Για μερικούς υπάρχουν δύο λέξεις (ίσως κ' τρεις) που τους προκαλούν φόβο και δυσοίωνα συναισθήματα. Για άλλους, υπάρχουν αριθμοί που τους αναγκάζουν να "ανεβάσουν" τους σφυγμούς τους. Προσωπικά, αρκεί μία λέξη για να με φοβίσει. ΠΡΟΧΩΡΑ. Ναι ίσως ακούγεται κάπως χαζό αλλά είναι ρεαλιστικό στο εκατό τοις εκατό. Οδεύω στα 24 και πραγματικά νιώθω την ανασφάλεια όχι απλώς να μου χτυπά την πόρτα του σπιτιού, αλλά στη θέση του οικοδεσπότη να βρίσκεται εκείνη αντί εμού. Προχώρα. Μην μένεις στάσιμος. Προχώρα τόσο συναισθηματικά όσο και επαγγελματικά. Κανείς δεν κέρδισε με το plan A.
Τα όνειρα είναι για τους τολμηρούς. Θλίβομαι όταν βλέπω άτομα να βρίσκονται στο γκρίζο της ρουτίνας. Να παλεύουν να βγούνε στην επιφάνεια από το λάκκο με τα σκάτα των άλλων (φυσικά). Μήπως τελικά η ρουτίνα έχει την γοητεία χωρίς την αίγλη των ονείρων; Μήπως τελικά, δεν είμαστε για ότι μας προορίζουν τα όνειρα μας;
Η ευτυχία μπορεί να επέλθει και μόνο από την ανάμνηση μιας χαρμόσυνης ανάμνησης. Την χαρά της στιγμής, ωστόσο δεν μπορείς να την προσκαλέσεις τόσο εύκολα. Η μηχανική αναζήτηση συναισθημάτων είναι το μέλλον μας. Η λέξη προχώρα μπορεί να έχει διάφορες έννοιες, τόσο ριζοσπαστικές όσο και αμφιλεγόμενες. Άνοιξε ένα βιβλίο και βγες από το γαμημένο facebook. Σταμάτα να δημιουργείς ιστορία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ξεκίνα να αποτυπώνεις την δική σου ιστορία στις ζωές των άλλων. Στις ζωές όμως, όχι στα προφίλ τους. Μάθε να προχωράς, αλλά να μάθεις και να σκοντάφτεις, γιατί η αλήθεια είναι ότι θα πέσεις πολλές φορές και όχι δεν θα πω, το τετριμμένο μία να πέσεις, δέκα να σηκωθείς, θα επισημάνω κάτι διαφορετικό. Ζήτα βοήθεια. Σταμάτα να είσαι τόσο εγωιστής και υπερόπτης. Ναι κανείς δεν θέλει να κλαίγεται και να είναι αξιολύπητος, αλλά μιλάμε για βοήθεια, την πεμπτουσία της ευτυχίας.
Ο σωστός κωμικός, πρώτα θα κάνει τους άλλους να γελάσει και μετά θα γελάσει ο ίδιος, όχι για την ενέργεια του αλλά για αυτό που προκάλεσε. Το κοινό σου δεν σε δικαιολογεί. Μπορεί να είναι το μαύρο και 'συ το άσπρο. Προχώρα. Άσε τις καγκουριές του πεσίματος και του γλειψίματος και γίνε επιτέλους o στίχος των Planet Of Zeus: Starting to Feel like the man I've always wanted to be!
Και κάτι για τον επίλογο. Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο.
Μάθε λοιπόν, πως όλοι είμαστε όλοι βουτηγμένοι στον βούρκο, αλλά κάποιοι από μας κοιτάνε τα άστρα.
σχόλια