Τι πραγματικά σημαίνει να θες να ξεριζώνεις τα μαλλιά σου: μια χορεύτρια περιγράφει

Τι πραγματικά σημαίνει να θες να ξεριζώνεις τα μαλλιά σου: μια χορεύτρια περιγράφει Facebook Twitter
Στην αρχή ξεκίνησα να τραβάω τις βλεφαρίδες μου. Το έκανα κάθε φορά που μελετούσα σπίτι ή έκανα κάποια εργασία για το σχολείο. Ή όταν ένιωθα θλιμμένη ή θυμωμένη.
1

Όλοι πια γνωρίζουν το σύνδρομο Ραπουνζέλ και την τριχοτιλλομανία: η τάση να τρώει κάποιος τα ίδια του τα μαλλιά ή να τα τραβάει μέχρι να τα ξεριζώσει, μπορεί κάποτε να αντιμετωπιζόταν με δυσπιστία, ακόμη και ως αστείο, όμως, μετά τους πρώτους θανάτους και μία σειρά μελετών, ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει πια ότι πρόκειται για μια σοβαρή διαταραχή η οποία μπορεί να βάλει σε σοβαρές περιπέτειες υγείας αυτούς που υποφέρουν από κάτι τέτοιο. 

Πώς πραγματικά είναι, όμως, η ζωή, όταν πάσχει κανείς από αυτή τη διαταραχή; Πώς είναι να θες να κάνεις κακό στον εαυτό σου και μάλιστα να εισπράττεις και κάποια μορφή ευχαρίστησης από αυτό; Η πρίμα μπαλαρίνα Αλεξάνδρα Μέιστερ, γράφοντας ένα ειλικρινές άρθρο στο "Dance Magazine", χωρίς περιστροφές και ωραιοποιήσεις μας βάζει σ' αυτόν τον εφιαλτικό κόσμο, όπου ολα μοιάζουν να κυλούν ομαλά, όμως κάποιος ξεριζώνει κυριολεκτικά τα μαλλιά του για να αντέξει την πίεση και το άγχος της καθημερινότητας.

"Στην αρχή ξεκίνησα να τραβάω τις βλεφαρίδες μου. Ήμουν 9 χρονών και τράβηξα μερικές αληθινές μαζί με τις ψεύτικες που είχα φορέσει στο πλαίσιο της αμφίεσης μου για έναν χορευτικό διαγωνισμό. Ήταν μια νέα αίσθηση. Υπήρχε πόνος, αλλά με κάθε σουβλιά ένιωθα κι ωραία. Έφτασα στο σημείο να ξεριζώνω βλεφαρίδες, ακόμη κι όταν δεν φορούσα τις ψεύτικες. Το έκανα κάθε φορά που μελετούσα σπίτι ή έκανα κάποια εργασία για το σχολείο. Ή όταν ένιωθα θλιμμένη ή θυμωμένη. 

Τι πραγματικά σημαίνει να θες να ξεριζώνεις τα μαλλιά σου: μια χορεύτρια περιγράφει Facebook Twitter
Οι χορογραφίες που απαιτούσαν τα μαλλιά ριγμένα κάτω ήταν από εκείνα που μπορούσα να μου προκαλέσουν απίστευτο άγχος. Χρειαζόμουν έξτρα χρόνο για να βάψω με καφέ σκιά το γυμνό μέρος του κεφαλιού μου και να καρδιοχτυπώ όλο το βράδυ.

Έχω ξοδέψει χρόνια νιώθοντας ντροπή και δυσφορία για το σημείο του κρανίου μου που χάσκει γυμνό στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Το μόνο καλό είναι ότι η ματαιοδοξία μου με αποτρέπει να ξεριζώνω μπροστινά μαλλιά, φρύδια και βλεφαρίδες, όπως όταν ήμουν παιδί.

