Ενώ η Εθνική Κυβέρνησις ετοιμάζεται να χορέψει τσάμικο στους γάμους της Ντέλας με τον Ρουφογάλη, ενώ το έθνος απολαμβάνει σάπιο κρέας Μπαλόπουλου εξ Αργεντινής και κάνει εράνους για το Τάμα στα Τουρκοβούνια, ενώ η Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών ζει χορτάτη το ιλλουστρασιόν ταχύδραμά της, στο κεφάλι της Ντάρια σκάνε με πάταγο ψυγεία, κοτόπουλα, αστακοί, δημητριακά Kellogg's και επιπλέουν, νεκρά πλέον, στον πιο καθαρτήριο γαλάζιο εμετό.
Στο Zabriskie point, το ψυχεδελικό έπος που γύρισε ο Αντονιόνι το 1970 στην Αμερική, σκάνε όλα αυτά τα εδώδιμα και αποικιακά. Μέσα στην καρδιά του Νίξον και του Βιετνάμ και των καταλήψεων και του make love not war, σκάνε. Η Ντάρια κι ο Μαρκ θα συναντηθούν στη μέση του πουθενά,στην Κοιλάδα του Θανάτου για να ζήσουν τα δικά τους ψυχεδελικά Θεοφάνεια, τινάζοντας εκκωφαντικά τον καπιταλισμό τους.
Γυρισμένο μετά το Blow up, το Zabriskie point χτυπήθηκε ανελέητα από την Αμερικανική κριτική, αγαπήθηκε όμως πολύ στην Ευρώπη κι έγινε παντιέρα μιας νεολαίας που βρισκόταν ήδη στα οδοφράγματα. Από τις καταλήψεις στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, μέχρι τον Μάη του '68 και τη δική μας εξέγερση του Πολυτεχνείου ένας νέος, ελεύθερος και γενναίος κόσμος προσπαθούσε να γεννηθεί και να μεγαλώσει όπως αυτός ήθελε.
Ο Αντονιόνι διάλεξε για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους δύο ερασιτέχνες –την Ντάρια Χάλπριν και τον Μαρκ Φρέσετ, κρατώντας μάλιστα και τα μικρά τους ονόματα στην ταινία. Αυτοί θα γίνουν ζευγάρι, θα ζήσουν μαζί στο κοινόβιο του διαβόητου γκουρού Mel Lyman, η Ντάρια θα το σκάσει για να παντρευτεί τον Ντένις Χόπερ, ο Μαρκ θα ληστέψει μια τράπεζα και θα πεθάνει περίεργα το 1973 (ανήμερα των γάμων του Ρουφογάλη), σε φυλακή της Μασαχουσέτης όταν μια μπάρα άρσης βαρών θα σπάσει το λαιμό του στο υπόγειο γυμναστήριο των κρατουμένων.
Μετά οι Μακαρέζοι και οι Παττακοί θα συρθούν επί ασπαλάθων, o καπιταλισμός θα τραβήξει την ανηφόρα και η Λένα Πλάτωνος στα Σκουπίδια πέραν της ατμοσφαίρας θα ρωτήσει πεντέξι πραγματάκια τον αδελφό Αντονιόνι στα οποία αυτός, διακριτικά, δεν απάντησε ακόμα.
(...)πες μου πες μου Αντονιόνι
το πεπρωμένο εκείνων των παιδιών
που γεννηθήκαν και θα γεννιούνται
κάτω από τον αστερισμό των σκουπιδιών
κάτω από το μαγνητισμό των απορριμάτων
ποιο το περιεχόμενο των ποιημάτων ;
η αγάπη τους για την Ωραία
ή για το Τέρας;
σχόλια