Αυτή η έκθεση σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο στην καριέρα του Habermacher, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά το έργο του πέρα από τη φωτογραφία και την εικονογράφηση. Οι "ΝΕΟΙ ΧΩΡΟΙ" αποτελούν το αποτέλεσμα μιας μεγάλης έρευνας που περιλαμβάνει φωτογραφία, γλυπτική, σχέδιο, ήχο, κείμενο και μεικτά μέσα.

 

Οι "NEW DIGS"είναι το αποτέλεσμα εκτεταμένων συνομιλιών. Αυτοί οι διάλογοι εκτείνονται σε διάφορα μέσα, όπως χαρτί, πηλό, φελιζόλ και άλλα. Ταυτόχρονα, διασχίζουν διαφορετικά πολιτιστικά τοπία, συνδέοντας ακαδημαϊκούς, ακτιβιστές, συγγραφείς φαντασίας και άτομα από ένα ευρύ φάσμα υπόβαθρων, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών, Αιθιόπων, Γκανέζων, Ελλήνων και Ινδών. Αυτή η σύγκλιση αντανακλά τον σύγχρονο λόγο για το φύλο, την αρχαία ελληνική κουλτούρα και μη ευρωπαϊκές παραδόσεις, δημιουργώντας ένα πλούσιο κολάζ διασυνδεμένων αφηγήσεων.

 

Ο René Habermacher δηλώνει: «Πάντα αισθανόμουν ανάμεσα σε πολιτισμούς, χώρες και έθνη. Οι "NEW DIGS" αντιπροσωπεύουν συνομιλίες γύρω από την ιδέα ενός ορίου που υπάρχει μεταξύ των ορίων.»

 

Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης κείμενα και ιδέες από εξέχοντες στοχαστές και συγγραφείς. Το έργο της Savannah Sather Marquardt, "Η Γέννηση της Πανδώρας", εξετάζει την έννοια της δημιουργίας και της μεταμόρφωσης μέσω συνθετικών σωμάτων. Το έργο του Δημήτρη Παπανικολάου, "Inflatable Digs, Mouldable Materials, Malleable Bodies", αναλύει τις πολιτιστικές και φυλετικές επιπτώσεις των κλασικών παραδόσεων και τις σύγχρονες επανερμηνείες τους. Το έργο της Awo Duffie, "Είμαι Trans-Herma", εξερευνά θέματα ταυτότητας του περιθωρίου και τα πλεονεκτήματα της ύπαρξης στο περιθώριο. Επιπλέον, τα δικά του κείμενα του Habermacher, όπως "Ο Ερμής και η τρύπα", προσφέρουν μια προκλητική ματιά στις ιστορικές και σύγχρονες αναπαραστάσεις της ανθρώπινης μορφής.