Στην τελευταία περφόρμανς της, η Χάννα Κόρμικ υποδύεται μια γοργόνα έξω από το νερό, καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και με μία μάσκα για την αναπνοή της πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η «Γοργόνα» μιλά για τον αποκλεισμό και, εκτός από ευφάνταστη, η περφόμανς είναι και άκρως βιωματική, αφού η Κόρμικ πάσχει από μία σπάνια πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος, που καθιστά επικίνδυνη σχεδόν οποιαδήποτε επαφή της με τον έξω κόσμο.
Αλλεργική σχεδόν σε όλα
Η Χάνα Κόρμικ είναι κυριολεκτικά αλλεργική στα περισσότερα προϊόντα του βιομηχανοποιημένου κόσμου αλλά ακόμη και σε βασικές τροφές. Αν βρεθεί σε ένα δωμάτιο με πλαστικά αντικείμενα ή κοντά σε ζιζανιοκτόνα, τσιγάρα και αρώματα, ο λαιμός της πρήζεται, παθαίνει αναφυλακτικό σοκ και κρίσεις. Ακόμα και οι οσμές από συγκεκριμένα φαγητά ή το μελάνι σε ένα βιβλίο που διαβάζει και γυρίζει τις σελίδες του, μπορεί να έχουν πολύ δυσάρεστη κατάληξη για εκείνη.
«Είναι πολύ δύσκολο», λέει στον Guardian, και αναφέρει πως στην πρεμιέρα του σόου «Η γοργόνα» έπαθε κρίση μπροστά στους θεατές. Οι υπεύθυνοι των χώρων που φιλοξενούσαν τις παραστάσεις της, ζητούσαν από τον κόσμο να μην καπνίζει, να μην φορά αρώματα και να βρίσκεται σε απόσταση. «Φαίνεται σα να έχω χάσει τη συνείδησή μου και όλο μου το κορμί τινάζεται και τραντάζεται από μόνο του», εξηγεί η Κόρμικ. Η νέα γυναίκα πάσχει από το σύνδρομο ενεργοποίησης μαστοκυττάρων που την υποχρεώνει να ζει μια ζωή σε αποστειρωμένο περιβάλλον, σε ένα ασφαλές και σφραγισμένο δωμάτιο, στο σπίτι της μητέρας της στην Καμπέρα.
Δεν ήταν πάντα έτσι
Μέχρι το 2015, η Κόρμικ ζούσε μια φυσιολογική ζωή, κυνηγώντας την καριέρα της ηθοποιού και της ακροβάτριας στην Ευρώπη, και δουλεύοντας με θιάσους σε καταυλισμούς προσφύγων στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας. Πρόβες στο Παρίσι και φεστιβάλ στο Εδιμβούργο. Όμως έκρυβε ή προσπαθούσε να αγνοήσει τα συμπτώματα που διαρκώς πλήθαιναν: αδυναμία, κομμένη ανάσα, αλλεργίες σε όλο και περισσότερα φαγητά, απώλεια βάρους και μυικής δύναμης. Τον Απρίλιο κατέρρευσε και αναγκάστηκε να γυρίσει στην οικογένειά της στην Αυστραλία.
Ο γιατρός που την ανέλαβε, της μίλησε για την εκφυλιστική ασθένεια που συνδέεται με την διαταραχή του συνδρόμου Ehlers-Danlos. Τα άσχημα νέα άρχισαν να συσσωρεύονται. «Ζούσαμε σε διαρκή φόβο». Το σύνδρομο δεν επηρεάζει απλώς την κινητικότητα της αλλά κάθε όργανο: εγκέφαλο, καρδιά, πνεύμονες, φλέβες. «Οι αρθρώσεις μου "βγαίνουν" αρκετές φορές μέσα στην ημέρα». Τελικά διαγνώστηκε το 2017 και έκτοτε ζει μια ζωή απομονωμένη. Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία.
Όμως μία φορά την εβδομάδα, «ή μία φορά στις 15 ημέρες» βγαίνει έξω από το ασφαλές δωμάτιο με την βοήθεια μιας μάσκας οξυγόνου. Είναι μεγάλη επιχείρηση και χρειάζεται βοήθεια, αλλά βγαίνει.
Η «γυάλα»
Οποιοσδήποτε εισέρχεται στο δωμάτιό της πρέπει να περάσει από ενδελεχή διαδικασία απολύμανσης, καθώς πολλά υποπροϊόντα των ορυκτών καυσίμων θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία για την Κόρμικ. Το δωμάτιό της έχει σύστημα ελέγχου της πίεσης του αέρα, πολλαπλά φίλτρα και ελάχιστα έπιπλα.
Σύντομα, η Κόρμικ θα ξεκινήσει ένα σύντομο ταξίδι έως το φεστιβάλ του Σίδνεϊ, όπου θα δώσει την παράσταση της «Η Γοργόνα» που είναι ταυτόχρονα η ιστορία της ζωής της αλλά και μία αλληγορία για την καταστροφή του πλανήτη. «Αντιμετώπιζα το κορμί μου σαν κάτι που θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ, χωρίς να καλύπτω τις ανάγκες του», λέει σε συνέντευξη της μέσω Skype, κλεισμένη στο ασφαλές της δωμάτιο.
«Συνειδητοποίησα ότι η εξάρτηση του κόσμου από τα ορυκτά καύσιμα και ο αντίκτυπός τους στον πλανήτη, θυμίζει τον τρόπο που φερόμουν στο σώμα μου (σ.σ όταν αγνοούσε τα συμπτώματα), με τον ίδιο υπερ-καπιταλιστικό τρόπο σκέψης». «Η βιομηχανία των τσίρκων, του χορού είναι υπερβολικά ανταγωνιστική και είχα αναπτύξει μία επιβλαβή νοοτροπία που έμπλεκε τις αξίες μου με τα όσα μπορούσα να κάνω, την παραγωγικότητά μου και τις φυσικές μου δυνατότητες. Είναι χώροι που υποδαυλίζουν την ιδέα ότι μπορείς να κάνεις οτιδήποτε αν προσπαθήσεις σκληρά. Το να έχω ένα αντίδοτο στο κοινωνικό αυτό μοντέλο ήταν απαραίτητο για μένα, ώστε να αρχίσω να το ξε-μαθαίνω».
Η περφόρμανς της Κόρμικ θα δοθεί σε ένα παλιό εργοστάσιο που λειτουργούσε με άνθρακα και έχει πλέον μετατραπεί σε κέντρο βιώσιμης ανάπτυξης στο παραλιακό μέτωπο. Για το ταξίδι της χρειάστηκε ειδική προετοιμασία ακόμα και για την παραμικρή λεπτομέρεια, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην το κάνει. Θα μείνει σε μία απομακρυσμένη τοποθεσία στα Μπλου Μάουντενς όπου ο καθαρός αέρας κάνει κάπως πιο εύκολη τη διαμονή της.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια