Η «αποφράδα» νύχτα της 22ας Απριλίου έγραψε μια κατάμαυρη σελίδα στην ιστορία της Λέσβου αλλά και της νεότερης Ελλάδας γενικότερα. Ένας εφιαλτικός συρφετός ντόπιων και εισαγόμενων ακροδεξιών, χούλιγκαν και αφιονισμένων τυχάρπαστων να εκτοξεύει από σπασμένα μάρμαρα και φωτοβολίδες μέχρι οτιδήποτε χωράει ο νους στους εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, Αφγανούς στην πλειοψηφία τους (από μια χώρα δηλαδή που παρότι στην πεντάδα των πιο επικίνδυνων του κόσμου εξαιτίας των συνεχιζόμενων συγκρούσεων, δεν αναγνωρίζεται επίσημα ως εμπόλεμη) οι οποίοι είχαν καταλάβει επί μέρες την πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη ζητώντας – πόσο τραγική αυτή η ειρωνεία – ό,τι ακριβώς και οι πολέμιοί τους: να μπορέσουν επιτέλους να απεγκλωβιστούν, να φύγουν!
Όμως το πιο εξωφρενικό δεν ήταν οι πολύωρες ταραχές με τους δεκάδες τραυματίες πρόσφυγες και αλληλέγγυους, πολλά γυναικόπαιδα ανάμεσά τους, που ξεπερνούν σε μεγέθη τις χειρότερες μέρες του Αγίου Παντελεήμονα και το «εμβληματικό» χρυσαυγίτικο πογκρόμ του Μαϊου του '11 γύρω από την Ομόνοια. Ήταν η σοκαριστική ανοχή των αρχών – παρότι τα ΜΑΤ είχανε κάνει τείχος ανάμεσα στους πρόσφυγες και τους επιτιθέμενους, δεν προέβησαν ούτε σε μία σύλληψη κι ας παραβιαζόταν μπροστά τους σύσσωμος ο ποινικός κώδικας. Μέχρι και τα 2-3 δακρυγόνα έτσι, για τα μάτια, σε... λάθος κατεύθυνση, λέει, τα ρίξανε.
Σε κάθε περίπτωση, η τιμωρία όσων βρεθούν ένοχοι οφείλει να είναι παραδειγματική. Μόνο έτσι θα ξεπλυθεί κάπως το αίσχος κι ό,τι σώζεται από αριστερή συνείδηση.
Αντίθετα, «τσουβάλιασαν» εντέλει τα θύματα εκκενώνοντας την πλατεία (ο εισαγγελέας που πήγε εκεί λέει εκ των υστέρων ότι ζήτησε συλλήψεις δραστών αλλά δεν εισακούσθηκε). Πιστεύει άραγε κανείς στα σοβαρά ότι η αντιμετώπιση θα ήταν η ίδια αν «πολιορκητές» και «πολιορκούμενοι» άλλαζαν θέσεις;
Γνωστοί στο νησί οι πρωταίτιοι – η Πατριωτική Κίνηση Λέσβου, χρυσαυγίτες «κομάντο», κάποιοι μαγαζάτορες της περιοχής, μαζί και κάτι μέλη τοπικών αθηναϊκών ποδοσφαιρικών συνδέσμων, θρασύτατα ανθρωποειδή που δεν τους έχει λείψει ούτε το ένα εκατοστό όσων στερούνται τα θύματά τους – αρκετοί καμάρωναν δημόσια άλλωστε για τα κατορθώματά τους, μέχρι ψιλοκουβέντα πιάνανε με τους αστυνομικούς!
Έπρεπε, εντούτοις, να περάσει ένα ολόκληρο τετραήμερο για να ασκηθούν τελικά χτες εισαγγελικές διώξεις σε βάρος 17 ατόμων, οι πέντε σε βαθμό κακουργήματος για εμπρησμό και απόπειρα βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης.
Καλοδεχούμενη έστω και κατόπιν... φασιστοεορτής η εισαγγελική παραγγελία – η δικάσιμος ορίστηκε για τις 9/5 -, ωστόσο δεν αρκεί. Σε μια χώρα όπου η αριστερή φαντασία θα ήταν πράγματι στην εξουσία θα όφειλαν, επιπλέον, να ελεγχθούν ποινικά ως συνένοχοι και ηθικοί αυτουργοί όχι μόνο των συγκεκριμένων ξενοφοβικών-ρατσιστικών επιθέσεων αλλά και όσων αντίστοιχων τυχόν συμβούν μελλοντικά, πατώντας στο «καλό παράδειγμα» της Μυτιλήνης:
α) Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη για την προκλητική ανοχή και «αυτοσυγκράτηση» - όταν δεν «φοβερίζανε» τα θύματα μην τυχόν και αντιδράσουν - που επέδειξαν οι υφιστάμενοί του όλο εκείνο το βράδυ.
β) Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής για τη συνεχιζόμενη απαράδεκτη κατάσταση στο νησί – πάνω από 8.000 άνθρωποι στα όρια της απελπισίας στην υπερπλήρη Μόρια, ενόσω οι προσφυγικές/μεταναστευτικές ροές αυξάνονται ξανά, πόσο να αντέξουν, πόσο να τους αντέξουν; Τα γκέτο γεννάνε κατάθλιψη, μιζέρια και παρανομία, υποδαυλίζοντας περαιτέρω την ξενοφοβία.
γ) Οι ιθύνοντες της «Πατριωτικής» Κίνησης (ένας εξ αυτών στέλεχος της ΝΔ, η οποία μάλιστα ουδέποτε καταδίκασε τα επεισόδια, ήταν βλέπεις γι΄αυτή πολύ σοβαρότερη πρόκληση για τη δημοκρατία τα τρικάκια του Ρουβίκωνα), άσχετα που δεν φαίνεται να έχει νομικό πρόσωπο, καθώς επίσης οι υπεύθυνοι των ποδοσφαιρικών συνδέσμων που φέρονται να εμπλέκονται στις επιθέσεις. Με την επιπλέον κατηγορία της κακοποιητικής δυσφήμισης του νησιού και των κατοίκων του, που βέβαια δεν είναι όλοι σαν τα μούτρα τους. Αν βρεθούν ένοχοι, να μπει άμεσα λουκέτο στα γραφεία τους.
δ) Οι «Διαφωτισμένοι» εμπνευστές της Ευρώπης-φρούριο και όσοι επιμένουν να θεωρούν το Αφγανιστάν (για να μην ομολογήσουν τη δική τους καταρχήν αποτυχία να ειρηνεύσουν την περιοχή) ασφαλή χώρα.
ε) Ο «δεν είδα-δεν ξέρω» και «καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται» δήμαρχος Λέσβου που αφού χρησιμοποίησε παλιότερα το προσφυγικό για να οικοδομήσει μια προοδευτική και φιλάνθρωπη, τάχατες, δημόσια εικόνα ικανά εξαργυρώσιμη σε κοινοτικά κονδύλια, προσπαθεί τώρα να κρατήσει ίσες αποστάσεις. Η εξόφθαλμη υποκρισία και ανευθυνότητα τόσο του ίδιου όσο και άλλων «προυχόντων» στρώνει το έδαφος για ένα επόμενο πογκρόμ.
Στο μεταξύ, η Πατριωτική Κίνηση Λέσβου έχει προαναγγείλει, λέει, νέα κινητοποίηση για τις 2 Μαϊου. Μήπως αν δεν απαγορευτεί προληπτικά για λόγους εκτόνωσης της κατάστασης, αν μη τι άλλο, να επιδειχθεί μηδενική ανοχή σε περίπτωση νέων «παρεκτροπών»; Κανείς τότε δεν θα δικαιούται να πει ότι «δεν ήξερε», ότι «αιφνιδιάστηκε».
Σε κάθε περίπτωση, η τιμωρία όσων βρεθούν ένοχοι για το πογκρόμ της 22/4 από τους δράστες οφείλει να είναι παραδειγματική. Μόνο έτσι θα ξεπλυθεί κάπως το αίσχος κι ό,τι σώζεται από αριστερή συνείδηση.
Προκλητικοί, στην τελική, δεν ήταν οι "αγανακτισμένες" φάλαγγες της μαύρης τάξης που προσπάθησαν να κάψουν ζωντανούς τους πρόσφυγες. Το τέρας σαν τέρας θα φερθεί. Αναμενόμενο.
Προκλητικοί - και βέβαια συνένοχοι - είναι όσοι επέτρεψαν αυτό το αίσχος, όσοι το ανέχτηκαν, όσοι το δημιούργησαν εξαρχής μετατρέποντας το νησί σε αποθήκη ανθρώπων β' διαλογής και προπαντός όσοι στέργουν να μείνει ατιμώρητο.
Αυτό το τέρας είναι ακόμα πιο φρικιαστικό γιατί αρχίζει κιόλας να μας μοιάζει: εμείς, όλοι μας σηκώσαμε την πρώτη πέτρα, εμείς όλοι θα έπρεπε να κάτσουμε μεθαύριο στο εδώλιο.
