Τόσες και τόσες μέρες πέρασαν χωρίς κάποιο σημάδι καλυτέρευσης. Κάθε φορά νομίζεις ότι είναι η μοναδική, αλλά έρχεται η κάθε επόμενη για να σου αποδείξει πόσο λάθος έκανες. Κάθε φορά είναι πάντα πιο δυνατή και πιο καθηλωτική από την κάθε προηγούμενη. Έτσι κι εγώ, θύμα αυτής της πραγματικότητας, στέκομαι εδώ και περιμένω. Τι περιμένω άραγε;
...Είμαι συνηθισμένη στο να διοχετεύω όλη μου την ενέργεια σε καταστάσεις χωρίς ουσία. Για μένα όμως, όλα έχουν ουσία. Ακόμα κι αυτά που ίσως εσύ να μην θυμάσαι καν. Και κάθε εσύ. (...)
Έτσι πορεύομαι πλέον, βλέποντας κάθε μέρα τη ζωή μου να βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι. Είναι όλοι θύματα των επιλογών τους, αλλά ο κόσμος παραμένει το ίδιο ανυπόφορος όπως κι αν τον κοιτάξεις. Κι αυτή να ξέρεις, είναι ίσως η πιο παρηγορητική πρόταση που μπορεί να συντάξει κανείς όταν έχει χάσει ολοκληρωτικά τα όνειρά του. Όταν έχει χάσει κάθε διάθεση για ζωή και για προσπάθεια.
Κάπου εκεί όμως, θα έρθει και μια φωνή που θα σε βγάλει από το λήθαργο σου.
«Ποτέ μην τα παρατάς» θα σου πει. «Ότι κι αν συμβεί, είναι στη φύση της ζωής να συνεχίζεται. Η ζωή πάντα συνεχίζεται.»
«Ξύπνα» θα σου πει.
«Αφυπνίσου»
«Μην αφήνεις άλλους να αποφασίζουν για σένα».
(...) «Κάνε το αναθεματισμένο το restart»
σχόλια