Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία; Τα κλασικά: όλοι μαζί για πάντα. Θέα στη θάλασσα, αστέρια, σιωπή, ένα κρασί και το αγόρι μου.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; Η απώλεια των ανθρώπων που αγαπώ.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο; Κάθε εθελοντή που βοηθά παιδιά και αδύναμους σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου. Κάθε σημαντικό ερευνητή που έχει θέσει ως στόχο ζωής τη θεραπεία μιας ανίατης ως σήμερα ασθένειας. Όποιον ή όποιους μπορέσουν να μας (ξανα)κάνουν να μην ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες. Τους γονείς μου, για διαφορετικούς λόγους τον καθένα. Τον ζωγράφο Νίκο Στεφάνου, για τη σπάνια σύγκλιση του τρόπου ζωής του με τα «πιστεύω» του. Και ευτυχώς, αρκετούς ακόμη.
Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι' αυτό; Σε μια διπλωματική που δεν ολοκλήρωσα. Στο ότι αθέτησα παντελώς την υπόσχεσή μου να είμαι καλή νονά σε μια περίπτωση που είχα στοχεύσει στο ακριβώς αντίθετο. Στο ότι δεν είπα ακόμη σε κάποιους ανθρώπους εκείνα που ήθελα να τους πω και σε ορισμένους, δεν μπορώ πια.
Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους; Για το ότι ξεχνούν στην -ακόμη τρυφερή- δεκαετία των 40 πώς ένιωθαν, τι σκέπτονταν, τι έπρατταν, πώς και τι αγαπούσαν, πώς και τι πίστευαν όταν ήταν νέοι.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο σιχαίνεστε περισσότερο; Όλους ανεξαιρέτως τους ανθέλληνες μικροπολιτικούς που αδυνατούν να είναι πολιτικοί. Που με κάνουν να νιώθω κάθε ημέρα όλο και πιο ορφανή ως πολίτης αυτής της χώρας και ως ενεργός και επίμονος κάτοικος του κέντρου της Αθήνας (με υπέροχες παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις από τα τότε εξίσου υπέροχα Εξάρχεια).
Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα; «Θα δούμε...».
Τι νοσταλγείτε περισσότερο; Τα παιδιά μου ως μωρά στην αγκαλιά μου τους θερινούς μήνες μετά τη γέννησή τους και πριν επιστρέψω στη φρενίτιδα: δεν ξανάρχεται ποτέ...
Τα γλυκά της νόνας μου.
Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που κάνετε; Να μην μπορώ να πετάξω τίποτε αλλά να υπόσχομαι κάθε εβδομάδα ότι θα τα πετάξω όλα. Επίσης, το να λέω «ναι» σε ανθρώπους και καταστάσεις, ενώ θα έπρεπε να πω «όχι».
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Το Παρίσι και η Νότια Γαλλία -οπουδήποτε. Η Βενετία και η Τοσκάνη. Η Κωνσταντινούπολη. Το Μαρόκο. Οι Κυκλάδες ή το Ιόνιο με ένα αργοκίνητο ξύλινο πλεούμενο.
Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή; Την αυθεντία. Τη σοβαροφάνεια που συχνά συγχέεται με τη σοβαρότητα. Την αυτοπεποίθηση.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας; Η διαρκής γέννηση ιδεών. Η κινητικότητα.
Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάτε περισσότερο σε κάποιον; Την ειλικρίνεια. Την αμεσότητα. Τη γενναιοδωρία. Την ευγένεια: ιδανικά, σε συνδυασμό.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας; Το να είναι εκεί. Χωρίς να χρειάζεται να το λέμε. Το να μοιραζόμαστε την ίδια ηθική και το ίδιο βλέμμα.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; Φρόντισε να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση μέσω της μόρφωσης και της καλλιέργειάς σου (μπαμπάς και μαμά). Κράτα τις φιλίες σου και μην πληγώνεις άσκοπα τους ανθρώπους (μαμά).
Πότε κλάψατε για τελευταία φορά; Στην παράσταση του μεγάλου μου γιου, στο θέατρο. Αλλά δεν μετράει, γιατί κλαίω πολύ συχνά.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τη διασημότητα; Ότι θα είναι διασημότητα για πάντα.
Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας; Δημιουργική, ακούραστη, φιλομαθής, διαισθητική, κι όμως ανασφαλής.
Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι; Ο Αλέξης και η μητέρα μου. Και 5-10 ακόμη άλλοι, ισότιμοι στην κλίμακα του «καλύτερου», που δεν θα ήθελα να αδικήσω.
Ποια μουσική θα θέλατε να παίξουν στην κηδεία σας; Την υπόκρουση από το έργο «Όλα τα πρωινά του κόσμου» με μουσική των Jean-Baptiste Lully, Marin Marais, Camille Saint-Saens &Gaston Litaize. Την άρια της «Ρούσαλκα» από την ομώνυμη όπερα και τη φωνή της Μαρία Κάλλας σε οποιαδήποτε άρια. Τοκονσέρτο αρ. 1 του Σεργκέι Ραχμάνινοφ (και το 2 και το 3). Το «The Wall», το «A whiter shade of pale» και το «Hotel California». Το «Ω, καλή μου ξανθή» από τους Όρνιθες με τη φωνή του Γιώργου Μούτσιου και το «Ήρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς» με τη φωνή του Ηλία Λιούγκου και η φωνή του Μάνου Χατζιδάκι.
Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο σας; Τα έργα τέχνης που μου χάρισαν οι φίλοι μου ή που αγόρασα σε υπερβολικά συχνές στιγμές τρέλας. Το σπίτι μας στην Αίγινα.
Τι θεωρείτε ως έσχατο βαθμό δυστυχίας; Την πιθανότητα της ανίατης ασθένειας κάποιου πολύ κοντινού μου ανθρώπου. Την αδικαιολόγητη μιζέρια.
Πού θα θέλατε να ζείτε; Με βεβαιότητα στο Παρίσι.
Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση; Κάθε εμπειρία καλής τέχνης παντού και πάντα. Το διάβασμα, πάντα και παντού. Τα παλαιοπωλεία και οι ηλιόλουστοι καφέδες στην Ευρώπη, μόνη ή με παρέα. Η βραδυνή συζήτηση με φίλους, με καλό φαγητό και καλό κρασί. Η φροντίδα των λουλουδιών μου. Η συστηματική αγορά και ενδελεχής ανάγνωση γαλλικών περιοδικών σπιτιού εν όψει δραματικών αλλαγών που ποτέ δεν αποφασίζω.
Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα; Όταν πραγματικά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Σπάνια, πάντως.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εμφάνισή σας; Δύο πράγματα που δεν θα ήθελα να σας πω.
Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά; «Καταλαβαίνεις;» «Κοίτα...» «Δεν αντέχω άλλο...».
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Ίσως για το ότι δεν φύγαμε από την Ελλάδα όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν. Για τα μακρινά ταξίδια και τις μακρινές επισκέψεις σε φίλους που δεν έκανα. Για το πιάνο που σταμάτησα να παίζω. Για τα όσα δεν είπα σε μία φίλη ζωής με την οποία χάθηκα.
Τι ή ποιον αγαπάτε περισσότερο στη ζωή σας; Τα παιδιά μου. Τον άντρα και τους γονείς μου. Τον αδελφό μου και τη γυναίκα του. Τους 20-30 στενότερους φίλους μου που με κάνουν να ελπίζω ότι δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Την εικόνα, τη μουσική και τον λόγο που εξακολουθούν να λειτουργούν ως παρηγορία και αφετηρία μαζί.
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένη; Αρκετές φορές ώστε να είμαι ευγνώμων για αυτό.
Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε; Να ζωγραφίζω όπως αυτοί που θαυμάζω. Να ράβω τα ρούχα και να κατασκευάζω τα κοσμήματα που φαντασιώνομαι.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Ο Ντοστογιέφσκι. Ο Προυστ. Ο Φλομπέρ. Ο Καβάφης. Ο Παπαδιαμάντης. Ο Βουτυράς. Η Ζατέλη. Ο Lawrence Durrell. Ο Pierre Assouline. Ο John Fowles. Ο Ian McEwan. Ο Julian Barnes -και πολύ χάρηκα που μόλις έμαθα ότι κέρδισε το φετινό Μπούκερ.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας; Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ο Γκιούλιβερ. Και ο Μικρός Πρίγκηπας όταν δεν είναι πολύ σίγουρος για τον εαυτό του.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωές σας; Κάθε καθημερινός άνθρωπος με απρόσμενα ηρωικές στιγμές.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα; Ρωμανός, Χλόη, Μάξιμος.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο; Σίγουρα την υποκρισία, την ημιμάθεια, την τσιγκουνιά και την κακογουστιά. Με αυτήν ακριβώς τη σειρά.
Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση; Εντελώς νηφάλια και ελαφρώς μελαγχολική.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό; Θα ήθελα να είμαι πιο τακτική, τόσο για εκείνους που με ανέχονται, όσο και για τον εαυτό μου, που όλο και συχνότερα δεν με ανέχεται. Θα ήθελα επίσης να αυτοαναλώνομαι λίγο λιγότερο.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένειά σας, τι θα ήταν αυτό; Θα ήθελα να περνούσαμε περισσότερο χρόνο μαζί. Θα ήθελα (από παιδί) να έχω μεγαλύτερο διάλογο με τον πάντοτε σιωπηλό αλλά πάντοτε εξαιρετικά δοτικό πατέρα μου.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία; Τη συναισθηματική μου πληρότητα στην προσωπική μου ζωή. Και την ελευθερία γνώμης και αυτοδιάθεσης που εξακολουθώ να έχω στην επαγγελματική ζωή μου. Επίσης, το ότι μοιάζω «να μην έχω ανάγκη», ενώ ασφαλώς έχω.
Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τι θα θέλετε να είστε; Να είμαι εγώ και να αρχίσουν όλα από την αρχή.
σχόλια