Παρασκευή 17/10
Αγοράζω καινούργιο μίξερ. Όχι ακριβώς μίξερ, «food processor»είναι καλύτερα η ορολογία. Αυτό που μισώ είναι πως αγοράζoντας ένα τέτοιο εργαλείο, συνήθωςπληρώνεις ένα overhead χρημάτων για άχρηστα πράγματα. Μεταλλικό finish (Ποιοςνοιάζεται; Λες και θα έχω πάνω στον πάγκο της κουζίνας μου αυτό το τέρας), καιβεβαίως ένα εκατομμύριο παρελκόμενα, εξαρτήματα, λεπίδες και εργαλεία γιαχρήσεις που εννοείται δεν πρόκειται ποτέ να αξιοποιήσω. Δεν υπάρχει, ας πούμε,ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να συναρμολογήσω πενήντα διαφορετικά μπολκαι λεπίδες για να κόψω σε λεπτές φέτες ένα αγγούρι ή να στίψω χυμό με τονέξτρα αποχυμωτή. Τέλος πάντων, αφήνω όλα τα άχρηστα εργαλεία σε ένα κουτί καικρατάω κάτω από τον πάγκο της κουζίνας το βασικό μηχάνημα, με το βασικό μπολκαι τη μία λεπίδα. Εγώ θέλω να το χρησιμοποιώ για δύο πράγματα: να πολτοποιώσούπες και σάλτσες και να φτιάχνω ζύμες. Δυστυχώς, το ζεστό κλίμα της Ελλάδας,τα μονίμως ζεστά χέρια μου και οι άθλιες επιφάνειες εργασίας που έχω στηνκουζίνα μου δεν επιτρέπουν να φτιάχνει κανείς μια καθώς πρέπει pate sucree γιατάρτες ή πίτες. Οι παγωμένες λεπίδες αυτού του θυελλώδους εργαλείου κόβουν τοπαγωμένο βούτυρο σε δευτερόλεπτα και οι ζύμες γίνονται αυτό που πρέπει ναείναι. Τραγανές, μαλακές, να λιώνουν στο στόμα μα να κρατούν παράλληλα τηγέμιση της κάθε τάρτας. Όσο για τις σούπες, ήδη σχεδιάζω μια βελουδένια λευκήvichysoise σερβιρισμένη με μια κουταλιά χαβιάρι. Θα καλέσω την Άννα όταν τοφτιάξω.
Σάββατο 18/10
Μαζί με τον εσπρέσο που στάζει από τη μηχανή του καφέβγαίνουν αυτόματα και τα υλικά για την pate sucree από το ψυγείο και ταντουλάπια. Δύο και μισό κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις, τρεις κουταλιέςζάχαρη, μια πρέζα αλάτι, 250 γρ. βούτυρο ανάλατο, καλά παγωμένο, κομμένο σεκύβους, 2 κρόκοι αυγών και λίγο παγωμένο νερό. Στο καινούργιο μίξερ ρίχνω τοαλεύρι, τη ζάχαρη και το αλάτι και του κάνω δύο γύρους για να ενωθούν τα υλικά.Προσθέτω το βούτυρο. Χτυπώ για περίπου δέκα δευτερόλεπτα, μέχρι να ενωθείελάχιστα το βούτυρο με τα στεγνά υλικά. Μην το παρακάνετε. Δεν θέλουμε λείομείγμα. Εδώ είναι ίσως το πιο κρίσιμο στοιχείο για την πετυχημένη ζύμη. Όχιπολύ «κύριε ελέησον» με τα υλικά. Ελάχιστες κινήσεις. Σαν να γίνεται όλο αυτόαπό μόνο τού. Στο μείγμα προσθέτουμε τους κρόκους που τους έχουμε χτυπήσει ελαφράμαζί με το παγωμένο νερό. Χτυπάμε για λιγότερο από είκοσι δευτερόλεπτα.Χωρίζουμε το μείγμα στα δύο, το τυλίγουμε σε πλαστικό και το βάζουμε στο ψυγείογια τουλάχιστον είκοσι λέπτα. Με τη ζύμη θα φτιάξω γεμιστά μήλα τυλιγμένα σεζύμη τάρτα. Το είδα σε ένα παλιό «Μartha Stewart Living» και νομίζω πως είναιμια μοναδική εναλλακτική συνταγή για ατομικές μηλόπιτες. Καθαρίζω μήλα GoldenDelicious (τα διαλέγω να μην είναι πολύ ώριμα) και αφαιρώ όλο το κεντρικό, γιανα χωρέσω τη γέμιση. Η γέμιση είναι απλή: ψιλοκομμένα καρύδια, ζάχαρη, κανέλα,χυμός λεμονιού και μαρμελάδα βατόμουρο. Γεμίζω τα μήλα και ανοίγω τη ζύμη σελεπτούς κύκλους. Βάζω ένα μήλο στη μέση κάθε κομματιού ζύμης και το τυλίγωφτιάχνοντας πιέτες με τη ζύμη. Αν περισσεύει ζύμη, την κόβουμε. Μόλιςετοιμαστούν, τα βάζω το ψυγείο για λιγότερο από μια ώρα. Τα αλείφω με αυγό καιπασπαλίζω με λίγη ζάχαρη. Ψήνω στους 180 βαθμούς για περίπου πενήντα λεπτά.Σερβίρω με λίγη κρέμ γάλακτος ελαφριά χτυπημένη και καλό καφέ. Το καινούργιομου εργαλείο κάνει θαύματα.
Σας φιλώ!
σχόλια