Για τα επόμενα 5 χρόνια, ξερίζωνα κρυφά τις βλεφαρίδες μου, μετά συνέχισα με τα φρύδια και στο τέλος κατέληξα να ξεριζώνω τρίχες από το πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Στα 14 μου, τελικά, ομολόγησα στη μητέρα μου τι ακριβώς έκανα όλα τα προηγούμενα χρόνια και με πήγε κατευθείαν σε παιδοψυχολόγο, ο οποίος και διέγνωσε τριχοτιλλομανία, μία διαταραχή συμπεριφοράς που εντάσσεται στην ομάδα των σωματοποιημένων επαναλαμβανόμενων συμπεριφορών.

Όταν κάποιος πάσχει από αυτές θέλει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ξύνει, γδέρνει, αποσπά τρίχες, νύχια, ακόμη και δέρμα από το ίδιο του το σώμα. Η μητέρα μου με διαβεβαίωσε ότι όλα θα πήγαιναν καλά, ότι δεν ήταν τίποτα, ότι όλοι είχαν το μικρό "κάτι" τους, τα θέματά τους με τον εαυτό τους και αυτό ήταν το δικό μου. Με τη θεραπεία και την υποστήριξη της οικογένειάς μου, ήδη από τα επόμενα κιόλας χρόνια έπαψα να ξεριζώνω τα μαλλιά μου τόσο συχνά. 

 

Και μετά αποφοίτησα από το γυμνάσιο και γράφτηκα στα μπαλέτα του Nashville Ballet. Στο δεύτερο έτος στη σχολή η διαταραχή μου επέστρεψε για τα καλά σε εξαιρετικά τακτική βάση. Και από τότε δίνω τη μάχη μου κόντρα σ' αυτήν. Επηρεάζει και δυσκολεύει την κάθε μου μέρα. Έχω ξοδέψει χρόνια νιώθοντας ντροπή και δυσφορία για το σημείο του κρανίου μου που χάσκει γυμνό στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Το μόνο καλό είναι ότι η ματαιοδοξία μου με αποτρέπει να ξεριζώνω μπροστινά μαλλιά, φρύδια και βλεφαρίδες, όπως όταν ήμουν παιδί.

Ωστόσο, σε καθημερινή βάση επρεπε να παίρνω τα μέτρα μου για να κρύβω το καραφλό σημείο στο κεφάλι μου. Πρακτικά, φορούσα τα ίδια μου τα μαλλιά στο σημείο του κεφαλιού που ήταν γυμνό, φτιάχνοντας περίτεχνους κότσους, πολύ ψηλά και στριφτά ώστε να το καλύπτουν. Οι χορογραφίες που απαιτούσαν τα μαλλιά ριγμένα κάτω ήταν από εκείνα που μπορούσα να μου προκαλέσουν απίστευτο άγχος. Χρειαζόμουν έξτρα χρόνο για να βάψω με καφέ σκιά το γυμνό μέρος του κεφαλιού μου και να καρδιοχτυπώ όλο το βράδυ. 

Μήπως κάποιος από το κοινό μπορούσε να το δει; Πέρασα μια πραγματική νύχτα αγωνίας σε μία τέτοια παράσταση και δεν ξέρω ποιο ήταν το χειρότερο; Ότι ξόδεψα όλο το βράδυ πνιγμένη στην ντροπή για το αν κάποιος θα παρατηρούσε τα μαλλιά που έλειπαν ή ότι δεν μπόρεσα να αφιερωθώ στη δουλειά μου, όπως ήθελα; 

Τα πρώτα χρόνια στην Ακαδημία, είχα μιλήσει για το πρόβλημα που αντιμετώπιζα μόνο στις δυο συγκατοίκους μου. Και μετά ο κύκλος των ανθρώπων στους οποίους το έλεγα ανοιχτά άνοιξε. Πριν από λίγο καιρό, για πρώτη φορά ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω για τη διαταχή μου στον καλλιτεχνικό διευθυντής της Ακαδημίας, αναγνωρίζοντας πως αυτή η διαταραχή θα μπορούσε να κρατήσει πίσω την καριέρα μου. Η αντίδραση του; 

