Το Νότιο Μανχάταν είναι η περιοχή που αγαπούσαν οι αφηρημένοι εξπρεσιονιστές με τα μυθικά καφέ και με τους εμπνευσμένους τροβαδούρους να έχουν αφήσει έντονα το αποτύπωμά τους.
Τα στενά του δρομάκια εξακολουθούν να αποπνέουν μια αύρα μυθική - μαζί με τα διάφορα υπόγεια όπου μπορείς να δεις, ακόμα και σήμερα, να μαζεύονται ριζοσπάστες λογοτέχνες και φιλόσοφοι.
Εκεί ακριβώς και διόλου τυχαία αποφάσισαν οι Γάλλοι υπεύθυνοι του Zadig et Voltaire να στήσουν το σόου της συλλογής για τον ερχόμενο χειμώνα. Ένας οίκος μόδας που εμπνέεται από τον Βολταίρο δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να μην συγγενεύει ή να βρίσκεται μακριά από τέτοια καλλιτεχνικά περιβάλλοντα.
Για την ακρίβεια το όνομα που συνδυάζει τον Βολταίρο με το κορυφαίο βιβλίο του Ζαντίγκ -Zadig et Voltaire- είναι από μόνος του ένας λόγος να αναζητήσω τι κρύβεται πίσω την επιγραφή ενός ήδη διάσημου οίκου μόδας:
Στο Zadig δεν βλέπουμε τη μόδα μόνο ως ρούχα αλλά ως προϊόντα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις γυναίκες να εκφράσουν την προσωπικότητά τους. Φτιάξαμε, όπως συνηθίσαμε να λέμε, τη δική μας αλφαβήτα ώστε να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη.
Ένας εμπνευσμένος ιδρυτής, γόνος της οικογένειας της Lacoste, ο Thierry Gillier, γνωστός φιλότεχνος, και η γυναίκα του Cecilia Bonstrom, η οποία είναι καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου, θέλησαν να κατακτήσουν, μετά τη Γαλλία, και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης περνώντας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού - κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για γαλλική φίρμα.
Γνωρίζοντας, όμως, τη Cecilia Bonstrom από κοντά, μετά από το εντυπωσιακό show Fall-Winter '18 στη Νέα Υόρκη, καταλαβαίνω τι μπορεί να εμπνέει τους Αμερικανούς που διακρίνουν στο συγκεκριμένο brand μια ανοιχτοσύνη μακριά από τις ελιτιστικές εμμονές των Γάλλων.
Απέναντι μου έχω μια γελαστή, ροκ περσόνα η οποία αγάπησε βαθιά, όπως και ο άντρας της, τις τέχνες και αυτό την έφερε και κοντά στη μόδα:
«Όντως τους λατρεύω τους εξπρεσιονιστές και στο γραφείο μας στο Παρίσι έχουμε αντιπροσωπευτικά έργα. Είμαστε τυχεροί να ζούμε μαζί τους και να μας εμπνέουν. Και είναι έργα που δεν βρίσκονται εκεί για να διακοσμούν μόνο το χώρο αλλά για να μας θυμίζουν ποιος είναι ο προσανατολισμός μας και να μας κινητοποιούν».
Και όταν λέμε τα κεντρικά γραφείο του Zadig et Voltaire στο Παρίσι εννοούμε ένα από τα μοναδικότερα κτίρια του Παρισιού, στο περίφημο Hôtel Particulier Iéna, ένα πανέμορφο κτίριο με τη χαρακτηριστική σφραγίδα του Hausmann, τα τεράστια ταβάνια και την παριζιάνικη αίγλη. Περίπου σαν αυτή που θέλει να επιβάλει και ο οίκος σε συνδυασμό με έναν ροκ χαρακτήρα που έχει διαμορφώσει ως νέα ταυτότητα στον κόσμο της μόδας.
Ρωτάω τη Cecilia αν πιστεύει πως το Zadig et Voltaire άλλαξε τον χαρακτήρα της γαλλικής μόδας από τότε που επιβλήθηκε ως ένα νέο easy going brand, μακριά από τις μεγαλεπήβολες τουαλέτες των γαλλικών οίκων:
«Νομίζω ότι ο Thierry Gillier είχε ένα πολύ ξεκάθαρο όραμα όταν ξεκίνησε τον οίκο. Έβλεπε τις Γαλλίδες στην καθημερινότητά τους και προσπαθούσε να φανταστεί τα ρούχα που θα εξέφραζαν τον χαρακτήρα και το ταμπεραμέντο τους.
»Ρούχα που θα αντιπροσώπευαν την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία τους. Παρατηρούσε τις κινήσεις τους στον δρόμο, τις αντιδράσεις τους στην πραγματική ζωή και όχι μόνο στο φάσμα της φαντασίας. Από εκεί ξεκίνησαν όλα».
