Σε αυτό το αληθινά συλλεκτικό τεύχος (τέταρτο μέρος της σειράς μας «Ιστορία μιας πόλης» -εδώ και εδώ και εδώ) μιλούν και γράφουν άνθρωποι που έκαναν πολλά για να έχουμε το δικαίωμα να είμαστε σήμερα δίχως απολογίες ο εαυτός μας. Δημοσιεύονται λαμπρά δοκίμια που συνθέτουν τη σκόρπια γκέι ιστορία της πόλης και αυτοβιογραφικές αφηγήσεις μεγάλης δύναμης.
Δεν μένει τίποτα να πω. Ευχαριστώ όσους συμμετείχαν. Σύντροφοι εν όπλοις οι περισσότεροι, από τις εποχές που αν είχες αυτόν τον ιδιαίτερο πυρετό στο αίμα δεν ήσουν queer, αλλά αδερφάρα, αλητόπουστας κ.λπ.
Για να αλλάξουν αυτές οι λέξεις ορισμένοι δούλεψαν πολύ. Όχι κατ' ανάγκην ως γκέι ακτιβιστές αλλά και ως ανυπότακτες περσόνες. Ή ήταν άνθρωποι που όρμησαν μετωπικά στο σύστημα με τον πανικό ενός παγιδευμένου ζώου.
Ας το πάρει και η πλειοψηφία απόφαση: ο καθένας είναι ό,τι θέλει και αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει. Πρώτα η επιθυμία διαμορφώνει τον κόσμο και μετά οι νόμοι παγιώνονται αναλόγως ‒ όχι το αντίθετο.
Τους ξέρω και τους αγαπάω. Αυτούς που είναι διάσημοι και άλλους που πήγαν σαν το σκυλί στο αμπέλι. Όπως ο Φώτης, που τον πιάνω από τον ώμο, στο προπέρσινο Pride, λίγους μήνες πριν πεθάνει, που πρώτα ήταν δημοσιογράφος του «01», μετά ήταν το αστραποβόλο τραβεστί Ρομίνα, μετά ήταν ο εκδότης του «heteron ½», μετά ήταν ο physiodifis του YouTube, μετά ήταν ο στιχουργός... κ.λπ.
Θέλω να πω, υπάρχει η Ιστορία, υπάρχουν και οι ιστορίες. Στα περιοδικά απ' τα οποία πέρασα δημοσιεύσαμε πολλές. Ακόμα και στο μαζικότατο LIFO.gr ποτέ δεν αναλογιστήκαμε αν αυτό θα ξενίσει την πλειοψηφία.
Τι θέλει πια κι η πλειοψηφία; Όλα δικά της τα θέλει; Ας το πάρει απόφαση: ο καθένας είναι ό,τι θέλει και αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει. Πρώτα η επιθυμία διαμορφώνει τον κόσμο και μετά οι νόμοι παγιώνονται αναλόγως ‒ όχι το αντίθετο.
Υπάρχουν, λοιπόν, ιστορίες ‒ όχι πάντα ρόδινες. Μπούλινγκ. Ξύλο. Αυτοκτονίες. Διακρίσεις ύπουλες με τον μανδύα της συγκατάβασης.
Και τέλος, οι δειλοί άνθρωποι που ακόμα δεν κατάφεραν να αποδεχτούν τον εαυτό τους γιατί φοβούνται ή γιατί ζουν σε εχθρικό περιβάλλον· γιατί τους παραλύει η άγνοια, είτε γιατί επέλεξαν να ζουν ως θύματα.
Πολύ θα ήθελα αυτό το τεύχος να τους βοηθήσει. Να δουν ότι κι αυτοί είναι μέρος μιας άγριας, τρελής, λυπημένης, έξαλλης, οργιαστικής, πολύχρωμης, δημιουργικής, αγωνιστικής, πεισματικής, παράξενης γιορτής ‒ κι ότι είναι κρίμα που δεν έρχονται στο πάρτι.
Η queer Ιστορία της Αθήνας έρχεται από μακριά και πάει πολύ μακρύτερα. Κάποτε θα γελάνε που δυσκολευτήκαμε τόσο πολύ να φιληθούμε αδιακρίτως φύλου, φυλής ή ηλικίας.
Η σεξουαλικότητα είναι ρευστή σαν μέλι και ρέει στην άκρη των χειλιών μας.
Ας την γλείψουν, δεν δαγκώνει.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΜΑΣ. ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΘΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΤΗΣ LIFO ΣΤΟ ΑΤΗΕNS PRIDE
__________________
To νέο βιβλίο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου κυκλοφορεί.
ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ LIFOSHOP
σχόλια