναι τιποτε αλλο απο προειδοποιησεις που σου δινει ο οργανισμος σου για να αλλαξεις κατι. Τα συναισθηματα ειναι υπερεκτιμημενα.Υπαρχουν για να σε βοηθησουν , οχι για να αναπτυξεις ψυχοσωματικα προβληματα , οπως κανεις εσυ, εγω και εκοτομμυρια ακομα ανθρωποι. Μην βαζεις ταμπελες σε αυτα που νιωθεις, σε ενα χρονο απο τωρα μπορει να ξυπνησεις και να εισαι εντελως χαλαρη.Τιποτα δεν ειναι μονιμο , τα πραγματα αλλαζουν, απροοπτα συμβαινουν. Να τονισω οτι ειναι συγκεκριμενοι χαρακτηρες που δεν σηκωνουν πολυ τις καταχρησεις. Αν πινεις αλκοολ, η καπνιζεις τσιγαρα πολυ πιθανο να σε κανει συναισθηματικα ανισσοροπη με σκαμπανεβασματα στη διαθεση το ποιο οδηγει σε αγχος. Προσπαθησε να παρεις τη ζωη λιγοτερο σοβαρα.Μην υπεραναλυεις , μην σκεφτεσαι ασχημα αλλα ουτε καλα, το κολπο ειναι να βαλεις κενο στη σκεψη.Θα μου πεις τι λεει αυτη τωρα τι ειμαι γιογκι? Οχι αλλα θεσε το ως στοχο. Και εγω ειμαι εικοσι χρονων , δεν εχει σχεση το αγχος με την ηλικια. Με βοηθησε το βιβλιο : the subtle art of not fiving a fuck . Θα στο προτεινα να το εχεις διπλα σου και να το διαβαζεις. Πολλα ειπα , και αλλα τοσα μπορω να πω , αλλα ειναι σαν να εχω μπει στο μυαλο σου , αφου εχω ζησει το ιδιο πραμα. Καλες γιορτες!