Το πάνελ του πρώτου «Upfront Initiative» με θέμα «Coming out στον χώρο εργασίας» κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού, κάτι που φάνηκε από τις συνεχείς αντιδράσεις και τα επιφωνήματα των ανθρώπων που το παρακολουθούσαν.
Στη σκηνή για να συντονίσει τη συζήτηση ανέβηκε ο αρχισυντάκτης της LiFO, Αλέξανδρος Διακοσάββας, ο οποίος με τη σειρά του κάλεσε μαζί του τη Διευθύντρια Marketing & Operations της Microsoft Greece, Cyprus and Malta, Χριστίνα Λεϊμονή, τον επικεφαλής Inclusion & Diversity (I&D) της Accenture, Θεόδωρο Κατσίκη, ο οποίος έχει ηγηθεί σημαντικών και πολύπλοκων έργων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό στους τομείς ανάλυσης δεδομένων και τεχνητής νοημοσύνης, τη Nάνσυ Παπαθανασίου, ψυχολόγο, διδάσκουσα στο ΠΑΔΑ και συνιδρύτρια του ORLANDO LGBT+ καθώς και τη Λία Μπερτσιάδου, Inflammation & Immunology Lead της εταιρείας Pfizer.
Η κ. Μπερτσιάδου ξεκίνησε την ομιλία της τονίζοντας ότι η συμπερίληψη αποτελεί βασική αρχή της φαρμακευτικής εταιρείας, εξηγώντας ότι «όταν οι υπάλληλοι είναι οι εαυτοί τους, μόνο όφελος προκύπτει για την εταιρεία». Και συμπλήρωσε: «Είναι ευθύνη της εταιρείας να δημιουργεί ένα κλίμα ασφάλειας για τους εργαζόμενους της».
Παράλληλα, παρουσίασε τις πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει στη Pfizer προχωρώντας σε εκπαιδεύσεις για θέματα σχετικά με την ισότιμη αντιμετώπιση. Μάλιστα, η κυρία Μπερτσιάδου σημείωσε ότι «νιώθει ιδιαίτερα περήφανη επειδή το 70% των υπαλλήλων στέκεται θετικά υπέρ της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, έχοντας στο γραφείο τους ένα χαρακτηριστικό αρκουδάκι ως σήμα-κατατεθέν της υποστήριξης αυτής».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο κ. Κατσίκης ο οποίος υποστήριξε ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα δικής τους μελέτης, 5,3 εκατομμύρια γυναίκες έχασαν τη δουλειά τους στη διάρκεια της πανδημίας. «Εμείς οι ίδιοι πρέπει να κάνουμε τη διαφορά. Η αλλαγή κουλτούρας απαιτεί πάντοτε χρόνο», είπε και εξιστόρησε τη δική του διαδρομή στον χώρο των συμβουλευτικών εταιρειών.
Κατά την άποψη του κ. Κατσίκη «όταν οι εργαζόμενοι έχουν την αίσθηση του ανήκειν και εκτιμώνται για τις μοναδικές ικανότητές τους, νιώθουν σεβασμό και μέρος ενός ευρύτερου σκοπού. Αυτό οδηγεί σε υψηλότερη παραγωγικότητα και υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από την εργασία».
H επικεφαλής Marketing & Operations για τη Microsoft Ελλάδας Κύπρου και Μάλτας, Χριστίνα Λεϊμονή, εξήγησε πως μια εταιρεία που αγκαλιάζει ενεργά την ποικιλομορφία έχει να αποκομίσει μόνο κέρδος. Η ομιλία της ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη, με αποτέλεσμα πολλές αποστροφές της να συγκινήσουν το κοινό που την παρακολουθούσε και την καταχειροκρότησε.
Δίνοντας έναν προσωπικό τόνο μίλησε για τις πρώτες μέρες που ήρθε στην Ελλάδα επιστρέφοντας από το εξωτερικό καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η ίδια και η ομόφυλη οικογένειά της. «Δυστυχώς, λόγω της υπάρχουσας νομοθεσίας, η δίχρονη κόρη μου δεν αναγνωρίζεται ως κόρη μου στην Ελλάδα και το ελληνικό σύστημα υγείας δεν μας αναγνωρίζει ως οικογένεια. Η Microsoft, όμως, το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη και επέκτεινε μια πολιτική που είχε, ακόμα και αν το νομικό καθεστώς της χώρας μας δεν την υποστηρίζει ακόμα», υπογράμμισε.
Η φωνή της έσπασε όταν αφηγήθηκε την ημέρα που οι δύο μητέρες με το παιδί τους πήγαν σε ελληνικό νοσοκομείο και βρέθηκαν αντιμέτωπες με το ερώτημα: «Ποια είναι η μητέρα του παιδιού». «Όπως αντιλαμβάνεστε, έπρεπε λοιπόν εμείς να εξηγήσουμε ποια είναι η μητέρα», δήλωσε συγκινημένη.
Επίσης, τόνισε ότι «το coming out δεν είναι αποτέλεσμα μιας πράξης που γίνεται μόνο μια φορά αλλά μια συνεχής διαδικασία» ενώ υποστήριξε ότι στην ομάδα της Microsoft «σήμερα έχουμε ανθρώπους που προέρχονται από άλλη χώρα, που δεν μιλάνε ελληνικά, γυναίκες και άντρες με διαφορετικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς, εσωστρεφείς και εξωστρεφείς χαρακτήρες και άτομα όλων των ηλικιακών ομάδων. Άλλωστε, στην καθημερινότητα, η ποικιλομορφία δεν προσθέτει απλώς αξία στη δουλειά μας, την κάνει και πολύ πιο ενδιαφέρουσα».
Και συνέχισε επισημαίνοντας: «Είμαστε μια εταιρεία που πρωτοπορεί. Για παράδειγμα, απλές και καθημερινές ενέργειες, όπως η δυνατότητα της ελευθερίας του προσδιορισμού φύλου στην υπογραφή των υπαλλήλων, προάγουν την ελευθερία και δίνουν το θάρρος σε όλους και σε όλες να αυτοπροσδιοριστούν. Άλλωστε, οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά».
Τέλος, η συζήτηση ολοκληρώθηκε με την αφήγηση της διδάσκουσας του ΠΑΔΑ, Νάνσυς Παπαθανασίου, η οποία υπογράμμισε ότι «κάθε coming out εμπεριέχει μια προετοιμασία. Μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που είναι ομοφοβική, τρανσφοβική. Κάθε coming out σημαίνει ότι έχω ήδη διαπραγματευτεί μια εν δυνάμει απώλεια μιας σχέσης. Από το ότι μπορεί να χάσω τη δουλειά μου μέχρι τον υποβιβασμό ή ακόμη και τον περιορισμό των ισότιμων ευκαιριών».
Επίσης, υπογράμμισε ότι «το να είναι ένα άτομο out σημαίνει ότι θα μιλάει και θα αναφέρεται στον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή/και την ταυτότητα φύλου, ότι θα μπορεί να βρίσκεται στον χώρο εργασίας με την επιθυμητή έκφραση φύλου, θα αναμένει να αναγνωρίζονται οι οικογενειακές και συντροφικές του σχέσεις ως εξίσου σημαντικές.
»Σκοπός είναι να σπάσουμε τη μοναξιά. Να ξέρουμε ότι είναι κάτι που ενθαρρύνεται. Είμαστε out με όλες μας τις ταυτότητες. Να μπορούμε να πάμε με τον/τη σύντροφό μας στα εταιρικά events. Δεν είμαστε out όταν όλοι το ξέρουν για εμάς και οι άλλοι ή εμείς δεν το λέμε».