Εξού και η μεγάλη ανταπόκριση που γνώρισε ο Zadig στην αμερικανική αγορά, κάτι σπάνιο και δύσκολο για γαλλικό οίκο αφού εμπνέεται από τη μοντέρνα γυναίκα που δείχνει να έχει ίδιες ανάγκες στις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου.
Ενδεχομένως, συνειρμικά και μόνο, να αποτίει φόρο τιμής στο ίδιο του όνομα καθώς ο Ζαντίγκ, αυτός ο ανατρεπτικός ήρωας του Βολταίρου, είχε έντονη τη σφραγίδα του ταξιδιώτη: αρχικά είχε καταφύγει στην Αίγυπτο διωκόμενος και μετά, παρότι σκλάβος, κατάφερε να γυρίσει ολόκληρη την Αραβία.
Η αγάπη του για τη βασίλισσα Αστάρτη είναι αυτή που τον οδήγησε, στη συνέχεια, στη Βαβυλώνα, σε αυτό το περίφημο βιβλίο γεμάτο μύθους, περιπέτειες, υπέροχες φιλοσοφικές μεταφορές.
«Η αλήθεια είναι πως νιώθω πολύ κοντά στον ίδιο τον Βολταίρο παρά στον ήρωα του» λέει γελώντας η Cecilia, κουρασμένη αλλά και απόλυτα ικανοποιημένη μετά την επίδειξη.
«Νιώθω πολύ ταυτισμένη με το επαναστατικό στοιχείο που διαπερνούσε τα κείμενά του. Και όταν λέω επαναστατικό και ανατρεπτικό στοιχείο δεν εννοώ την κατάργηση των κανόνων αλλά τον δημιουργικό οίστρο που εμπνέει τους επαναστάτες ώστε να δουν πέρα από τα παραδεδομένα.
»Πρέπει να ξεκινήσεις από την αμφισβήτηση, αν θες να αλλάξεις τα πράγματα και αυτό που οφείλεις να αμφισβητείς πάντα πρώτα είναι ο εαυτός σου: το στοίχημα είναι να μπορείς να πηγαίνεις ένα βήμα παραπέρα από αυτό που θεωρείς ως σίγουρο.
»Έτσι νιώθω ακριβώς σε σχέση με τον Βολταίρο. Έχουμε μάλιστα βρει και ένα παιχνίδι με το τμήμα επικοινωνίας του Zadig et Voltaire και ρωτάμε τι επιλέγει κανείς ανάμεσα στο Ζαντίγκ και τον Βολταίρο, τον ήρωα και τον δημιουργό του».
Αυτό ακριβώς ρωτούσαν και στην επίδειξη τις διάσημες που κάθονταν στην πρώτη γραμμή όπως η πιτσιρίκα Natalia Dyer, η πρωταγωνίστρια του Stranger Things.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να καταλάβω τις ουρές με τα πιτσιρίκια που ούρλιαζαν έξω από τον χώρο όπου λάμβανε χώρο η επίδειξη μέχρι που αντιλήφθηκα την παρουσία της νεαρής ηθοποιού.
Επίσης, δίπλα σε εντυπωσιακά μοντέλα όπως η Hailey Baldwin και Stella Maxwell καθόταν ντυμένη στα λευκά -εννοείται με ρούχα Zadig et Voltaire- η Ναόμι Γουότς, μια από τις όμορφες και προσηνείς ηθοποιούς του Χόλιγουντ.
Zadig & Voltaire | Fall Winter 2018/2019 Full Fashion Show
Βλέποντας, μάλιστα, και τα υπόλοιπα shows -με γνωστές υπερβολές που αρέσουν ενίοτε στους Αμερικανούς αλλά με ασαφή ταυτότητα που φέτος έφτασε στο αποκορύφωμα της κακής αισθητικής, κατά τη γνώμη μου-, τουλάχιστον στο Runway Show FW18 του Zadig et Voltaire, βλέπεις ρούχα που φοριούνται, ρούχα που δεν έχουν διαχωρίσει τον δρόμο τους από τη θηλυκότητα και την ομορφιά.
«Κάπως πρέπει να βάζεις τη σφραγίδα σου στην εποχή του #metoo» μας λέει η Cecilia να έχεις στο μυαλό σου πως θέλεις να είναι η γυναίκα που θα φοράει τα συγκεκριμένα ρούχα.
»Γι' αυτό ειδικά φέτος είπα στα μοντέλα να μην ξεχνάνε ότι είναι θηλυκά αλλά να δείχνουν την αποφασιστικότητά τους όταν θα περνάνε από την πασαρέλα» ομολογεί η Σουηδή πολιτογραφημένη Γαλλίδα που τώρα έχει βαλθεί να κατακτήσει την Αμερική.
