Η απεικόνιση της αρχαίας θεότητας των Κελτών Σίλα-να-γκιγκ δεν είναι σπάνια από τη μία άκρη της Ιρλανδίας στην άλλη, ακόμη και σε περιβόλους εκκλησιών, αλλά και μεσαιωνικών κτηρίων. Τα γλυπτά που αναπαριστούν αυτή τη θεά δεν τα ξεχνά εύκολα κανείς, καθώς πάντα θα τα βρει στην ίδια -άσεμνη, κατά τα σύγχρονα ήθη- στάση. Με τα πόδια ανοιχτά και τα χέρια να ανοίγουν διάπλατα το αιδοίο της. Μέχρι σήμερα, εθεωρείτο θεά της γονιμότητας, ωστόσο κάποιοι μελετητές της απέδιδαν και συμβολισμούς σχετικούς με τον θάνατο και την αναγέννηση.
Οι περισσότεροι ιστορικοί περιοδολογούν τη λατρεία αυτής της γυναικείας θεότητας μεταξύ 11ου και 17ου αιώνα, και χωρίς να διαθέτουν πολλά στοιχεία, είναι σε θέση να ξέρουν ότι δεν υπήρχε σταθερός τύπος αναπαράστασης της: άλλα αγαλματίδια τη δείχνουν εύσωμη και με κάπως μαλθακή έκφραση, άλλα οστεώδη και με μάτια γεμάτα αποφασιστικότητα. Ο προβληματισμός τους, ωστόσο, εντοπίζεται στο τι πραγματικά συμβολίζει. Θεωρίες υπάρχουν πολλές, με τις βασικότερες να υποστηρίζουν ότι είναι σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας ή ακριβώς το αντίθετο, με τη Σίλα-να-γκιγκ να είναι μία θεότητα προειδοποίησης για τις συμβολές που ενδέχεται να βρουν όσους υποκύπτουν στα αμαρτήματα της λαγνείας και της απληστίας.
Το μόνο ενθαρρυντικό σε μία χώρα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια έκρυβε στα υπόγεια των μουσείων της και την παραμικρή αναφορά στη θεότητα είναι ότι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Ιρλανδίας εκπόνησε και διέθεσε στο κοινό ένα online διαδραστικό χάρτη, στον οποίο οι χρήστες μπορούν να εντοπίσουν κάθε πιθανό σημείο στη χώρα, όπου είχε εντοπιστεί ή εξακολουθεί να υπάρχει μία απεικόνιση της "άσεμνης" θεάς.
Με στοιχεία από το Hyperallergic.com
σχόλια