Γιακαδάκια τύπου Πήτερ Παν (σαν της δικής μας μπλε σχολικής πoδιάς), βικτωριανές δαντέλες, φουσκωτά μανίκια (συνήθως μακριά), πολλά βολάν, μανσέτες, κουμπιά, σούρες, διακριτικά κοψίματα, λουλουδάτα σχέδια, βαμβακερά εμπριμέ και καρρώ μοτίβα,μήκος που άλλες φορές αγγίζει το γόνατο κι άλλες σέρνεται στους αστραγάλους σ' ένα αέρινο νέο-μάξι, είναι ο κόσμος της Βatsheva Hay ,ή μάλλον ένα μέρος του κόσμου της.
Στα φορέματά της ξεπηδά η Αγγλική εξοχή της Laura Ashley,το χίππυ-σικ της Gunne Sax ,το grunge των 90's, οι προτεσταντικές στολές των κοριτσιών 'Αμις, οι χαρωπές σαλοπέτες της Λόρα 'Ινγκαλς στο Μικρό σπίτι στο λιβάδι,τα άσπιλα φορέματα των υπερορθόδοξων γυναικών της Χασιδικής Εβραϊκής κοινότητας του Μπρούκλιν
Σεμνότητα, άνεση, λειτουργικότητα - '''ένα ψυχωτικό σύμπαν λουλουδάτης τρέλας'' ("a psycho world of floral craziness"), όπως χαρακτήρισε η Vogue τα ρούχα της. Ρούχα για μαμάδες και κόρες ,μαμάδες που τολμούν να φορέσουν ρούχα σχεδόν παιδικά, επειδή τους αρέσει να τα φοράνε και δεν γυρίζουν το κεφάλι στις ''Καρντασιανές σειρήνες''.
Με έκτυπο το δραματικό στοιχείο, τις Βικτωριανές και Εδουαρδιανές μνήμες, την ενδυματολογική νόρμα των Μορμόνων ή των Μενονιτών (αλλά και τη μουσουλμανική παράδοση κάλυψης του γυναικείου σώματος ), η Μπάτσεβα αυτή τη στιγμή είναι το πιο υποσχόμενο και προβεβλημένο όνομα σ' ένα νέο παγκόσμιο στυλ ,την Modest Fashion, που η Βανέσα Φρίντμαν, κριτικός μόδας στους New York Times, αναγνώρισε ως μια από τις μεγάλες τάσεις της δεκαετίας.
Μια μόδα λιτή και απλή, με χιούμορ και ρομαντισμό, που δεν απευθύνεται όμως σ' ένα κλειστό κοινό θρησκευόμενων γυναικών, αλλά (κυρίως) σε νέες, μορφωμένες και δραστήριες κοινωνικά καταναλώτριες που απαξιώνουν τον μιμητισμό, το φόρεμα-κόπια και την υπερκατανάλωση άνευ λόγου.
Η Νεοϋορκέζα ( γέννημα θρέμα του Κουήνς) Batsheva, είναι Εβραϊκής καταγωγής (οπαδός της Κοσέρ διατροφής και της Σάμπαθ αργίας), πρώην δικηγόρος καριέρας με σπουδές σε Στάνφορντ και Τζωρτζτάουν, που δε δίστασε να πει αντίο σε ό,τι ήξερε και να ξεκινήσει εκ του μηδενός να σχεδιάζει τα φορέματα που η ίδια ήθελε να φοράει.
Παντρεμμένη με φωτογράφο μόδας, μητέρα δυο παιδιών και κόρη χίππηδων, η τριανταεπτάχρονη Batsheva εμφανίστηκε από το πουθενά πριν δύο μόλις χρόνια και σήμερα είναι η πιο χοτ υπογραφή ανεξάρτητου σχεδιαστή στην Αμερική.
Πριν ένα μήνα, τέλη Ιουλίου του 2018, το όνομά της φιγουράρισε στην τελική λίστα των δέκα νέων που διεκδικούν το μεγάλο βραβείο της Ένωσης Αμερικανών Σχεδιαστών που σπονσοράρει η Vogue ( CFDA/Vogue Fashion Fund Finalists) κι αποτελεί την ύψιστη διάκριση, μια που εκτός από το χρηματικό ποσό (400.000 για τον νικητή) η Vogue αναλαμβάνει την πλήρη προώθηση σε κάθε επίπεδο (από τη διαφήμιση,μέχρι τον οικονομικό σχεδιασμό). Καθόλου άσχημα για τη νεαρή μαμά απ' το Κουήνς που πριν δυο χρόνια πειραματιζόταν ράβοντας φορέματα για τις κούκλες της κόρης της και δεν ήξερε καλά καλά πως λειτουργεί μια ραπτομηχανή.
Η Batsheva δηλώνει πως στυλιστικό της είδωλο παραμένει η ογδονταπεντάχρονη Μεγάλη Κυρία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Ruth Bader Ginsburg, θέλει να ντύσει τιν Όπρα και την Μπιγιονσέ, εξακολουθεί να πουλά τις συλλογές της διαδικτυακά (ένα φόρεμα στοιχίζει γύρω στα 400 δολάρια ) λατρεύει τη Laura Ashley, τη Vivienne Westwood αλλά και τους Comme des Garcons, καμαρώνει που μοντέλα σαν την Νατάλια Βοντιάνοβα αγαπούν τα ρούχα της και δεν αγχώνεται για τίποτε, γιατί «μπήκα σ'αυτή τη δουλειά ακριβώς για να μην αγχώνομαι για τίποτε»....
Νεοπουριτανισμός, νεοφεμινισμός, νέα ταυτότητα, νέα ελευθερία, νέα αυτοπεποίθηση, νέα πρακτικότητα; Δεν ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Μόδα ποτέ δεν έβγαινε βόλτα μόνη της, αλλά πιανόταν χεράκι-χεράκι με τις κολλητές της: την Οικονομία και την Πολιτική.
Προς το παρόν η ηρεμιστική φλοράλ λιτανεία της Μπάτσεβα περπατά σεμνά και γαλήνια στο μεγάλο καπιταλιστικό λιβάδι περιμένοντας τους μεταπράτες της.
σχόλια