Είναι μια κοπέλα που δεν την ξέρω. Τη λένε Καρολίνα, Πολωνέζα. Στα τριάντα της, φωτογράφος, ομορφούλα και λίγο θλιμμένη. Αυτή η Καρολίνα έχασε τη μαμά της πριν οκτώ χρόνια -καρκίνος,ταλαιπωρήθηκε. Κι η Καρολίνα (που δεν την ξέρω κι ούτε με ξέρει) άρχισε να φωτογραφίζεται με τα ρούχα της μαμά της. "Self-portraits with my mother" τα λέει. Κι αυτό το γουίθ, αυτή η ανάγκη για την έσχατη σωματική επαφή τα κάνει σπαρακτικά τα κάδρα με τον άνω κάτω χρόνο.
Στην αρχή η Καρολίνα (που δεν ξέρω, ούτε με ξέρει) τα ανέβασε στη σελίδα της, τα είδαν όμως πολλοί και γρήγορα έκαναν γύρους οι φωτογραφίες. Δε χρειαζόταν να πει πολλά. Έγραφε μόνο μικρά αγκάθινα ταμπελάκια:
-ρούχα που η μαμά φορούσε στο σπίτι
-τα καλά ρούχα της μαμάς
-ρούχα που έβαζε η μαμά σε γάμους
-ρούχα που η μαμά έβαζε στη δουλειά
-ρούχα της μαμάς για τα Χριστούγεννα
-ρούχα της μαμάς για ταξίδια
-ρούχα που φορούσε η μαμά περιμένοντας το λεωφορείο
Κι εκεί προς το τέλος πέταξε και μια προτασούλα που με κάρφωσε στο πάτωμα:
''Βρήκα μια ξανθιά της τρίχα στο πράσινο παλτό της''.
Κι η Καρολίνα έγινε μια κοπέλα που ξέρω.
*H Κarolina Jonderko ,γεννήθηκε το 1985 στο Rydułtowy της Πολωνίας. Σπούδασε κινηματογράφο στη Βαρσοβία και στο Lodz. ΄Εχει εκθέσει έργα της σε Ευρώπη και Αμερική. Τα ρούχα της μαμάς της ήταν δεύτερο χέρι,πακέτα συγγενών που ζούσαν στη Γερμανία. Η μαμά της ποτέ δεν αγόραζε καινούρια για να κάνει οικονομία. ΄Ηταν δασκάλα μουσικής σε νηπιαγωγείο.Δεν είχε αυτοκίνητο,πάντα έπαιρνε το λεωφορείο.
σχόλια