Ο Monsieur Minimal τολμά να «πειράξει» ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού κοινού. Την ανατρεπτική αυτή διασκευή ερμηνεύει μοναδικά η Μαρία Παπαγεωργίου.
Το αγαπημένο «Υπάρχω» με την αξέχαστη ερμηνεία του Στέλιου Καζαντζίδη, σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους Πυθαγόρα Παπασταματίου, μεταμορφώνεται σε ένα ρυθμικό και ταυτόχρονα neo-vintage ψυχεδελικό άσμα.
Ενορχηστρωμένο με τους αγαπημένους vintage ήχους του Monsieur Minimal, μέσα από την δεκαετία του ’70 και σε συνδυασμό με την ζεστή και ξεχωριστή φωνή της Μαρίας Παπαγεωργίου που παραπέμπει στις ερμηνεύτριες του νέου κύματος, το τραγούδι παίρνει μια νέα κι εντελώς διαφορετική διάσταση.
Ο Monsieur Minimal αναφέρει την ιστορία πίσω από τη διασκευή:
«Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου να διασκευάσω αυτό το τραγούδι. Φυσικά και ήταν από τα τραγούδια που ακούγαμε μικροί στο σπίτι ως οικογένεια και δεν σας κρύβω μάλιστα πως ζήλεψα πολύ την εκτέλεση που ερμήνευσε ο Δημήτρης Πουλικάκος στον Δράκουλα των Εξαρχείων.
Όταν λοιπόν μου ζητήθηκε να πάω στο Μουσικό Κουτί και να δουλέψω κάποιες “ανατρεπτικές” διασκευές που ίσως και να μην ήταν σύμφωνες με το μουσικό μου profile, μου καρφώθηκε η ιδέα να πειράξω το “Υπάρχω”, κι ας μην το παίξαμε ποτέ στην εκπομπή. Ήταν στη δεύτερη φάση της καραντίνας και μάλιστα, από ό,τι θυμάμαι, ήταν και η μοναδική παράγωγη που έκανα και με ενθουσίασε.
Τη φωνή της Μαρίας Παπαγεωργίου τη σκέφτηκα σε δεύτερο χρόνο, άλλα χωρίς κανένα δισταγμό και αμφιβολία. Ήξερα από την αρχή ότι ήθελα να το πει μόνο αυτή, για να το πάει εκεί που φανταζόμουν. Στην αρχή ήταν διστακτική άλλα μετά που μπήκε στον κόσμο μου ψήθηκε και πιστεύω πως το απόλαυσε κι αυτή εξίσου.
Ένας φίλος με ρώτησε "δεν φοβάσαι μη σε κράξουν" και του απάντησα πως φυσικά και όχι. Αν φοβόμουν κάθε φορά να κάνω αυτό που πιστεύω και γουστάρω, θα έγραφα κατά παραγγελία αυτό που επιβάλει το μουσικό status.Τα στεγανά και τα ταμπού είναι παράμετροι που ποτέ δεν με επηρέασαν, ούτε στην προσωπική μου ζωή αλλά ούτε και στη δημιουργικότητά μου ως συνθέτης και παραγωγός.
Και στο κάτω-κάτω, μακάρι να με κράξουν, θα έχει κι αυτό την πλάκα του και φυσικά και την ανάλογη δημοσιότητα για το κομμάτι».
