“Θέλουν να γίνουν τόσο μεγάλοι και τρανοί όσο και οι Beatles, παίζουν σε ακατοίκητες αυλές και κάποτε επένδυσαν μουσικά μια σκηνή εγκλήματος. Το LA μόλις απέκτησε μια καινούρια ποπ ντίσκο μπάντα”. Έτσι ξεκινάει η παρουσίαση που έκανε το BBC/Newsbeat στο συγκρότημα Funeral Party πριν τρία χρόνια. Ένα EP, ένα άλμπουμ, πολλές περιοδείες και μια αλλαγή δισκογραφικής εταιρίας αργότερα, οι Funeral Party κατακτούν το μαζικό κοινό του MTV με το καταπληκτικό παραληρηματικό κομμάτι New York City Moves to the Sound of L.A.
Ποτέ μην υποτιμάς την έμπνευση που φέρνει η βαρεμάρα – οι Funeral Party το ξέρουν καλά αυτό. Έτσι προλογίζει ο Greg Cochrane στο BBC την παρουσίαση του. Κι αυτό γιατί τα τέσσερα αγόρια της μπάντας (Chad Elliot, James Torres, Kimo Kauhola και Tim Madrid ) μας έρχονται από το προάστιο του L.A. Whittier, όπου “ποτέ τίποτα δεν αλλάζει, δεν συμβαίνει τίποτε ποτέ” όπως μας λέει ο κιθαρίστας τους James Torres. Tο συγκεκριμένο προάστιο είναι ένα από εκείνα τα προάστια του LA που περιγράφονται από τον συντάκτη ως “άψυχα και απρόσωπα”. Κι όμως από εκεί έμελλε να βγει η πιο συναρπαστική μπάντα που έβγαλε ποτέ το LA, υποστηρίζει ο Cochrane.
Σε ένα πάρκο της προαστιακής πόλης Whittier λοιπόν, ένα ωραίο βράδυ τα τέσσερα παλικάρια αποφάσισαν να δώσουν ψυχή στην πόλη τους και να γίνουν οι ίδιοι η πηγή του κεφιού και της διασκέδασης τους. Έφτιαξαν λοιπόν τη δική τους μπάντα και την ονόμασαν Funeral Party από το γνωστό κομμάτι των Cure. “Πήγαμε όλοι στο ίδιο σχολείο, αλλά τότε δεν συμπαθούσαμε ο ένας τον άλλον. Κάθε Παρασκευή νιώθαμε την ανάγκη να πάμε να κάνουμε κάτι για να μην βαριόμαστε. Παίρναμε τους κολλητούς για να δούμε αν έχουν καμιά αυλή όπου θα μπορούσαμε να πάμε να παίξουμε. Τα πάρτι αυτά συνήθως βγαίναν εκτός ελέγχου. Με αποκορύφωμα αυτό όπου την ώρα που παίζαμε κάποιοι μαχαίρωσαν κάποιον. Σχεδόν σε κάθε βραδιά που παίζαμε θα γινόταν και μία φασαρία, γιατί στο κοινό υπήρχαν πολλοί μεταλάδες, πολλοί emo και άλλοι, οι οποίοι αποτελούσαν ένα εκρηκτικό μείγμα” αφηγείται ο James, ο οποίος έφαγε αποβολή από το λύκειο του επειδή έκανε ναρκωτικά.
Το συγκρότημα απέκτησε σιγά σιγά ένα αφοσιωμένο καλτ κοινό, που ακολουθούσε τα αγόρια σε όλες τις αυλές και αποθήκες όπου έπαιζαν. Τα πάρτι τους σταματούσαν συνήθως με την επέμβαση της αστυνομίας. Το περιστατικό με το μαχαίρωμα έγινε όταν έπαιζαν σε αποθήκη μιας περιοχής γνωστής για τις συμμορίες της, και συνέβη την ώρα που έπαιζαν το κομμάτι New York City Moves to the Sound of LA.
Στην αρχή δεν είχαν ούτε καν δικά τους όργανα, αλλά έπρεπε να δανείζονται κιθάρες και μπάσο από άλλες μπάντες ή από τα αδέρφια τους, που είναι επίσης μουσικοί. Κάποια στιγμή τους είδε ένας ατζέντης σε ένα gig τους και τους πρότεινε να υπογράψουν με την εταιρία Fearless Records. Κι έτσι βγήκε το πρώτο EP τους, το Bootleg (2008) μόνο ως digital download. Αλλά η εταιρία (που ανήκει στον κολοσσό Warner Bros) δεν τους προώθησε όπως αυτοί ήθελαν. “Η εταιρία μας ήθελε να είμαστε μια ποπ πανκ μπάντα, αλλά εμείς δεν είμαστε καθόλου έτσι. Έχουν τους Blink 182 αν θέλουν τέτοιου είδους μουσική. Έτσι κάνανε και με τους At The Drive-In, άλλο συγκρότημα που πήγαν να προωθήσουν ως ποπ πανκ και δεν τους έκατσε. Εμείς δεν είμαστε ποπ πανκ και έτσι κάναμε τα πάντα για να μας πετάξουν έξω, τη στιγμή που η Sony μας χτυπούσε την πόρτα”.
Τελικά οι Funeral Party τα κατάφεραν μια χαρά, μετά από 3 χρονάκια, να πιάσουν το ρυθμό της εμπορικότητας. Από τα τέσσερα αρχικά μέλη, τώρα μείναν μόνο τρεις. Το κομμάτι τους New York City Moves to the Sound of LA παίζεται κάθε 5 λεπτά στο MTV και αφηγείται πως τα πάντα επαναλαμβάνονται στη μουσική σκηνή, μια πόλη δανείζει τον ήχο της στην άλλη, όλα κινούνται κυκλικά, όπως η ντίσκο που συνεχώς επιστρέφει, και όλα έχουν ξαναγίνει και θα ξαναγίνουν. Το κομμάτι είναι καλογραμμένο, οι στίχοι του πιάνουν την ουσία του θέματος, το ένα από τα δυο βίντεο κλιπ του απεικονίζει με τον πιο έντονο τρόπο την ενέργεια και το πανκ ροκ στοιχείο που φέρνουν οι Funeral Party. Μου θυμιζουν εδώ πολύ και τους Clash.
Το άλμπουμ τους γράφτηκε το 2008 αλλά με το ένα και με το άλλο εμπόδιο κυκλοφόρησε τελικά μέσα στο 2011. Λέγεται The Golden Age of Knowhere. Το εμπνεύστηκαν από την μικρή πόλη όπου μεγάλωσαν, μια πόλη όπου ποτέ δεν συνέβαινε τίποτα, μια πόλη του πουθενά, και γράφτηκε για τα παιδιά αυτής της πόλης, the nowhere kids, the loser kids, τα παιδιά που οι Funeral Party θέλουν να σπρώξουν προς τη δημιουργία και την μουσική.
Σε άλλη συνέντευξη τους δηλώνουν πως θα ήθελαν να μετακομίσουν στην Γερμανία (Βερολίνο ή Αμβούργο), γκρινιάζουν που στην Αμερική κυριαρχούν πλέον τα rave, τα έκσταση, η ανάλαφρη ποπ, οι σελέμπριτις και τα φώτα της δημοσιότητας, τους εκνευρίζει το ότι τους συγκρίνουν με το συγκρότημα The Rapture, γοητεύονται όμως όταν τους λένε ότι μοιάζουν με τους The Strokes και ότι ο ήχος τους μοιάζει με νεοϋορκέζικο ήχο.
σχόλια