Οι συμπεριφορές που συνδέονται με την τοξική αρρενωπότητα όπως η σύγκρουση, ο ανταγωνισμός και η ανεξέλεγκτη οργή έχουν εδραιωθεί στα κοινωνικά πρότυπα και είναι δύσκολο να αποτιναχθούν. Βασιζόμενη σε αυτό και προσπαθώντας να το ανατρέψει, η σκηνοθέτις Martina Magorin οραματίζεται έναν κόσμο όπου οι άνδρες δεν έχουν κάποια ανάγκη να αποδείξουν τον ανδρισμό τους και το αποτυπώνει σε μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο: «Oh Boys».
Μεγαλωμένη στη Σουηδία, η Magorin αποφάσισε να γυρίσει το «Oh Boys» αφού παρατήρησε πιο άκαμπτες εκδοχές του ανδρισμού και της θηλυκότητας κατά τη μετακόμισή της στις ΗΠΑ. Σατιρίζοντας τις συνήθειες του παραδοσιακού ανδρισμού μέσα από απίθανες αντιδράσεις που γεννιούνται από στιγμές έντασης, η ταινία καταγράφει άντρες στο μεταίχμιο της σύγκρουσης, που αντιδρούν με παιχνιδιάρικη διάθεση, τρυφερότητα και ζεστασιά αντί για οργή και επιθετικότητα.
Η Magorin συγκέντρωσε μια ομάδα αποκλειστικά από γυναίκες για να ενισχύσει τη γυναικεία οπτική των ανδρικών χαρακτηριστικών. Επίσης κατάφερε να πετύχει μια αρκετά αυθεντική αποτύπωση αυτών των χαρακτηριστικών επιλέγοντας επαγγελματίες ηθοποιούς σε συνδυασμό με ταλέντα που βρήκε τυχαία στον δρόμο.
Το «Oh Boys» χρησιμοποιεί το χιούμορ για να αφοπλίσει τον θεατή και να ανατρέψει τις προκαταλήψεις του, εξετάζοντας τι τύποι θα μπορούσαν να είναι οι άντρες αν το επέτρεπε η κοινωνία.
