Η πολυπόθητη γενιά του '95 που φέτος έγινε έρμαιο στα χέρια μαθηματικών, φυσικών, φιλολόγων δεν φοβάται μήπως δεν ''περάσει'' σε κάποιο μεγάλο πανεπιστήμιο φοβάται μόνο όταν συνειδητοποιεί τι έχασε μια χρονιά. Έχασε ένα έρωτα; Έχασε στιγμές με φίλους; Έχασε χρήματα που θα μπορούσε να τα διαθέσει για σπουδές στο εξωτερικό; Ή μήπως έχασε τον ίδιο της τον εαυτό; Μάλλον έγινε παιχνιδάκι στα χέρια των δυνατών που δεν καταλαβαίνουν τους κόπους, τα όνειρα και την κατάσταση στη σημερινή κοινωνία. Ενώ θα έπρεπε για να ελαφρύνουν τη σημερινή κατάσταση δίνοντας τη δυνατότητα στους μαθητές να προσπαθήσουν σε ισότιμα θέματα για να δείξουν τι αξίζουν, εάν αξίζουν, προσπάθησε να αποδείξει ο καθένας από τον τομέα του ότι μπορεί μέσα σε τρεις ώρες να καταρρακώσει τα όνειρα, τα θέλω και τις επιδιώξεις των μαθητών.
Ξέρω ότι αυτό δεν ισχύει για την elite των μαθητών, γιατί πάντα υπάρχουν τα φαινομενικά εικοσάρια, αλλά ισχύει για την πλειοψηφία των μαθητών. Και φτάνω στο σημείο να αναρωτιέμαι... Έχασα ένα χρόνο από τη ζωή μου; Και να εύχομαι να πέσουν οι βάσεις για να περάσω σε κάποιο πανεπιστήμιο μακριά από στο σπίτι μου, μήπως και γίνω κάτι στη ζωή μου. Και δεν λυπάμαι γι' αυτό, λυπάμαι γι' αυτό το πνεύμα, να καταπατήσουμε τους μαθητές για να αποδείξουμε ότι όσο και να έχουν προσπαθήσει, εμείς θα τους αποδείξουμε ότι δεν προσπάθησαν αρκετά.
Αλλά μην στεναχωριέσαι εσύ που με διαβάζεις τώρα γιατί η ζωή είναι μπροστά σου όσο μελό και αν ακούγεται αυτό και δεν θα αποδείξεις τι αξίζεις μέσα από τις πανελλήνιες, γιατί όποιος αξίζει δεν χάνεται. Όποιος αξίζει δεν φοβάται. Όποιος αξίζει προσπαθεί και επιμένει. Έμειναν 3 μαθήματα και δεν θα κλάψω άλλο! Δεν θα φοβηθώ!!
σχόλια