Οι ταινίες με gore στοιχεία, δηλαδή αίμα και βία σαν να βγήκαν από κόμικς, αποτελούν υποκατηγορία των ταινιών τρόμου. Τι γίνεται όμως όταν το gore ή splatter έχει μια αισθητική- όση μπορεί να έχει το είδος- και συνοδεύεται από μη-γραμμική εξέλιξη της πλοκής, σατυρική διάθεση, στοιχεία western και νέο-noir ;...Εδώ έχουμε ρητορική ερώτηση, οπότε δεν χρειάζεται να απαντήσετε. Η απάντηση βρίσκεται, εξάλλου, στον τίτλο και στην δίπλα εικόνα.
Το γεγονός που στάθηκε αφορμή για να ασχοληθεί ο Tarantino με τον κινηματογράφο, δεν ήταν τόσο ότι παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου στο James Best Theater Company- και αυτό γιατί τα παράτησε μετά από δυο χρόνια-αλλά η δουλειά του σε κατάστημα ενοικίασης ταινιών. Ενώ φαινομενικά μια τέτοια απόφαση καταστρέφει τις φιλοδοξίες, εκεί ήρθε σε επαφή με ανθρώπους με πάθος για τις ταινίες, όπως ο Roger Avary και παρατήρησε το είδος των ταινιών που προτιμούνταν, επηρεάζοντας την μετέπειτα καριέρα του.
Τόσο στις αρχικές ανεξάρτητες παραγωγές όσο και στις μετέπειτα εμπορικές, ο σκηνοθέτης αντιπαθούσε την «τοποθέτηση προϊόντων», οπότε δημιούργησε δικές του μάρκες, που εμφανίζονται σε σκηνές σε πολλές από τις ταινίες, δίνοντας την εντύπωση ότι ο Ταραντίνο έχει το δικό του «σύμπαν»- θα αναλυθεί αργότερα. Γνωστότερα είναι το ταχυφαγείο με θέμα την Χαβάη,« Big Kahuna Burger», η μάρκα τσιγάρων «Red Apple» και το εστιατόριο με θέμα 50's, «Jack Rabbit Slim's». Επίσης, τα soundtracks είναι πολλές φορές ροκ επιτυχίες των 60's και 70's ή έχουν διαλόγους από την ταινία και είναι κομμάτια παιγμένα σε ισπανική κλασσική κιθάρα. Μερικά γνωστά κομμάτια:
Από σκηνοθετική άποψη, κάθε ταινία του έχει την λήψη «μέσα από το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου». Επίσης, πολλές φορές οι ήρωες ανοίγουν και κλείνουν μια πόρτα και οι τίτλοι αρχής είναι μετά την πρώτη σκηνή της ταινίας. Πολλές σκηνές τοποθετούνται σε εστιατόρια ή δείχνουν την προετοιμασία φαγητού με γκρο πλαν στα χέρια και διάφορα αντικείμενα. Η τεχνική του γκρο πλαν χρησιμοποιείται τόσο όταν μιλά κάποιος και η κάμερα εστιάζει απότομα στο πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται(όπως και στο Kill Bill Vol.2 στη σκηνή με την Uma Thurman και τον David Carradine),όσο και στα χέρια του πρωταγωνιστή που εκτελούν μια κίνηση και είναι κύριο χαρακτηριστικό του Brian De Palma. Τα γυμνά πόδια, τα δάκτυλα και ό,τι σχετίζεται με αυτά(συζήτηση για μασάζ ποδιών των Travolta-Samuel Jackson στο Pulp Fiction) είναι συχνό μοτίβο του Tarantino. Ο Tarantino έχει επιβεβαιώσει ότι οι ταινίες του κατατάσσονται σε δυο κόσμους: ο «Realer Than Real World» και ο «Movie Movie». Το πρώτο μοιάζει με πραγματικό κόσμο, μόνο που είναι περισσότερο εξιδανικευμένο, ενώ το δεύτερο μπλέκει το μεταφυσικό στοιχείο και συγκλίνει προς το σύμπαν ταινιών και κόμικ. Υπάρχουν ήρωες που είναι τοποθετούνται σε ένα από αυτούς τους κόσμους και άλλοι που μετακινούνται ελεύθερα για χάρη της πλοκής. Οι δυο κόσμοι συνδέονται όμως εφαπτομενικά μεταξύ τους, αφού οι ταινίες του «Movie Movie» είναι ταινίες που προβάλλονται στον «Realer Than Real World»!
