Αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως μια νεκρόπολη της ρωμαϊκής εποχής και ένα μεγάλο τμήμα ρωμαϊκού υδραγωγείου στο ιστορικό κέντρο του Βελιγραδίου κοντά στο κτίριο του σερβικού κοινοβουλίου. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.
Από την ανασκαφή εντοπίστηκαν 14 ρωμαϊκοί τάφοι που χρονολογούνται στον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ. αποκαλύπτοντας μια ποικιλία από διάφορους ρυθμούς ταφής και πολλά σημαντικά ταφικά αντικείμενα. Ανάμεσά τους μία σπάνια γυάλινη καρφίτσα μαλλιών, άθικτη για αιώνες, και ένα πράσινο πετράδι.
Δύο από τους τάφους είναι ορθογώνιοι και κατασκευασμένοι με τοίχους από τούβλα και τοξωτές οροφές. Άλλοι δύο είναι φέρετρα κατασκευασμένα επίσης από τούβλα. Τέσσερις από αυτούς τους τάφους είναι πέτρινοι σαρκοφάγοι, προσιτοί μόνο στους πολύ πλούσιους της εποχής.
Ο ένας τάφος είναι ένα ξεχωριστό είδος, φτιαγμένος από άλλες επιτύμβιες στήλες που ανακυκλώθηκαν από παλαιότερους τάφους. Από ένα θραύσμα ενεπίγραφης επιτύμβιας στήλης οι αρχαιολόγοι εικάζουν ότι είναι ένας ταφικός χώρος ενός Ρωμαίου στρατιώτη που πέθανε σε ηλικία 46 ετών μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας στις λεγεώνες.
Στην άλλη άκρη βρίσκονται δύο άθικτοι σκελετοί θαμμένοι απλά σε έναν λάκκο. Τα χέρια των σκελετών ήταν σταυρωμένα στο στήθος και οι τάφοι είχαν προσανατολισμό προς ανατολή και δύση, υποδηλώνοντας ότι επρόκειτο για χριστιανικές ταφές.
Τα σπάνια ευρήματα της νεκρόπολης στο Βελιγράδι
Οι τάφοι λεηλατήθηκαν κατά την αρχαιότητα, αλλά οι κλέφτες δεν πήραν τα πάντα. Άφησαν πίσω τους ένα ξεχωριστό στοιχείο. Ένα θραύσμα χρυσού περιδέραιου με ένα ημιπολύτιμο πράσινο πετράδι βρέθηκε κάτω από τα οστά του νεκρού μέσα σε μία από τις πέτρινες σαρκοφάγους.
Το αντικείμενο αυτό είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό λόγω της ευθραυστότητας και του μοναδικού υλικού του. Είναι μία καρφίτσα (φουρκέτα) από ιριδίζον γυαλί και το σημαντικό είναι ότι έχει διασωθεί σε άριστη κατάσταση. Οι καρφίτσες για τα μαλλιά κατασκευάζονταν συνήθως από μέταλλο ή κόκαλο. Αυτή η γυάλινη έκδοση είναι η μοναδική στο είδος της που έχει βρεθεί ποτέ στο Βελιγράδι.
Η περιοχή που ανασκάφηκε βρίσκεται το νοτιοανατολικό τμήμα της αρχαίας πόλης Singidunum, ενός οικισμού που ιδρύθηκε από τους Κέλτες Σκορδίσκους τον 3ο αιώνα π.Χ. Την κατέκτησαν οι Ρωμαίοι το 75 π.Χ. και η περιοχή απέκτησε ιδιαίτερη σημασία από τη συσχέτισή της με ένα σημαντικό οχυρό στα ρωμαϊκά στρατιωτικά σύνορα προς τον Δούναβη.
Της παραχωρήθηκαν τα δικαιώματα μιας πόλης από τον Αδριανό το 169 μ.Χ. και έγινε επίσημη αποικία το 239 μ.Χ.
Δύο εβδομάδες πριν από την ανακάλυψη των ρωμαϊκών τάφων, βρέθηκε θαμμένο κάτω από τα λείψανα της οθωμανικής εποχής, ένα τμήμα από παλιό υδραγωγείο. Οι αρχαιολόγοι γνώριζαν ήδη ότι στην περιοχή υπήρχε μία νεκρόπολη, αλλά η ανακάλυψη ενός σημαντικού τμήματος του υδραγωγείου, με τους αρχικούς μολύβδινους σωλήνες του ήταν ένα απροσδόκητο εύρημα. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα μεταγενέστερο παρακλάδι του κύριου υδραγωγείου, που χτίστηκε τον 3ο ή 4ο αιώνα, από το αρχικό που κατασξευάστηκε επί Βεσπασιανού και πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για την παροχή πόσιμου νερού στο φρούριο.
Το άδοξο μέλλον της σπάνιας νεκρόπολης του Βελιγραδίου
Ωστόσο ο πλούσιος αυτός αρχαιολογικός χώρος ενδεχομένως να έχει ένα άδοξο μέλλον: να στρωθεί και να γίνει δημόσιος χώρος στάθμευσης. Η κατασκευή του οικοπέδου θα κατέστρεφε όλα τα αρχαία ευρήματα. Δεν έχουν γίνει νέα σχέδια μετά τις πρόσφατες ανακαλύψεις ή τουλάχιστον δεν έχει ανακοινωθεί κανένα μέχρι στιγμής.
Το Ινστιτούτο για την Προστασία Πολιτιστικών Μνημείων στο Βελιγράδι είναι υπεύθυνο για την τύχη των σπάνιων αυτών ευρημάτων της νεκρόπολης. Οι προϋποθέσεις που ορίζει το ινστιτούτο πριν την κατασκευή του πάρκινγκ είναι ότι η αρχαιολογική κληρονομιά που θα ανακαλυφθεί κατά την έρευνα θα πρέπει να ενισχύσει τη μνημειακή κληρονομιά ολόκληρης της περιοχής όπου, εκτός από το Σώμα της Εθνοσυνέλευσης, υπάρχει και το κτίριο της τράπεζας Agrarna και το κληροδότημα του Đoka Vlajković, σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία.
«Θα περιμένουμε λίγο ακόμα για αυτή την απόφαση και μία από τις λύσεις είναι να παρουσιαστούν τα λείψανα εντός του αρχαιολογικού πάρκου, το οποίο θα είναι το πρώτο του είδους του στο Βελιγράδι» καταλήγει.
με πληροφο΄ριες