Το ετήσιο φεστιβάλ του Δήμου Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε επίσημα στις 26 Οκτωβρίου. Καθώς όμως, λόγω της πανδημίας, τα 55α Δημήτρια φέτος δεν πραγματοποιήθηκαν σε φυσικό χώρο, αλλά μεταδόθηκαν μέσω διαδικτύου, όπως άλλωστε πολλά φεστιβάλ στην Ελλάδα και διεθνώς, συνεχίζεται η μετάδοση των καλλιτεχνικών δρώμενων για όσο κρατάει το lockdown και ο περιορισμός κυκλοφορίας και για όσο τα θέατρα και οι κινηματογράφοι θα είναι κλειστά.
Το φετινό πρόγραμμα είναι επικεντρωμένο στην πόλη της Θεσσαλονίκης: Μιλούν γι' αυτήν οι συγγραφείς της, όπως ο Γιώργος Ιωάννου και ο Μανώλης Αναγνωστάκης, την περιγράφουν οι ηθοποιοί της, όπως η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Ρένια Λοϊζίδου, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, ο Θοδωρής Αθερίδης, ο Στέλιος Μάινας, αλλά και η Φανί Αρντάν και η Εκατερίνα Σερμπατσένκο, μελοποιούν γι' αυτήν οι συνθέτες της, όπως οι Nouvelle Vague, την χαιρετούν εν γένει με τον δικό τους τρόπο γνωστοί καλλιτέχνες από το εξωτερικό.
Ξεχωρίζουν μια σειρά από ενδιαφέρουσες δραματοποιήσεις, πολύς χορός, μουσική και το περίφημο διεθνές φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους TSFF, που γεννήθηκε χάρη στο μεράκι και την αγάπη για τον κινηματογράφο του Γιάννη Ζαχόπουλου.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που ενισχύθηκε με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά από έναν καλλιτέχνη με σημαντική παρουσία στο θέατρο και τον κινηματογράφο, τον γεννημένο στη Θεσσαλονίκη ηθοποιό Άκη Σακελλαρίου, συντονιστή καλλιτεχνικής επιτροπής των Δημητρίων.
Ανάμεσα στις δράσεις των φετινών Δημητρίων, υπάρχει και ένα πρότζεκτ στο οποίο ο Σακελλαρίου επένδυσε προσωπικά, θεωρώντας ότι η πόλη οφείλει έναν φόρο τιμής στους μεγάλους απόντες της: τους Εβραίους συμπολίτες της.
Έτσι δημιουργήθηκε η διαδικτυακή παράσταση «Μη με ξεχάσετε», όπου ακούγονται επιστολές μητέρων που χάθηκαν στο ολοκαύτωμα και απευθύνονται στα παιδιά τους, λίγο πριν γίνει η μεταγωγή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Γερμανία. Οι επιστολές στις βιντεοσκοπημένες προβολές ερμηνεύονται από την ηθοποιό Έφη Σταμούλη, την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Ρούλα Πατεράκη και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ο Άκης Σακελαρίου εξηγεί: «Μέσα σε μερικές δεκαετίες η Θεσσαλονίκη έχασε την ιστορική της ταυτότητα, άλλαξε εντελώς εικόνα – ένα παράδειγμα είναι ότι εξαφανίστηκαν όλα τα ονόματα οδών με εβραϊκές ονομασίες. Αλλά δεν ήταν κάτι που το θυμηθήκαμε λόγω της εκδήλωσης, ψάχνοντας ιδέες, όλα ξεκίνησαν επί της δημαρχίας του Γιάννη Μπουτάρη, που ήταν εκείνος που πρώτος άρχισε να ψηλαφεί το παρελθόν.
Η γενιά του πατέρα μου πρόλαβε μια άλλη Θεσσαλονίκη. Ας πούμε, ο γιος στον οποίο αναφέρεται το πρώτο γράμμα της Σαλτιέλ, που διαβάζει η Έφη Σταμούλη, ήταν συμμαθητής του στο 2ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Οι παλιοί Θεσσαλονικείς είχαν μεγαλώσει με εβραιόπουλα, ήταν φίλοι τους από τα σχολεία και τις γειτονιές. Όλοι τους εξαφανίστηκαν μέσα σε μερικά χρόνια.
Οπότε εμένα με ενδιέφερε να εξοικειωθούμε με τις μνήμες του παρελθόντος. Η Θεσσαλονίκη σήμερα απέναντι στο εβραϊκό της παρελθόν διακατέχεται, δεν θα έλεγα από ενοχή, αλλά σίγουρα από μία αδιαφορία. Τα νούμερα όμως είναι συγκλονιστικά. Μέσα σε λίγους μήνες εξαφανίστηκαν 46.000 άνθρωποι, και κανείς δεν ξεσηκώθηκε, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε».
Περισσότερα στο https://e-dimitria.gr/
σχόλια