«Είναι καλό που η γυναίκα σήμερα βρίσκει τη δική της φωνή και το κάνει όχι από απελπισία αλλά με αποφασιστικότητα. Δεν είναι τυχαίο όλο αυτό που συμβαίνει, οι γυναίκες ξέρουν πια τι θέλουν και για αυτό φαίνεται να διαμορφώνουν ένα συγκεκριμένο αξιακό σύστημα που διακρίνεται από μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και θετικότητα.
»Το 2018 είναι νομίζω ένα έτος-σταθμός από αυτή την άποψη και όσον αφορά τη θέση της γυναίκας. Μας δίδαξε πολλά. Παρότι φαίνεται να διακυβεύονται κατακτήσεις νομίζω ότι συμβαίνει το αντίθετο, ανοίγουν δρόμοι.
»Αν διακρίνουμε τα θετικά που εκπέμπει το #metoo ως κίνημα μπορούμε να κινηθούμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Προσωπικά είμαι αισιόδοξη».
Τη ρωτάω, αν ύστερα από όλα αυτά θεωρεί τελικά ότι ακόμα υπάρχει όραμα για τη μόδα και αν αυτή θα περιέγραφε τον εαυτό της ως οραματίστρια:
«Εντάξει, ας μην υπερβάλλουμε. Απλώς έχω διαρκώς στο μυαλό μου όλα αυτά τα καθημερινά κορίτσια και θα ήθελα, φορώντας ένα ρούχο, να νιώθουν την καλή πλευρά της ζωής.
»Δεν είναι το ίδιο η γυναίκα του 2018 με αυτή που ήταν τα παλαιότερα χρόνια. Μπορεί να δουλεύει όλη μέρα και οι υποχρεώσεις της να την αναγκάζουν να φοράει ένα ρούχο που να συνδυάζει την πρωινή δουλειά με τη βραδινή εμφάνιση.
»Γι' αυτό και θα δεις τις σημερινές γυναίκες να φοράνε με μεγαλύτερη άνεση ένα blazer ή ένα δερμάτινο σακάκι πάνω από κοκτέιλ-φορέματα. Δεν είναι τυχαία η σειρά που φτιάξαμε για το φετινό χειμώνα, που φαίνεται εκλεπτυσμένη αλλά και ροκ την ίδια στιγμή συνδυάζοντας διαφορετικές πλευρές και απαιτήσεις.
»Στο Zadig δεν βλέπουμε τη μόδα μόνο ως ρούχα αλλά ως προϊόντα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις γυναίκες να εκφράσουν την προσωπικότητά τους. Φτιάξαμε, όπως συνηθίσαμε να λέμε, τη δική μας αλφαβήτα ώστε να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη».
Γι αυτό και αν κάτι τους χαρακτηρίζει είναι η άμεση σύνδεση που έχουν με την τέχνη, το πόσο εμπνέονται από αυτήν σε καθημερινό επίπεδο: «Ας πούμε ότι η μόδα είναι ο πιο εύκολος και άμεσος τρόπος για να εκφραστείς καλλιτεχνικά. Η τέχνη είναι αφηρημένη και η μόδα συγκεκριμένη και απτή».
Η ίδια δεν κρύβει πως έχει μεγάλη αδυναμία σε πρωτοποριακούς καλλιτέχνες όπως ο Basquiat, με χαρακτηριστικά έργα του να κοσμούν διάφορες του σπιτιού της.
Τα έργα του τα αγαπάει πολύ όπως και άλλων, των Cy Twombly, Damien Hirst, Franz West, Latifa Echakhch, John MacCracken, πράγμα που αποδεικνύει ότι μιλάει για την τέχνη γνωρίζοντας τον κόσμο της από πρώτο χέρι. Άλλωστε ο άνδρας της και ιδρυτής του Zadig θεωρείται από τους πιο διάσημους συλλέκτες στον κόσμο.
Γνωστός είναι, επίσης, για τις φιλανθρωπίες του: οι λίστες των περιοδικών θέλουν το ζεύγος να παραχωρεί ένα σεβαστό ποσό στο Ίδρυμα Ντι Κάπριο που έχει κινητοποιηθεί πολλές φορές σε περιπτώσεις καταστροφών όπως τον τυφώνα Χάρβεϊ.
Οι στενές σχέσεις που έχουν αναπτύξει με την Αμερική τους έχουν φέρει σε επαφή με διάσημους, αλλά και με μουσεία, με τα οποία έχουν ούτως ή άλλως άμεση σχέση.
«Κρατάω τα μηνύματα που μου έχουν δώσει όλοι αυτοί οι μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Basquiat» ομολογεί η Cecilia. «Ας μην ξεχνάμε ότι και η μόδα είναι μια μορφή τέχνης ή τουλάχιστον συνορεύει άμεσα μαζί της».
Κάτι μου λέει ότι τώρα που βλέπουμε τον χώρο της μόδας να αναζητεί με μανία τον εαυτό της χρειάζεται πρόσωπα όπως η συνειδητοποιημένη Cecilia με την εμπνευσμένη παρέα της.
σχόλια