☛ Τι θα άλλαζε στην Αθήνα αν στις ταράτσες των πολυκατοικιών φυτεύαμε κήπους; Η καθηγήτρια πίσω από το πρότζεκτ «Πολυ Garden City», Ελισάβετ Σικιαρίδη, μας εξήγησε και ο αναγνώστης μας Νίκος Νικολαΐδης-ΣΦ σχολίασε: «Θα μας πάρει χρόνια, θα 'ρθει όμως η μέρα που η Ελλάδα θα ξοδεύει 100 εκατ. τον χρόνο για να απαλλοτριώνει, στρατηγικώς επιλεγμένα, δύο αστικά τετράγωνα τον χρόνο, θα κατεδαφίζει τις πολυκατοικίες και θα δημιουργεί στη θέση τους δημοτικά πάρκα με ενσωματωμένες παιδικές χαρές. Αν το κάνει αυτό για δέκα χρόνια, η μισή Ελλάδα, που είναι, πληθυσμιακά, η Αθήνα, θα γεμίσει με είκοσι νέα πάρκα. Αν το κάνει για δεκαπέντε-είκοσι... Θα 'ρθει η μέρα που η Αθήνα θα πλακοστρώσει το ιστορικό κέντρο της, αναδημιουργώντας γειτονιές, με δημοτικά ποδήλατα και εύκολες προσβάσεις στο μετρό. Θα 'ρθει η μέρα που στην περιφέρεια του κέντρου θα δημιουργηθούν πύργοι για δημοτικό παρκάρισμα και 4 γραμμές τραμ θα μεταφέρουν τον κόσμο που δεν θέλει να περπατήσει. Η μέρα που η διοίκηση θα μαζέψει τα γραφεία της έξω από το κέντρο. Που θα μπουν αυστηρά όρια στην ηχορρύπανση, θα δημιουργηθούν ομάδες ακτιβιστών που θα εκμεταλλευτούν την καταγραφή των χιλιάδων εγκαταλελειμμένων νεοκλασικών από το Μονουμέντα, που τελείωσε πρόσφατα. Θα ενωθεί με το μετρό ο ποδηλατόδρομος Αγίου Κοσμά - "Μεσοποταμία" στο Φάληρο, με την πρόσβαση Ελληνικό-Άγιος Κοσμάς, που θα φέρνει ποδηλάτες απ' όλη την Αθήνα στο πολιτιστικό κέντρο Νιάρχος στο Δέλτα, σε λίγα λεπτά! Θα 'ρθει η μέρα που τα Σαββατοκύριακα οι συρμοί του μετρό θα επιτρέπουν το τελευταίο βαγόνι τους να χρησιμοποιείται αποκλειστικά από ποδηλάτες. Θα 'ρθει η μέρα που η Αθήνα θα γεμίσει με δημόσιους σκουπιδοτενεκέδες τελευταίας τεχνολογίας. Θα 'ρθει η μέρα που θα καταλάβουμε ότι το γκράφιτι δεν είναι μονάχα αντίσταση μέσω της παραβατικότητας αλλά και αισθητική τρομοκρατία και θα διαλέξουμε να αποφασίζεται από κοινού από τους ίδιους τους ενοίκους κάποιας παλιάς ή γκρίζας πολυκατοικίας ή, ακόμη καλύτερα, απ' όλους τους κατοίκους μιας γειτονιάς η βαφή της, σε συσχετισμό με τα χρώματα των γειτονικών σ' αυτήν κτιρίων».
☛ Στο γιορτινό μας τεύχος, ο M. Hulot και η Μαρίνα Πετρίδου συζήτησαν με μια μαία που φροντίζει τα εγκαταλελειμμένα βρέφη στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα. «Η κατάσταση είναι τραγική, το ίδιο ισχύει και σε άλλα νοσοκομεία, όπου λόγω εισαγγελικής παρέμβασης και μέχρι να προωθηθούν σε κάποιο ίδρυμα, όπως το Μητέρα, ή σε ξενώνα του Χαμόγελου του Παιδιού, τα μωρά χρειάζεται να περιμένουν πολύ καιρό σε νοσοκομεία, π.χ. στο "Αγία Σοφία" ή στο "Αγλαΐα Κυριακού"...» σχολίασε η tamura. «Δυστυχώς, οι διαδικασίες υιοθεσίας στην Ελλάδα είναι τόσο χρονοβόρες, που ο μέσος χρόνος αναμονής αγγίζει τα 5 έτη και έτσι, όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα προσφεύγουν στα μονοπάτια της ιδιωτικής υιοθεσίας που, κατ' εμέ, είναι ένα βαπτισμένο νόμιμο εμπόριο βρεφών, μια και τα ποσά που δίνεις ανέρχονται και σε 20.000 ευρώ κάποιες φορές. Υπάρχει, λοιπόν, αυτή η απίστευτη μηχανή του κράτους, που είναι σκουριασμένη, που περιμένει να δουλέψει από τον εθελοντισμό και τον αλτρουισμό λίγων υπαλλήλων της, από τον εθελοντισμό των οργανώσεων, και αφήνει τόσες ψυχές στη μοίρα τους».
«... Το ακόμα χειρότερο είναι πως υπάρχουν ένα σωρό οικογένειες που λαχταράν να πάρουν ένα παιδάκι» πρόσθεσε η Νίτσα. «Κι όσοι έχετε κούνιες και κρεβατάκια μην τα φυλάτε στα πατάρια, δώστε τα στα ιδρύματα, που τα χρειάζονται».
☛ Για τη ζούγκλα των δρόμων της Αθήνας έγραψε ο Δημήτρης Κυριαζής και τη δυσκολία τού να μετακινηθείς με αυτοκίνητο. «Και προτείνετε ως λύση το... ποδήλατο;» ρωτά ο dxtr. «Με μηδέν ποδηλατόδρομους και υποδομές για τη διευκόλυνση των ποδηλατών και με ποδηλάτες ανεύθυνους και επικίνδυνους στην πλειονότητά τους, που αψηφούν φανάρια και σήματα και μοιάζουν να μην καταλαβαίνουν πως οδηγούν όχημα, η λύση "ποδήλατο" είναι μάλλον ουτοπία. Επίσης, είναι μη ρεαλιστική λύση, για πολλούς άλλους λόγους. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν να κάνουν ποδήλατο, υπάρχουν άλλοι που φοβούνται, άλλοι που δεν έχουν καλή φυσική κατάσταση, άλλοι με προβλήματα υγείας, άλλοι που θέλουν να βγουν ντυμένοι καλά ή άλλοι που θέλουν να πιουν. Επίσης, δεν ενδείκνυται και σε ακραίες καιρικές συνθήκες, βροχή, χιόνι, δυνατούς ανέμους ή ακόμα και στον καύσωνα, λόγω του δυνατού ήλιου. Νομίζω ότι η μόνη ρεαλιστική λύση είναι τα ΜΜΜ. Πρέπει να γίνουν 24ωρα, τουλάχιστον το Σ/Κ, και να περνάνε πολύ πιο συχνά απ' ό,τι τώρα, για να αποφεύγεται ο συνωστισμός».
«Για να παίξω και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου», σχολίασε ο Ugg-α-μπ-Uggas, «όταν τα πάρκινγκ στο κέντρο της Αθήνας (τα οποία είναι σχεδόν παραπήγματα), που στήθηκαν άρον-άρον σε σημεία που παλιά κοσμούσαν νεοκλασικά, χρεώνουν 5ευρο (!) την πρώτη ώρα στάθμευσης, τότε η παρανομία γίνεται πολύ πιο θελκτική...».
