Από ώρα γρατζουνώ τα κόκκινα βαμμένα μου νύχια πάνω στη κούπα με τη ζεστή σοκολάτα. Την κρατώ ανάμεσα στις παλάμες μου σαν κάτι το πολύτιμο. Είναι αυτό που λένε πως χάνεσαι..πως περνάνε τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα και δεν έχεις αίσθηση του χρόνου. Άλλες φορές ταξιδεύεις και άλλες βυθίζεσαι. Κι αν στο τέλος βυθίζεσαι αυτό σημαίνει πως δεν ταξιδεύεις; Ο χρόνος είναι μία εφεύρεση γι' αυτούς που είναι ανίκανοι να αγαπήσουν είχε πει κάποτε κάποιος. Ανίκανοι ως προς τι;
Με βάση ποια κριτήρια? Και αν εσύ δεν ήσουν ικανός να δεχτείς ότι κάθε άνθρωπος δείχνει με διαφορετικό τρόπο την αγάπη του φταίω εγώ; Άραγε θα καταφέρουμε να μάθουμε ποτέ τους ανθρώπους της ζωής μας; Αλλά και πάλι τι έχει μεγαλύτερη σημασία, να μαθαίνεις ή να μοιράζεσαι; Μια κούπα ζεστή σοκολάτα, ένα μεγάλο χαμόγελο, ένα βράδυ παίζοντας scrabble, εμπειρίες, στιγμές. Ότι εκπέμπουμε λαμβάνουμε!
Χαμογελάστε λοιπόν, φορέστε το καλύτερο φόρεμα σας και βγείτε! Μην το αφήσετε για μια ειδική περίσταση! Βγάλτε τα παπούτσια σας ένα βράδυ που θα γυρίζετε σπίτι και περπατήστε ξυπόλητη. Βουτήξτε στη θάλασσα το καταχείμωνο. Αγαπήστε βαθιά, δυνατά, χωρίς περιορισμούς, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς ενοχές. Ξεχάστε! Το να θυμάσαι είναι πιο ψυχωτικό από το να ξεχνάς. Η σοκολάτα μου κρύωσε και τα νύχια μου ξεβάφτηκαν. Ο χρόνος είναι για όλους εμάς που θέλουμε να ζήσουμε έντονα, δυνατά. Να αγαπήσουμε ανιδιοτελώς, να χαθούμε ένα απόγευμα στις σελίδες ενός καλογραμμένου βιβλίου, να ταξιδέψουμε νοερά στη Γαλλική Πολυνησία.
Θα θελα να βυθίσω το σώμα μου μέσα στην καυτή άμμο το καλοκαίρι, να νιώσω ότι ανατριχιάζω από τη θερμότητα που με βία περνά μέσα από το δέρμα μου και εσύ να φτιάχνεις πυργάκια πάνω μου. Θέλω να κάθομαι για πάντα στο καναπέ, εσύ να κοιμάσαι στα πόδια μου, να χαζεύω τη βροχή και να πίνω ζεστή σοκολάτα. Ο χρόνος είναι με το μέρος μας.
