Επιμέλεια: Χρήστος Παρίδης
[Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα...]
από τη συλλογή Ελεγεία και σάτιρες, 1927
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα
θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.
H σκέψις, τα ποιήματα,
βάρος περιττό.
Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.
______________
Ο Μάνος Ελευθερίου λέει για την επιλογή του:
Το θεωρώ ένα ποίημα θεϊκό! Αποτέλεσε μεγάλη πρωτοπορία για τη δεκαετία του '20 που γράφτηκε. Το λατρεύω από παιδί.»
σχόλια