Η πόλη άδεια. Είναι σα να μην υπάρχουν τα φανάρια. Γοητευμένη από ένα θέαμα που λατρεύω να βλέπω τα καλοκαίρια. Απ' τα λίγα που μ' αρέσουν στο καλοκαίρι. Η ερημωμένη πόλη κάτι χαράματα. Αυτές οι βόλτες με το μηχανάκι στα κάστρα. Η πόλη, τα φώτα, τα σοκάκια, το αεράκι κι εγώ.
Κοιτάς γύρω και δε βλέπεις τίποτα να κινείται. Για λίγα δευτερόλεπτα ακούς την καρδιά σου. Είσαι μόνος και σ' αρέσει γιατί αυτά τα βράδια είναι απόλαυσης βράδια.
Είναι τέτοιες στιγμές που θα μου λείψουν. Προσπαθώ να γεμίσω όσο μπορώ τις τελευταίες μου μέρες εδώ, γιατί ξέρω πως δε θα έχω αρκετές ευκαιρίες να ευχαριστηθώ αυτή την πόλη. Είναι κάτι μέρες που τόσο την αγαπάω και κάτι νύχτες που τόσο τη μισώ... Ακόμα και ο κίνδυνος και η ανασφάλεια κάποια βράδια σου προκαλούν μιαν ευχάριστη αίσθηση γιατί καταλαβαίνεις ότι κάθε βόλτα, κάθε βήμα σε κάθε γωνία, τα ζεις.. και έχει μεγάλη αξία το να ζεις! Ο δρόμος έχει να σου πει πάρα πολλές ιστορίες. Κι εγώ έχω να σου πω πολλές ιστορίες γι' αυτόν. Γιατί πίσω από τους τοίχους με τα συνθήματα τα ποδοσφαιρικά είναι λόγια γραμμένα, είναι λόγια σοφά!
Θυμάμαι όταν είχα πάρει την πρώτη φωτογραφική μηχανή μου συνήθιζα να βγάζω φωτογραφίες τα πόδια και τις σκιές, οτιδήποτε βρισκόταν κάτω. Ένα βράδυ με πλησίασε ένας κύριος και μου είπε: "Μη κοιτάς χαμηλά. Έχεις μεγάλο ταλέντο κι είναι κρίμα κάτω απ' τον έναστρο ουρανό να περιορίζεις το βλέμμα σου." Πρέπει να έχεις μάτια ανοιχτά. Να κοιτάς ταυτόχρονα τα πόδια σου, το τοπίο και τον ορίζοντα. Να μην περιορίζεσαι σε τέσσερις τοίχους. Και τα όνειρα σου να είναι μεγάλα, ίσα με παλάτια....
Πρόσφατα γνώρισα έναν ανθρωπάκο που ταξίδευε μόνος...φαινόταν ότι έψαχνε απεγνωσμένα κάποιον να μιλήσει και έτυχε να είμαι εγώ η τυχερή. Μου είπε ότι τα όνειρα μου δεν πρέπει να τα μοιράζομαι με κανέναν.
"Τα όνειρα μας τα εκπληρώνουμε μόνοι, γιατί είναι όνειρα ΜΑΣ και δεν χωρά άλλος σε αυτά. Δεν μου ταιριάζουν οι δεσμεύσεις, είχα... αλλά με κράτησε πίσω κι εγώ ήθελα να πάω μπροστά, ήθελα να ζήσω. Είναι δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο που θα μπορεί να σε ακολουθήσει ή θα έχει τα ίδια όνειρα με εσένα. Άμα τον βρεις, θα το καταλάβεις, θα πέφτεις πάνω του συνέχεια και να μην τον αφήσεις γιατί συμβαίνει μία στο εκατομμύριο αυτό."
Βυθίστηκα στα λόγια του...όσο μου έλεγε ιστορίες από τα ταξίδια του κι από τον κόσμο που γνώρισε και κατάλαβα πως κι εγώ το ίδιο θα 'θελα! Να ταξιδεύω και να 'χω μία ιστορία να διηγηθώ σε κάποιον, κάπου, κάποτε.
Είναι μικρές οι στιγμές όσο και να προσπαθείς να τις κρατήσεις ζωντανές. Δεν σου φτάνει...θες κι άλλο. Πάντα θα θες λίγο ακόμα και πάντα θα απογοητεύεσαι. Όπως όταν τελειώνει το αγαπημένο σου γλυκό, όταν τελειώνει η αγαπημένη σου ταινία, όπως όταν καταλαβαίνεις πως η ώρα πέρασε και πρέπει να φύγεις... Όλα φτάνουν σ' ένα τέλος, δυστυχώς ή ευτυχώς. Όλα γίνονται μία ανάμνηση...
Γι' αυτό με μάτια ανοιχτά απολαμβάνω αυτή τη θέα αν και ξέρω ότι η ώρα έχει περάσει... θέλω λίγο ακόμη, λίγο ακόμη...
σχόλια