Μου είπε αυτό που είχα ακούσει λίγα χρόνια πριν, ότι όλοι έχουν το μικρό "κάτι" τους με το οποίο παλεύουν και ότι ήθελε να ξέρει ότι λαμβάνω όλη τη στήριξη που χρειάζομαι για να προχωρήσω. Όσο μιλάω ανοιχτά γι' αυτό, τόσο μειώνω τη δύναμη του πάνω μου. Και εννοείται ότι εξακολουθώ να τραβάω μαλλιά σε μέρες που αισθάνομαι πιεσμένη, αγχωμένη ή αναστατωμένη, πριν από μία πρεμιέρα ή μία δύσκολη οντισιόν. 

Και εννοείται ότι εξακολουθώ να εισπράττω μια ένοχη ευχαρίστηση κάθε φορά που ξέρω ότι ξερίζωσα τα "σωστά" μαλλιά. Αλλά είναι μια ευχαρίστηση που την ακολουθεί το άγχος. Άγχος ότι δεν έχω αυτοπειθαρχία αρκετή για να σταματήσω να κάνω κακό στον εαυτό μου. Η αυτοπειθαρχία που με έπλασε ως επαγγελματία χορεύτρια, σ' αυτό το κομμάτι της ζωής μου απουσιάζει παντελώς. 

Όσο, όμως, εξακολουθώ να παλεύω με τη διαταραχή μου, τόσο καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι είμαστε ελλιπή όντα με ελαττώματα και αδυναμίες. Και ξέρω ότι αυτή η διαταραχή με διαμόρφωσε ως άνθρωπο, αλλά δεν είναι αυτή που με προσδιορίζει. Είναι αυτή που μου έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσω τη θλίψη, τον πόνο, την ντροπή, αυτή που με βοήθησε να εκφράζομαι μέσα από τη δουλειά μου.

Μιλώντας πια ανοιχτά, ελπίζω ότι κάποιος που παλεύει μόνος κρυφά με κάτι παρόμοιο, θα καταλάβει ότι δεν είναι μόνος. Κι αν αυτός ο κάποιος είναι χορευτής ή χορεύτρια, θα θα αντιληφθεί ότι το να μιλήσει γι' αυτό με το οποίο παλεύει δεν θα τον απελευθερώσει μόνο από τον καθημερινό του δαίμονα, αλλά θα φέρει στην επιφάνεια όλες τις χορευτικές του ικανότητες που κρατά πίσω η ντροπή".

Πηγή: Dance Magazine 

Υγεία & Σώμα
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μην αφήσετε το SMS για τον καρκίνο του παχέος εντέρου στο «διαβάστηκε»

Υγεία & Σώμα / Μην αφήσετε το SMS για τον καρκίνο του παχέος εντέρου στο «διαβάστηκε»

Ξεκίνησαν να αποστέλλονται τα SMS για τη διενέργεια του αυτοδιαγνωστικού ελέγχου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Πρώτη φορά υλοποιείται τέτοιο πρόγραμμα στην Ελλάδα με αποδέκτες 2,8 εκατ. πολίτες.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Λιγότεροι θάνατοι από καρκίνο, αν οι ανοσοθεραπείες δοθούν νωρίς

Υγεία & Σώμα / Λιγότεροι θάνατοι από καρκίνο, αν οι ανοσοθεραπείες δοθούν νωρίς

Νέα μελέτη δείχνει ότι μειώνονται οι μεταστάσεις και οι θάνατοι από καρκίνο όταν τα πιο καινοτόμα φάρμακα, οι ανοσοθεραπείες, χορηγούνται νωρίς. Παράλληλα, εξοικονομούνται πολύτιμοι πόροι για το σύστημα υγείας χάρη στην αποφυγή των επιπλοκών και των υποτροπών της νόσου.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Πώς αντιμετωπίζεται η προκατάληψη για μια ασθένεια που δεν είναι πλέον θανατηφόρα;

Υγεία & Σώμα / Πώς αντιμετωπίζεται η προκατάληψη για μια ασθένεια που δεν είναι πλέον θανατηφόρα;

