Η πολιτική που εξήγγειλε η κυβέρνηση για το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι μόνο πρόστυχη αλλά και επικίνδυνη. Δεν πρόκειται απλώς για το γεγονός ότι οι μετανάστες είναι ανθρώπινα όντα, ενώ η μετατροπή τους σε κινούμενους στόχους και τρόφιμους στρατoπέδων συγκέντρωσης θα φέρει για μια φορά την Ελλάδα στο εδώλιο του κατηγορουμένου για παραβίαση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι πρόσφατες εξαγγελίες περί στρατοπέδων είναι πρόστυχες, γιατί οι εμπνευστές τους ξέρουν καλά ότι το μεταναστευτικό δεν λύνεται, αμολώντας προεκλογικές φούσκες.
Όταν στη χώρα κυκλοφορούν 1 εκατομμύριο μετανάστες που πέρασαν παράνομα τα σύνορα, τι πρακτικό αντίκρισμα έχει η δημιουργία 30 «κλειστών κέντρων» που θα «φιλοξενεί» το καθένα 1.000, δηλαδή συνολικώς 30.000 άτομα; Το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε επί σειρά ετών κι επομένως χρειάζεται συστηματική, με ορίζοντα χρόνου, αντιμετώπιση: αμφισβήτηση του Δουβλίνου 2 (της ευρωπαϊκής συνθήκης που προβλέπει την επιστροφή των μεταναστών στη χώρα εισόδου και υπέγραψε η ΝΔ του κ. Σαμαρά), μηχανισμούς σύντομης επεξεργασίας των αιτημάτων χορήγησης πολιτικού ασύλου και έκδοσης ταξιδιωτικών εγγράφων, ώστε να φεύγουν από την Ελλάδα, όπου ελάχιστοι πλέον θέλουν να μείνουν.
Ενώ δεν έχουν καταφέρει τόσα χρόνια ούτε τα σχετικά ευρωπαϊκά κονδύλια ν’ απορροφήσουν, επαγγέλλονται ότι θα το επιλύσουν μέσα σε μερικές εβδομάδες. Όπως οι ψηφοφόροι δείχνουν να γυρνούν την πλάτη στα πλαστά διλήμματα που σχεδίαζε να θέσει στις εκλογές(ή Μνημόνιο ή επιστροφή στη δραχμή), η κυβέρνηση του Ενιαίου Κόμματος της Νεοφιλελεύθερης Αγοράς εκμεταλλεύεται χυδαία το υπαρκτό πρόβλημα της εγκληματικότητας και όταν αυτό δεν αρκεί, για ν’ αλλάξει το κλίμα, καταφεύγει στον φόβο: οι δηλώσεις του κ. Λοβέρδου, σύμφωνα με τις οποίες οι νομιμόφρονες πολίτες κινδυνεύουν λίγο πολύ από το AIDS των μεταναστών -και όχι από την πολιτική του ίδιου και των ομοίων του που έχουν κάνει μπουρδέλο όλη τη χώρα-, θυμίζουν τις πιο σκοτεινές στιγμές της προπαγάνδας φασιστοειδών καθεστώτων.
Για να είμαστε, βέβαια, δίκαιοι με τους γενναίους μεταναστομάχους, το κάνουν και για να σώσουν το τομάρι τους: όπως οι βουλευτικές έδρες που θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ προβλέπονται μειωμένες, οι κ.κ. Λοβέρδος και Χρυσοχοΐδης διαφημίζουν τα γκουλάγκ τους, μήπως και μαζέψουν κανένα σταυρό παραπάνω. Ο πρώτος έχει αφήσει να καταρρεύσει όλο το δημόσιο σύστημα υγείας, αδιαφορώντας πλήρως για την περίθαλψη των πολιτών και για την οικονομία: στα συρτάρια του υπάρχουν έτοιμες προτάσεις χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ (όπως το νοσηλευτικό κέντρο της Καρπάθου, όπου ο κόσμος πεθαίνει, αν δεν πάει στη Ρόδο) τις οποίες δεν υπογράφει, είτε γιατί δεν είναι ημέτεροι μπλεγμένοι στα έργα ή γιατί απλώς δεν δίνει δεκάρα σε ό,τι δεν είναι τηλεοπτικός χρόνος. Τον βλέπεις να μιλάει στην τηλεόραση και αρχίζεις να πιστεύεις στη μετά θάνατον ζωή: ο Μαυρογιαλούρος ζει! Ο δεύτερος, αφού στο υπουργείο Ανάπτυξης δεν μπόρεσε ούτε τα ΕΣΠΑ να ενεργοποιήσει, κατέστρεψε το όποιο προφίλ είχε καταφέρει να δημιουργήσει με τις γνωστές δηλώσεις για το Μνημόνιο που δεν είχε διαβάσει κ.λπ.
Μια καλή απάντηση από τους ψηφοφόρους της Αθήνας θα ήταν να τους μαυρίσουν και τους δύο, γιατί, εκτός από πρόστυχα, το πογκρόμ και τα γκουλάγκ είναι κι επικίνδυνα. Η πιο αντιδημοφιλής κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής ιστορίας καταφεύγει όλο και περισσότερο στην αστυνομία για να επιβάλει την πολιτική της και να διατηρηθεί στην εξουσία. Δεκάδες περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας που σημειώνονται σε καθημερινή βάση δείχνουν ακριβώς ότι τα «όργανα της τάξης» αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν το μοναδικό στήριγμα του καθεστώτος και μπορούν να δρουν ατιμώρητα. Στο Εκουαδόρ, η ανάλογη υπερτροφία της αστυνομίας τα χρόνια του ΔΝΤ οδήγησε πέρυσι σε ένα αιματηρό πραξικόπημα που οργάνωσαν οι αστυνομικοί εναντίον του εκλεγμένου Προέδρου της χώρας, επειδή τους μείωσε τους μισθούς. Απομένει να δούμε πού θα οδηγήσει στην Ελλάδα.
σχόλια