Τι συμβαίνει όταν γνωστοί φωτογράφοι και ζωγράφοι από τον ρόλο του παρατηρητή πίσω από την κάμερα ή το καμβά εμπιστεύονται συναδέλφους τους και ποζάρουν ως μοντέλα για αυτούς είτε για φωτογραφίες είτε για πίνακες;
Ίσως κατανοούν καλύτερα και από αυτή τη θέση τη διαδικασία κυνηγού-θηράματος, θύτη και θύματος, εραστή και ερωμένου που κρύβει ως κατάσταση η παραγωγή ενός έργου τέχνης και μαθαίνουν the hard way πως το να ζητάς ειδικά μονταρισμένα πράγματα από το μοντέλο σου δεν είναι πάντα και η πιο εύκολη διαδικασία.
Προυποθέτει εμπιστοσύνη, οικειότητα και άφημα μεταξύ των 2 πλευρών. Στις παρακάτω φωτογραφίες και πίνακες έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε κατά πόσο κατάφεραν να μπουν με επιτυχία σε αυτή τη διαδικασία οι περισσότεροι από αυτούς.
Η Dianne Arbus φωτογραφημένη 3 χρόνια πριν αυτοκτονήσει.
Η Nan Goldin to 1974 πολύ πριν γίνει διάσημη ποζάρει με τον τρόπο που φωτογραφίζει πολλά από τα θεματά της.
Εδώ ο Πικάσο σατιρίζει την ακαδημαϊκή ζωγραφική της εποχής του κάνοντας πως ζωγραφίζει ένα τέτοιον πίνακα και βάζοντας τον εραστή του Ζαν Κοκτώ Ζαν Μαραί να ποζάρει με τον τρόπο του πίνακα.
Εδώ ο Richard Prince ενδύεται τη φωτογραφική περσόνα της Σίντυ Σέρμαν και ποζάρει με τον τρόπο της σε ένα ιδιότυπο φωτο-homage.
Ο Γουόρχολ είχε πει για τον ζωγράφο και μετέπειτα σκηνοθέτη Τζούλιαν Σνάϊμπελ πως επισκεπτόταν φίλους του καλλιτέχνες στα studio τους για να τους αντιγράψει. Σε αυτό τον πίνακα που του έφτιαξε ο Σνάϊμπελ πάντως το ζωγραφικό ιδίωμα είναι καθαρά δικό του.
Εδώ ο Ματίς ποζάρει για τον Brassai καθώς ζωγραφίζει. Δημιουργός και μοντέλο ταυτόχρονα.
Εδώ ο Gustav Klimt αφέθηκε στη ματιά του μαθητή του Egon Schiele.
Ο Πικάσο όπως τον είδε ο Μοντιλιάνι.
Ο νεαρός Νταλί φωτογραφημένος από τον Man Ray
σχόλια