Το Bloomberg περιγράφει πώς ο Patrick Kramer μπήγει μια μια βελόνα στο χέρι ενός πελάτη και εγχέει ένα μικροτσίπ σε μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού κάτω από το δέρμα.
«Είσαι cyborg τώρα», λέει στον πελάτη του Guilherme Geronimo, έναν βραζιλιάνο 34 ετών που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το τσιπ, παρόμοιο με εκείνο που έχει εμφυτευτεί σε εκατομμύρια γάτες, σκύλους και ζώα, για να ξεκλειδώνει τις πόρτες και να αποθηκεύσει μια ψηφιακή επαγγελματική κάρτα.
Ο Kramer είναι διευθύνων σύμβουλος της Digiwell, μια εταιρία του Αμβούργου που όπως λέει εμφύτευσε περίπου 2.000 τέτοια τσιπ κατά τους τελευταίους 18 μήνες ενώ ο ίδιος έχει τρία στα χέρια του: με το πρώτο ανοίγει την πόρτα γραφείου του, το δεύτερο αποθηκεύει ιατρικά δεδομένα και το τελευταίο μοιράζεται τα στοιχεία επικοινωνίας του.
Η Digiwell είναι μια από τις πολλές εταιρίες που προσφέρουν παρόμοιες υπηρεσίες και οι υποστηρικτές της της πρακτικής biohacking εκτιμούν ότι υπάρχουν περίπου 100.000 cyborgs παγκοσμίως.
«Η ερώτηση δεν είναι πλέον αν κάποιος έχει μικροτσίπ, αλλά πόσα έχει. Έχει εισέλθει στη φάση του maistream», εξηγεί ο Kramer.
Η αγορά εκτιμάται πως θα αναπτυχθεί ραγδαία και θα φτάσει τα 2,3 δισ. δολάρια μέχρι το 2025, καθώς βιομηχανίες τόσο διαφορετικές όπως η υγειονομική περίθαλψη, η άμυνα και ο αθλητισμός υιοθετούν τέτοιες τεχνολογίες.
«Είμαστε μόνο στην αρχή αυτής της τάσης», λέει ο Oliver Bendel, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνών της Βορειοδυτικής Ελβετίας.
Οι εφαρμογές είναι πολλές και συνεχώς αναπτύσσονται, αλλά το «biohacking» θέτει πολλά ηθικά ζητήματα, ιδιαίτερα για την προστασία των δεδομένων και την ασφάλεια του κυβερνοχώρου, καθώς σχεδόν κάθε τεχνολογία με τσιπ κινδυνεύει να χακαριστεί.
Επίσης κάποιοι υποστηρίζουν πως τα εμφυτεύματα μπορούν να γίνουν ακόμη και όπλα με τη δυνατότητα να στείλουν κακόβουλους συνδέσμους σε άλλους.
«Μπορείτε να απενεργοποιήσετε και να απομακρύνετε ένα μολυσμένο smartphone, αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε με ένα εμφύτευμα», λέει ο Friedemann Ebelt, ακτιβιστής της Digitalcourage, μιας γερμανικής ομάδας προστασίας προσωπικών δεδομένων και διαδικτυακών δικαιωμάτων.
Τα εμφυτεύματα της Digiwell κοστίζουν από $ 40 έως 250 δολάρια και ο Kramer χρεώνει 30 δολάρια για την έγχυση τους είτε στο γραφείο του στο Αμβούργο είτε ενώ ταξιδεύει.
Οι πελάτες του περιλαμβάνουν έναν δικηγόρο ο οποίος επιθυμεί πρόσβαση σε εμπιστευτικά αρχεία χωρίς να θυμάται έναν κωδικό πρόσβασης, έναν έφηβο χωρίς χέρια που χρησιμοποιεί ένα τσιπ στο πόδι για να ανοίξει τις πόρτες και έναν ηλικιωμένο άνδρα με νόσο του Πάρκινσον που θέλει να μπορεί να ξεκλειδώνει την πόρτα χωρίς τα χέρια του.
Στο μέλλον, εκτιμά ο ίδιος, όλοι θα καταφύγουν σε κάποιο τσιπ στο σώμα τους και πως αυτό θα θεωρείται κάτι τόσο φυσιολογικό όπως είναι σήμερα τα κινητά τηλέφωνα.
σχόλια