Θα περίμενε κανείς πως το διεθνές στραπάτσο, η κατακραυγή, η παγκόσμια ομολογία της αποτυχίας μας ως χώρας να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες της (Ολυμπιακοί Αγώνες, δισεκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις, οικονομική ένωση με την Ευρώπη) και η χρεοκοπία θα μας κάλμαρε ως έθνος και θα προσέθετε στην ελληνική περηφάνια και το ταλέντο τη λέξη «δουλειά». Γενικότερα, η αίσθηση ότι θα αλλάξουμε νοοτροπία τώρα που ψόφησε η Μεταπολίτευση επικράτησε μετά τη μυθική εμφάνιση του πρωθυπουργού στο Καστελόριζο. Ο τουπές και ο αμανές θα χαμηλώσουν μετά το πατατράκ. Η ελληνική μαγκιά θα περιοριστεί. Λάθος εκτίμηση. Ναι μεν στο εξωτερικό νιαουρίζουμε σαν τα γατάκια, αφού έχουμε δεχτεί ότι είμαστε απατεώνες, διεφθαρμένοι και δολοπλόκοι, αλλά στο εσωτερικό ισχύει αυτό που βιώναμε τα ευαίσθητα παιδιά στο δημοτικό: την καλή την γκόμενα την κέρδιζε ο μάγκας και όχι αυτός που άκουγε Radiohead.
Πρώτος μάγκας και καραμπουζουκλής ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αντιπρόεδρος και σκληρό καρύδι της κυβέρνησης. «Η απάντηση σε όλους όσοι μας ρωτάτε "πού τα φάγατε τα λεφτά" είναι μία: σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί», δήλωσε την Τρίτη από το βήμα της Βουλής. Ειλικρινές όσον αφορά τους 800.000 δημόσιους υπαλλήλους, τους πολιτικούς και τους παρατρεχάμενους και ένα μέρος της βάσης των κομμάτων. Οι υπόλοιποι 9.000.000 που δεν συμμετείχαν στο πάρτι πού να παραπονεθούν ή πόσο θα περιμένουν για να συμμετάσχουν και αυτοί; Από την άλλη, όμως, το νούμερο 2 (ή 3, μπορεί και 4 πια) της κυβέρνησης τι θέλει να πει; Κάντε όλοι τουμπεκί γιατί φταίτε κι εσείς που δεν είχατε στον ήλιο μοίρα και κάτι παχύδερμα σαν και μας σας διορίσανε μπας και μείνουνε για πάντα στην εξουσία; Και επειδή πάλι εμείς είμαστε στην εξουσία, οφείλετε να το βουλώσετε όλοι για μια ακόμη φορά. Γιατί; Γιατί το λέει ο Πάγκαλος. Και τι είναι ο Πάγκαλος; Μάγκας.
Το σουλούπι του Αντώνη Σαμαρά δεν θυμίζει αλάνι. Στην τρίωρη συνέντευξη στη ΔΕθ, όταν πιέστηκε αρκετά από τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων για την εμπλοκή στελεχών της Νέας Δημοκρατίας στον οικονομικό εκτροχιασμό της χώρας και στα σκάνδαλα, απάντησε, μέσες άκρες, πως αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πως «εγώ τους λογαριασμούς με το παρελθόν τούς έχω κλείσει», ανεβάζοντας τη λίμπιντο των παρευρισκομένων. Πώς τα κατάφερε, λοιπόν, ο Σαμαράς να κλείσει τους λογαριασμούς με το παρελθόν, όταν πολλοί από το ακροατήριό του ήταν μέλη της προηγούμενης καταστροφικής κυβέρνησης; Και ο ίδιος, ο πρώην πρωθυπουργός! Απάντηση: επειδή είναι μάγκας. Άλλη εξήγηση δεν βρίσκω.
Η μεγαλύτερη μαγκιά, όμως, των ημερών είναι η περαίωση. Για φορολογικούς λόγους και για να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους η κυβέρνηση αποφάσισε να πάρει αυτό το παράλογο μέτρο που ισχύει στη χώρα μας. Που λέει τι; Όσοι ήσασταν μάγκες και τα τρώγατε με διάφορους τρόπους από την εφορία δεν κάνατε κάτι παράνομο, αλλά μια κουταμαρίτσα. Οπότε, δώστε μας ένα ποσό και κάψτε τα λογιστικά σας βιβλία. Αλλιώς, θα μας αναγκάσετε να έρθουμε να σας ψάξουμε και αν βρούμε κάτι την κάτσατε τη βάρκα. Οι υπόλοιποι τώρα, που πληρώνατε κανονικά τους φόρους σας, θα έχετε μια ευκαιρία να βρεθείτε μετά θάνατον στη Γη της Επαγγελίας, εάν κι εφόσον υπάρχει Θεός. Επικοινωνιακά είναι καλύτερη λύση από το να εξισώσουμε πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης και να παρακολουθούμε τον χειμώνα μια στρατιά από παγωμένα γεροντάκια να παρελαύνουν στις πρωινές εκπομπές. Στην ουσία, όμως, είναι μια πράξη που επιτρέπει, αναπαράγει και νομιμοποιεί τη διαφθορά (πού να θυμηθούμε και τον διακανονισμό για τους ημιυπαίθριους). Προσωπικά, προτιμώ να αυξηθεί η τιμή στις ντομάτες παρά να μου πει αύριο ο Θεόδωρος Πάγκαλος ότι μαζί την κάναμε τη μαγκιά... ή την παγαποντία.
Η μαγκιά δεν τελειώνει εκεί. Θρέφει παλικάρια και κορίτσαρους, από τον συνδικαλισμό μέχρι τον αθλητισμό. Οι φορτηγατζήδες κάνουν ό,τι γουστάρουν τυραννώντας εκατομμύρια καημένες ψυχές, ο ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ απειλεί όλους μας ότι θα κατεβάσει τους διακόπτες και το σκότος θα πλήξει τη χώρα και οι πρόεδροι των μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ομάδων, αντί να κοιτάνε πώς θα πουλήσουν καλύτερα το προϊόν τους, προσπαθούν να αφανίσουν τους αντιπάλους τους με δηλώσεις του τύπου «θα καρατομήσω, θα διαλύσω, έγκλημα κατά της Ελλάδος το πέναλτι που δεν δόθηκε» κ.λπ. «Σε μια εποχή όπου όλοι δικαιούμαστε να απεργήσουμε και να διαμαρτυρόμαστε, πρέπει να βρούμε κοινές συντεταγμένες και όχι να προσπαθούμε μόνο επιβαλλόμαστε ο ένας στον άλλον», θα έλεγε ο σοφός διαφωτιστής καθηγητής. Αλλά όχι εδώ. Δεν μας απασχολεί το κοινό καλό, μπορεί και να μη μας απασχολούσε ποτέ. Το αιώνιο ελληνικό ιδανικό είναι η μαγκιά. Και η δημοκρατία εκεί βασίστηκε. Στην Εκκλησία του Δήμου, άλλωστε, ποτέ δεν υπερίσχυσε ο δικαιότερος. Πόσο μάλλον στην ελληνική Βουλή, όταν ακούγεται η έκφραση: «Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί». Καλή χώνεψη!
σχόλια