Χθες έξω από το αστυνομικό τμήμα, με δημόσιους υπαλλήλους έξω που τους έχει ανατεθεί η προστασία του πολίτη τουλάχιστον στα χαρτιά, μια μαμά ουρλιάζει και προσπαθεί να τραβήξει το κορίτσι της από έναν κύριο που είχε γραπώσει το χέρι του παιδιού και προσπαθούσε να του βάλει βραχιολάκι. Το παιδί έκλαιγε. Στο τέλος η μαμά το τράβηξε, έφυγαν τρέχοντας και αυτός συνέχισε αμέριμνος τον δρόμο του. Έχω την εντύπωση ότι αν ο κύριος διαμαρτυρόταν για κάτι φιλειρηνικά, μια μπλούζα με ένα σύνθημα αν φορούσε, δεν θα εισέπραττε τέτοια αδιαφορία. Επίσης (στατιστικά) κάποιος θα σκέφτεται ότι η μαμά που περιγράφεται στην ιστορία, ήταν ρατσίστρια, ή ότι έφταιγε που κυκλοφορούσε μέρα μεσημέρι με το παιδί της, ή ότι ευθύνεται για τον πόνο όλου του Τρίτου Κόσμου, ή ότι είναι φασίστρια που το μόνο που θέλει είναι να διασπάσει την Αριστερά για το όφελος του κεφαλαίου και του ΝΑΤΟ.
Ζούμε σε μία κοινωνία που για να κλέψουν, δεν υπάρχει αυτή η συμφωνία «κυρίων» που υπήρχε παλιά, να περιμένουν να βγεις τουλάχιστον από το σπίτι, αλλά έρχονται με όπλα και χειροβομβίδα εκεί που κοιμάσαι για να κλέψουν λίγα ευρώ, ενώ γνωρίζουν ότι συνεχώς μένουν ατιμώρητοι. Είναι απλώς θέμα τύχης η επιβίωση του καθενός για την επόμενη μέρα. Όσοι ακόμα ζείτε είστε πολύ πολύ τυχεροί.
Σε μία πρόσφατη δημοσκόπηση (Kapa Research στο ΒΗΜΑ), βρέθηκε ότι 8 στα 10 άτομα. Επαναλαμβάνω. 8 στα 10 άτομα φοβούνται καθημερινά για την ζωή τους. Σκεφτείτε ένα δωμάτιο όπου έχετε 10 άτομα και τα 8 είναι σε κατάσταση φόβου για την ζωή τους. Αν δεν σκέφτεστε οικολογικά και δεν μπορείτε να προβλέψετε τι θα γίνει, φανταστείτε δέκα ελάφια όπου τα οκτώ φοβούνται για την ζωή τους.
Άρα.
Ποιος θα έχει το θράσος να εκπλαγεί όταν η Χρυσή Αυγή, θα μπει στην Βουλή στις επερχόμενες εκλογές;
Γιατί;
Η βασική ανάγκη του ανθρώπου είναι η ασφάλεια. Το έχει πει και ο Maslow. Το διακύβευμα των εκλογών για τους περισσότερους δεν είναι η οικονομία, αλλά η ασφάλεια, και ο κόσμος θα ψηφίσει ανάλογα με το ποιος θα μπορεί να του εξασφαλίσει έστω μια αίσθηση ασφάλειας ότι δεν θα τον σφάξουν για 10 ευρώ και ότι θα μπορεί να κυκλοφορήσει έξω ή τουλάχιστον να κοιμηθεί χωρίς φόβο.