Οι γιατροί Κ. Πρωτοπαπάς και Ι. Κατσαρόλης καταρρίπτουν μύθους και στερεότυπα γύρω από τον HIV και περιγράφουν τις μεθόδους πρόληψης που λίγοι τελικά γνωρίζουν στην Ελλάδα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πράσινο φως στο πρώτο μονοδοσικό HPV εμβόλιο

Υγεία & Σώμα / Πράσινο φως στο πρώτο μονοδοσικό HPV εμβόλιο

Στα τρία έως τώρα HPV εμβόλια που προστατεύουν από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας (και όχι μόνο) προστίθενται άλλα δύο. Το ένα από αυτά πήρε το πράσινο φως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και διαφέρει από τα προηγούμενα καθώς χορηγείται σε μονοδοσικό σχήμα για την απλούστευση της εμβολιαστικής διαδικασίας.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
«Προτιμώ να σκέφτομαι ότι ήμουν τύχερη γιατί το ξεπέρασα και όχι άτυχη γιατί μου συνέβη»

Παγκόσμια Ημέρα πρόληψης κατά του καρκίνου του μαστού / «Προτιμώ να σκέφτομαι ότι ήμουν τύχερη γιατί το ξεπέρασα και όχι άτυχη γιατί μου συνέβη»

Πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση με καρκίνο του μαστού, η Τζούλη Αγοράκη περιγράφει εκείνες τις δύσκολες πρώτες μέρες αλλά και το δώρο που έκανε στον εαυτό της.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Το αλκοόλ προκαλεί καρκίνο: Η Ιρλανδία γίνεται η πρώτη χώρα που καθιερώνει την προειδοποίηση στις ετικέτες των ποτών

Υγεία & Σώμα / «Το αλκοόλ προκαλεί καρκίνο»: Η Ιρλανδία γίνεται η πρώτη χώρα που καθιερώνει την προειδοποίηση στις ετικέτες των ποτών

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο, σχεδόν οι μισοί Ευρωπαίοι δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της κατανάλωσης αλκοόλ και της πιθανότητας να προσβληθούν από επτά τύπους καρκίνου.
THE LIFO TEAM
Πόσο διαφορετικά είναι στην πραγματικότητα τα ανδρικά προϊόντα περιποίησης από τα γυναικεία;

Υγεία & Σώμα / Πόσο διαφορετικά είναι στην πραγματικότητα τα ανδρικά προϊόντα περιποίησης από τα γυναικεία;

Νέες μάρκες εμφανίζονται διαρκώς στη βιομηχανία της ανδρικής περιποίησης. Το ερώτημα όμως παραμένει: χρειάζονται πραγματικά οι άνδρες τόσα πολλά εξειδικευμένα προϊόντα;
THE LIFO TEAM
Η Ελληνίδα που θέλει να θεραπεύσει τη νόσο του Κρον

Επιστήμες / Η Ελληνίδα που θέλει να θεραπεύσει τη νόσο του Κρον

Η Νεφέλη Σκούφου-Παπουτσάκη ανήκει στους επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ που δημιούργησαν «μίνι έντερα» προκειμένου να βοηθήσουν στην κατανόηση της νόσου του Κρον και στην εύρεση ακριβέστερων και πιο εξατομικευμένων θεραπειών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Θα το κάνω για μένα»: Πόσο υαλουρονικό αντέχει το συκώτι και η αισθητική μας;

Υγεία & Σώμα / «Θα κάνω υαλουρονικό στα χείλη, θα το κάνω για μένα»: Μας έχουν καταστρέψει οι Καρντάσιαν;

Πόσο εντάξει είναι να κάνουν οι έφηβοι fillers; Πώς φτάσαμε να κάνουμε botox ακόμα και στο κομμωτήριο; Και τι μπορεί να πάει στραβά με τα ενέσιμα; Μία δερματολόγος και μια ψυχοθεραπεύτρια απαντούν.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