Στο συνταγματικό δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου και στη νίκη του «όχι», αναφέρθηκε σήμερα ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, κατά την παρέμβασή του στην εθνική συνέλευση του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, του οποίου και παραμένει γραμματέας. «Χάσαμε, έχασα το δημοψήφισμα. Κάτι που επηρέασε ισχυρά την όλη πολιτική αντιπαράθεση και ανάλυση στην Ευρώπη», υπογράμμισε με έμφαση ο μέχρι πριν μια εβδομάδα Ιταλός πρωθυπουργός.
«Θα κάνουμε μια ιδιαίτερα σκληρή, ανελέητη ανάλυση των όσων συνέβησαν σχετικά με το δημοψήφισμα, αρχίζοντας από τον εαυτό μας», πρόσθεσε, καθιστώντας, όμως, σαφές ότι «πρέπει να συνεχίσουν όλοι να δείχνουν και ένα υγιές πάθος υπέρ της διαχείρισης του δημόσιου συμφέροντος». «Χάσαμε το δημοψήφισμα, αλλά έπρεπε να καταβάλουμε την όλη προσπάθεια, όπως και πράξαμε», υπογράμμισε ο Ρέντσι, ζητώντας από τους συμμετέχοντες στην εθνική συνέλευση των «Δημοκρατικών» να συμβάλουν σε μια νέα, κοινή πορεία.
Είναι σαφές, όμως, ότι το κόμμα είναι βαθιά διχασμένο.Ένας από τους εκπροσώπους της εσωκομματικής, αριστερής αντιπολίτευσης, ο Ρομπέρτο Σπεράντσα, έκανε ήδη γνωστό ότι πρόκειται να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, στο συνέδριο που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, πιθανότατα, τον Μάρτιο του 2017.Το κύριο ερώτημα είναι αν οι διάφορες πτέρυγες και τάσεις του κόμματος θα καταφέρουν, πάντως, να μείνουν ενωμένες, ή προμηνύεται διάσπαση, ίσως ακόμη και πριν από τις βουλευτικές εκλογές που μπορεί να γίνουν τον ερχόμενο Ιούνιο.
Προς το παρόν, ο Ρέντσι καλεί σε συμπόρευση, ομολογώντας ότι μετά το δημοψήφισμα «μπήκε στον πειρασμό να εγκαταλείψει την όλη προσπάθεια», αλλά συμπληρώνοντας πως «η συμφωνία, η οποία ισχύει για όλα τα μέλη του κόμματος, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη σκοπιά του, με στόχο να κατακτηθεί και πάλι, η διακυβέρνηση της Ιταλίας».
Θα πρέπει να διαπιστωθεί κατά πόσον ο γραμματέας των «Δημοκρατικών» εννοεί να αλλάξει, εν μέρει πορεία πλεύσης, λαμβάνοντας υπόψη τα αιτήματα της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών, η οποία ζητά σαφέστερη κοινωνική πολιτική, με ξεκάθαρη σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση και στρατηγική.
σχόλια