Πολλοί θαυμαστές του Tarantino,ορμώμενοι από τα διάφορα σύμπαντα και το πώς αυτά συνδέονται μεταξύ τους, ανέπτυξαν θεωρίες, γνωστές και ως «fan theories», σχετικά με περιστατικά που ηθελημένα δεν διευκρινίζονται στις ταινίες. Για παράδειγμα, μια σκέψη που τριβελίζει πολλούς φαν είναι η βαλίτσα του Pulp Fiction. Δεν αποκαλύπτεται ποτέ το περιεχόμενό της, αλλά όταν την ανοίγουν, αναδύεται μια χρυσή λάμψη που δημιουργεί δέος και αγαλλίαση. Πολλοί ισχυρίζονται ότι επειδή ο συνδυασμός της κλειδαριάς της είναι 6-6-6,η βαλίτσα περιέχει την ψυχή του κακοποιού Marsellus Wallace, την οποία αντάλλαξε για ακατανίκητη δύναμη, όταν έκανε συμφωνία με τον διάβολο. Η θεωρία δικαιολογεί και το τσιρότο στο πίσω μέρος του κεφαλιού του αρχιμαφιόζου, θεωρώντας ότι από 'κει αφαιρέθηκε η ψυχή. Επίσης, άλλοι συνδυάζουν το γεγονός ότι ο Vince και ο Vic Vega είναι αδέρφια, με το ότι οι ταινίες που πρωταγωνιστούν, Pulp Fiction και Reservoir Dogs, τοποθετούνται στην ίδια χρονική περίοδο, για να πουν ότι η βαλίτσα περιέχει τα διαμάντια από το Reservoir Dogs. Μια τρίτη θεωρία υποστηρίζει ότι η βαλίτσα δεν περιέχει κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο, αλλά δείχνει το πεπρωμένο σε όποιον την ανοίγει. Γι΄αυτό και ο Vince Vega δείχνει προβληματισμένος, αφού του δείχνει τον τρόπο που θα πεθάνει, το ζευγάρι μικροκακοποιών Honeybunny και Pumpkin είναι χαρούμενο με την ήρεμη ζωή που τους επιφυλάσσεται από την παρέμβαση του Jules, ενώ ο ίδιος που δεν ανοίγει την βαλίτσα είναι κύριος την μοίρας του. Πάλι στο Pulp Fiction-μα καλά, τόσο αινιγματική ήταν η ταινία;- η Mia Wallace περιγράφει στον Vince το πιλοτικό επεισόδιο σε μια σειρά που θα πρωταγωνιστούσε, αλλά τελικά ακυρώθηκε. Ο τίτλος ήταν «Fox Force Five» και η πλοκή μοιάζει καταπληκτικά με την υπόθεση των Kill Bill. Τώρα τίθεται το ερώτημα : η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα;ήταν η Mia Wallace ή η Uma Thurman που έπαιξε το ρόλο στο Kill Bill;
Όπως συμπεραίνεται, οι θεωρίες των φαν του Ταραντίνο είναι τόσο περίεργες και περίπλοκες, όσο και η προσωπικότητα του ίδιου, εδώ που τα λέμε. Εξάλλου, αυτό είναι που προσφέρει η τέχνη του κινηματογράφου: μια εκκεντρική αλλά εξυψωμένη, ίσως και εξωραϊσμένη, πραγματικότητα. Αυτό πρεσβεύει και ο σκηνοθέτης, αποτελώντας την επιτομή των ταινιών φτιαγμένων από σινεφίλ προς σινεφίλ.
Χιουμοριστικό βίντεο για το πώς να φτιάξεις μια ταινία σαν του Tarantino.
