Όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Σιέρα Λεόνε το 1991 η νεολαία της χώρας αντιμετώπισε μια περίοδο συνεχιζόμενης αστάθειας.
Πολλοί πιστεύουν ότι εκείνα τα χρόνια ήταν που η ραπ και χιπ-χοπ σκηνή κέρδισαν την απροσδόκητη δημοτικότητά τους και οι νέοι της χώρας ξεκίνησαν να σιγοτραγουδούν τους στίχους των κομματιών των Tupac Shakur και Notorious B.I.G.. Σήμερα όμως αυτή η σκηνή έχει αποκτήσει τον δικό της ήχο και τη δική της εσωτερική ταυτότητα.
Η Freetown, η παραθαλάσσια πρωτεύουσα της Σιέρα Λεόνε, είναι προσανατολισμένη προς το λιμάνι. Στη δεκαετία του '70 η πόλη υπήρξε καταφύγιο για τους απελευθερωμένους Αφροαμερικανούς πρώην σκλάβους, ενώ ήταν και η παλαιότερη πρωτεύουσα που ιδρύθηκε από Αφροαμερικανούς.
Η κρεολέζική της αρχιτεκτονική, μια μίξη από επιρροές από την Αμερική και την Καραϊβική, αντικατοπτρίζει την ethnic και γλωσσική πολυμορφία της πόλης και γίνεται το απόλυτο σκηνικό για τη μουσική της.
Η παραλία, μια έκταση μαλακής κίτρινης άμμου που κυλά στο ζεστό στόμα του Ατλαντικού Ωκεανού, παίζει σημαντικό ρόλο. Το διαπιστώνει κανείς παρακολουθώντας και το βίντεο του George Daniell. Όπως λέει και ο Rap Son, ένας από τους αναδυόμενους μουσικούς που εμφανίζονται στην ταινία του Daniell, «ξέρετε, σε αυτή την πόλη, τη Freetown, όλα είναι κοινά».
Αντικατοπτρίζοντας την καθημερινή ζωή, τη λαϊκή κουλτούρα και τα μηνύματα αλλαγής και θετικότητας, η ραπ σκηνή της πόλης έχει κερδίσει αναγνώριση και πέρα από τις ακτές της χώρας. Με τη μουσική του Yung Sal και του Drizilik, η ταινία του Daniell αντανακλά την «έντονη ενέργεια που προσφέρει η πρωτεύουσα Freetown».