Ποια επιχειρηματικότητα; Θα άνοιγες εσύ σήμερα ένα μαγαζί ισόγειο; Από κείνα τα μικρομεσαία; Αυτά που είχαμε συνηθίσει παιδιά; Θα άφηνες τους γονείς σου, ή το παιδί σου να ανοίξει ας πούμε μανάβικο ή μπακάλικο ή ένα γραφείο τεχνικό; Μια κοπέλα που έφτιαχνε χειροποίητα κοσμήματα και τα πουλούσε την στείλανε στο νοσοκομείο, τον περιπτερά μας τον πυροβόλησαν, τον επιπλοποιό μας τον φόβισαν τόσο που το 'κλεισε. Έρημος δρόμος. (Καλά, δεν θα αναφερθώ βέβαια σε άλλα εμπόδια για την επιχειρηματικότητα, όπως διαφθορά, φόροι κλπ)
Σε αυτό το χαμηλό επίπεδο έχει φτάσει η ελληνική κοινωνία, δεν έχει κατακτήσει ακόμα θεμελιώδη πράγματα όπως πχ να αντιμετωπιστεί η πείνα και η βαρβαρότητα. Ισονομία στην Ελλάδα; Πολιτισμός; Οι δημοσιογράφοι, ανησυχούν και για την Εθνική Πινακοθήκη. Αν ήθελε κάποιος να τα πάρει όλα από κει μέσα, ποιος θα τον σταματούσε; Ποιος; Είμαστε έστω άξιοι για να είμαστε θεματοφύλακες του Ελληνικού πολιτισμού; Όχι να τον γνωρίσουμε και τον εκτιμήσουμε για αυτό είμαστε σίγουρα ανίκανοι (φρόντισε το σχολείο, η τηλεόραση και το ποδόσφαιρο για αυτό), απλώς να τον κουβαλήσουμε με ασφάλεια στις επόμενες γενιές…
Όντας φιλελεύθερος και δημοκρατικός, αλλά με ικανότητα ανάγνωσης της πραγματικότητας, το μόνο που έχω να πώ, είναι δανεισμένο από μία ταινία. “Good Night and Good Luck” στην Ελληνική Δημοκρατία. Φανήκαμε ανάξιοι για αυτήν. Εδώ ο κόσμος καιγόταν και μεις … ανεχόμασταν ανθρώπους που χτενίζονταν (και κλέβανε). Και επειδή η δημοκρατία, η οικονομία, ο πολιτισμός, βασίζονται στον περιορισμό της εξαθλίωσης, της βίας, της ανομίας και του εγκλήματος, και αυτός δεν βλέπω να γίνεται, πάλι… Good Night and Good Luck.
Η αστυνομία αντί να ασχολείται με την προστασία του πολίτη, ασχολήθηκε με την καταστολή διαδηλώσεων, φοβήθηκε από το έγκλημα, κρύφτηκε σαν έναν φαντάρο που «φιδιάζει» για να γλιτώσει την αγγαρεία, αλλά και δεν αγαπήθηκε, ούτε υπερασπίστηκε από την κοινωνία, λες και αυτοί οι άνθρωποι είναι εξωγήινοι, δεν είναι αδέλφια μας… Θα μου πεις και κάποιοι από αυτούς ρίξανε πολύ ξύλο σε πολλούς αθώους, πού να αγαπηθούν; Οι δημοσιογράφοι που φρόντισαν να ευνουχίσουν τους αστυνομικούς, οι αστυνομικοί που δεν είδαν τον ρόλο τους σαν ήρωες της κοινωνίας και οι πολιτικοί που δεν χρησιμοποίησαν την αστυνομία ως προστάτιδα δύναμη της δημοκρατίας αλλά το αντίθετο. Η Δικαιοσύνη; Αυτή και αν δεν έκανε ζημιά στην όλη υπόθεση με τα γνωστά της προβλήματα. Όλα τα στοιχεία για την αποδιοργάνωση αυτού του συστήματος ήταν εκεί.
Όλα εξηγούνται λογικά και με αιτίες. Δεν υπάρχει εξωτερικός παράγοντας που θέλει να μας κάνει κακό και ελέγχει τα πράγματα, οι νόμοι της φύσης ελέγχουν τα πράγματα.
Πρέπει να σκέφτεσαι με την μέθοδο του μαγειρέματος της σούπας.
Ποια συστατικά είναι μέσα στην κατσαρόλα; Τέτοια σούπα θα βγεί.
Όλα τα στοιχεία που οδηγούν σε αυτήν την πικρή σούπα είναι ήδη μέσα στην κατσαρόλα..
Οπότε ό,τι και να γίνει από δω και πέρα, ας μην εκπλήξει κανέναν.
